نگهداری از نوزاد:قنداق کردن نوزاد اشتباه است

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

پزشکان اطفال تاکید دارند والدینی که نوزادان خود را قنداق می‌کنند با آسیب رساندن به استخوان لگن آنان، سلامت فرزندشان را به خطر می‌اندازند.

---

قنداق کردن، به محکم نگه داشتن دست و پای نوزادان در کنار بدنشان، با استفاده از یک پارچه محکم گفته می شود.

این کار باعث می شود که استخوان لگن رشد مناسبی نداشته باشد و فرد در بزرگسالی به بیماری های مزمن لگن و ستون فقرات دچار شود.

قنداق باعث می شود که نوزادان به طور موقت آرامش پیدا کنند و بخوابند. بنابراین تصور والدین این است که قنداق کردن در درازمدت مفید است که تصور اشتباهی است.

قنداق کردن نوزادان ممکن است باعث آرامش لحظه ای آنان شود، ولی صدمات آن در درازمدت بسیار جدی و جبران ناپذیر است.

حالت طبیعی پاهای نوزاد باعث می شود که استخوان های ران و مفاصل به درستی رشد کنند و قنداق فرایند طبیعی رشد را مختل می کند.

پزشکان هشدار داده اند که قنداق علاوه بر آسیب به استخوان های تحتانی، باعث افزایش ناگهانی دمای بدن نوزاد و در برخی موارد سندرم مرگ ناگهانی کودک (SIDS) می شود.

«نیکولاس کلارک» از متخصصان بیمارستان دانشگاه «سوتامپتون» در انگلیس گفت: والدینی که برای آرام ساختن نوزدانشان آنان را قنداق کرده و دست‌ها و پاهای کودک را در میان پارچه می‌پیچند، به استخوان لگن آنان که در حال رشد است آسیب می‌رسانند.

قنداق کردن نوزادان در بسیاری از فرهنگ‌ها امری رایج است و والدین تصور می‌کنند که پوشاندن نوزادان در میان پارچه به آنان این حس را القا می‌کند که در رحم مادر هستند و در نتیجه آرام می‌شوند، اما با این کار حرکت پاهای نوزاد محدود می‌شود و می‌تواند در رشد مفصل لگن مشکل ایجاد کند.

بدون شک قنداق کردن نوزادان به صورت شل یا سفت کار غلط و باور اشتباهی است، زیرا امروزه نتایج تحقیقات نشان داده هر چه فاصله بین پاها بیشتر باشد، برای رشد بهتر مفاصل لگن مناسب‌تر است

نیکولاس کلارک گفت: برای آن که استخوان لگن رشد معمول خود را داشته باشد پاها باید بتوانند به راحتی خم شوند که این وضعیت به رشد طبیعی مفاصل لگن می‌انجامد.

پاهای نوزاد نباید به سختی پوشانده و به یکدیگر فشار داده شوند.

به گزارش شبکه خبری بی‌بی‌سی،‌ رزماری دادز از موسسه تربیتی NCT نیز گفت: لازم است والدین نسبت به عارضه «دیسپلازی هیپ» ناشی از قنداق کردن نوزاد آگاهی داشته باشند.

دررفتگی مفصل لگن یا دیسپلازی هیپ، مشکلی است که نسبتا در نوزادان دختر شایع است. این عارضه یک اختلال در مفصل بین سر استخوان ران و حفره‌ای است که در استخوان لگن واقع شده است. این عارضه باعث ایجاد مشکل جهت حرکت استخوان ران به بالا و پیشگیری از حرکت طبیعی آن می شود. در نهایت نیز توانایی حرکت و راه رفتن را در فرد محدود کرده و بعدها به آرتریت منجر می‌شود.

برخی والدین تمایل دارند تا نوزادان خود را قنداق کنند اما توجه به این نکته مهم است که دمای بدن نوزادان بیش از حد افزایش نیابد و حرکت پاهایشان نیز محدود نشود.

منصور بهرامی، متخصص بیماری‌های اطفال گفت:

«بدون شک قنداق کردن نوزادان به صورت شل یا سفت کار غلط و باور اشتباهی است، زیرا امروزه نتایج تحقیقات نشان داده هر چه فاصله بین پاها بیشتر باشد، برای رشد بهتر مفاصل لگن مناسب‌تر است.

در صورت عدم تشخیص بیماری مادرزادی دررفتگی مفصل لگن و قنداق کردن نوزاد همین موضوع باعث می‌شود که این بیماری برای او عوارض غیرقابل جبرانی ایجاد کند.

دررفتگی مادرزادی مفصل لگن، بیماری شایعی نیست. در صورتی که این بیماری زود تشخیص داده شود با درمان‌های ساده‌ای مانند گذاشتن دو یا سه پوشک اضافی بین پاهای کودک قابل رفع است.

پزشک متخصص برای درمان این بیماری با یک چرخش ساده پا، مفصل را در محل خود قرار می‌دهد که البته این کار پزشکان است و نباید آن را در منزل انجام داد.»

بخش سلامت تبیان

مطالب پیشنهادی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

نگهداری از نوزاد: نوزادان را قنداق نکنید

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

---

بدون شک قنداق کردن نوزادان به صورت شل یا سفت، کار غلط و باور اشتباهی است، زیرا امروزه نتایج تحقیقات نشان داده هر چه فاصله بین پاها بیشتر باشد، برای رشد بهتر مفاصل لگن کودک مناسب‌تر است.

---

مفصل لگن (جایی که استخوان ران به لگن متصل می‌شود) جزء حساس‌ترین مفاصل کودک است. این مفصل ممکن است به علل مختلفی دچار اختلال شود و تشکیل و تکامل آن با مشکل مواجه شود.

قنداق کردن کودک باعث ایجاد اختلالات مفصلی خصوصاً مفصل لگن در کودک می‌شود.

قنداق کردن دختر بچه‌ها خطرناک‌تر است، چرا که خطر دررفتگی مادرزادی لگن و اختلالات مفصل لگن در دختر بچه‌ها بیشتر است و قنداق کردن باعث ایجاد اختلال در رشد لگن و بعدها در راه رفتن کودک می شود.

در صورت عدم تشخیص بیماری مادرزادی دررفتگی مفصل لگن و قنداق کردن نوزاد، همین موضوع باعث می‌شود که این بیماری برای کودک عوارض غیرقابل جبرانی ایجاد کند.

در صورتی که این بیماری زود تشخیص داده شود، با درمان‌های ساده‌ای مانند گذاشتن دو یا سه پوشک اضافی بین پاهای کودک قابل رفع است.

پزشک متخصص برای درمان این بیماری با یک چرخش ساده پا، مفصل را در محل خود قرار می‌دهد که البته این کار پزشکان است و نباید آن را در منزل انجام داد.

قنداق کردن کودک باعث ایجاد اختلالات مفصلی خصوصاً مفصل لگن در کودک می‌شود

به نظر می رسد در جوامعی که نوزاد را قنداق می کنند، شیوع دررفتگی مادرزادی مفصل ران بیشتر است و در جوامعی که مادر، بچه را در پشت خود می بندد یا جلوی شکم خود آویزان می‌کند، این بیماری شیوع کمتری دارد.

این اختلاف احتمالا به علت نزدیک بودن و دور بودن ران های بچه، در دو نوع متفاوت بستن و حمل کردن اوست.

این بیماری، بیشتر مفصل ران چپ را گرفتار می کند و در دخترها، 9 برابر پسران است.

بچه هایی که در زایمان اول متولد می شوند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند و در نوزادانی که موقع بارداری، در وضعیت برعکس معمول در شکم مادر قرار گرفته اند (یعنی سر به طرف بالا و پا به پایین) بیشتر است.

اگر اصرار به قنداق کردن نوزادتان دارید،...

- روی شکم و زانوهای کودک را سفت و محکم نبندید.

- زانوهای کودک را هم به هم نچسبانید، زیرا حالت طبیعی زانوهای نوزاد این است که از هم باز باشد. علاوه بر آن، اگر او را محکم نبندید، کودک می‌تواند ران‌هایش را از هم باز نگه دارد که این عمل از دررفتگی لگن او جلوگیری می‌کند.

- برای این‌که مطمئن شوید که کودک را خیلی سفت قنداق نکرده‌اید، باید بتوانید انگشت اشاره‌تان را به‌راحتی بین بدن وی و قنداق قرار دهید.

- بعدها هنگامی که طفل شروع به راه رفتن می‌کند، باید توجه کنید که کمربند لاستیکی که برای نگه داشتن شلوار و یا دامن وی به‌کار می‌برید، بیش از حد سفت نباشد و درست روی کمر او یعنی بین بالا تنه و زیر دنده‌ها بسته شود.

- بستن کمربند در قسمت بالاتر از کمر طفل، به‌ویژه اگر سفت هم باشد روی قفسه‌سینه فشار می‌آورد و مانع از تنفس عمیق کودک می‌شود.

- به‌طور کلی بهتر است برای دامن دختران و شلوار پسران به‌جای کمربند از بند شانه استفاده کنید.

بخش سلامت تبیان

مطالب پیشنهادی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

نگهداری از نوزاد:قنداق کردن نوزاد چه معایب و مزایایی دارد؟

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

---

اصطلاح قنداق کردن به پیچیدن نوزاد در پارچه اطلاق می شود. جنس این پارچه می تواند مختلف باشد. در قنداق کردن امکان حرکت آزادانه دست و پای نوزاد تا حدی از او گرفته می شود.

---

قنداق کردن به نوزاد این امکان را می دهد که احساس امنیت بیشتری کند، همانند امنیتی که در درون رحم مادر داشته است، زیرا نوزد کنترل دست های خود را ندارد و مدام آنها را حرکت می دهد و امکان آسیب رساندن به چشم و صورت او وجود دارد.

برای مثال اگر نوزادی با دست باز بخوابد، امکان بیدار شدن ناگهانی او بر اثر حرکات دست او و آسیب رساندن به صورتش وجود دارد. علاوه بر آن، قنداق کردن نوزاد این امکان را به والدین و اطرافیان او می دهد تا راحت تر او را در آغوش بگیرند و کنترل سر و بدن او را داشته باشند.

قنداق کردن نوزاد امری چالش برانگیز است، زیرا هم نکات منفی و هم نکات مثبت دارد که والدین باید از هردوی این نکات، آگاهی کامل داشته باشند.

معایب قنداق کردن

1- احتمال خفگی نوزاد: طبق آمار مشخص شده است بسیاری از نوزادانی که قنداق می شوند، در اثر غفلت والدین بهسندرم مرگ ناگهانی دچار می شوند، زیرا دراثر قنداق کردن نوزاد با پتوی نرم، سر نوزاد به علت کوچک بودن به داخل پتو رفته و احتنال خفه شدن برای او وجود دارد. این خطر معمولا در هنگام حرکت دادن نوزاد قنداق شده وجود دارد. نوزاد قدرت نفس کشیدن قوی را ندارد. بنابراین هنگام حرکت در داخل پتو، احتمال خفه شدن او وجود دارد.

2- گرم شدن بیش از حد نوزاد: نوزاد هنگامی که بدنیا می آید، باید گرم نگه داشته شود، زیرا هنوز قدرت گرم نگه داشتن بدن خود را ندارد. بنابراین قنداق کردن نوزاد در هفته اول، به گرم نگه داشتن او کمک می کند، اما اگر نوزاد در فصل گرم سال بدنیا بیاید، خطر گرم شدن بیش از حد او وجود دارد. گرم شدن بیش از حد بدن در روزهای گرم سال خطرناک است، زیرا در روزهای اول زندگی، احتمال زرد شدن نوزاد به علت تغذیه با شیر مادر وجود دارد که گرم شدن بیش از حد او سبب تعریق و از دست رفتن آب بدن می شود و احتمال زردی نوزاد بالا می رود.

جنس پارچه قنداق، باید حتی المقدور نخی باشد. پارچه های ضخیم نه تنها سبب گرم شدن بیش از حد نوزاد می شود، بلکه درون آن احساس آرامش نمی کند

یکی از راه ها برای بررسی دمای بدن نوزاد، چک کردن دمای قفسه سینه نوزاد می باشد . اگر دمای بدن او بالا برود، باید میزان لباس او کاهش پیدا کند. همچنین توصیه می شود در مواقعی که نوزاد تب دارد، از قنداق کردن او پرهیز شود .

3- کشیده شدن بیش از حد دست و پای نوزاد: اگر فردی که قصد قنداق کردن نوزاد را دارد، به تحرک کافی او در قنداق توجه نداشته باشد و طرز برخورد صحیح با حرکت مدام دست و پای نوزاد را نداند، ممکن است به نوزاد آسیب برساند و سبب رگ به رگ شدن و یا کشیدگی عضلات نوزاد شود. بنابراین به مادرانی که به تازگی صاحب نوزاد شده اند توصیه می شود آموزش کافی را در این خصوص ببینند .

مزیت های قنداق کردن مطمئن

اصطلاح قنداق کردن به پیچیدن نوزاد در پارچه اطلاق می شود. جنس این پارچه می تواند مختلف باشد. در قنداق کردن امکان حرکت آزادانه دست و پای نوزاد تا حدی از او گرفته می شود. در قنداق کردن مطمئن، سر نوزاد از چانه به بالا قابل مشاهده است و بینی و دهان او آزاد است و نفس کشیدن نوزاد به راحتی انجام می گیرد.

1- کاهش گریه نوزاد سبب آرامش او و والدینش خواهد شد. همچنین والدین نوزاد سبب احساس نزدیکی بیشتری با نوزاد خود می کنند، زیرا می توانند به راحتی نوزاد را در آغوش بگیرند.

2- محیطی شبیه رحم مادر: گرمای ناشی از قنداق، آرامش نوزاد در رحم مادر را برایش تداعی می کند و تا حدی زندگی خارج از رحمی او را آسان می کند.

3- گرم کردن نوزاد: قنداق کردن نوزاد به خصوص در فصول سرد سال، باعث گرم نگه داشتن او می شود. البته نباید دمای بدن نوزاد بالاتر از حد طبیعی برود.

چگونه نوزاد را به شکل صحیح قنداق کنیم:

- پس از انتخاب صحیح پارچه و یا پتوی مناسب، آن را به شکل مربع بزرگ درآورید  و بر روی زمین پهن کنید.

- گوشه ای از این مربع بزرگ را از بالا به سمت پایین انتقال دهید.

- سر نوزاد را بر روی گوشه تاشده قرار دهید و نوزاد را به حالت درازکش بر روی پارچه قرار دهید.

- سمت راست پتو را یک تا زده و سپس بر روی نوزاد قرار دهید به طوری که دست راست نوزاد را در بربگیرد.

- سمت چپ پتو را نیز به همین شکل انجام دهید.

- توجه داشته باشید که سر و صورت نوزاد پس از قنداق کردن بیرون بماند و نوزاد درون قنداق احساس راحتی کند، یعنی نه خیلی محکم آن را بسته باشید که هیچ گونه حرکتی نداشته باشد و نه خیلی شل ببندید که به راحتی دست های او بیرون بیاید .

برای قنداق کردن نوزاد، بدون آنکه سبب بیش از حد گرم شود، باید نکاتی را رعایت کنیم:

- جنس پارچه قنداق، باید حتی المقدور نخی باشد. پارچه های سنگین (مانند پشم) نه تنها سبب گرم شدن بیش از حد نوزاد می شود، بلکه درون آن احساس آرامش نمی کند.

- هنگامی که نوزاد را قنداق کردیم، نباید دمای اتاق را بالا ببریم.

- اگر نوزاد تب دارد و یا عفونتی وارد بدن او شده است، نباید او را قنداق کنیم.

 تبیان

مطالب پیشنهادی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

نگهداری از نوزاد:آیا قنداق کردن نوزادخوب است ؟

                       وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

علی ربانی درباره رسم دیرینه قنداق کردن نوزادان اظهار کرد: یکی از اشکالاتی که به قنداق کردن وارد است این است که باعث می‌شود وضعیت در رفتگی لگن که در بعضی نوزادان وجود دارد بدتر شود. یا نوزادانی که مستعد در رفتگی لگن هستند دچار این عارضه شوند.

وی گفت: قنداق کردن برخلاف نظر گذشتگان نه تنها اندام نوزاد را بهتر نمی‌کند بلکه مشکلات اندامی هم به وجود می‌آورد.

وی افزود: از نظر بهداشتی نیز تعداد دفعاتی که قنداق نوزاد وارسی و باز می‌شود به نسبت نوزادی که قنداق نمی‌شود کمتر است که از نظر بهداشت عمومی صحیح نیست و پوشک کردن نوزاد بدون قنداق کردن شرایط بهداشتی بهتری فراهم می‌کند.

این پزشک با بیان اینکه قنداق کردن نوزادان از نظر علمی مردود است اظهار کرد: طرفداران این روش هم‌اکنون کمتر شده‌اند اما هنوز هم بین برخی خانواده‌ها این روش استفاده می‌شود.

به گفته وی، در قدیم شاید به دلیل کمبود وسایل گرمایشی و حفظ دمای بدن، نوزاد را قنداق می‌کردند اما الان با گرم شدن فضای خانه‌ها بهانه‌ای برای قنداق کردن وجود ندارد.

ربانی با بیان اینکه برخی باورهای قدیمی با دریافت‌ها و نظریات جدید علمی باید در ذهن والدین اصلاح شود تأکید کرد: توصیه‌هایی که پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها و مسن‌ترها می‌کنند تا زمانی باید استفاده شود که از نظر علمی تأیید شده باشد.

وی افزود:‌ به طور مثال 20 سال پیش گفته می‌شود غذا دادن به کودک باید از چهار ماهگی شروع شود اما حالا تاکید می‌شود تا پیش از شش ماهگی به جز شیر مادر کودک نباید با هیچ ماده غذایی دیگر تغذیه شود.

وی درباره شایع‌ترین عادت‌های قدیمی بین خانواده‌ها گفت: به طور مثال به نوزاد شیر خشت می‌دهند، شیر مادر را در چشم نوزاد می‌ریزند. حتی برخی موارد دیده شده که به نوزاد ترنجبین می‌دهند تا زردی نگیرد که هیچ‌کدام از این موارد توصیه نمی‌شود و والدین باید از آنها پرهیز کنند.

مراقبت از نوزاد - salamatnews.com

مطالب پیشنهادی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسینگهداری از نوزاد:

نگهداری از نوزاد:قنداق کردن نوزاد

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

فضای گرم و نرم قنداق حس دلپذیر رحم مادر را برای نوزاد تداعی کرده و او را آرام می‌کند.

آیا بیدار شدن‌های شبانه نوزادتان اجازه نمی‌دهد چشم روی هم بگذارید؟ پیچیدن او داخل یک پتوی کوچک می‌تواند رازی برای داشتن خوابی پُر آرامش و راحت، هم برای او و هم برای شما باشد!

 پیچیده شدن در قنداق احساس رحم دنج و گرم و نرم مادر را برای نوزاد بازسازی و تداعی می‌کند و همین موضوع نوزادان را آرام می‌کند و مانع از این می‌شود که آن‌ها در طول شب به خاطر حرکات خودشان از خواب بیدار شوند. مطلب خواب نوزاد 1 تا 3 ماهه را بخوانید

شما می‌توانید نوزادان را تا 4 ماهگی قنداق کنید (بعد از این سن، نوزاد ممکن است احساس محدودیت کند و همین‌طور توسعه و رشد مهارت‌های حرکتی‌اش دچار مشکل شود).

چگونه نوزاد را قنداق کنید؟

یک پتوی کوچک مربع شکل را روی سطح صاف به گونه‌ای پهن کنید که همانند یک الماس به نظر برسد (گوشه‌های تیز به سمت بالا و پایین، و چپ و راست) باشند.

گوشه بالایی را به اندازه چند سانتی‌متر به داخل تا بزنید و سپس نوزاد را از پشت درست در وسط پتو قرار دهید. سر کودک باید درست روی لبه بالایی تا خورده قرار بگیرد.

حالا گوشه چپ پتو را روی سینه نوزاد بیاورید (اطمینان حاصل کنید که دست راست نوزاد درست در کنار بدن او و در راستای سینه‌اش قرار دارد).

سپس گوشه پایینی پتو را تا زیر چانه کودک بالا آورده و زیر لبه تا خورده بالایی ببرید.

حالا دست چپ نوزاد را نیز در کنار بدن قرار داده و سپس گوشه راست پتو را نیز روی بدن بیاورید. اگر کودک‌تان احساس ناراحتی می‌کند می‌توانید دست‌های او را بیرون بگذارید تا احساس آزادی عمل بیشتری بکند و بتواند به اطراف حرکت کند.

بر طبق مطالعه انجمن متخصصان اطفال، نوزادان قنداق شده بهتر و به مدت طولانی‌تری می‌خوابند و کمتر احتمال دارد که به طور ناگهانی از خواب بیدار شوند، همچنین سریع‌تر نیز به خواب می‌روند.

منبع: www.parenting.com

مطالب پیشنهادی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

نگهداری از نوزاد:غربالگری دوره نوزادی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

نوزادان طبیعی 

۹۵ـ۹۰% نوزادان با سن جنینی ۴۲ـ۳۷ هفته متولد می‌شوند و بسیاری از آن ها از سلامتی هنگام تولد برخوردارند، با این حال همه نوزادان پس از تولد باید مورد معاینه و بررسی قرار گیرند زیرا ممکن است در نگاه و بررسی کلی، بسیاری از مسائل و مشکلات مورد توجه قرار نگرفته ودر آینده بر رشد و تکامل نوزاد، تاثیر نامطلوب بجا گذارند.

میانگین وزن نوزاد تازه متولد شده ۴/۳ کیلوگرم می‌باشد که وزن پسران اندکی بیش از وزن دختران است. حدود ۹۵% نوزادان طبیعی متولد شده در موعد مقرّر بین ۶/۴-۵/۲ کیلوگرم وزن دارند. متوسط قد ۵۰ سانتی متر می‌باشد که تقریبا ۹۵% نوزادان بین ۵۵-۴۵ سانتی‌متر قد دارند. میانگین اندازه دور سر حدود ۳۵ cm است که بین cm۲/۳۷-۶/۳۲ متغیر می‌باشد.

تشخیص عوارضی مانند کاتاراکت (آب مروارید) مادرزادی، شکاف کام، فتق مغبنی، قرار نداشتن بیضه ها در کیسه بیضه، هیپوسپادیاس (قرار گرفتن سوراخ مجرای ادرار در محل غیر طبیعی روی آلت تناسلی)، دررفتگی مادرزادی مفصل ران، اندازه گیری دور سر، قد و وزن و بررسی وضعیت قلب و ریه ها و اندام های دیگر به دقت و حوصله نیاز دارد.

بهتر است نوزاد بلافاصله پس از تولد و هم چنین در ۲۴ ساعت اول زندگی معاینه و بررسی شود و آموزش های ضروری از نظر چگونگی تغذیه نوزاد، دفع مکونیوم و مراقبت به لحاظ درجه حرارت محیط شستشو و استحمام و پیدایش زردی، به مادران ارائه شود.

زردی نوزاد

یرقان دوره نوزادی یکی از مسائل شایع می‌باشد که درصد قابل توجهی از نوزادان به شکل های فیزیولوژیک و پاتولوژیک آن مبتلا می‌شوند. یرقان فیزیولوژیک معمولا از پایان روز دوم زندگی شروع و در روزهای چهارم و پنجم به حداکثر مقدار خود می‌رسد و سپس به تدریج کاهش می‌یابد.

بطور کلی میزان بیلی‌روبین کمتر از ۱۲ میلی گرم درصد میلی لیتر خون در نوزادان با سن جنینی طبیعی و بیلی‌روبین کمتر از ۱۴ میلی گرم درصد میلی لیتر خون در نوزادان نارس، یرقان فیزیولوژیک نامیده میشود.

در صورتی که مقدار بیلی‌روبین از مقادیر یاد شده برای نوزادان طبیعی و نارس تجاوز کند، یرقان پاتولوژیک محسوب می‌شود. ضمن توجه به علائم بالینی و آزمایشگاهی نوزادان مبتلا به یرقان، برای تشخیص علل و عوامل موثر بر آن، در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر، اتخاذ تصمیم فوری ضروری می‌باشد:

۱) یرقانی که در ۲۴ ساعت اول زندگی شروع شود

۲) افزایش بیلی‌روبین، از ۵ میلی گرم درصد میلی لیتر در ۲۴ ساعت تجاوز کند

۳) بیلی‌روبین از ۱۲ میلی گرم در نوزادان طبیعی و ۱۴ میلی گرم در نوزادان نارس تجاوز کند

۴) یرقان در نوزادان طبیعی، بیش از یک هفته و در نوزادان نارس بیشتر از دو هفته، به طول انجامد.

علل و عواملی که به تولید بیش از حد معمول بیلی‌روبین در نوزادان منجر می‌شوند

۱) ناسازگاری گروه های خونی مادر و جنین که عمدتا شامل ناسازگاری Rh و ABO و گروه های فرعی است

۲) اختلالات ژنتیکی (اختلالات آنزیمی نظیر اسفروسیتوز مادرزادی) و هموگلوبینوپاتی ها نظیر آلفا و بتا تالاسمی و گالاکتوزمی

۳) همولیز گلبول های قرمز خون مانند مصرف بیش از حد ویتامینK

۴) هماتوم و خونریزی های داخلی

۵) انسدادهای مکانیکی منجربه اختلال در گردش کبدی ـ روده ای ترشحات صفراوی. در مواردی نیز عواملی نظیر کم شدن جذب کبدی بیلی‌روبین، کمبود مادرزادی بعضی از آنزیم های ضروری، مصرف داروها، اختلال در انتقال بیلی‌روبین مستقیم از کبد، انسداد مجاری صفراوی، عفونت دوران جنینی نوزاد، عفونت های پس از تولد و بعضی از بیماری های خاص ممکن است به زردی نوزاد منجر شود.

هدف از اشاره به عوامل متعدد ایجاد کننده زردی نوزادان، بیشتر جلب توجه دانشجویان به حساسیت مسئله است و این حساسیت ها را می‌توان به شرح زیر خلاصه کرد

۱) یرقان نوزاد در صورت عدم توجه و رسیدگی، ممکن است به عوارض و خطراتی مانند مرگ و عقب ماندگی ذهنی و حرکتی غیرقابل درمان منجر شود.

۲) افتراق میان یرقان فیزیولوژیک و پاتولوژیک همیشه به سادگی امکان پذیر نیست.

۳) لحظات و دقایق در تصمیم گیری به منظور اقدام مناسب برای نوزاد مبتلا به یرقان پاتولوژیک، بسیار سرنوشت ساز هستند.

۴) همه موارد یرقان های نوزادی را نمی‌توان با سازگاری Rh و گروه های خونی، توجیه کرد. یافتن علل و عوامل دیگر یرقان ها از اهمیت برخوردار است.

۵) در مواردی می‌توان قبل از زایمان و بعد از زایمان با اقداماتی از پیدایش و افزایش پاتولوژیک بیلی‌روبین پیشگیری نمود.

معاینه و مراقبت از نوزاد تازه متولد شده

نوزاد بلافاصله پس از تولد باید در اطاق زایمان و یا در مواردی در اتاق عمل، مورد معاینه قرار گیرد. تشخیص ناهنجاری های مادرزادی، آسیب های هنگام تولد و اختلالات و نارسایی های قلبی و تنفسی که مانع از تطابق نوزاد با زندگی خارج رحمی می‌گردند از اهداف مهم معاینه نوزاد در این مرحله به شمار می‌رود و پس از کسب اطمینان اولیه از در معرض خطر فوری نبودن نوزاد، معاینه کاملتر در اتاق نوزادان انجام میگیرد. معاینه اولیه و معاینه در اتاق نوزادان باید تحت پوشش منبع گرمایی انجام گیرد، آنچنانکه مانع کاهش درجه حرارت بدن نوزاد شود. کاهش درجه حرارت محیط و بدن نوزاد ممکن است سلامتی نوزاد را بطور جدی به خطر اندازد.

نوزاد در طی روزهای اول پس از تولد باید تحت مراقبت بوده و پیدایش هرگونه تغییر در وضعیت وی پیگیری شود. آموزش بهداشت برای تغذیه نوزاد از شیر مادر، مراقبت از درجه حرارت منزل برای نگهداری نوزاد، توجه به پیدایش یرقان و پیگیری مراقبت های دوره ای، از برنامه هایی است که قبل از ترخیص مادر و نوزاد باید برنامه ریزی و اجرا شود.

معاینه در اتاق زایمان

توجه فوری به رنگ پوست نوزاد بسیار مهم است. زیرا ممکن است نوزاد به علت ناهنجاری های قلبی و یا ریوی، دچار سیانوز عمومی (کبودی عمومی رنگ پوست) بوده و نیاز به اقدام سریع و جدی داشته باشد. در مواردی نوزادان طبیعی، سیانوز زودگذر انتهاها دارند که معمولا در دقایق اول زندگی بر طرف می‌شود. رنگ پریدگی شدید نوزاد ممکن است ناشی از کم خونی یا آسفیکسی (خفگی) باشد که نیاز به اقدام جدی دارد. آغشته بودن پوست نوزاد به مکونیوم، نیز در مواردی هشدار دهنده بوده و دقت در چگونگی زایمان و معاینه کامل وضعیت قلب و ریه نوزاد را اقتضا می‌کند.

در کنار توجه به وضعیت قلب و ریه ها در اتاق زایمان، ملاحظه ضایعات مادرزادی مانند ضایعات لوله عصبی، شکاف لب و کام، اختلالات جدار شکم، ناهنجاری های استخوانی، ناهنجاری های دستگاه تناسلی خارجی و باز بودن مجرای مقعد باید مورد توجه قرار گیرد.

آسیب های هنگام زایمان نظیر بی حرکتی بازو و ساعد به علت فلج Erb (کشش اعصاب شبکه بازویی) و صدمه به شبکه بازویی، شکستگی استخوان ترقوه، بازو و دررفتگی شانه و احتمال ضایعه عصب فرنیک در معاینات اتاق زایمان با دقت باید بررسی شوند.

معاینه در اتاق نوزادان

پس از معاینه اولیه، باید یک بررسی دقیق تر در ۱۲ ساعت اول تولد انجام شود. اندازه گیری دور سر و دور سینه و طول قد و ثبت درجه حرارت و تعداد ضربان قلب و تنفس باید انجام شود.

زردی، محتمل ترین تغییر در رنگ پوست است که در معاینه دوم مشخص می‌شود. علاوه براین، سیانوز و رنگ پریدگی، باید دو باره بررسی شوند. نوزاد باید دقیقا از نظر وجود همانژیوم، خال های پوستی رنگی و بدون رنگ، و لکه های پوستی بررسی شود.

جمجمه باید از نظر روی هم قرار گرفتن شکاف ها، باز بودن شکاف ها، تورم زیر پوست سر جنین و خون مردگی، بررسی شود. چشم ها باید معاینه شوند. تقریبا ۴۰% نوزادان، مبتلا به خونریزی ملتحمه یا شبکیه می‌باشند که در معاینه مشخص می‌شود. وجود رفلکس نوری باید ثبت شود. اندازه مردمک و واکنش به نور و وجود کاتاراکت و اندازه کره چشم (از نظر میکروفتالمی) باید بررسی شود. در صورت نوزاد باید بدنبال شواهدی از اختلالاتی مانند تریزومی ها و کرتینیسم بود. بررسی تقارن اجزای صورت از نظر رد صدمات احتمالی عصب صورتی (فاسیال) پس از زایمان های سخت یا زایمان با فورسپس اهمیت دارد.

ناهنجاری گوش ها ممکن است نشاندهنده اختلال کلیوی همراه باشد، اما اغلب خانوادگی بوده و فقط از نظر زیبایی اهمیت دارد. وجود یا عدم وجود غضروف در لاله گوش برای تعیین سن جنین کاربرد دارد.

کام نرم و سخت را باید با استفاده از یک انگشت و منبع نوری مستقیم، از نظر شکاف کام، بررسی نمود. اندازه زبان برای حفره دهان باید مناسب باشد. زبان بزرگتر از حد مناسب، شک به همانژیوم و یا لنفانژیوم را بر می‌انگیزد. زبان بزرگ در کرتینیسم با علائم دیگری همراه است.

در معاینه گردن، هر استخوان ترقوه، باید از نظر شکستگی معاینه شود. یک رفلکس موروی غیر قرینه، معمولا شک بالینی به شکستگی ترقوه را مطرح می‌کند که در لمس مشخص می‌شود.

ریه ها و قلب، مجددا، اما با توجه بیشتر به یافته های بدست آمده در زمان تولد بخصوص سوفل های قلبی یا صداهای اضافی و نبضها، معاینه می‌شوند. کیفیت ضعیف یا کاهش یافته نبضها، نشاندهنده برون ده ناکافی قلبی است. فقدان نبض های فمورال (رانی) همراه با کوآرکتاسیون آئورت می‌باشد و نبض های فمورال قوی نیز می‌توانند نشاندهنده بیماری مادرزادی قلبی باشند. معاینه شکم نیز برای رد وجود توده دو باره انجام می‌شود.

معاینه دستگاه تناسلی شواهد بیشتری برای تعیین سن حاملگی بدست می‌دهد. نوزادان پسر باید از نظر هیپوسپادیاس، موقعیت بیضه ها و رد فتق مغبنی (اینگوینال) یا هیدروسل معاینه شوند. اغلب نوزادان دختر دارای ترشحات مهبلی (واژینال) در هفته اول زندگی می‌باشند که گاهی ممکن است به دنبال قطع هورمون های مادری تبدیل به ترشحات خونی شود. در صورت بزرگ بودن تاجک (کلیتوریس) باید به سندرم آدرنوژنیتال شک نمود و بررسی کاملی برای رد یا تایید این تشخیص که خطرات تهدیدکننده زندگی دارد، انجام شود.

اندام های هر نوزاد باید از نظر اختلالات ساختمانی مانند دررفتگی مادرزادی مفصل ران، پای چماقی و اختلالات عصبی بررسی شود.

پس از معاینه اولیه در اتاق زایمان یا اتاق نوزادان، سن حاملگی برای هر نوزاد باید تعیین شود که چهار روش برای تخمین سن حاملگی وجود دارد: معیارهای فیزیکی، معاینه عصبی، ترکیب معاینه فیزیکی وعصبی و معاینه عدسی چشم ها.

دوره انتقالی

در طی مراحل انتهایی زایمان، ضربان قلب نوزاد بطور طبیعی، بین ۱۴۰-۱۲۰ بار در دقیقه متغیر است. پس از زایمان، افزایش سریعی در ضربان قلب تا حد ۱۸۰-۱۶۰ بار در دقیقه روی می‌دهد که ۱۵-۱۰ دقیقه طول می‌کشد و به تدریج طی ۳۰ دقیقه افت کرده و به ۱۲۰-۱۰۰ بار در دقیقه می‌رسد.

در طی ۱۵ دقیقه اول زندگی، تنفس نامنظم است و اوج تعداد تنفس بین ۶۰ تا ۸۰ بار در دقیقه می‌باشد. همزمان با این تغییرات در ضربان قلب و تعداد تنفس، نوزاد هوشیار بوده و واکنش هایی مانند حرکات سر از یک سمت به سمت دیگر، گریه کردن و لرزش نشان می‌دهد. این تغییرات همراه با کاهش درجه حرارت بدن، افزایش فعالیت حرکتی و افزایش تونیسیته عضلانی می‌باشد.

در نوزاد طبیعی، پس از دوره اولیه واکنش نشان دادن، یک دوره عدم پاسخ و سپس دوره دوم واکنش پذیری دیده می‌شود. دوره اولیه واکنش پذیری ۱۵ تا ۲۰ دقیقه طول می‌کشد. تظاهرات گوارشی این دوره عبارتند از: پیدایش صداهای روده، دفع مکونیوم و تولید بزاق، که همگی نتیجه تحریک پاراسمپاتیک در طی این دوره می‌باشند. این دوره اولیه ۲۰ـ۱۵ دقیقه ای در نوزادان طبیعی که زایمان مشکلی را گذرانده اند و در نوزادان بیمار و نوزادان نارس، طولانی تر می‌شود.

پس از این دوره اولیه واکنش پذیری، نوزاد می‌خوابد و یا کاهش قابل ملاحظه ای در فعالیت حرکتی وی دیده می‌شود. ضربان قلب به ۱۲۰ـ۱۰۰ بار در دقیقه افت می‌کند و نوزاد نسبتا پاسخ ناپذیر می‌شود. این دوره پاسخ ناپذیری که اغلب همراه با خواب است، ۶۰ تا ۱۰۰ دقیقه طول می‌کشد و سپس دوره دوم واکنش پذیری رخ می‌دهد که از ۱۰ دقیقه تا چند ساعت طول می‌کشد. دوره هایی از افزایش تعداد ضربان قلب و تعداد تنفس همراه با تغییراتی در تونیسیته عضلانی، رنگ پوست و تولید ترشحات، مشاهده می‌شود. مکونیوم، معمولا در طی دوره دوم، دفع می‌شود. اطلاع از تغییرات طبیعی در طی دوره انتقال، باعث شناخت زودرس نوزادی که تطابق خارج رحمی طبیعی برقرار نکرده، می‌شود.

غربالگری دوره نوزادی:

(در ایران به صورت معمول و روتین انجام نمی‌شد ولی در دو سال گذشته به وسیله مراکز بهداشتی درمانی دولتی در حال انجام است)

غربالگری دوره نوزادی معمولا جهت تشخیص اختلالات متابولیک مادرزادی فنیل کتونوری و هیپوتیروئیدی، انجام می‌شود. دلایل انجام این بررسی عبارتند از:

۱) این وضعیت ها در صورت عدم تشخیص زودرس و درمان، منجر به ناتوانی های دائمی یادگیری شده و ممکن است باعث شوند فرد هرگز قادر به زندگی مستقل نباشد و از رشد و تکامل طبیعی باز ماند.

۲) با تشخیص زودرس و درمان مناسب، تقریبا تمام کودکان مبتلا، می‌توانند دارای رشد و تکامل طبیعی عصبی باشند.

۳) زمانی که فنیل کتونوری و هیپوتیروئیدی به صورت بالینی ظاهر شوند، آسیب مغزی قبلا ایجاد شده است.

۴) هر دو آزمایش، بسیار حساس و دقیق می‌باشند. یعنی این تست ها ندرتا در کودکان واقعا طبیعی، مثبت می‌شوند و تقریبا همیشه در نوزادان واقعا غیر طبیعی، مثبت می‌شوند.

۵) شیوع فنیل کتونوری حدود یک در هر ۶ هزار تولد و شیوع ‌هیپوتیروئیدی حدود یک در هر ۳ هزار تولد زنده می‌باشد. بنابراین هیچ یک بسیار نادر نمی‌باشند.

۶) هزینه غربالگری برای هر مورد بسیار کمتر از هزینه مراقبت از یک کودک بیمار تشخیص داده نشده یا دیر تشخیص داده شده، می‌باشد.

مطالب پیشنهادی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

نگهداری از نوزاد:مراقبت از نوزاد تازه بدنیا آمده

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

هر کودک با دیگری متفاوت بوده و کودک شما بسیار ویژه می باشد زیرا متعلق به شماست .از لحظه ای که اولین بار کودکتان را می بینید و او را در آغوش می گیرید ،با یک انسان کوچک ویژه آشنا خواهید شد . همه ی بچه ها نیاز به آسایش ، دادن غذا به ایشان که ضامن سلامتی است و حفظ از خطر دارند. 

همه بچه ها به محبت ،بازی کردن ، صحبت کردن و استراحت کافی احتیاج دارند .الگوی خواب ، خوراک و رفتار کودک شما کاملاً منحصر به خودش بوده و باید بدانید که بچه ها معمولاً چه کاری انجام می دهند و چگونه رفتار می کنند . نباید ناراحت شوید اگر بچه ی شما پس از خوردن غذا نمی خوابد و این چنین در کتاب ها نوشته شده و کودک همسایه این گونه است ! 

احساس اضطراب در روزهای اولیه مخصوصاً برای اولین نوزاد کاملاً طبیعی است این امر در صورت وجود حمایت یکی دیگر از اعضای مسن خانواده یا حتی یک دوست یا همسایه ی با تجربه کمک بسیار خوبی می باشد . 

برخی از پدرها پس از به دنیا آمدن کودک جدید احساس فراموش شدگی پیدا می کنند در حالی که تفاهم بین زن و شوهر بایستی تقویت شده و در جهت علاقه فعالانه برای مراقبت از کودک باشد . 

کودک شما چه شکلی است ؟ 

آیا شما انتظار داشتید که یک فرشته ی کوچک برایتان ظهور کند ؟ بله او بسیار دوست داشتنی است اما نیاز به زمان دارد تا خود را قابل قبول تر جلوه کند . 

سر کودک هنگام زایمان و عبور از کانال زایمانی ، باریک و فشرده شده و بنابراین صورتش ممکن است کمی پف آلود و سر مقداری دراز شده باشد . این امر پس از یک یا دو روز به حالت طبیعی بر می گردد .بچه های شرقی با موهای سیاه به دنیا می آیند که ممکن است با ماده ی چسبنده ای به نام ورنیکس پوشیده شده باشند .این مواد پس از یک یا دو روز خشک و کنده و پوست تمیز می شود .پوست ممکن است قرمز بوده تاول هایی داشته باشد و در ناحیه ی ران ها ،زیر بغل و ناحیه ی گردن با ورنیکس پوشیده شده باشد . این مواد بعد از دو روز خشک شده و پوست تمیز صورتی رنگ آشکار می شود .نیازی به حمام کردن کودک برای زدودن این مواد نیست و گفته می شود حتی این مواد محافظ پوست علیه عفونت ها می باشند .از طرف دیگر ، کندن ورنیکس پوست ممکن است پوست را مجروح و مستعد عفونت بنماید . وزن بچه معمولاً حدود 3 کیلوگرم بوده اما بین 2/5 تا 3/5 کیلوگرم متغیر است.کودکان بزرگتر همانند کودکان کوچکتر نیاز به توجه ویژه دارند . 

یک نوزاد چه کاری می تواند انجام دهد ؟ 

به محض متولد شدن ،کودک یک گریه قوی را سر می دهد که نشان دهنده ی ورود به دنیا می باشد .این گریه به منبسط کردن ریه ها کمک می کند . 

در زندگی داخل رحمی ،جفت ، اکسیژن بچه را از طریق بند ناف تأمین می کند و در نتیجه ریه کودک غیر فعال می باشد .پس از تولد، ریه ها منبسط شده و تمام نیاز اکسیژن کودک را تأمین می نمایند .پس از بریده شدن بند ناف ، نوزاد از مادر جدا می شود .غریزه نوزاد برای زنده ماندن بسیار قوی بوده و می تواند شیر را بمکد و قورت بدهد ، می تواند سرفه و عطسه نموده و هنگامی که ناراحت یا گرسنه است گریه کند .به نظر می رسد که به دور نگاه می کند زیرا بینایی او هنوز در حد کمال نمی باشد .می تواند بشنود و از یک صدای بلند از جایش تکان بخورد .در این زمان به هرحال نیازی به صحبت کردن و راه رفتن ندارد .می تواند لبخند بزند اما غیر قابل درک می باشد ولی اکثر خانم ها انتظار دارند که کودکشان چند ساعت پس از تولد به ایشان لبخند بزند ! 

کودک دوست دارد که نزدیک و در تماس با بدن مادر قرار داشته و بنابراین هنگام بغل کردن ، آرام می شود .مادر دوست دارد بیش از حد نوزاد را بغل کرده و عشق و رضایت از چیزی که ساخته است را با تمام وجود احساس نماید.کودک به زودی دست ها را تشخیص و در بغل فرد آشنا آرام گرفته و ناآرامی خود را در بغل فرد ناآشنا نشان می دهد .کودک دوست دارد که در نزدیک و آغوش قرار بگیرد .او ظریف و شکننده به نظر می رسد اما در برابر سنش کاملاً قوی بوده و هنگامی که باید او را محکم نگه دارید ، با قدرت عمل کرده و از آسیب و جراحت وی ترس نداشته باشید .کودکان به دنیا می آیند تا به آن ها عشق ورزیده شود و نیاز آن ها به محبت و دوست داشتن ، همانند نیاز بقیه افراد به غذا می باشد . 

دمای اتاق 

بچه قبل از تولد در حرارت ثابتی ،درون رحم قرار داشته است و تغییر ناگهانی درجه حرارت را دوست ندارد .دمای اتاق بایستی مناسب ـ نه سرد و نه گرم ـ باشد .در صورتی که اتاق دارای کولر یا تهویه مطبوع می باشد ، بایستی کودک را با یک ملحفه یا پتوی سبک پوشاند .مشکلات جدی می توانند در صورتی که دمای اتاق به طور ناگهانی افت کند ، به وجود آمده و این امر در صورتی که طفل در خواب باشد ، خطرناک تر است .بنابراین در آب و هوای سرد ، کیسه خواب برای بچه بسیار مناسب می باشد . 

خواب و خوراک 

خوراک و خواب کودک شما به طور زیادی با هم ارتباط دارند زیرا این دو ، نیاز اصلی نوزاد می باشند .بلافاصله بعد از تولد بایستی بچه را روی سینه مادر گذاشت .بسیاری مطالعات نشان داده اند که این زمان ، بهترین وقت برای تولید شیر در مادر می باشد .کودک می داند که چگونه شیر را مکیده و مادر باید او را در کنار خود در بستر یا در آغوش و بازوان خود قرار داده و با نوک پستان گونه او را نوازش دهد .او دهانش را به طرف پستان آورده و مکیدن را شروع می کند .دو تا سه روز اول مقدار شیر کم می باشد ، اما در این زمان ، نیازهای کودک نیزمحدود بوده و معمولاً برای تأمین نیازهای او کاملاً کافی است و نیازی به شیر اضافی ، آب قند و ...نمی باشد .شیر موقت چند روز اول را کلستروم یا آغوز گویند که به رنگ زرد یا کرم رنگ و غنی از پروتئین بوده و در مقابل بسیاری از عفونت ها ، بچه را محافظت می کند این باور که کلستروم یا آغوز برای کودک مناسب نیست ، کاملاً غلط می باشد . 

بهترین طریق تغذیه موفق پستانی ،نگه داشتن مادر و فرزند با یکدیگر بوده و بنابراین مادر می تواند هر زمانی که بچه بیدار و گرسنه به نظر می رسد ، به او شیر بدهد .این کار را «هم اتاقی » گویند .اغلب بیمارستان ها و خانه های بهداشتی این روش را دنبال می کنند و عده ای هم به تدریج در حال تغییر به سمت این روش هستند .در صورتی که نوزاد ، جدا از مادر قرار داده شود ،هر سه یا چهار ساعت بایستی او را به پیش مادر بیاورند کودک معمولاً در طول روز هر سه یا چهار ساعت برای شیر خوردن بیدار شده و در طی شب هم این گونه می باشد .کودک تفاوت بین شب و روز را نمی داند و نبایستی بین تغذیه روزانه و تغذیه شبانه او فرقی قایل شوید .پس از روز سوم یا چهارم تولد ، شیر مادر افزایش یافته و افزایش وزن کودک شروع خواهد شد . همه ی اطفال در سه یا چهار روز اول زندگی مقداری از وزن خود را از دست می دهند .کودک به زودی دوره های خوردن و خوابیدن را افزایش داده و بلافاصله پس از بیدار شدن احتیاج به تغذیه پیدا می کند .به تدریج یاد می گیرد که بدون گریه کردن بیدار شده ،به دست هایش و اشیاء رنگی اطرافش نگاه کند یا فقط به دور خیره شود . 

برخی ویژگی های نوزاد تازه متولد شده 

1 ـ قسمت نرم روی قسمت جلوی سر (فونتانل ):والدین ممکن است قسمت مثلثی شکل بدون استخوانی را روی جلوی سر کودک متوجه شوند . این قسمت را فونتانل گویند .به طور طبیعی این قسمت از سر این گونه بوده تا عبور از کانال زایمانی و رشد سر همگام با رشد بدن که ضامن رشد سریع مغز می باشد را تسهیل نماید .اگر چه این قسمت نرم می باشد ولی خطری برای سر بچه وجود نداشته زیرا لایه وپوشش محکمی به جای استخوان در آن جا وجود دارد .این قسمت (فونتانل )بین یک تا دو سالگی بسته می شود . در قسمت پشت سر هم فونتانل دیگری وجود دارد که کوچکتر بوده و بین 3 تا 4 ماهگی بسته می شود . 

2 ـ نقاط مونگولین :بسیاری از نوزادان به هنگام تولد لکه های آبی رنگ در قسمت باسن و پشت دارند .این موارد ممکن است کوچک بوده یا قسمت اعظم پشت را بپوشاند .این لکه ها حتی ممکن است در قسمت های دیگر بدن نظیر مچ دست ، زانوها و مچ پا نیز تظاهر یابند . 

آن ها ارتباطی با بیماری داون یا مونگولیسم که نوعی عقب ماندگی ذهنی است و ممکن است در مورد آن ها چیزی شنیده یا خوانده باشید ، ندارند . این لکه ها در عرض چند ماه به تدریج محو می گردند . 

3 ـ خال :این موارد ، لکه های صورتی یا بنفش رنگ بوده که ممکن است حتی کمی از پوست برجسته باشد .برخی از آن ها به تدریج محو شده ولی بعضی دیگر این گونه نیستند .پزشک اطلاعات بیشتری را درصورت نیاز به شما خواهد داد . 

4 ـ خونریزی از واژن :گاهی اوقات ، کودک دختر ممکن است در دومین یا سومین روز تولد مقداری خونریزی از واژن داشته باشد .این خونریزی بسیار ناچیز بوده و خطری ندارد .این حالت نیز به علت محرومیت از هورمون های مادر می باشد . 

5 ـ سفال هماتوم :گاهی تورم برجسته ای در یک طرف سر (یا به طور نادر در هر دو طرف سر )در روز دوم یا سوم ایجاد می شود .این امر به علت خونریزی خفیف لایه خارجی استخوان سر به علت فشرده شدن سر در کانال زایمانی می باشد .این حالت چند هفته بعد محو شده و نیازی به درمان ندارد .به هرحال در صورتی که محو نشد یا بزرگ تر گردید ، بایستی با پزشک مشورت کنید . 

نوزادان نارس 

اگر جنین قبل از تاریخ مقرر به دنیا آید به او نارس یا پره ترم گویند .به طور دقیق تر ،این واژه برای کودکانی که قبل از 37 هفتگی حاملگی به دنیا می آیند به کار می رود اما به طور عام برای جنینی که قبل از ماه نهم حاملگی ( 40 هفتگی )به دنیا می آید ، به کار می رود . به طور طبیعی نوزاد در این حالت اندازه و وزن کمتری دارد زیرا وقت کمتری برای رشد درون رحمی داشته است .او زمان کافی برای تکامل اعضاء حیاتی مثل کلیه ها ،ریه ها کبد و ... نداشته و مکانیسم تنظیم درجه حرارت بدن او نیز به خوبی تکامل نیافته است و بدن او در زمستان ، سرد و در تابستان ، گرم می گردد .تغذیه او مشکل بوده ، زیرا قدرت کافی جهت مکیدن ندارد . چنین کودکی به آسانی تحت هجوم عفونت ها قرار می گیرد وسعت مشکلات و ضایعات بستگی به میزان نارس بودن او دارد .نوزادانی که به موقع به دنیا می آیند ولی وزن کمتر از 2/5 کیلوگرم دارند را نوزادان LBW یا وزن کم موقع تولد گویند .این امر ممکن است به علت تغذیه ضعیف مادر یا عفونت ها یا بیماری های قلبی و کلیوی باشد اما اغلب علت خاصی پیدا نمی شود . به طور کلی مادران سالم ، به احتمال بیشتری نوزادان با وزن طبیعی در زمان مقرر نسبت به مادران بیمار و سوء تغذیه ای به دنیا خواهند آورد . 

نوزادان با وزن کمتر، به مراقبت ویژه و توجه خاص به تغذیه و درجه حرارت نیاز دارند از آن ها بایستی به دقت مراقبت شده و از عفونت و سرما محافظت گردند .نوزاد نارس نیاز به بستری شدن و مراقبت در بیمارستان دارد . او نمی تواند به خوبی شیر را بمکد اما شیر مادر برای او لازم بوده بنابراین مادر می تواند شیر خود را با فشردن هاله رنگی نوک پستان با انگشتان دوشیده و به وسیله ی شیشه شیر با سوراخ ریز یا با لوله ای که در مری یا معده از طریق بینی یا دهان کار گذاشته می شود ، نوزاد را تغذیه کند .در این زمان نه تنها شیر مادر ، بهترین غذا برای کودک می باشد ، بلکه دوشیدن منظم پستان باعث تولید بیشتر و بیشتر شیر گشته و هنگامی که بچه توانایی مکیدن را بدست آورد ، خواهد توانست به خوبی و به اندازه ی کافی از پستان تغذیه کند . برخی ، شیرهای مصنوعی را برای کودک شروع کرده و مشکل را با شیر مادر رفع نمی نمایند که در نتیجه پس از مدتی شیر مادر هم قطع یا خشک می شود . 

دستگاه گوارش نوازد بسیار حساس بوده و با شیر مادر مشکل خاصی را نخواهد داشت .هرگونه تلاش بایستی برای شیردهی مادر به نوزاد صورت گیرد . 

هنگامی که نوزاد نارس به وزن 2500 گرم رسید ،مراقبت خاص دیگری را نیاز نخواهد داشت .والدین ممکن است در ابتدا در مورد بلند کردن و بغل نمودن او دچار وحشت شوند ولی پس از مدتی عادت خواهند کرد .این نوزادان ظریف ، درست همانند بقیه نوزادان با وزن بالاتر هنگام تولد ، رشد و تکامل پیدا خواهند کرد .آن ها ممکن است حتی افزایش وزنشان سریع تر از بقیه باشد . در ابتدا ممکن است به نظر برسد که فعالیت و رشد کمتری نسبت به سایر بچه های هم سن خود دارند ، ولی به زودی به حد آن ها خواهند رسید .والدین نبایستی به مراقبت های ویژه از او ادامه داده و علت را ظریف و حساس بودن او عنوان کنند .با نوزاد نارس بایستی پس از طی دوران حساس و حیاتی ،همانند یک بچه طبیعی رفتار شود . 

دو قلویی 

پزشک ، دو قلویی را در زمان حاملگی تشخیص داده و بنابراین بایستی مجموعه ای دوتایی را قبل از زایمان فراهم آورید .حاملگی دو قلویی مراقبت مشکل تری نسبت به یک قلویی داشته و اصولاً به علت کوچک بودن دو قلوها و داشتن برخی مشکلات که قبلاً برای نوزادان ظریف و کوچک ذکر شد و به علاوه اینکه آن ها دو تا هستند ،می باشد .اما اگر وزن هر دو حدود 2500 یا بیشتر نباشد ، نیازی به مراقبت ویژه نداشته و قادر خواهند بود که پستان را بمکند . مادر می تواند آن ها را پشت سر هم یا با یکدیگر شیر داده و حتی ممکن است به شیر اضافی نیاز داشته باشند .هر دو نوزاد می توانند با شیر مادر و شیر اضافی دیگر در هر بار تغذیه شوند .در هر بار می توان به یک نوزاد شیر پستان و به دیگری شیر غیر مادر را داد و به ترتیب در هر بار تغذیه جای شان عوض شده به این ترتیب هر دو می توانند از فواید شیر مادر بهره مند شوند . بسیاری مادران به خوبی دو قلوهای شان را از شیر پستان تغذیه می کنند . 

دو قلوها ممکن است از یک جنس بوده یا یکی پسر و یکی دختر باشد . گاهی اوقات آن ها که کاملاً با هم یک شکل بوده و تشخیص آن ها از یکدیگر مشکل می باشد ؛ولی والدین کمتر اشتباه می کنند . این امر بسیار دوست داشتنی است که رشد دو نوازد را با هم ببینیم .البته کار بیشتری برای والدین به وجود می آید ولی در عین حال لذت بیشتری برای والدین به همراه دارد . 

ثبت تولد 

باید به خاطر داشت که تولد نوزاد را در ثبت احوال شهر ثبت کرده و شناسنامه گرفته شود .این امر برای اثبات سن در هنگام نام نویسی در دبستان و بسیاری مراسم پس از تولد ، لازم و ضروری می باشد . برخی والدین بر اساس طالع بینی و ستارگان ، تاریخ تولد کودک را ثبت می کنند .شما می توانید این نوع ثبت را نیز انجام داده اما گرفتن شناسنامه ضروری می باشد . 

کمک های پدر خانواده 

پدر می تواند از بسیاری جهات یاور مادر بوده و برای نوزاد و کار در خانه به مادر کمک نماید .او می تواند با شستن ظروف ، درست کردن غذا یا عوض کردن کهنه ی بچه ، کمک خود را ارایه کند .برخی پدران فکر می کنند که بی تجربه و ناآزموده بوده و نمی توانند کودک را اداره کنند ولی باید خاطرنشان کرد که آن ها می توانند همانند مادر و حتی بهتر از او عمل کنند .این تفکر که پدر به علت کار روزانه خسته بوده و نبایستی به وسیله ی بچه اذیت شود ،اشتباه است .مادر همیشه منتظر آمدن پدر می باشد تا وقایع روزانه را به او گزارش دهد . مهم است که در لذت ها و مشکلات بچه شریک باشند ؛این امر به درک بهتر بچه و هماهنگی در منزل کمک می کند .کودک نیاز به شناختن پدر همانند مادر داشته و بنابراین شراکت در کارهای کودک ، برای بچه نیز مفید می باشد .علاوه بر این ، والدین می توانند مشکلات را با یکدیگر بحث نموده و همدیگر را پشتیبانی نمایند . تقسیم مسئولیت کودک بین والدین ،راحتی بیشتری را به خانه خواهد آورد .

مطالب پیشنهادی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

نگهداری از نوزاد:روشهای مراقبت از نوزاد تازه متولد شده

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

پوسته ریزی پوست سر اگر چه منظره زیبایی ندارد اختلالی شایع و بی خطر است. ممکن است کودک شما مختصری پوسته خشک شبیه شوره سر داشته باشد و یا ممکن است در مواردی این پوسته ریزی شدید بوده و پوسته ها کاملا ضخیم، چرب و زرد رنگ باشند و یا حالت کبره داشته باشند. 

این اختلال ممکن است بین دو هفتگی تا سه ماهگی دیده شود و معمولا بعد از چندین ماه خود بخود بر طرف می گردد و به نظر می رسد که بعداز ۶ تا ۷ ماهگی دیده نمی شود. علت ایجاد این پوسته ها آنست که غدد سباسه موجود در پوست سر بیش از حد چربی ترشح می کنند و این چربی ها تبدیل به پوسته هایی خشک می شوند و می ریزند.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که ترشح بیش از حد هورمون ها در مادر و رسیدن آن به جنین هنگام تولد موجب فعال شدن بیش از حد غدد سباسه می شود. وقتی پس از چند ماه سطح هورمون ها در بدن کودک پایین می آید، این اختلال نیز از بین می رود.

برای برداشتن پوسته ها بهترین راه آنست که دوبار در هفته روغن های مخصوص کودک یا روغن های گیاهی مانند روغن زیتون را روی سر کودک بمالید و ۱۵ دقیقه صبر کنید سپس موهای او را شانه کنید تا پوسته ها بریزند. سپس سر او را با یک شامپو ملایم مخصوص بچه بشویید.

بعضی از پزشکان توصیه می کنند که شامپو را به مدت ۲۰ دقیقه روی سر کودک نگهدارید (و یا تا وقتی که بچه می تواند تحمل کند) و سپس سر او را با یک پارچه یا حوله نرم ماساژ دهید.

این اختلال رفته رفته بطور خودبخود از بین می رود ولی اگر این حالت تا چندین ماه ادامه یافت و یا شدت پیدا کرد و به سایر قسمت های بدن انتشار یافت، با یک متخصص اطفال مشورت کنید. ممکن است پزشک یک شامپوی دارویی تجویز کند.

کوتاه کردن ناخن ها

ناخن های کودک نرم تر و تا شونده تر از ناخن های شماست ولی اشتباه نکنید؛ کودکان ناخن های تیزی دارند. اگر ناخن های کودک را به موقع نگیرید ممکن است هنگام دست و پا زدن صورت شما یا خودش را زخمی کند. شاید لازم باشد این کار را در اولین روزهای بازگشت به خانه انجام دهید.

ناخن های دست نوزاد خیلی بسرعت رشد می کنند و ممکن است لازم باشد چند بار در هفته ناخن های او را کوتاه کنید. سرعت رشد ناخن های پا از ناخن های دست کمتر است.

آسان ترین راه کوتاه کردن ناخن های دست کودک با استفاده از قیچی مخصوص کودکان است. نوک این قیچی های ناخنگیر گرد است و تیز نبودن آن کمک می کند تا در صورت تکان خوردن به کودک آسیب نرسد.

می توانید از ناخن گیر مخصوص کودک نیز استفاده کنید، در اینصورت باید خیلی دقت کنید که پوست یا حتی گوشت نوک انگشت کودک بطور اتفاقی در آن گیر نکند. بهتر است همراه یک نفر دیگر نسبت به انجام این کار اقدام کنید.

یکی از شما دو نفر کودک را نگه می دارد و یا مانع حرکت زیاد او می شود و نفر دیگر ناخن ها را کوتاه می کند. یک روش دیگر این است که هنگام شیر خوردن و یا موقعی که کودک در خواب است نسبت به چیدن ناخن هایش اقدام کنید زیرا آرامتر است. هنگام چیدن ناخن، نوک انگشت کودک را از لبه ناخن دور کنید تا در ناخن گیر یا قیچی گیر نکند و در عین حال دست او را محکم نگه دارید.

مراقبت از محل قطع شدن بند ناف

بند ناف نوزاد بعد از تولد از نزدیکی بدن بسته شده و بطور بدون دردی بریده می شود. محل بریدگی باید تا آنجا که ممکن است تمیز و خشک نگه داشته شود. معمولا مدت یک هفته تا ۱۰ روز طول می کشد تا بند ناف خشک شود و بیفتد. ترمیم محل افتادن بند ناف ممکن است چند روز بطول انجامد. موقع افتادن بند ناف ممکن است پوشک کمی خونی شود، این امر طبیعی است.

پوشک را زیر بند ناف ببندید تا جریان هوا برای خشک کردن آن کافی باشد و ادرار با آن تماس نداشته باشد. مادام که بند ناف نیفتاده است از حمام وان استفاده نکنید.

درهوای گرم بهتر آنست که تنها یک پوشک و یک تی شرت آزاد به نوزاد بپوشانید تا هوا جریان کافی داشته باشد و خشک شدن بند ناف تسریع شود. تا وقتیکه بند ناف نیفتاده است از پوشاندن زیر پوشهای سرهمی بپرهیزید.

برای مراقبت درمنزل دست اندرکاران امور بهداشتی همواره توصیه می کنند که قاعده بند ناف را با یک سواب پنبه ای (مانند گوش پاک کن) یا یک تکه گاز آغشته به الکل روزی یک یا دو بار تمیز کنید. بسیاری از پزشکان به این روش عقیده دارند ولی بعضی نیز امروزه معتقدند که بهتر است بدون هیچ اقدامی صبر کنیم تا بند ناف بخودی خود خشک شود.

اگر شما نمی دانید که چه کنید بهتر است با پزشک کودک خود صحبت کنید. (این سوال خوبی است که می توانید آن را در ویزیت اول بپرسید).

علائم عفونت اگر چه نادرند عبارتند از:

تورم یا قرمزی، جمع شدن چرک در قاعده بند ناف و تب. بنابراین اگر ناف کودک قرمز و ملتهب شد یا شروع به آب دادن کرد با پزشک وی تماس بگیرید.

شستشوی ناحیه تناسلی دختران

ناحیه تناسلی دختران را می توان تنها با یک دستمال مرطوب در هنگام تعویض پوشک و یا استحمام تمیز کرد و در این حال باید مراقب بود که دستمال از جلو به عقب کشیده شود نه از عقب به جلو تا میکروب های ناحیه مقعد وارد واژن نشوند.

ممکن است ناحیه تناسلی قرمز و متورم شود و یا ترشحات بیرنگ، سفید و یا کمی خونی دیده شود که تمام این حالات در هفته های اول طبیعی است و در نتیجه هورمون های مادر هنگام بارداری بوجود می آید. اگر این علائم بعداز شش هفته اول پس از تولد از بین نرود باید با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید.

شستشوی ناحیه تناسلی پسران ختنه شده

تنها کاری که باید در مورد موضعی که به تازگی ختنه شده است انجام دهید آنست که پوست ناحیه را با آب و صابون بشوئید درست مانند سایر قسمت های پوست بدن.

بهتر است از سائیدن و ایجاد کف در ناحیه آلت تناسلی پسران خواه ختنه شده و خواه بدون ختنه بپرهیزید زیرا پوست این ناحیه را خشک می کند و باعث تحریک آن می شود.

در چند روز اول پس از عمل ختنه، آلت تناسلی ممکن است کاملا قرمز باشد و ترشحی زرد رنگ داشته باشد.

این در واقع علامت خوبی است و نشان می دهد که سیر بهبود طبیعی است. علیرغم آنکه محل ختنه کمتر احتمال دارد که عفونت کند علائم عفونت عبارتند از قرمزی پایدار، تورم سر آلت و زخم هایی که با ترشحات زرد رنگ و خشک بسته شده است. در صورت مشاهده هر یک از این علائم فورا به پزشک اطلاع دهید.

شستشوی ناحیه تناسلی پسران ختنه نشده

هنگام تمیز کردن یا شستن آلت تناسلی که ختنه نشده باشد سعی کنید پره پوس یا پوست حشفه را نکشید.

چندین ماه یا حتی سال طول می کشد تا پره پوس از آلت تناسلی جدا شود. پس از جدا شدن پره پوس و هنگامیکه کاملا بتوان آن را کشید (اگر نخواهید کودک را ختنه کنید بهتر است زمان آنرا از پزشک کودکتان بپرسید) باید گاهی آن را بکشید و انتهای آلت را که زیر آن قرارگرفته است به آرامی ولی با سرعت از ماده مومی شکل سفید رنگی که بطور طبیعی در این محل تشکیل می شود تمیز کنید.

تکامل سیستم بینایی کودک:

سیستم بینایی در بدو تولد یک سیستم تکامل نیافته است و تکامل آن در طول سال اول زندگی رخ می دهد. از این رو، توجه والدین و پزشکان به مشکلات احتمالی در طول سال اول نقشی بسیار تعیین کننده در تکامل بینایی کودک و جلوگیری از مشکلات ناشی از اختلال در بینایی نظیر مشکلات یادگیری خواهد داشت.

سه ماه اول

نوزادان معمولا قبل از هر چیز “حرکت” را می بینند. نوزادانی که به موقع بدنیا آمده باشند (هفته ۳۸ تا ۴۲ حاملگی) باید بتوانند تغییرات صورت مادر نظیر خنده، اخم، … را در هفته اول بعد از تولد ببینند. در این زمان درک رنگ هنوز کاملا تکامل نیافته و درک عمق نیز در طول سال اول به موازات هماهنگ شدن حرکت چشم ها ایجاد می شود.

هماهنگی عضلات چشم در نوزادان تازه متولد شده و شیرخواران بسیار ناقص است. چشم نوزادان اغلب به بیرون یا داخل منحرف شده و حرکت چشم ها با هم هماهنگ نیست. این وضعیت استرابیسم یا انحراف چشم خوانده می شود. اگر استرابیسم تا ۳ یا ۴ ماهگی خودبخود بر طرف نشود بهتر است نوزاد توسط یک چشم پزشک معاینه شود.

اولین علائم مشکلات چشم و بینایی

در بعضی موارد لازم است نوزاد قبل از ۳-۴ ماهگی مورد معاینه قرار گیرد. این موارد عبارتند از: انحراف شدید چشم ها، عدم حرکت چشم قبل از ۳ ماهگی، انحراف هر دو چشم به داخل، ثابت ماندن یک چشم در زمان حرکت چشم دیگر و یا تفاوت فاحش بین حرکات دو چشم.

تشخیص زودرس استرابیسم بسیار مهم است زیرا تنبلی چشم یا آمبلیوپی حاصل استرابیسم درمان نشده است. اگر یک چشم کودک نتواند بر اثر استرابیسم خوب ببیند هماهنگی چشم ها بر هم می خورد. همچنین اگر مغز تصویری از یکی از چشم ها دریافت نکند در طول زمان علائم ارسالی از چشم مبتلا را نادیده می گیرد و نهایتاً فرد دچار تنبلی چشم و متعاقب آن کاهش شدید دید می شود.

مشکلات بینایی در نوزادان نارس

تکامل بینایی در نوزادان نارس کمی بیشتر از نوزادانی که به موقع بدنیا آمده باشند طول می کشد. احتمال ایجاد استرابیسم و آمبلیوپی در نوزادانی که قبل از هفته ۳۵ حاملگی بدنیا آمده باشند ۳۰% بیشتر است. هر چه نوزاد زودتر از زمان طبیعی بدنیا بیاید این احتمال افزایش می یابد.

نوزاد باید کاملا به نور روشن (مثلا لامپ) و یا آویز هایی که معمولا بالای سر نوزادان آویزان می کنند توجه کند. اگر در ۳ ماهگی جسم را جلو چشم نوزاد بگیرید و آن را از یک سمت آهسته به سمت دیگر ببرید و نوزاد قادر به دنبال کردن آن با چشم نباشد بهتر است مورد معاینه قرار گیرد. البته در بعضی موارد تکامل بینایی دیرتر رخ می دهد که به آن تأخیر در تکامل بینایی می گویند.

حرکات نامنظم چشم

اختلالی بنام نیستاگموس ممکن است در نوزادی رخ دهد. در این اختلال چشم ها حرکاتی به چپ و راست، حرکات دورانی و یا حرکات نامنظمی دارند. علت این اختلال ممکن است ضعف بینایی، وجود نقص در مسیر عصبی از چشم به مغز و یا آلبینیسم (کمبود رنگدانه ها) باشد. نیستاگموس ممکن است ارثی هم باشد. نوزادانی که نیستاگموس دارند ممکن است دید طبیعی و یا ضعیف داشته باشند. اگر نیستاگموس تا بعد از ۳ ماهگی باقی بماند نوزاد باید مورد معاینه قرار گیرد.

در مجموع باید گفت که ۳ تا ۴ ماه اول زندگی زمان بسیار مهمی از نظر تکامل بینایی است و توجه والدین و مراجعه به موقع به چشم پزشک نقش تعیین کننده ای در بینایی کودک خواهد داشت.

۴ تا ۶ ماهگی

در این سن نوزاد باید دستش را به طرف اسباب بازی که جلوی او می گیرید دراز کند و یا دستش را به آن بزند. در ابتدا ممکن است دست نوزاد بطور اتفاقی به جسمی که جلویش گرفته اید بخورد ولی در طول زمان با رشد بینایی، درک عمق و درک بیشتر نوزاد این کار ارادی تر می شود.

از ۶ تا ۸ ماهگی نوزاد شروع به غلت زدن و احتمالا چهار دست و پا راه رفتن می کند. در این مرحله می توانید یک اسباب بازی را طوری جلو کودک قرار دهید که مجبور باشد برای رسیدن به آن غلت بزند و یا کمی از جای خود جلوتر بیاید. این کار به تقویت بینایی نوزاد کمک می کند.

بین ۸ تا ۱۲ ماهگی نوزاد شما ممکن است چهار دست و پا حرکت کند و یا راه برود. سعی کنید به جای راه افتادن زودتر، کودک خود را به حرکت چهار دست و پا تشویق کنید زیرا باعث ایجاد هماهنگی میان حرکات دست و چشم می شود. در این سنین بویژه وقتی کودک روی مبل یا تخت و یا نزدیک پله است باید بسیار مواظب وی بود زیرا دید کودک در این مرحله هنوز فاقد درک عمق کافی است و در نتیجه پستی و بلندی ها را بخوبی درک نمی کند. به عبارت دیگر کودک در این سن متوجه نیست که لبه تخت در جایی تمام می شود و زمین پایین تر از آن قرار گرفته است بنابراین احتمال سقوط کودک از تخت و پله وجود دارد

http://www.pezeshk.us/?p=13720

مطالب پیشنهادی

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن
مادران شاغل و نگهداری کودکان

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی