زایمان در آب

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

پس از آنکه آمار زایمان به شیوه سزارین افزایش یافت، بسیاری از پزشکان بران شدند تا راههای بدون درد یا درد کمتری را برای زایمان مادران شناسایی کنند. یکی از این روش ها زایمان در آب است.

زایمان در آب روشی است که طرفداران و منتقدان خاص خود را دارد. هرکدام از این دو گروه نیز شواهد علمی خود را برای تایید یا تکذیب این روش ارایه می کنند. در حال حاضر در سراسر دنیا، زایمان در آب در برخی بیمارستان ها و زایشگاه ها و حتی در منازل با کمک یک ماما انجام می شود.

به نوشته سایت ایران درمان،  سابقه تحقیق و تجربه زایمان در آب به دهه ۱۹۶۰ میلادی در دو کشور شوروی سابق و فرانسه باز می گردد. در حال حاضر حدود ۶۰ درصد بیمارستان های انگلستان امکان زایمان در آب را برای خانم های باردار فراهم می کنند.

در واقع در این زایمان فقط منافع نوزاد و مادر مطرح است. آب گرم مورد استفاده به انتقال آسان تر نوزاد از کانال زایمانی به فضای بیرونی کمک می کند.

مزایایی که برای مادر مطرح است شامل کنترل بهتر درد زایمان و کاهش عوارض زایمان است.

کنترل بهتر درد زایمان با گرمای آب و غوطه وری در آب صورت می‌گیرد که این مساله به گردش بهتر جریان خون در مادر و افزایش ترشح اکسی توسین و وازوپرسین مربوط است. همچنین شواهد علمی متعددی از بهبود دردهای کمری به دنبال آب درمانی در افراد مختلف وجود دارد که طرفداران زایمان در آب از این شواهد نیز در اثبات کارآمدی این روش زایمانی استفاده می کنند.

اما یکی از عوارض زایمان طبیعی، آسیب دیدگی ناحیه پرینه- فاصله بین واژن و مقعد- در اثر فشار خانم باردار حین زایمان است. زایمان در آب به دلیل کمک به شل شدن بیشتر ناحیه پرینه، می تواند تا حدی از بروز این عارضه جلوگیری کند. همچنین بروز خونریزی پس از زایمان در روش زایمان در آب طبق ادعای برخی منابع کمتر است.

اما مخالفان زایمان در آب به معایبی از آن اشاره می کنند. احتمال بروز عفونت بیشتر در مادر و نوزاد، کند شدن روند زایمان و عدم امکان ارزیابی دقیق خونریزی مادر از جمله موارد اصلی انتقاد به این روش زایمان است.

البته طرفداران زایمان در آب برای برطرف کردن هر کدام از این انتقادات، راه حل هایی پیشنهاد می کنند.

بیمارستان شهید اکبرآبادی اولین مرکزی در شهر تهران است که شرایط زایمان در آب را فراهم کرده است.

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

جزئیاتی پیرامون زایمان در آب

زایمان در آب، موضوعی است که خانم های باردار درباره آن سوالات زیادی دارند. این روش در واقع به دنیا آوردن نوزاد در وان یا یک استخر آب گرم است. در کشورهای غربی این روش خیلی طرفدار پیدا کرده است و در بیمارستان های زیادی انجام می شود اما در کشور ما ، بیمارستان های معدودی این نوع زایمان را انجام می دهند.

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

هیچ چیزی مانند تولد فرزند، خنده را روی لب‌های پدر و مادر نمی نشاند. اما فکر زایمان کمی ترسناک است. هر چند بر خلاف قدیم که تنها روش زایمان طبیعی یا سزارین بود این روزها روش های دیگری وجود دارد که علاوه بر تجربه یک زایمان فوق العاده و کم هزینه، مادر درد کمتری احساس می کند. برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر درباره زایمان در آب با دکتر مینا موحد متخصص زنان و زایمان گفت وگو کرده ایم که در ادامه می آید.

زایمان در آب، موضوعی است که خانم های باردار درباره آن سوالات زیادی دارند. این روش در واقع به دنیا آوردن نوزاد در وان یا یک استخر آب گرم است. در کشورهای غربی این روش خیلی طرفدار پیدا کرده است و در بیمارستان های زیادی انجام می شود اما در کشور ما ، بیمارستان های معدودی این نوع زایمان را انجام می دهند. این زایمان مزایای خود را دارد و قبل از هر گونه تصمیم گیری باید وضعیت جسمی زن باردار کنترل شود. به عنوان مثال، فرد مبتلا به دیابت، فشار خون، بیماری قلبی و… ممکن است نتواند به طور طبیعی در آب زایمان کند. پس از بررسی کامل وضعیت جسمی زائو، پزشک می تواند این نوع زایمان را به بیمار پیشنهاد کند. وی ادامه داد: در اتاق زایمان یک وان با طول یک و ۲۰ یا یک و ۵۰ با ارتفاع حدود ۷۵ سانتی متر با آب گرم حدود ۳۷ تا ۳۸ درجه پر می شود.هنگام قرار گرفتن بیمار در آب، نظر وی را درباره دمای آب می پرسند تا به خواسته او دمای آب تنظیم شود. همانند زایمان طبیعی به زن باردار آموزش زایمان در آب داده می شود. این کار یا از طریق شرکت در کلاس یا اطلاع رسانی پزشک به زوجین، انجام می شود تا آمادگی کامل پیدا کنند. این متخصص زایمان ادامه داد: برخی از خانم ها ترجیح می دهند، با شروع دردهای زایمانی وارد آب شوند زیرا آب یک حالت بی وزنی ایجاد می کند و درد را کاهش می دهد. به طور کلی احساس درد در حالت زایمان فیزیولوژیکی طبیعی و در محیط خشک، فقط به لگن وارد می   شود. درحالی که در آب این درد به تمام قسمت های بدن پراکنده می شود و در نتیجه زائو درد کمتری را تجربه می کند. مزایای دیگر این روش این است که هنگامی که زائو، نوزاد را به دنیا می آورد به داروی کمتری نیاز دارد زیرا استروئید موجود این داروها برعکس عمل می کند اما در زایمان در آب این گونه نخواهد بود. وی افزود: از طرفی میزان برش هایی که برای خروج جنین انجام می دهیم در زایمان در آب کمتر است زیرا تمام عضلات لگن برای خروج جنین فشار وارد می کند و خروج جنین به آب راحت تر انجام می شود. از آن جا که در این روش زایمان بچه در آب به دنیا می آید، این ایراد وجود دارد که آب زیادی وارد ریه نوزاد می شود اما در صورت حضور کادر مجرب، آب وارد دهان نوزاد نمی شود. انتقادی که گروه اطفال و نوزادان وارد می کند این است که چه لزومی دارد که ما سلامت نوزاد را به خطر بیندازیم. اما اکثر آمارهای کشورهای اروپایی ، استرالیا و آمریکا نشان می دهد که هیچ گونه خطری برای نوزاد وجود ندارد، به شرطی که مادر باردار مناسب انتخاب شده باشد. انتقاد دیگری که به این روش وارد شده، موضوع عفونت هاست اما اگر دقت شود و همه وسایل ضروری در دسترس باشد هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. اگر در صورت آلودگی آب با خون یا مدفوع نوزاد یا مادر ، بلافاصله آب تعویض شود و برای هر بار یا مرحله استخر ضدعفونی شود، مشکل عفونت وجود ندارد. پزشکان سایر کشورها معتقدند که اگر زایمان با همراهی همسر بیمار باشد، می تواند یک زایمان بسیار خاطره انگیز و آرامش بخش باشد.

در روش زایمان به صورت کانگورویی که هم به صورت طبیعی و هم در آب انجام می شود، نوزاد بلافاصله روی پوست مادر قرار می گیرد؛این روش نیز خیلی طرفدار دارد و آمار سزارین را پایین می آورد. در سزارین مصرف مسکن ها زمان شیردهی را به تاخیر می اندازد. این در حالی است که با روش زایمان در آب مادر اعتماد به نفس پیدا می کند. به سرعت از جا بلند می شود و شیردهی را آغاز می کند. به همین دلیل است که باید روش زایمان در آب در کشور ترویج شود. این روش علاوه بر فوایدی که دارد، کم هزینه نیز است. وی افزود: در صورت داشتن اضافه وزن، لازم است مادر برای این نوع زایمان وزن خود را پایین بیاورد. زیرا عوارض چاقی مانند فشار خون، دیابت و… زایمان در آب را ناممکن می کند. بنابراین در تمامی دوران بارداری باید وزن زائو کنترل شود. همچنین در روز قبل از زایمان باید روده ها تخلیه شود. کیسه آب مادر نیز نباید پاره شده باشد در غیر این صورت زایمان در آب انجام نمی گیرد.

زمان ورود به آب

مادر در دو مرحله می‌تواند در آب قرار گیرد. دبیر انجمن علمی مامایی در این باره می‌گوید: زایمان دارای ۳ مرحله است. مادر در مرحله اول (هنگام فاز فعال زایمان) و مرحله دوم زایمان می‌تواند از بی‌دردی آب استفاده کند.

در واقع مادر تحت نظر پزشک زمانی که دهانه رحم به اندازه چهار تا پنج سانتی متر باز شده است (مرحله فعال زایمان)وارد آب می‌شود و هنگام خروج جنین، از آب خارج می‌شود (لازم به ذکر است ورود به آب، قبل از این زمان به‌دلیل اثرات تسکین‌دهنده زیاد آب، ممکن است منجر به تاخیر مراحل بعدی زایمان شود).

در این روش خروج جنین در آب انجام می‌شود. آنچه از گفته‌های این کارشناسان برمی‌آید این است که در هر شرایطی باید قطع بند ناف جنین و مرحله سوم زایمان در خارج از آب صورت گیرد و درصورت نیاز به برش زایمانی برای خروج راحت‌تر جنین این کار نیز باید در خارج از آب انجام شود. امکان کنترل قلب جنین تا هنگام زایمان در آب وجود دارد.
تحت هر شرایطی مرحله سوم زایمان که خروج جفت است حتما باید در خارج از آب صورت گیرد.

دمای آب

دمای آب به‌طور متوسط ۳۶ تا ۵/۳۷ درجه است که در مرحله اول زایمان می‌تواند تا ۴۰درجه هم رسانده شود. از آنجایی که این تغییرات دمایی می‌تواند باعث کاهش آب بدن مادر شود، در جبران آن می‌توان از نوشیدنی‌های مناسب استفاده کرد. اما در هر صورت در همین جا قابل ذکر است که این تغییر دمایی که به هنگام خروج از آب صورت می‌گیرد برای برخی از مادران خوشایند نیست یا حتی می‌تواند باعث تب و لرز آنها شود.

زایمان در آب برای همه مادران مناسب نیست

براساس گفته‌های دکتر تقی‌زاده در موارد زیر نباید زایمان در آب صورت گیرد: 
دوقلویی، جداشدگی زودرس جفت، زایمان زودرس، بیماری‌های زمینه‌ای مادر( مانند بیماری قند، فشارخون و برخی بیماری‌های پوستی)، وزن جنین بیشتر از ۴ کیلوگرم، پارگی زودرس کیسه آمنیون، عفونت، وضعیت‌های غیرطبیعی جنین و عدم‌دسترسی به امکانات احیای نوزاد.

تحقیقات

زایمان در آب به‌رغم قدمت طولانی، هنوز نتوانسته بیش از ۴ تا ۵ درصد جمعیت جهان را به‌خود اختصاص دهد چرا که در مورد فواید و عوارض آن بحث‌های زیادی وجود دارد. عفونت از جمله عوارض مطرح شده است که هنوز به اثبات نرسیده است. طبق تحقیقات ارائه شده در کارگاه زایمان درآب یک مورد پنومونی (عفونت ریه) نوزاد دیده شده که البته در این مورد زایمان در وان منزل بدون حضور ماما و در وانی با دمای تنظیم نشده آب و بدون پمپ تخلیه صورت گرفته بود.

این در حالی است که از ضروریات استفاده از این شیوه حضور مستمر ماما و وجود وان یا حوضچه آبی با پمپ تخلیه است تا درصورت ایجاد هرگونه خونریزی یا آلودگی، آب با پمپ تخلیه شود. از طرفی آب سرد می‌تواند جنین را در معرض عفونت ریه قرار دهد. علاوه بر این، دو مورد آمبولی نوزاد دیده شده است که باز هم در این موارد نمی‌توان قضاوت درستی کرد چرا که در این موردها بند ناف دور گردن پیچیده شده بود و قطع بندناف داخل آب صورت گرفته بود در حالی که باید در خارج از آب اقدام به این کار کرد.

ب) نکات عملی مهم در انجام این روش:

۱- تنظیم دقیق درجه حرارت آب : با آن که در بعضی بررسی ها درجه حرارت بین ۳۶ تا ۵/۳۷ درجه سانتی گراد توصیه شده است اما در یک مطالعه بر تنظیم درجه حرارت توسط خود مادر و به هر میزانی که خودش احساس رضایت می کند تأکید شده است. با این حال در صورتی که درجه حررات آب از ۵/۳۷ درجه تجاوز کند بیمار بایستی از آب خارج گردد.

۲- مانیتور کردن ضربان قلب جنین با استفاده از داپلر ضد آب.

۳- شروع لیبر فعال ( انقباضات منظم و خوب، دیلاتاسیون دهانه رحم و نزول سر جنین )

۴- علائم حیاتی مادر و ضربان قلب جنین باید در محدودة طبیعی باشد.

۵- وضعیت هیدراتاسیون بیمار باید مطلوب باشد و جهت ادرار کردن باید به او اجازه داد به فواصل منظم وان آب را ترک نماید.

۶- نظافت وان و ضد عفونی کردن آن بر اساس پروتکل های کنترل عفونت. آب موجود در وان باید کاملاً تمیز و شفاف باشد. مدفوع و لخته های خون را باید سریعاً از وان خارج کرد . در صورت آلودگی شدید آب و یا ماندن آب بمدت چندین ساعت باید آب وان را تعویض نمود .

۷- نوزاد بایستی کاملاً زیر آب متولد شود و تا خارج شدن سر از آب هیچگونه تماسی با هوا نداشته باشد زیرا تماس با هوا و تغییر درجه حرارت باعث تحریک تنفس شده و در نتیجه احتمال آسپیراسیون را بالا می برد .

۸- باید مراقب افت دمای نوزاد بود.

۹- توصیه به ترک وان جهت مرحله سوم زایمان : جفت را بایستی در خارج از وان جدا نمود تا ارزیابی دقیقی از میزان خونریزی مادر به عمل آید .

۱۰- استفاده از آب ایزوتونیک: جهت کاهش خطر بروز آسفیکسی توصیه می شود مقداری نمک به آب اضافه شود تا محیطی ایزوتونیک ایجاد شود.

فوائد زایمان در آب برای مادر ونوزاد

۱- تسکین درد :

 زایمان در آب نوعی هیدروتراپی محسوب می شود . تحقیقات به عمل آمده نشان می دهد که هیدروتراپی نقش مؤثر و غیر قابل انکاری در کنترل درد و بخصوص درد پشت و کمر دارد .( شکایتی که در زنان باردار بسیار شایع است ) . غوطه وری کامل در آب باعث کاهش درد از طریق تحریک پاسخ های فیزیولوژیک می گردد . در تحقیقات انجام شده مشخص گردید که غوطه وری در آب از نظر آماری باعث کاهش قابل ملاحظه احساس درد توسط مادر و کم شدن نیاز به انجام بی حسی اپیدورال می گردد. شواهدی دال بر مخاطره انگیز بودن این مزیت برای نوزادان و برای لیبرهای طولانی یافت نشد.

۲- سالم ماندن پرینه / کم شدن موارد اپیزیوتومی:

آب درون وان فرآیند تاجی شدن سر نوزاد (Crowning) را کند کرده و باعث حمایت بیشتر پرینه و کم شدن احتمال پارگی آن و کمتر شدن نیاز به اپیزیوتومی می گردد .

۳- کم شدن مداخلات پزشکی درفرآیند زایمان به دلایل ذیل :

* بی وزنی ایجاد شده در آب باعث فشار یکسان به سطح بدن شده و مصرف انرژی توسط مادر را کم می کند.

* شل شدن بدن در آب باعث کم شدن احساس درد، کم شدن اضطراب، کاهش سطح آدرنالین و در نتیجه ترشح آندوژن اکسی توسین می گردد.

* دیلاتاسیون ( گشاد شدن ) عروقی حاصله در آب باعث کاهش فشار خون مادر و افزایش ضربان قلب و در نتیجه افزایش اکسیژن رسانی به رحم و جنین می شود .

۴- از بین رفتن انقباضات کاذب رحمی

۵- تحرک آسان تر مادر و کنترل کردن بهتر خودش

۶- پایین آمدن فشار خون

۷- احساس آرامش بیشتر در مادر

۸- کم شدن احساس درد و در نتیجه عدم نیاز به مسکن ها و سایر مداخلات پزشکی

۹- کم شدن میزان سزارین

۱۰- کاهش میزان تروما به نوزاد

۱۱- خونرسانی بیشتر به نوزاد به دلیل جریان خون بهتر مادر

مخاطرات و نگرانی ها

نگرانی های مربوط به زایمان در آب را بایستی بر اساس شواهد حاصله از تحقیقات انجام شده، شناخت آناتومی بدن، آگاهی از فرآیند زایمان و مدیریت و پایش مناسب فرآیند تولد ارزیابی نمود . در یک مطالعه گسترده در انگلستان ( ۱۹۹۶- ۱۹۹۴ ) زایمان در آب نه تنها باعث افزایش مرگ و میر پری ناتال نگردید بلکه باعث کاهش آن نیز شد ( ۲/۱ در ۱۰۰۰ مورد زایمان در آب در مقایسه با ۴ در ۱۰۰۰ مورد زایمان معمولی ). علاوه بر این از میان ۰۰۰/۱۵۰ تولد ثبت شده دنیا به روش زایمان در آب در بین سال های ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۹ هیچگونه گزارش معتبری از مرگ نوزادان به علت آسپیراسیون آب یافت نشد . بین متخصصین زنان و زایمان از یک طرف و متخصصین اطفال از طرف دیگر در مورد این روش زایمان اختلاف نظر وجود دارد . از منظر متخصصین اطفال این روش فواید چندانی برای نوزاد در برندارد در حالیکه تحقیقات انجام شده نشان دهنده فواید غیر قابل انکاری برای مادران می باشد . منطق متخصصین اطفال بر اساس یک اصل کلی در علم پزشکی که می گوید “برای بیمار کاری انجام دهید که خطر کمتری داشته باشد” استوار است. با این حال هر دو گروه پزشکان اطفال و زنان بر این نقطه اتفاق نظر دارند که این روش بایستی با مراقبت دقیق پرسنل مجرب و ذیصلاح انجام شود و مادر را باید از خطرات احتمالی آن آگاه ساخت تا در صورت بروز هر مشکلی در حین زایمان آمادگی خروج از آب و زایمان روی تخت را داشته باشد . 

خطرات بالقوه زایمان در آب

۱- آسپیراسیون آب توسط نوزاد :

اولین تنفس نوزاد با کنار رفتن آب از روی سطح صورت آغاز می گردد. با اولین تنفس جریان خون جنین به جریان خون نوزادی تبدیل می گردد و با بسته شدن شانت های درون قلب گردش خون ریوی ایجاد و در اثر فشار ایجاد شده در ریه ها آب از آلوئول ها و فضاهای ریوی خارج شده و بستری مناسب برای تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن در ریه ها ایجاد می شود. این فرآیند در عرض چند دقیقه اتفاق می افتد و در طی این مدت نوزاد اکسیژن مورد نیاز خود را از طریق بند ناف دریافت می کند. به علت آنکه تا زمان خروج نوزاد از آب و تماس با هوا هیچگونه تحریکی برای تنفس نوزاد وجود ندارد، بنابراین آسپیراسیون نوزاد در زیر آب امری غیر متحمل می نماید و در واقع تهدیدی برای نوزاد محسوب نمی گردد.

۲- عفونت :

بالا رفتن شانس عفونت یکی دیگر از علل مخالفت منتقدان این روش است. در مطالعه ای در کشور کانادا هیچ گونه شواهدی دال بر عفونت مادر و نوزاد در زنان مبتلا به ( PROM ) پیدا نشد. با این حال پس از هر بار زایمان در آب، وان و یا استخرمخصوص بایستی بدقت تمیز و ضدعفونی گردد تا از انتقال باکتری از نوزاد به نوزاد یا مادر به مادر جلوگیری گردد. باکتری پسودومونا عامل پاتوژن شایعی در محیط های آبی است اما با این حال نوزادانی که به آن مبتلا شده اند بدون درمان بهبود یافتند.

۳- کند شدن جریان لیبر:

به علت ماهیت شل کنندگی آب فرآیند لیبر غالباً با کم شدن شدت انقباضات در آب و در نتیجه کندی آن همراه است. در پروتکل های وضع شده در بعضی بیمارستانها، زنان پس از رسیدن به دیلاتاسیون ۵ سانتی متر وارد آب می شوند.

۴- هیپرترمی مادر و در نتیجه هیپوکسی جنین

۵- هیپوترمی نوزاد

۶- مشکل بودن تخمین میزان خونریزی مادر در آب

۷- خطر آمبولی آب برای مادر ( از نظر تئوریک )

کنتراندیکاسیون های انجام متد زایمان در آب

۱- عفونت اخیر واژن، دستگاه ادراری و عفونت پوست

۲- عدم ثبات علائم حیاتی مادر و نوزاد قبل از فرو رفتن در آب گرم

۳- تب بالای ۴/۱۰۰ درجه فارنهایت

۴- آمنیونیت

۵- دیسترس جنینی

۶- پره ماچوریتی نوزاد

۷- خونریزی شدید واژینال

۸- مکونیوم غلیظ

۹- نمای غیر طبیعی جنین

۱۰- سابقه قبلی ماکروزومی

۱۱- دیستوشی: کنتراندیکاسیون داشتن زایمان در آب در موارد دیستوشی مورد اتفاق نظر همه محققین نمی باشد اما به نظر میرسد که شلی ایجاد شده در آب میتواند کمک موثری در مدیریت دیستوشی شانه داشته باشد.

۱۲- PROM بالای ۲۴ ساعت

۱۳- ضایعات پوستی هرپس، عفونت HIV و هپاتیت B وC مادر

۱۴- چاقی

۱۵- لیبر زودرس

۱۶- پرسنل کم تجربه و فاقد اعتماد به نفس کافی

 زایمان در آب یکی از روشهای جانشینی متقاضی خانم‌های زائو است که هیچ خطری را متوجه مادر و یا جنین نمی‌سازد و می‌تواند به عنوان یک روش اصلی و مفید برای زنان کشورمان مد نظر قرار گیرد.
موارد فوق در مقاله‌ای تحت عنوان “مزایا و کاربرد زایمان در آب” در نخستین کنگره سراسری انجمن متخصصین زنان، مامایی و نازایی شاخه خراسان که به تازگی در مشهد برگزار شد، توسط مژده قاسمی از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ارائه گردید.
وی در این کنگره اظهار داشت: درد زایمان یکی از شدیدترین دردهایی است که بشر در طول سالیان عمر خود تجربه نموده و زایمان در آب یکی از راههای رسیدن به زایمان بی‌درد است.
وی بیان کرد: این روش سالهاست که در کشورهای پیشرفته دنیا اعم از آلمان، آمریکا، استرالیا، کانادا و فرانسه در حال انجام است ولی هنوز در ایران به طور کامل شناخته نشده است.
قاسمی افزود: روش زایمان درآب نیاز به تداخلات مامایی را کاهش داده و برای مادر و بچه کم خطرتر است.
وی با اشاره به‌اینکه زایمان در آب به دو صورت تعریف می‌شود، افزود: روش اول “سیر لیبر در آب”(خانم باردار در هنگام دردهای فعال زایمانی وارد آب شده و تحمل درد برایش آسان‌تر می‌شود) و روش دوم “زایمان درآب” است.

در روش دوم یعنی زایمان در آب، خانم باردار در آب می‌ماند و زایمان به طور کامل در آب انجام می‌شود بطوریکه نوزاد زیر آب متولد می‌شود.
وی افزود: مطالعات نشان می‌دهد که در روش زایمان درآب مشکلات تهدیدکننده زندگی یا سلامتی در زنان زائو یا نوزادان مشاهده نشده و همچنین در این روش کاهش خونریزی، نیاز به استفاده مسکن کمتر و تجربه زایمان نیز رضایت بخش تر است.
وی همچنین گفت: تحقیقات نشان می‌دهد، تفاوت آماری معنی‌داری از لحاظ رفتاری بین بچه‌های متولد شده در زایمان آب و خشکی وجود نداشته است.
وی افزود: تاثیر روش زایمان درآب در میزان نیاز و انجام اپیزیوتومی (برش) در یک مطالعه آینده‌نگر روی دو هزار زایمان نشان می‌دهد که نیاز به اپیزیوتومی در یک سوم موارد نسبت به زایمان در خشکی کاهش یافت.
وی خاطرنشان کرد: در مطالعه دیگر میزان اپیزیوتومی از ‪ ۸۰‬درصد در زایمانهای معمولی به ‪ ۱۵‬درصد در زایمان در آب رسید.

قاسمی در پایان گفت: دلیلی برای نگرانی متخصصین زایمان و نوزادان در انجام روش زایمان با آب وجود ندارد و این روش می‌تواند به عنوان یک روش مفید و اصلی در کشور پیاده شود.
نخستین کنگره سراسری انجمن متخصصین زنان، مامایی و نازایی شاخه خراسان با شرکت حدود ‪ ۴۰۰‬نفر از متخصصان زنان و ماماها از سراسر کشور.

بحث و نتیجه گیری

آمار سزارین نسبت به کل زایمان ها در کشورهای پیشرفته و به خصوص در کشورهای در حال توسعه سیر صعودی و نگران کننده ای یافته است به طوریکه نرخ آن در کشور آمریکا به بالای ۲۵ و در کشورمان به فراتر از ۳۵ درصد و حتی بالاتر رسیده است.این در حالی است که طبق استاندارد سازمان بهداشت جهانی این رقم باید بین ۱۰ تا ۱۵ درصد باشد. در اینجا به دنبال ریشه یابی این معضل نیستیم اما به نظر می رسد نادیده گرفتن نقش زایمان طبیعی در سلامت مادر و نوزاد می تواند در آینده ای نه چندان دور مشکلات بسیاری را فراروی نظام سلامت کشور قرار دهد. به همین سبب دانش پزشکی می بایست کنجکاوانه به دنبال روش های نوین در علم مامائی برای آسانتر کردن فرآیند زایمان باشد. امید است مسئولین و متولیان سلامت مردم در کشور عزیزمان با ترویج زایمان به روش های طبیعی، آگاه کردن مادران از خطرات سزارین، فراهم کردن امکانات مناسب و نو برای متدهای جایگزین، پر رنگ کردن نقش ماما و بها دادن به این قشرصبور و زحمتکش و… بتوانند گام مؤثری در کاهش نرخ سزارین و عوارض بلند مدت حاصل از آن بردارند. به امید آن روز.

منابع: روزنامه خراسان

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

نقش آب در زایمان بدن درد (کم درد )

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

از موفق ترین روش های زایمان طبیعی ، زایمان در آب است که به عنوان یک روش غیر تهاجمی و غیر دارویی و طبیعی همراه با کاهش چشمگیر درد زایمان مطرح است . اثر بی وزنی آب باعث ایجاد فشار یکسان بر تمام اعضای بدن و کاهش انرژی از دست رفته می شود .

عکس بالا برگرفته از بیمارستان ولیعصر شهرستان "فسا" می باشد

در بررسی های انجام شده در کشورهای توسعه یافته ، در این روش بر خلاف سایر روش ها که به کمک بی حسی انجام می شود ، درد زایمان کاهش یافته و آپگارد نوزاد (ارزشیابی وضعیت سلامت عمومی نوزاد) نیز بهتر است . در این روش ، روند طبیعی زایمان حفظ شده ، طول مدت زایمان کاهش چشمگیری پیدا می کند و از سوی دیگر ، به آمادگی طولانی مدت مادر از نظر تکنیک ها و تمرینات تنفسی نیازی وجود ندارد و زایمان با آموزش کوتاه مدت ، امکانپذیر است . در این روش میزان استفاده از داروهای مسکن به مراتب کمتر خواهد بود . در حین انجام زایمان در آب ،عامل زایمان ، عملکردی به مراتب سهل تر از زایمان روی تخت داشته و از میزان مداخلات پزشکی حین زایمان کاسته خواهد شد . کاهش صدمات کانال زایمانی و نیاز کمتر به اپی زیوتومی (برش ناحیه پرینه مادر برای تسریع خروج جنین) از دیگر مزایای این روش است که به کاهش تروما (ضربه و آسیب) به نوزاد منجر می شود . حرکات آزادانه مادر در آب و شرکت فعالانه او در امر زایمان و ورود ملایم نوزاد ، از دیگر فواید این روش محسوب می شوند .

فواید زایمان در آب:

آثار آرامش دهنده آب باعث کاهش اضطراب و ترس مادر می شود که این خود باعث کاهش درد زایمان نیز می شود . کاهش درد ، منجر یه ذخیره انرژی مادر شده که در مرحله دوم زایمان (مرحله خروج جنین) بسیار کمک کننده خواهد بود . مشکلات تغذیه با شیر مادر پس از زایمان ، در این روش کمتر است .

اولین زایمان مدرن در آب ثبت شده ، در سال 1803 در فرانسه انجام شد و در اتحاد شوروی در سال 1960 زایمان در آب با مدرک تأیید شده نتیجه تحقیقات مختلف درباره زایمان در آب در کشورهای اروپایی ، اسکاندیناوی و آمریکا ، مثبت ارزیابی شده و در این کشورها به طور رسمی از سال 1991 تاکنون به کار گرفته شده است .

این روش،‌ مدت زمان درد ناشی از زایمان و اضطراب مادر را بر اثر احساس آرامش و سبکی که آب برای مادر ایجاد می‌کند، به طور مطلوبی کاهش می‌دهد. به طوری که پروسه زایمان برای مادر بسیار خوشایند است.

آب در وان‌های مخصوص این روش روان است. به این صورت که این وان‌ها به شکلی تعبیه شده است که قابلیت تعویض آب در صورت کثیف شدن در آن به راحتی وجود دارد.

از سوی دیگر، در طی انجام زایمان می‌توان از موسیقی و نور دلخواه نیز برای تامین بیشتر آرامش خاطر مادر استفاده کرد.

قرار داشتن جنین در کیسه آب رحم مادر در دوران بارداری ، عامل آشنایی آن با محیط آبی محیط خارج است. این امر تاثیر به سزایی در زایمان آسان دارد، از طرف دیگر از آنجا که نوزاد پس از تولد، به کمک ماما، به سرعت در آغوش مادر قرار می‌گیرد، از این طریق ارتباط عاطفی میان مادر و نوزاد نیز به سرعت برقرار می‌شود و پس از آن نیز، پس از تکمیل زایمان، مادر بدون هیچ مشکلی به اتاق ریکاوری می‌رود.

ممنوعیت ها یا محدودیت ها:

در موارد زیر بایستی محدودیت ایجاد کرد (به علت انجام ورزش های دوران بارداری)

1ـ سابقه بیماری قلبی

2ـ سابقه بیماری ریوی

3ـ داشتن لگن بسیار کوچک

4ـ حاملگی چند قلو

5ـ مشاهده خونریزی یا لکه بینی ماه های 4ـ9

6ـ فشار خون بالا

7ـ جفت سرراهی

8ـ پارگی زودرس کیسه آب

9ـ عفونت ها

مزایای زایمان در آب برای نوزاد 

    ورود ملایم و آسان تر نوزاد به محیط خارج از رحم

    ایمن تر بودن در مقایسه با روش های دیگر 

    ایجاد یک محیط حد واسط و جلوگیری از برخورد نوزاد با استرس های ورود ناگهانی به محیط خارج

    کاهش ضربه

    کاهش نیاز به تحریک های تهاجمی جهت شروع تنفس

    استفاده بهتر و سریع از شیر مادر

    مزایای فیزیولوژیک زایمان در آب برای مادر

    کاهش چشمگیر درد 

    افزایش انقباضات موثر

    افزایش گردش خون و اکسیژن رسانی رحم

    کاهش هورمون های استرس

    کاهش تحریکات حسی

    نیاز کمتر به اپی زیاتومی (برش پرینه)

    کاهش مداخالات پزشکی (تا 85%)

    کاهش سزارین (تا 85%)

    کاهش نیاز به مسکن ها و ضد دردها

    کاهش قابل توجه طول مدت زایمان

    افزایش آستانه درد

    ذخیره انرژی و جلوگیری از هدر رفتن انرژی مادر جهت مرحله دوم زایمان

   کاهش خفیف فشار خون 

   کاهش فشار بر بزرگ سیاهرگ زیرین

   مزایای روانشناختی زایمان در آب برای مادر

   احساس سبک وزنی و توانایی تحرک بیشتر 

    تجربه شیرین و خاطره انگیز زایمان

    افزایش اعتماد به نفس مادر

    توانایی بالاتر در تمرکز و تسلط بر خود

    افزایش سطح هوشیاری در حین زایمان

    کاهش ترس و اضطراب و خشم

    مشارکت فعال پدر و مادر در زایمان

    افزایش حس پذیرش نوزاد و عشق ورزی که در آینده در روحیه عاطفی نوزاد نقش به سزایی دارد

    افزایش ارتباط مقابل مادر و نوزاد به علت تماس مستقیم پوستی و مراقبت کانگورویی

خطرات بالقوه (احتمالی) زایمان در آب     

1ـ آسپیراسیون آب توسط نوزاد :اولین تنفس نوزاد با کنار رفتن آب از روی سطح صورت آغاز می گردد . با اولین تنفس جریان خون جنین به جریان خون نوزادی تبدیل می گردد و با بسته شدن شانت های درون قلب گردش خون ریوی ایجاد و در اثر فشار ایجاد شده در ریه ها آب از آلوئول ها و فضاهای ریوی خارج شده و بستری مناسب برای تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن در ریه ها ایجاد می شود . این فرآیند در عرض چند ثانیه اتفاق می افتد و در طی این مدت نوزاد اکسیژن مورد نیاز خود را از طریق بند ناف دریافت می کند . به علت آنکه تا زمان خروج نوزاد از آب و تماس با هوا هیچگونه تحریکی برای تنفس نوزاد وجود ندارد ، بنابراین آسپیراسیون نوزاد در زیر آب امری غیر متحمل می نماید  و در واقع تهدیدی برای نوزاد محسوب نمی گردد .

2ـ عفونت :بالا رفتن شانس عفونت یکی دیگر از علل مخالفت منتقدان این روش است . در مطالعه ای در کشور کانادا هیچ گونه شواهدی دال بر عفونت مادر و نوزاد در زنان مبتلا به (PROM) پیدا نشد . با این حال پس از هر بار زایمان در آب ، وان و یا استخر مخصوص بایستی به دقت تمیز و ضد عفونی گردد تا از انتقال باکتری از نوزاد به نوزاد یا مادر به مادر جلوگیری گردد . باکتری پسودومونا عامل پاتوژن شایعی در محیط های آبی است اما با این حال نوزادانی که به آن مبتلا شده اند بدون درمان بهبود یافتند .

3ـ کند شدن جریان لیبر : به علت ماهیت شل کنندگی آب فرآیند لیبر غالباً با کم شدن انقباضات در آب و در نتیجه کندی آن همراه است . در پروتکل های وضع شده برای جلوگیری از کندی جریان زایمان،

پس از رسیدن به دیلاتاسیون 5سانتی متر زائو وارد آب می شوند که  آرامش حاصل از آب منجر به افزایش تولید هورمون اکسی توسین و اندورفین گردیده در نهایت سرعت و آرامش در زایمان به حداکثر میرسد.

روشهای  انجام زایمان در آب

زایمان در آب به دو صورت تعریف می‌شود

روش اول >>> لیبر در آب:

خانم باردار در هنگام دردهای فعال زایمانی وارد آب شده و تحمل درد برایش آسان‌تر می‌شود

روش دوم "زایمان درآب" است.

در روش دوم یعنی زایمان در آب، خانم باردار در آب می‌ماند و زایمان به طور کامل در آب انجام می‌شود بطوریکه نوزاد زیر آب متولد می‌شود.

مطالعات نشان می‌دهد که در روش زایمان درآب مشکلات تهدیدکننده زندگی یا سلامتی در زنان زائو یا نوزادان مشاهده نشده و همچنین در این روش کاهش خونریزی، نیاز به استفاده مسکن کمتر و تجربه زایمان نیز رضایت بخش تر است. حقیقات نشان می‌دهد، تفاوت آماری معنی‌داری از لحاظ رفتاری بین بچه‌های متولد شده در زایمان آب و خشکی وجود نداشته است. تاثیر روش زایمان درآب در میزان نیاز و انجام اپیزیوتومی در یک سوم موارد نسبت به زایمان در خشکی کاهش یافت. میزان اپیزیوتومی از۸۰درصد در زایمانهای معمولی به۱۵درصد در زایمان در آب رسید

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

ناگفته های زایمان در آب

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

به گزارش داروغذا ، بر خلاف قدیم که تنها روش زایمان طبیعی یا سزارین بود این روز‌ها روش‌های دیگری وجود دارد که علاوه بر تجربه یک زایمان فوق العاده و کم هزینه، مادر درد کمتری احساس می‌کند. اطلاعات بیشتر درباره زایمان در آب را در ادامه مطلب از زبان دکتر مینا موحد، متخصص زنان و زایمان و به نقل از خراسان بخوانید.

زایمان در آب، موضوعی است که خانم های باردار درباره آن سوالات زیادی دارند. این روش در واقع به دنیا آوردن نوزاد در وان یا یک استخر آب گرم است. در کشورهای غربی این روش خیلی طرفدار پیدا کرده است و در بیمارستان های زیادی انجام می شود اما در کشور ما ، بیمارستان های معدودی این نوع زایمان را انجام می دهند.

این زایمان مزایای خود را دارد و قبل از هر گونه تصمیم گیری باید وضعیت جسمی زن باردار کنترل شود. به عنوان مثال، فرد مبتلا به دیابت، فشار خون، بیماری قلبی و... ممکن است نتواند به طور طبیعی در آب زایمان کند. پس از بررسی کامل وضعیت جسمی زائو، پزشک می تواند این نوع زایمان را به بیمار پیشنهاد کند.

در اتاق زایمان یک وان با طول یک و ۲۰ یا یک و ۵۰ با ارتفاع حدود ۷۵ سانتی متر با آب گرم حدود ۳۷ تا ۳۸ درجه پر می شود. هنگام قرار گرفتن بیمار در آب، نظر وی را درباره دمای آب می پرسند تا به خواسته او دمای آب تنظیم شود. همانند زایمان طبیعی به زن باردار آموزش زایمان در آب داده می شود. این کار یا از طریق شرکت در کلاس یا اطلاع رسانی پزشک به زوجین، انجام می شود تا آمادگی کامل پیدا کنند.

برخی از خانم ها ترجیح می دهند، با شروع دردهای زایمانی وارد آب شوند زیرا آب یک حالت بی وزنی ایجاد می کند و درد را کاهش می دهد. به طور کلی احساس درد در حالت زایمان فیزیولوژیکی طبیعی و در محیط خشک، فقط به لگن وارد می شود. درحالی که در آب این درد به تمام قسمت های بدن پراکنده می شود و در نتیجه زائو درد کمتری را تجربه می کند.

مزایای دیگر این روش این است که هنگامی که زائو، نوزاد را به دنیا می آورد به داروی کمتری نیاز دارد زیرا استروئید موجود این داروها برعکس عمل می کند اما در زایمان در آب این گونه نخواهد بود. از طرفی میزان برش هایی که برای خروج جنین انجام می دهیم در زایمان در آب کمتر است زیرا تمام عضلات لگن برای خروج جنین فشار وارد می کند و خروج جنین به آب راحت تر انجام می شود. از آن جا که در این روش زایمان بچه در آب به دنیا می آید، این ایراد وجود دارد که آب زیادی وارد ریه نوزاد می شود اما در صورت حضور کادر مجرب، آب وارد دهان نوزاد نمی شود.

انتقادی که گروه اطفال و نوزادان وارد می کند این است که چه لزومی دارد که ما سلامت نوزاد را به خطر بیندازیم. اما اکثر آمارهای کشورهای اروپایی ، استرالیا و آمریکا نشان می دهد که هیچ گونه خطری برای نوزاد وجود ندارد، به شرطی که مادر باردار مناسب انتخاب شده باشد. انتقاد دیگری که به این روش وارد شده، موضوع عفونتهاست اما اگر دقت شود و همه وسایل ضروری در دسترس باشد هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. اگر در صورت آلودگی آب با خون یا مدفوع نوزاد یا مادر ، بلافاصله آب تعویض شود و برای هر بار یا مرحله استخر ضدعفونی شود، مشکل عفونت وجود ندارد. پزشکان سایر کشورها معتقدند که اگر زایمان با همراهی همسر بیمار باشد، می تواند یک زایمان بسیار خاطره انگیز و آرامش بخش باشد.

در روش زایمان به صورت کانگورویی که هم به صورت طبیعی و هم در آب انجام می شود، نوزاد بلافاصله روی پوست مادر قرار می گیرد؛ این روش نیز خیلی طرفدار دارد و آمار سزارین را پایین می آورد.

در سزارین مصرف مسکن ها زمان شیردهی را به تاخیر می اندازد. این در حالی است که با روش زایمان در آب مادر اعتماد به نفس پیدا می کند. به سرعت از جا بلند می شود و شیردهی را آغاز می کند. به همین دلیل است که باید روش زایمان در آب در کشور ترویج شود. این روش علاوه بر فوایدی که دارد، کم هزینه نیز است.

در صورت داشتن اضافه وزن، لازم است مادر برای این نوع زایمان وزن خود را پایین بیاورد. زیرا عوارض چاقی مانند فشار خون، دیابت و... زایمان در آب را ناممکن می کند. بنابراین در تمامی دوران بارداری باید وزن زائو کنترل شود. همچنین در روز قبل از زایمان باید روده ها تخلیه شود. کیسه آب مادر نیز نباید پاره شده باشد در غیر این صورت زایمان در آب انجام نمی گیرد.

نکاتی دیگر درباره زایمان در آب

به مزیت ها و احتمالا ضررهای زایمان در آب نیز در ادامه، به نقل از Webmd اشاره شده است.

*زایمان در آب برای زنانی که مشکلات بارداری ، عفونت یا خون ریزی شدید ندارند، مفید است.

*مادر نباید تبخال داشته باشد زیرا عفونت به راحتی از آب به نوزاد منتقل می شود.

*زمان بارداری باید کامل طی شده باشد یا اینکه پس از ۳۷ هفته زایمان انجام شود.

خطرات احتمالی زایمان در آب

*بر اثر کمبود اکسیژن، ممکن است مغز نوزاد آسیب ببیند.

*قورت دادن آب

*انتقال عفونت های جدید به نوزاد از طریق آب آلوده

ملاک انتخاب زایمان در آب

*برخی افراد معتقدند که این نوع زایمان طبیعی تر است و یک تجربه کم استرس برای خود و نوزاد است

*زائو احساس کنترل روی زایمان دارد

*ایجاد سبکی می کند

*با ایجاد آرامش، مادر می تواند بهتر روی زایمان تمرکز کند

*عضلات مادر را آرام می کند و جریان خون را بهبود می دهد

*پارگی واژن را کاهش می دهد و در نتیجه به بخیه کمتری نیاز پیدا می کند

*زمان زایمان و نیاز به بی حسی کاهش می یابد.

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

زایمان در آب و استرس مادر

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

یک متخصص زنان و زایمان گفت: زایمان در آب استرس مادر را کاهش می‌دهد و کاهش استرس موجب کاهش درد و افزایش اعتماد به نفس در توانایی زایمان می‌شود. دکتر زهرا سهیلی پور در گفت‌وگو با (ایسنا) ، با بیان اینکه زایمان در آب هیچ گونه عارضه‌ای برای مادر و نوزاد ندارد، اظهار کرد: با توجه به میزان روبه افزایش سزارین در بین مادران انجام زایمان در آب روش مناسبی برای ترویج زایمان طبیعی مادران است. وی با بیان اینکه مجهز شدن بیمارستان‌ها و زایشگاه‌ها به وان‌های مخصوص زایمان امری ضروری برای ترویج زایمان طبیعی است، افزود: زایمان یک امر فیزیولوژیک است که در بدن مادر ایجاد می‌شود در نتیجه اگر به صورت طبیعی انجام شود اضطراب و استرس مادر کاهش یافته و کاهش استرس موجب کاهش درد و افزایش اعتماد به نفس در توانایی زایمان می‌شود. این متخصص زنان و زایمان افزود: تعداد مرگ و میر نوزادانی که به روش طبیعی متولد می‌شوند کمتر از نوزادانی است که به روش سزارین متولد می‌شوند. سهیلی پور با اشاره به اینکه زایمان در آب به تمام مادران توصیه نمی‌شود، ادامه داد: علاوه بر مشکلات اقتصادی خانواده‌ها باید به برخی از عوامل مانند فشار خون دوران حاملگی مادر، پاره شدن کیسه آب، عفونت برای اقدام زایمان در آب توجه کرد و با وجود هر یک از این مشکلات زایمان در آب توصیه نمی‌شود. وی با بیان اینکه زایمان در آب یک زایمان طبیعی است که ضمن درد کمتر نیازی به استفاده از داروهای بی حسی ندارد، اضافه کرد: زنانی که در آب زایمان می‌کنند نسبت به سایر مادران، کمتر نیاز به آرام بخش و مسکن دارند و در واقع مزیت آب این است که درد را تسکین می‌دهد. زایمان در آب استرس مادر را کاهش می‌دهد. 

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

زایمان در آب و طول مدت زایمان و میزان درد

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

تاثیر زایمان در آب بر طول مدت زایمان و میزان درد در مقایسه با زایمان به روش متداول

اکبری سهیلا*,رشیدی نصرت اله,چنگاوی فرحناز,جنانی فاطمه,طراحی محمدجواد

* خرم آباد، کمالوند، مجتمع آموزشی پردیس، دانشگاه علوم پزشکی، دانشکده پزشکی

مقدمه: با توجه به هدف سازمان بهداشت جهانی و وزارت بهداشت و درمان مبنی بر کاهش میزان سزارین باید به دنبال روشهای جایگزین سزارین انتخابی باشیم. به همین دلیل بر آن شدیم اثرات زایمان در آب را به عنوان یک روش زایمان طبیعی بدون مداخله پزشکی بر کاهش میزان درد و طول مدت زایمان مورد ارزیابی قرار دهیم.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده و جامعه مورد پژوهش خانمهای باردار G1 و G2 با سن حاملگی 38-42W بوده اند که به درمانگاه بیمارستان عسلیان مراجعه کرده بودند. حجم نمونه 100 مورد بود که در دو گروه 50 نفری زایمان به روش معمولی و زایمان در آب قرار گرفتند. و طول مدت زایمان و میزان درد با استفاده از تستهای آماری کای اسکور، کروسکال والیس و من وینتنی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و P<0.05 معنی دار تلقی گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین طول مدت مرحله فعال زایمان در روش زایمان در آب 3.1±0.8 ساعت بود که در مقابل طول مدت مرحله فعال زایمان در گروه مقابل که 4.7±0.8 ساعت بوده به طور معنی داری کاهش داردP<0.05) ) و همچنین طول مدت مرحله دوم زایمان در گروه زایمان در آب 0.53±0.22 ساعت و در گروه مقابل 0.88±0.43 ساعت بود که با توجه به P<0.05به طور معنی داری طول مدت مرحله دوم زایمان نیز در روش زایمان در آب کاهش داشته است. میزان درد نیز در هر دو گروه با استفاده از روش میزان معیار درد تعیین شد. در گروه زایمان در آب 3.53±0.79 و در گروه مقابل 6.96±1.7 برآورد شد. که با توجه به P<0.05 کاهش میزان درد در گروه زایمان در آب معنی دار تلقی گردید.بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که زایمان در آب به علت کاهش طول مدت زایمان و کاهش میزان درد و کاهش نیاز به مداخلات پزشکی می تواند جایگزین مناسب غیر دارویی و غیر تهاجمی برای موارد سزارین های انتخابی باشد. مطالب پیشنهادی بررسی اثرات کافئین بر بدن عوارض شیرین کنندههای بدون کالری فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

زایمان در آب در ایران

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

در سال های اخیر، برای تولد نوزادان، روش جدید “زایمان در آب” در تعدادی از بیمارستان های کشور به کار بسته شد. این روش داوطلبانه بوده و در صورت درخواست مادر، باید چند جلسه آموزشی برای شخص برگزار شود. در این مطلب قصد داریم نکاتی که مادران گرامی باید در مورد این روش زایمان بدانند را بیان کنیم…

‌

‌

‌

در سال های اخیر، برای تولد نوزادان، روش جدید “زایمان در آب” در تعدادی از بیمارستان های کشور به کار بسته شد. این روش داوطلبانه بوده و در صورت درخواست مادر، باید چند جلسه آموزشی برای شخص برگزار شود. در این مطلب قصد داریم مام نکاتی که مادران گرامی باید در مورد این روش زایمان بدانند را بیان کنیم.

‌

زایمان در آب در ایران

تاریخچه زایمان در آب

در قرن ششم ق.م ارسطو نتیجه گرفت که آب اولین مادة اصلی حیات است. وی معتقد بود که دانه هر چیزی «ذات مرطوب» دارد. به هر حال بعد از سدة ۱۷۰۰ بوده که دانشمندان به ارزش و خواص آب درمانی پی برده و آنرا بیان کردند. یک کتاب گمنام بنام ”درمان با آب که در سال ۱۷۲۳ در لندن چاپ شده است، فوائد استفاده از آب در انواع حالات، از جمله حمام کردن در طی بارداری و زایمان را توضیح می‌دهد. بطور حسی و غریزی انسان همیشه به سوی آرامش تسکین دهندة آب جذب شده است.

‌

از لحاظ تاریخی، شواهد قطعی کمی وجود دارد که در فرهنگهای قدیم، زایمان در آب انجام می‌شد ولی کما بیش در فرهنگ سراسر دنیا وجود داشته است. افسانه‌هائی وجود دارد که مصریهای قدیم بچه‌های خاصی را زیر آب بدنیا می‌آوردند. این بچه ها کشیش می‌شدند. گفته می‌شود در قدیم در جزیرة کریته (CreteCrete)، ”»مینوان«” MinoanMinoan ـ معبد مقدسی جهت زایمان در آب داشته‌اند. نقاشیهای روی ویرانه‌های MinoanMinoan دلفینها و ارتباط خاص انسان و آب را نشان می‌دهد. هندیهای ChumashChumash در کالیفرنیای مرکزی داستانهائی دربارة زایمان زنانشان در استخرهای مواج با ورودیهای کم عمق در ساحل تعریف می‌کنند. سمو (SemuSemu) جد بزرگتر ChumashChumash که در اواخر هشتاد سالگی به سر می‌برد، به خاطر می‌آورد که وقتی که یک پسر بچه بود زنان اغلب به ساحل می‌رفتند و در آب کم عمق زایمان می‌کردند. او همچنین به یاد می‌آورد که در خیلی از این موارد، دلفنیها نزدیک آب ظاهر می‌شدند و در کنار زن تا هنگامی که نوزاد بدنیا بیاید باقی می‌ماندند.

‌

آداب و رسومی از جزائر هاوائی بجا مانده است که دلیلی قطعی بر زایمان در آب نسلهای هزاران سال قبل بوده است.

‌water birth

به نظر می‌رسد که زایمان در آب قبل از ظهور پزشکان و بیمارستانها انجام می‌شده، اگر چه این موضوع با مدرک تائید نشده است هر کجا که آب وجود داشت، به خصوص آب گرم زنان از آن جهت تسکین دردهای زایمانی استفاده می‌کردند. اولین زایمان در آب مدرن ثبت شده، در سال ۱۸۰۳ در فرانسه انجام شد. این مورد که دریک مجلة انجمن پزشکی فرانسه تشریح شده است، گزارش می کند که یک خانم باردار که حدود ۴۸ ساعت درد کشیده و مستأصل شده بود، جهت بهبودی موقت به یک حمام آب گرم بعلت زایمان غیر پیشرونده اش پناه برد. جالب اینکه بعد از فقط چند لحظه نوزاد اینقدر سریع به دنیا آمد که مادر فرصت خروج از آب پیدا نکرد و بنابراین نوزاد متولد شد. بدنبال آن گزارشهای متعددی از زایمان در آب در نقاط مختلف دنیا پخش شد تا اینکه در سال ۱۹۶۰ تائید زایمان در آب با مدرک در اتحاد شوروی شروع شد.

‌

حمام لبویر (LeboyerLeboyer)

در طول دورة زمانی مشابه، همگام با تحقیقات در روسیه، دکتر فردریک لبویر (Dr. Feredrick LeboyerLeboyer) مفهوم حمام آب گرم برای نوزاد پس از تولد را توضیح داد. در طی تحقیق وی دربارة راههای آسانتر زایمان، لبویر تأثیر مفید آب گرم را بر روی نوزادان کشف کرد.

‌

حمام لبویر بطور ساده شامل قرار دادن نوزاد، بلافاصله پس از تولد در وان کوچک آب که به اندازة دمای بدن گرم شده است، می باشد . بنابراین نوزاد می‌تواند آرامش ناشی از رضایت دنیای آبی که تازه پشت سر گذاشته است را بدست آورد. در هنگام حمامهای لبویر، نوزادان اغلب چشمان باز دارند، آگاه هستند و با آرامش هنگامیکه دستها و پاهایشان را بطور شیطنت آمیز در آب حرکت می‌دهند، لبخند می‌زنند. آنها حتی می‌توانند در آب شنا کنند و خودشان را به جلو حرکت دهند.

‌

دکتر لبویر، دنیای نوزاد تازه متولد شده را طوری ارائه کرد که قبلاً هیچ وقت دیده نشده بود. مقاله وی یک گام بزرگ به سوی حساس کردن جهان نسبت به تجربة زایمان از نظر نوزاد بود. دیدگاه دکتر لبویر که حذف کردن سختی و ترومای زایمان بود، بیشتر از هر چیز دیگری روی تکنیکهای آغاز شده زایمان ملایم در سراسر دنیا تأثیر گذاشت. دکتر لبویر بطور قاطع به جهان، تأثیرات آرام کنندة غوطه وری نوزاد در آب گرم را نشان داد.

‌

زایمان در آب در کشور های توسعه یافته

‌

زایمان در آب در فرانسه

یکی از اولین افرادی که درباره زایمان در آب مطالعات و کار کلینیکی زیادی داشته، پزشک فرانسوی بنام دکتر مایکل ادنت ـ رئیس بخش جراحی در یک بیمارستان در پی تی ویرز فرانسه بود. با آماده کردن زنان در یک وان آب گرم جهت زایمان، ادنت به آنها راحتی و آرامشی بیشتر از آنچه قبلاً می شناختند، عطا کرد.

‌

بسیاری از زنانی که جهت زایمان به پی تی ویرز مراجعه می کردند درباره زایمان در آب چیزی نشنیده بودند، اما وقتی وان پر از آب گرم را می دیدند، تعداد زیادی از آنها تمایل به استفاده از آن پیدا می‌کردند. مایکل دانت در کتابش ”تولدی دوباره” می نویسد:

”بعضی از زنان که در طول بارداری تمایل زیادی به بودن در آب داشتند در طی زایمان بیشتر از قبل به سوی آب کشیده می‌شوند. و کسانی که با آب و شنا کردن مأنوس نیستند، با وجود این، به محض اینکه درد زایمان شروع می‌شود، این زنان نیز فوراً به سمت وان حرکت می‌کنند مشتاقانه داخل آن می‌شوند و نمی‌خواهند آنرا ترک کنند.” وان با آب شیر معمولی ۹۸ درجه فار نهایت پر می شد و هیچ نمک یا ماده شیمائی اضافی نداشت.

‌

دکتر ادنت دریافت که زمانیکه انقباضات یک زن دردناک تر می شود و کمتر مؤثر است، استراحت در یک وان آب گرم، اغلب باعث بهبود می‌شود، بخصوص در زمانی که دیلاتاسیون در حدود ۵ سانتی متر است، سیر لیبر در آب اغلب آسانتر، سریعتر و مؤثرتر پیش می‌رود در حالیکه در یک موقعیت مشابه در زایمان کلاسیک، پزشکان بدون تردید، به مداخله کردن شامل استفاده از داروها روی می‌آورند.

‌

زنانی که می‌خواهند آب را قبل از زایمان ترک کنند، متوجه چیزی که ادنت آنرا ”پاسخ خروجی جنین” می‌نامد، می‌شوند. به محض اینکه آنها وارد دمای کمتر هوا می‌شوند، تغییر محیط باعث یک ترشح ناگهانی آدرنالین می‌شود و نوزاد به سرعت خارج می‌شود.

‌

دکتر ادنت به مناسب صدمین زایمانش در آب، در یک مقاله، خلاصه تجربیات زایمان در آب خود را در مجله پزشکی انگلیسی، لنست(lancetLancet) چاپ کرد. وی در این مقاله بیان می کند: ”ما هیچ خطری درباره زایمان یا تولد زیر آب پیدا نکردیم. استفاده از آب گرم در طی زایمان نیاز به تحقیقات بیشتری دارد ولی ما امیدواریم که تجربیات دیگر تأیید کنند که زایمان در آب گرم یک روش مؤثر، آسان و اقتصادی جهت کاهش استفاده از دارو و میزان دخالت در هنگام زایمان می باشد.

‌

زایمان در آب در آمریکا

در سال ۱۹۸۱ گروه کوچکی از ماماها درباره موفقیت دکتر ادنت و تحقیقات پیشتاز ایگورشارکوفسکی در اتحاد شوری اطلاع پیدا کردند.

از طرف دیگر بسیاری از والدین خواستار آن بودند که نوزادشان بصورتی کاملاً متمایز به دنیا بیایند ـ زایمانی که متفاوت از دیگر زایمانهای آنها باشد ـ چرا که برخی از روانشناسان معتقدند که خاطرات شخصی تولد شما روی زندگی کنونی شما و تولد فرزندان شما تاثیر می‌گذارد.

در اوائل سال ۱۹۸۰، هنگامی که این والدین شروع به زایمان بچه‌هایشان در آب کردند، اکثر زایمانها بدون عارضه و ارضا کننده بود. متأسفانه برخی والدین بدون اطلاع پزشک و بطور اغراق آمیز نوزاد تازه متولد شدة خود را بمدت ۲۰ دقیقه در زیر آب غوطه‌ور می‌گذاشتند، با این اعتقاد که به نوزادان فرصت می‌دهند تا کاملاً از استرس زایمان رها شوند، آرامش پیدا کنند و نیرویی تازه بگیرند.

‌

تعداد کمی مرگ تصادفی نوزاد قاعدتاً بعلت رها کردن نوزاد بمدت طولانی در زیر آب، رخ داد. این موضوع والدین و پزشکان و ماماهائی را که اعتقاد قوی به زایمان در آب داشتند، نگران کرد و آنها در بی‌خطر بودن این روش دچار تردید شدند. والدینی که نوزادانشان مرده بودند متوجه شدند که جفت می تواند قبل از اینکه بند ناف از خونرسانی بایستد، جدا شود و بنابراین نوزاد بدون هیچ گونه منبع اکسیژن رسانی باقی می‌ماند. امروزه هر عامل زایمان در آبی می داند که یک نوزاد تازه متولد شده باید به سرعت بعد از تولد به سطح آب آورده شود.

‌

همانطور که پزشکان و ماماهای بیشتری تمایل به کار کردن با زنانی که می‌خواستند زایمان در آب داشته باشند، پیدا کردند، اطلاعات بیشتری نیز دربارة زایمان در آب در دسترس قرار گرفت. در اوائل سال ۱۹۸۹ پروژة ملی زایمان در آب انجمن سلامت مادر / کودک (GMCHA) شروع به تهیة اطلاعات صحیح دربارة استفاده از آب جهت لیبر و زایمان نوزاد کرد. کتاب دکتر مایکل ادنت تولد دوباره، در ایالات متحده در سال ۱۹۸۴ چاپ شده و سال بعد از آن اولین مرکز زایمان در آب در ایالات متحده که این روش را بعنوان یکی از روشها در اختیار زنان قرار می‌داد توسط یک متخصص زنان و زایمان ـ دکتر مایکل رزنتال ـ افتتاح شد.

‌

این مرکز زایمانی در ایالات متحده (مرکز زایمان خانواده، آپلند در کالیفرنیای جنوبی) زایمان در آب را با شرایطی که مایکل ادنت در فرانسه ایجاد کرده بود، به زنان پیشنهاد می‌کرد. دکتر مایکل روزنتال فعالیتهای زنان و زایمان مرسوم خود را براساس فلسفه و کار دکتر ادنت به سمت یک روش غیر مداخله‌ای تغییر داد. روش مامائی رزنتال در اثر مشاهده زنانی که بطور طبیعی زایمان می‌کردند تحت تأثیر قرار گرفت. دکتر رزنتال تفاوت بزرگی‌بین سطح رضایت والدین بعد از زایمانهای کلاسیک و این روش مشاهده کرد. چرا که از دید یک متخصص زنان و زایمان، زایمان خوب یک وضع حمل بی‌خطر و سالم است و میزان رضایت مادر و دیگر شرایط از اهمیت کمتری برخوردار می باشد. در حالیکه ارائه شرایطی که مجموع مزایا را در برداشته باشد امکانپذیر می‌نمود.

‌

او اضافه می‌کند که استفاده از آب گرم برای لیبر و زایمان ممکن است به نظر ابتدائی و جدید برسد، اگر چه از نظر تاریخی، استفاده از اکثر مداخلات مامائی مثل بی‌حسی اسپاینال یا اپیدورال، مخدرها و فورسپسها در مقایسه با آن تازه هستند ولی استفاده از آب باید بعنوان یکی از کم خطرترین مداخلات در نظر گرفته شود.

‌

دکتر رزنتال در مورد مزایای زایمان در آب محتاطانه بحث می‌کند چرا که احساس می‌کنند به مدارک علمی بیشتری نیاز است. وی معتقد است بخش مهمی از سلامت جسمی و روحی کودک مربوط به شرایط زمان تولد وی می‌باشد چرا که سلامت کودک از ابتدا در صورت تولد توسط یک مادر آرام که هوشیار و رها از هرگونه داروئی می‌باشد، تأمین می‌شود یک حقیقت مهم قابل مشاهده در زایمان در آب، این است که تجربه‌ای لذت بخش و عاری از ترس. می‌باشد. بچه‌ای که در این تجربه با مادرش شریک است از فوائد زایمان کم عارضه و سالم مادرش در طول دورة زندگی بهره‌مند می‌شود. بدنبال آن، کودک متناسب با این اعتقاد والدین که بچه‌های آب خاص و متفاوت هستند، پرورش می‌یابد.

‌

لازم به ذکر است در سال ۱۹۸۷ چهل نوزاد در دریای سیاه متولد شدند. نوزادان پسر در کنار درختی از ساحل کریمه بنام درخت «آدم» و نوزادان دختر در کنار درختی دیگری به نام «حوا» بدنیا می‌آمدند. دلفینها در زمان وضع حمل زنان به کنار ساحل آمده و تا زمان اتمام آن جست و خیز می‌کردند. بعدها نوزاد آن را مرتباً به این محل می‌آوردند تا با آب مأنوس بوده و شنا کند. اگر چه زایمان در آب گرم سواحل کریمه و ارتباط با طبیعت برای این زوجها بسیار ارزشمند و خاطره انگیز بود ولی توجه به این نکته مهم است که زایمان با اینکه یک روند فیزیولوژیک و طبیعی است ولی بطور کامل قابل پیش‌بینی نیست و ممکن است شرایطی بوجود آید که نیاز به مداخلات پزشکی ضرورت یابد. از طرف دیگر آب این دریا بعلت ریخته شدن زباله‌های اتمی رادیواکیتو در آن از آلوده‌ترین آبهای جهان محسوب می‌شود. الهام از طبیعت باعث شد که این روش زایمان ملایم به بیمارستانها در یک شرایط مطلوب و قابل کنترل انتقال یابد.

‌baby birth

مزایای زایمان در آب برای مادر

‌

الف ـ مزایای فیزیولوژیک برای مادر:

_کاهش چشمگیر درد

-افزایش انقباضات مؤثر

-افزایش گردش خون و اکسیژن رسانی رحم

-افزایش ترشح اکسی توسین اندوژن

-کاهش استرس هورمونها آدرنالین و نورآدرنالین

-افزایش اندورفینها

_کاهش تحریکات حسی

_نیاز کمتر به اپیزیوتومی برش میان دو راه

_کاهش مداخلات پزشکی از جمله سزارین

_کاهش نیاز به مسکنها و ضد دردها

-کاهش قابل توجه طول مدت لیبر (پیشرفت سریعتر دیلاتاسیون سرویکس)

_افزایش آستانة درد

-افزایش متابولیسم بافتی

-ذخیره انرژی و جلوگیری از هدر رفتن انرژی مادر جهت مرحله دوم زایمان

-کاهش خفیف فشار خون

-افزایش دیامتر لگنی

‌

ب ـ مزایای روانشناختی برای مادر

-احساس سبک وزنی و شناوری و توانائی تحرک بیشتر و قابلیت قرار گرفتن در وضعیتهای مختلف

-تجربة مثبت و مفیدی از لیبر و زایمان

-افزایش قدرت تسلط بر خویش و استقلال

-مشارکت فعال در روند زایمان

_کاهش ترس و خشم و اضطراب

-افزایش سطح خود آگاهی و هوشیاری در حین لیبر و زایمان

-افزایش حس پذیرش نوزاد

-اثرات آرامبخش، اطمینان بخش و لذت بخش آب

-افزایش ارتباط متقابل مادر و کودک رابطه سمبلیک

-توانائی بالاتر تمرکز در آب

-مزایای زایمان در آب برای نوزاد

-ورود ملایم و آسانتر نوزاد به محیط خارج از رحم

-ایمن تر بودن در مقایسه با روشهای دیگر

-ایجاد یک محیط حد واسط و جلوگیری از برخورد نوزاد با استرسهای ورود

-ناگهانی به محیط خارج از رحم

_کاهش ضربه و تروما ،ترومای کمتر مادر یعنی ترومای کمتر نوزاد

-افزایش جریان خون بهتر نوزاد بعلت جریان خون بهتر مادر

-کاهش نیاز به تحریکهای تهاجمی جهت شروع تنفس

-استفاده بهتر و سریعتر از شیر مادر

‌

رییس بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی زنان و زایمان اکبرآبادی گفت : حدود ۹۰ مادر باردار در دوره های آموزشی که در این بیمارستان برگزار شد ، با روش “زایمان در آب” آشنا شدند.

‌

به گزارش گروه پزشکی سرویس علمی خبرگزاری زنان ایران “ایونا” ، : حدود ۵۰ مادر در این بیمارستان زایمان خود را به صورت طبیعی در آب انجام داده اند.

وی گفت : برخی مادران آموزش دیده نیز در این بیمارستان به رغم آموزش هایی که فرا گرفته اند ، ترجیح دادند درد زایمان را در آب تحمل کرده و برای به دنیا آوردن فرزند خود به بیرون از آب منتقل شده و وضع حمل کنند.

‌

رییس بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی زنان و زایمان یکی از علل هراس مادران برای زایمان در آب را کمتر آشنا بودن مردم ایران از جمله مادران با شنا و ماندن در آب دانست و گفت :‌ روش زایمان در آب یکی از روش های زایمان طبیعی است.

کاشانیان گفت : زایمان در آب هنوز در کشور نهادینه نشده است و ضرورت دارد اطلاع رسانی کاملی در این زمینه به مردم صورت گیرد.

‌

وی گفت : در زمان حاضر در این بیمارستان هر روز صبح، کلاس هایی را برای مادران باردار برگزار می کنیم که هر مادر در هشت جلسه با زایمان طبیعی از جمله زایمان در آب و همچنین فرآیند آن آشنا می شود.

کاشانیان گفت : ‌در زمان حاضر ، تعداد معدودی از بیمارستان های کشور به تجهیزات مناسب برای روش زایمان طبیعی در آب مجهز شده اند.

رییس بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی زنان و زایمان کاهش چشمگیر درد، افزایش انقباضات مؤثر ، افزایش گردش خون و اکسیژن رسانی رحم، کاهش استرس هورمونهای آدرنالین و نورآدرنالین و کاهش مداخلات پزشکی از جمله سزارین را از جمله فواید و مزایان فیزیولوژیک زایمان در آب برای مادر دانست.

‌

کاشانیان افزود : ‌کاهش نیاز به مسکن ها و ضد دردها ، کاهش قابل توجه طول مدت درد کشیدن مادر ، ‌افزایش آستانه درد، ذخیره انرژی و جلوگیری از هدر رفتن انرژی مادر جهت مرحله دوم زایمان از دیگر فواید و مزایای فیزیولوژیکی زایمان در آب است.

‌

به گفته این متخصص زنان و زایمان زایمان ، آب مزایای روانشناختی نیز برای مادر دارد که احساس سبک وزنی ، شناوری و توانایی تحرک بیشتر و قابلیت قرار گرفتن در وضعیت های مختلف، تجربه مثبت و مفید از درد زایمان و افزایش قدرت تسلط بر خویش و استقلال و همچنین مشارکت فعال مادر در روند زایمان را از مزایای روانشناختی استفاده از آب در زایمان طبیعی است.

‌

وی گفت : مادری که زایمان در آب را انجام می دهد، ترس، ‌خشم و اضطراب از زایمان به شدت برای وی کاهش یافته و همچنین علاوه بر اینکه حس پذیرش نوزاد در وی افزایش می یابد ، اثرات آرامبخشی ، اطمینان بخشی و لذتبخشی که آب به وی می دهد، نیز برای مادر تاثیر مثبت دارد.

‌

به گفته کاشانیان ، ورود ملایم و آسانتر نوزاد به محیط خارج از رحم، ایجاد یک محیط حد واسط و جلوگیری از برخورد نوزاد با استرس های ورود ناگهانی به محیط خارج از رحم، کاهش ضربه و تروما به نوزاد از مزایایی است که نوزاد از زایمان در آب مادر بهره می برد .

‌

‌

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

زایمان در آب

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

قرار داشتن جنین در کیسه آب رحم مادر در دوران بارداری ، عامل آشنایی آن با محیط آبی محیط خارج است.زایمان در آب یک زایمان طبیعی است که ضمن درد کمتر نیازی به استفاده از داروهای بی حسی ندارد.ر روش زایمان در آب با استفاده از آب با دمای 37- 34 درجه و relaxation عضلات، یک زایمان طبیعی اما بدون درد در آبگرم صورت میگیرد.

از مزایای این روش درد کم و عدم استفاده از داروهای بی حسی است ولی در این روش خطر بروز مشکلات تنفسی به جهت ورود آب به ریه نوزاد و عفونت و خونریزی برای مادر وجود دارد.راه کاهش خطرات ناشی از زایمان در آب ،حضور مامای با تجربه و کنترل لحظه به لحظه شرایط زایمان و وضعیت مادر و نوزاد است.همچنین شرایط لازم جهت انجام این نوع زایمان ،سلامت کامل مادر و جنین و اعلام رضایت کامل مادر از طریق پر نمودن رضایت نامه می باشد...

در زایمان طبیعى، براى اینکه فرآیند زایمان زودتر به پایان برسد و مادر درد کمترى تحمل کند، به او آمپول فشار تزریق مى شود، اما در زایمان در آب به تزریق آمپول فشار نیازى نیست، زیرا آب به دلیل خاصیتى که دارد موجب تنظیم انقباضات مى شود.نیاز کمتر به اپیزیوتومى (برش ناحیه پرینه) در این روش می باشد ( گاهى براى اینکه نوزاد راحت تر به دنیا بیاید، لازم است برش کوچکى در ناحیه پرینه ایجاد شود. )اما در زایمان در آب به این برش نیازى نیست. آب حالت ارتجاعى و انقباضى بیشترى به عضلات دهانه رحم مى دهد و در برخى موارد که لازم است دهانه رحم حدود چند میلى متر دیگر باز شود، نیازى به اپیزیوتومى نیست.

در زایمان طبیعى، بسیار پیش مى آید که فرآیند زایمان کند و گاه حتى متوقف مى شود. در این مواقع، عامل زایمان مجبور به مداخلات پزشکى و گاهى نیز انجام سزارین مى شود.ازجمله مداخلات پزشکى مى توان به تزریق اکسى توسین (آمپول فشار)، داروهاى تسکین دهنده و مخدر، ضداسپاسم ها، انجام جراحى، استفاده از دستگاه مکنده براى بیرون کشیدن نوزاد، استفاده از فورسپس (چنگک)، یا انجام سزارین نام برد. اما حین زایمان در آب، در اکثر موارد، به این گونه مداخلات پزشکى نیازى نیست.

کاهش نیاز به مسکن ها: ازجمله خواص دیگر آب خاصیت آرامش بخشى آن است. آب تا حد قابل توجهى موجب آرام شدن عضلات مى شود و بنابراین به استفاده از مسکن ها نیازى نیست.درد زایمان یکی از شدیدترین دردهایی است که بشر در طول سالیان عمر خود تجربه نموده و زایمان در آب یکی از راههای رسیدن به زایمان بی‌درد است.

مزایای زایمان در آب

این روش،‌ مدت زمان درد ناشی از زایمان و اضطراب مادر را بر اثر احساس آرامش و سبکی که آب برای مادر ایجاد می‌کند، به طور مطلوبی کاهش می‌دهد. به طوری که پروسه زایمان برای مادر بسیار خوشایند است.آب در وان‌های مخصوص این روش روان است. به این صورت که این وان‌ها به شکلی تعبیه شده است که قابلیت تعویض آب در صورت کثیف شدن در آن به راحتی وجود دارد.

از سوی دیگر، در طی انجام زایمان می‌توان از موسیقی و نور دلخواه نیز برای تامین بیشتر آرامش خاطر مادر استفاده کرد.قرار داشتن جنین در کیسه آب رحم مادر در دوران بارداری ، عامل آشنایی آن با محیط آبی محیط خارج است. این امر تاثیر به سزایی در زایمان آسان دارد، از طرف دیگر از آنجا که نوزاد پس از تولد، به کمک ماما، به سرعت در آغوش مادر قرار می‌گیرد، از این طریق ارتباط عاطفی میان مادر و نوزاد نیز به سرعت برقرار می‌شود و پس از آن نیز، پس از تکمیل زایمان، مادر بدون هیچ مشکلی به اتاق ریکاوری می‌رود.

نبایدهای زایمان در آب

با اینکه این تکنیک، روش بسیار مناسبی به نظر می‌رسد ولی در موارد خاصی استفاده از این روش توصیه نمی‌شود، برای مثال وقتی نوزاد در شکم مادر جابجا نشده باشد و سرش به طرف پایین نباشد(وضعیت بریچ) یا نوزادان چندقلو باشند یا در شرایطی که مادر از اکلامپسی (فشارخون و دفع پروتئین در ادرار و تشنج حاملگی، گاهی همراه با اغما) رنج ببرد، این روش توصیه نمی‌شود.

به‌علاوه در هنگام وجود نشانه‌هایی از بی‌قراری یا تنش و حرکات غیرارادی در جنین، خونریزی، استفاده مادر از مسکن‌هایی نظیر پتیدین یا بالا بودن سن مادر انجام زایمان در آب به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.

دکتر ندا مقتدری اصفهانی

بورد تخصصی جراحی زنان ،زایمان و نازایی

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

فیلم/ تصاویر اتاق زایمان در آب اصفهان

http://qudsonline.ir/NSite/FullStory/News/?Id=141907&Titr=%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85/%20%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%B1%20%D8%A7%D8%AA%D8%A7%D9%82%20%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%20%D8%AF%D8%B1%20%D8%A2%D8%A8%20%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86

اتاق زایمان در آب

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

http://www.aparat.com/v/d9kLH

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

دانستنی هایی در مورد زایمان در آب

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

بدانید دانستنی هایی در مورد انواع زایمان و معیارهای انتخاب این زایمان بیشتر آشنا شوید .

زایمان در آب ، موضوعی است که خانم های باردار درباره آن سوالات زیادی دارند. این روش در واقع به دنیا آوردن نوزاد در وان یا یک استخر آب گرم است. در کشورهای غربی این روش خیلی طرفدار پیدا کرده است و در بیمارستان های زیادی انجام می شود اما در کشور ما ، بیمارستان های معدودی این نوع زایمان را انجام می دهند.

این زایمان مزایای خود را دارد و قبل از هر گونه تصمیم گیری باید وضعیت جسمی زن باردار کنترل شود. به عنوان مثال، فرد مبتلا به دیابت، فشار خون، بیماری قلبی و… ممکن است نتواند به طور طبیعی در آب زایمان کند. پس از بررسی کامل وضعیت جسمی زائو، پزشک می تواند این نوع زایمان را به بیمار پیشنهاد کند.

در اتاق زایمان یک وان با طول یک و ۲۰ یا یک و ۵۰ با ارتفاع حدود ۷۵ سانتی متر با آب گرم حدود ۳۷ تا ۳۸ درجه پر می شود. هنگام قرار گرفتن بیمار در آب، نظر وی را درباره دمای آب می پرسند تا به خواسته او دمای آب تنظیم شود. همانند زایمان طبیعی به زن باردار آموزش زایمان در آب داده می شود. این کار یا از طریق شرکت در کلاس یا اطلاع رسانی پزشک به زوجین، انجام می شود تا آمادگی کامل پیدا کنند.

برخی از خانم ها ترجیح می دهند، با شروع دردهای زایمانی وارد آب شوند زیرا آب یک حالت بی وزنی ایجاد می کند و درد را کاهش می دهد. به طور کلی احساس درد در حالت زایمان فیزیولوژیکی طبیعی و در محیط خشک، فقط به لگن وارد می   شود. درحالی که در آب این درد به تمام قسمت های بدن پراکنده می شود و در نتیجه زائو درد کمتری را تجربه می کند.

مزایای دیگر این روش این است که هنگامی که زائو، نوزاد را به دنیا می آورد به داروی کمتری نیاز دارد زیرا استروئید موجود این داروها برعکس عمل می کند اما در زایمان در آب این گونه نخواهد بود. از طرفی میزان برش هایی که برای خروج جنین انجام می دهیم در زایمان در آب کمتر است زیرا تمام عضلات لگن برای خروج جنین فشار وارد می کند و خروج جنین به آب راحت تر انجام می شود. از آن جا که در این روش زایمان بچه در آب به دنیا می آید، این ایراد وجود دارد که آب زیادی وارد ریه نوزاد می شود اما در صورت حضور کادر مجرب، آب وارد دهان نوزاد نمی شود.

انتقادی که گروه اطفال و نوزادان وارد می کند این است که چه لزومی دارد که ما سلامت نوزاد را به خطر بیندازیم. اما اکثر آمارهای کشورهای اروپایی ، استرالیا و آمریکا نشان می دهد که هیچ گونه خطری برای نوزاد وجود ندارد، به شرطی که مادر باردار مناسب انتخاب شده باشد. انتقاد دیگری که به این روش وارد شده، موضوع عفونتهاست اما اگر دقت شود و همه وسایل ضروری در دسترس باشد هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. اگر در صورت آلودگی آب با خون یا مدفوع نوزاد یا مادر ، بلافاصله آب تعویض شود و برای هر بار یا مرحله استخر ضدعفونی شود، مشکل عفونت وجود ندارد. پزشکان سایر کشورها معتقدند که اگر زایمان با همراهی همسر بیمار باشد، می تواند یک زایمان بسیار خاطره انگیز و آرامش بخش باشد.

در روش زایمان به صورت کانگورویی که هم به صورت طبیعی و هم در آب انجام می شود، نوزاد بلافاصله روی پوست مادر قرار می گیرد؛ این روش نیز خیلی طرفدار دارد و آمار سزارین را پایین می آورد.

در سزارین مصرف مسکن ها زمان شیردهی را به تاخیر می اندازد. این در حالی است که با روش زایمان در آب مادر اعتماد به نفس پیدا می کند. به سرعت از جا بلند می شود و شیردهی را آغاز می کند. به همین دلیل است که باید روش زایمان در آب در کشور ترویج شود. این روش علاوه بر فوایدی که دارد، کم هزینه نیز است.

در صورت داشتن اضافه وزن، لازم است مادر برای این نوع زایمان وزن خود را پایین بیاورد. زیرا عوارض چاقی مانند فشار خون، دیابت و… زایمان در آب را ناممکن می کند. بنابراین در تمامی دوران بارداری باید وزن زائو کنترل شود. همچنین در روز قبل از زایمان باید روده ها تخلیه شود. کیسه آب مادر نیز نباید پاره شده باشد در غیر این صورت زایمان در آب انجام نمی گیرد.

نکاتی دیگر درباره زایمان در آب

به مزیت ها و احتمالا ضررهای زایمان در آب نیز در ادامه، به نقل از Webmd اشاره شده است.

*زایمان در آب برای زنانی که مشکلات بارداری ، عفونت یا خون ریزی شدید ندارند، مفید است.

*مادر نباید تبخال داشته باشد زیرا عفونت به راحتی از آب به نوزاد منتقل می شود.

*زمان بارداری باید کامل طی شده باشد یا اینکه پس از ۳۷ هفته زایمان انجام شود.

خطرات احتمالی زایمان در آب

*بر اثر کمبود اکسیژن، ممکن است مغز نوزاد آسیب ببیند.

*قورت دادن آب

*انتقال عفونت های جدید به نوزاد از طریق آب آلوده

ملاک انتخاب زایمان در آب

*برخی افراد معتقدند که این نوع زایمان طبیعی تر است و یک تجربه کم استرس برای خود و نوزاد است

*زائو احساس کنترل روی زایمان دارد

*ایجاد سبکی می کند

*با ایجاد آرامش، مادر می تواند بهتر روی زایمان تمرکز کند

*عضلات مادر را آرام می کند و جریان خون را بهبود می دهد

*پارگی واژن را کاهش می دهد و در نتیجه به بخیه کمتری نیاز پیدا می کند

*زمان زایمان و نیاز به بی حسی کاهش می یابد.

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

زایمان در آب

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

زایمان در آب یک زایمان طبیعی است که ضمن درد کمتر نیازی به استفاده از داروهای بی حسی ندارد.

یک متخصص زنان و زایمان گفت: در روش زایمان در آب با استفاده از آب با دمای 37- 34 درجه و relaxation عضلات، یک زایمان طبیعی اما بدون درد در آبگرم صورت میگیرد.

 

این پزشک از مزایای این روش درد کم و عدم استفاده از داروهای بی حسی را ذکر نمود و افزود: در این روش در عین حال خطر بروز مشکلات تنفسی به جهت ورود آب به ریه نوزاد و عفونت و خونریزی برای مادر وجود دارد.

 

وی راه کاهش خطرات ناشی از زایمان در آب را حضور مامای با تجربه و کنترل لحظه به لحظه شرایط زایمان و وضعیت مادر و نوزاد دانست.

 

همچنین شرایط لازم جهت انجام این نوع زایمان را سلامت کامل مادر و جنین و اعلام رضایت کامل مادر از طریق پر نمودن رضایت نامه عنوان نمود.

 

این متخصص زنان و زایمان گفت: کارگاه‌های آموزشی زایمان در آب ویژه ماماهای کشور به خصوص در شهرهای تهران و اصفهان بیش از گذشته درحال برگزاری است.

گفتنی است: این روش برای اولین بار در شوروی صورت پذیرفت که در حال حاضر پس از گذراندن مراحل آزمایشی به عنوان یکی از روشهای زایمان طبیعی بدون درد قابل انجام است.

منبع:seemorgh.com

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

مقاله علمی زایمان بدون درد

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

یکی از شدیدترین دردهایی که انسانها همواره با آن روبرو بوده اند درد زایمان است که اغلب خانم ها برای رهایی از این درد، سزارین انتخابی را جایگزین زایمان طبیعی می کنند در حالی که فقط 15 درصد از زایمان ها نیاز به سزارین دارد و آن هم فقط در مواردی که سلامت مادر یا جنین یا هر دو در معرض خطر است به عنوان روش نجات بخش استفاده می شود.

در آمریکا و کشورهای غربی آمار سزارین از 4.5 درصد در سال 1965 به 25 دصد در سال 1998 افزایش یافت ولی از آن به بعد آمار سزارین اندکی کاهش و یا تقریبا ثابت مانده است در حالی که در کشور ایران سیر صعودی عمل سزارین همچنان رو به افزایش است. به طوری که استانهای قم با 44.5 درصد و اصفهان با 44 درصد و تهران با36 درصد مقام های اول تا سوم را دارند و استانهای ایلام و هرمزگان با 8.5 درصد و سیستان و بلوچستان با 4.3 درصد کمترین میزان سزارین را در کشور ایران دارند.

از عوامل مؤثر در افزایش سزارین می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- ترس بیماران از درد زایمان

2- مطمئن نبودن از پایان و نتیجه زایمان ( آیا در پایان با وجود تحمل درد زایمان انجام می شود یا مجبور به سزارین می شود ؟)

3- مسائل قانونی که پزشک را مجبور به دخالت در امر زایمان می کند ( زیرا در صورت بروز اختلال در سلامت مادر یا جنین، پزشک مقصر شناخته می شود )

4- افزایش سن ازدواج

5- کاهش تعداد زایمان ها

6- استفاده از دستگاههای الکترونیکی مانیتورینگ جنین که اشکالات جنین را زودتر مشخص می کنند

7- تصور اینکه ضریب هوشی نوزادن سزارینی بالاتر از نوزادان طبیعی است

ما برای خانمهای حامله انتخاب سومی پیشنهاد می کنیم به نام زایمان طبیعی بدون درد.

این نوع از زایمان در کشورهای پیشرفته از سی سال پیش اجرا می شود.

روشهای زایمان بدون درد به دو دسته تقسیم می شوند:

1- روشهای غیردارویی

2- روشهای دارویی

روشهای غیر دارویی: سایکویروفیلاکس یا روش لاماز، تمرکز، موزیک، گیاه درمانی، طب سوزنی، تحریک الکتریکی پوست، هیپنوتیزم، ورزش، گرما، آب درمانی، زایمان در آب، تغییر مکرر حالت زائو، دعا، انرژی درمانی، حمایت اجتماعی و حضور همسر دراتاق زایمان

روشهای دارویی: استنشاق گازهای بیهوشی، داروهای عضلانی و وریدی، تزریق پوستی آب مقطر، بی حسی از ناحیه کمر ( اسپینال و اپی دورال )، ترزیق مواد بی حس کننده داخل کانال زایمان (پاراسرویکال و پودندال بلوک)

روشی که ما به زنان حامله پیشنهاد می کنیم:

1- آموزش بیمار و آماده سازی روانی بیمار که از شش هفته قبل از زایمان شروع می شود و توصیه می شود که این کار توسط متخصصین زنان، ماماها، و پرسنل مراکز بهداشتی که آموزش لازم را دیده باشند انجام شود.

در این روش با آموزش صحیح نحوه تنفس، تمرکز و کاهش اضطراب حین زایمان و آشنایی با مراحل زایمان، درد بیمار کاهش می یابد

2- استفاده از حضور همراه بر بالین بیمار

3- بکار گیری گاز انتونوکس Entonox

4- تجویز پتدین

5- در صورت نیاز تزریق فنتانیل در کمر بیمار ( اسپینال یا اپی دورال آنالرژیا )

گاز انتونوکس Entonox

برای اولین بار در سال 1965 گاز Entonox تهیه شد. Entonox گازی بی رنگ و بی بو و مخلوطی از گازهای اکسیژن و گاز اکسید نیترو با غلظتهای مساوی است.

خاصیت ضد درد آن مربوط به جزء اکسید نیترو آن است و غلظت بالای اکسیژن در آن باعث بهبود اکسیژن گیری بافتی می شود.

15 ثانیه پس از استنشاق، گاز اکسید نیترو وارد مغز و نخاع می شود و 30 ثانیه بعد از استنشاق از طریق تضعیف مراکز مغزی و افزایش آندروفینها باعث بی دردی، آرامش، عدم توجه به محیط اطراف و تا حدی سرخوشی در فرد می شود و تا 45 ثانیه پس از استنشاق اثر آن به حداکثر می رسد و پس از قطع گاز سریع اثراتش حذف می شود.

میزان خاصی برای تجویز ندارد و خطر مسمویت بیش از حد نیز وجود ندارد. Entonox را در هر مرحله ای از زایمان که مایل باشند می توانند استفاده کنند به این صورت که بیمار ماسک را جلوی دهان خود گرفته و منظم تنفس می کند و با اتمام درد آن را از روی دهان خود برمی دارد و جریان گاز قطع می شود.

بهتر است بیمار بین انقباضات، مقدار کافی آب مزه مزه کند تا دهان خود را مرطوب نگه دارد.

اگر Entonox نتوانست درد بیمار را کاهش دهد و بیمار مایل باشد می تواند از روش دیگری برای بی دردی استفاده کند.

مزایای انتونوکس Entonox:

1- استفاده از آن آسان استپ

2- تحت کنترل بیمار است

3- اثر آن طولانی مدت در بدن باقی نمی ماند

4- باعث کاهش درد می شود

5- اکسیژن دارد که برای جنین مفید است

معایب انتونوکس Entonox:

1- یک مسکن متوسط است و بی دردی کامل نمی دهد

2- در بعضی بیماران باعث تهوع، سرگیجه خفیف و خشکی دهان می شود

3- در بیماران با مشکلات مغزی باید با مشورت پزشک مصرف شود

بسیاری از خانمهای جوان از مزایا و نحوه زایمان بدون درد اطلاعات کافی ندارند به همین دلیل با استرس به مسأله زایمان می نگرند ککه همین امر در سخت شدن زایمان تأثیر زیادی دارد و یا اینکه اصرار دارند که فرزند خود را از طریق سزارین به دنیا آورند که عوارض فراوانی را دارد.

پیشنهاد ما انتخاب زایمان بدون درد است. روشی نوین و مناسب برای خانمهای جوان تا بدون دغدغه خاطر و بدون تحمل درد زایمانی سالم و بدون خطر داشته باشند

منبع: نشریه نگارستان – نشریه محلی شهرستان سیرجان – شماره 490 - گفتگو با دکتر محبوبه ابراهیم نژاد ، متخصص زنان و زایمان

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

زایمان بدون درد (فیزیولژی)

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

درد از همان ابتدای خلقت با بشر بوده است و انسان ها همیشه سعی داشته اند به طرق گوناگون با آن مبارزه کنند. یکی از شدیدترین این دردها، درد زایمان است ؛ این روزها با زیاد شدن سزارین به رغم همه عوارضی که به دنبال دارد، اغلب خانمها تنها برای رهایی از درد زایمان ، این روش را به صورت انتخابی جایگزین زایمان طبیعی می کنند. 

اما انتخاب سومی نیز وجود دارد: زایمان طبیعی آن هم بدون درد. در اغلب کشورهای پیشرفته امریکایی و اروپایی بیش از ۳دهه است که به دلیل خطر بی هوشی ، جراحی و عوارض عمل سزارین ، روش زایمان بدون درد متداول شده است. 

در واقع پزشکان و متخصصان معتقدند با تکنیک های جدید و بدون عوارضی که برای انجام زایمان بدون درد در اختیار است ، دیگر هیچ خانم بارداری نباید هنگام زایمان درد شدید آن را متحمل شود. این روش همچنین از افزایش تعداد سزارین هایی که به دلیل ترس از درد زایمان انجام می شوند به تعداد چشمگیری کاسته است. در کشور ما نیز در سالهای اخیر، این روش در برخی از مراکز به عنوان یکی از شیوه های نوین زایمان به کار می رود. ب 

ه گفته دکتر مریم مکانیک متخصص زنان و زایمان و مدیر گروه بخش زنان بیمارستان شهید فیاض بخش ، به دلیل افزایش میزان سزارین های غیرضروری و انتخابی و عوارض ناشی از آن ، وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی با صدور بخشنامه ای انجام روش زایمان بدون درد را در کلیه مراکز درمانی و زایشگاه های دولتی و دانشگاهی ترویج کرده است. به عبارت دیگر استفاده از این شیوه زایمان یکی از روشهایی است که در آینده ای نه چندان دور در کشور ما نیز جایگزین مناسبی برای پیشگیری از عوارض ناشی از سزارین ها و دردهای زایمان طبیعی خواهد بود. با شناخت کامل ، این روش به طور قطع انتخاب اول زنان برای زایمان به شمار می رود. 

● نگرانی که نباید وجود داشته باشد 

نگرش اغلب افراد نسبت به زایمان بدون درد یک نگرش توام با ترس و دلهره یا به تصور برخی ترس از فلج شدن به دلیل تزریق در مایع نخاعی است. دکتر مکانیک در این زمینه می گوید: در چارچوب بی هوشی میزان دارویی که در زایمان بی درد استفاده می کنیم ، بسیار کمتر از میزان دارویی است که برای سزارین به کار می رود و احتمال ایجاد عوارض وابسته به بی هوشی ، در سزارین خیلی بیشتر از زایمان بدون درد است. 

او تصریح می کند که اگر این روش کاملا کنترل شده باشد و توسط افراد با تجربه انجام شود، هیچ خطری برای بیمار نخواهد داشت ؛ ضمن آن که برای جنین نیز کاملا بی خطر است. 

دکتر سیاوش سلیمانپور متخصص بیهوشی نیز انجام این روش را به دلیل کاستن از عوارض روی مادر و نوزاد و همچنین هزینه های کمتر آن به بانوان باردار توصیه می کند. این در حالی است که بیماران به دلیل نا آشنا بودن با این روش ظریف و بدون خطر، هنوز از انجام آن وحشت دارند. 

 ● انتخاب با شماست 

به طور کلی سزارین که در واقع درمانی برای زایمان های مشکل و خطرآفرین محسوب می شود، امروزه به علل مختلف در جوامع گوناگون و بویژه در شهرها رواج زیادی یافته است. دوره درد و ناتوانی طولانی مدت مادران ، عوارض داروهای بیهوشی در نوزادان این مادران و نیز امکان پارگی رحم در زایمان های بعدی از معایب سزارین به شمار می آیند. 

از سوی دیگر پزشکان معتقدند سزارین تنها در موارد عدم امکان انجام زایمان طبیعی یا مواردی که سلامت و زندگی مادر، جنین و یا هر دوی آنها در خطر است ، به عنوان روش زایمان نجات بخش است. سزارین عوارضی دارد که زایمان طبیعی ندارد. از آن جمله عفونت لگنی پس از سزارین تقریبا ۳۰ برابر بیش از زایمان طبیعی است و شخصی که یک بار سزارین شده باشد، به احتمال زیاد دیگر قادر به زایمان طبیعی نخواهد بود و باید عمل جراحی مجددی را متحمل شود. 

به همه اینها باید هزینه های سنگین سزارین را نیز اضافه کرد. متخصصان زنان و زایمان معتقدند، خطر زایمان سزارین بسیار بیش از زایمان طبیعی است و از این رو سزارین نباید اولین انتخاب باشد، مگر به تشخیص پزشک متخصص. هم اکنون در کشورهای پیشرفته نیز روز به روز از میزان سزارین ها کاسته و روش زایمان طبیعی با شیوه زایمان بدون درد جایگزین آن شده است. 

 ● روش های متداول 

روشهای متفاوتی چون روشهای غیر دارویی و دارویی برای کاهش درد زایمان در یک زایمان طبیعی به کار می روند. 

متداول ترین روش غیردارویی یا روش لاماز عبارت است از آماده سازی روانی بیمار حداقل از ۶ هفته قبل از زایمان. در این روش با آموزش صحیح نحوه تنفس و تمرکز زیاد، احساس درد کاهش می یابد و یا مهار می شود. اساس آن بر این واقعیت است که اضطراب و ناآشنایی با مراحل زایمان ، درد را تشدید می کند و از این رو حمایت روانی از بیمار، درد را کاهش خواهد داد. 

روشهای دارویی نیز شامل استفاده از داروهای هوشبری تزریقی ، گازهای هوشبری و بی حسی اپیدورال است که در بی حسی اپیدورال بی حسی تقریبا کامل ایجاد می شود و روی جنین نیز اثر نامطلوبی نخواهد داشت که البته انجام این روش نیاز به تجربه و مهارت دارد. 

● شیوه زایمان بدون درد 

در این روش متخصصان بیهوشی در مرحله پایین آوردن و خروج جنین از رحم و در آغاز مرحله فعال زایمان ، شروع به انجام مراحل بی دردی بیمار می کنند که این بی دردی می تواند به روشهای مختلف روان درمانی و هیپنوتیزم با روشهای غیرتهاجمی مثل استفاده از ترکیب گازهای بیهوشی با میزان کم یا تزریق داروهای مسکن انجام شود که بسته به شرایط مرکزدرمانی و نیز تجربه و علاقه افرادی که این کار را انجام می دهند و یا انتخاب بیمار، روشهای مختلفی برای ایجاد بی دردی انتخاب می شود. 

دکتر مکانیک می افزاید: زایمان بدون درد کاملا علمی و یک کار تیمی است که باید مدتها قبل از زایمان در این ارتباط با بیمار کار شده باشد، تا بیمار از لحاظ انجام زایمان آمادگی کامل را داشته باشد. از این رو در این تیم پزشکی متخصصان زنان و زایمان ، متخصصان بیهوشی و نیز روان پزشکان باید حضور داشته باشند.

همگان می‌دانند که شروع زایمان با انقباضات رحمی و دردناشی از آن است. در واقع ”درد“ پیامی است که اعلام می‌کند زایمان در حال شروع شدن است. مسلماً پس از آن‌که این پیام دریافت شد دیگر ضرورتی به تحمل و ادامه آن نیست! به‌نظر می‌رسد تحیمل درد زایمان به خانم‌ها صرفاً به‌دلیل طبیعی بودن این درد، تفکری بسیار ظالمانه است. شخصاً فکر می‌کنم اگر آقایان این درد را قبلاً تجربه می‌کردند قرن‌ها قبل این مشکل حل شده بود، چرا که به دلایل متعدد این آقایان هستند که در خصوص کلیه برنامه‌های زندگی مشترک تصمیم‌گیری نهائی را به‌عهده دارند! 

از جمله حقوق مادران و فرزندان در کنار سایر رنج‌ها، مشقت‌ها، شب بیداری‌ها، دلسوزی‌ها و تلاش شبانه‌روزی برای تربیت و تغذیه با شیره جان، تحمل درد زایمان است. درد زایمان به‌حدی شدید است که درد سنگ‌کلیه در مردها را به آن تشبیه کرده‌اند! البته این تشبیه از آن جهت به‌کار می‌رود که ذهن مردم نسبت به این درد روشن‌تر شود. تمامی مکاتب فکری، چه آسمانی چه بشری، مدعی‌اند که آمده‌اند تا برطرف‌کننده آلام و دردهای بشر باشند. گوئی نقطه غائی و بهشت موعود در زندگی بشر زمانی است که دردهای روحی، جسمی او برطرف شده باشند. در همین راستا، دانش پزشکی برای کنترل دردهای جسمی قدم‌های بزرگی برداشته است. امروزه دیگر از بیمار انتظار تحمل درد نمی‌رود، ولی از دانش پزشکی انتظار می‌رود درد را به هر طریق ممکن و با کمترین عوارض تسکین دهد.

شاید شما خواننده گرامی اطلاع نداشته باشید که کنترل درد چه در اعمال جراحی و پس از آن و چه در بیماری‌های مزمن به‌عهده متخصص بیهوشی است. امروزه ”درمانگاه‌های درد“ در نقاط مختلف دنیا و نیز در کشور ما راه‌اندازی شده و متخصصان بیهوشی با به‌کارگیری جدیدترین روش‌ها و با کمترین عارضه دردهای حاد و مزمن را تسکین می‌دهند. حتی کار به‌جائی رسیده که دردآورترین پدیده فیزیولوژیک یعنی ”زایمان“ نیز ”بی‌درد“ اجراء می‌شود و این مهم به‌عهده متخصصان بیهوشی است. بسیاری از خانم‌هائی که تقاضای جراحی سزارین برای به‌دنیا آوردن فرزند خود دارند یکی از دلایل مهم ایشان ترس از درد زایمان است و معتقد هستند که چرا باید درد زایمان را با وجود روشی مثل سزارین که بدون درد است تحمل کنند. قابل توجه این خانم‌ها و همفکران ایشان که ”زایمان بی‌درد“ هم وجود دارد. یعنی می‌توان زایمان کرد ولی درد نکشید. اگر می‌خواهید با این مقوله بیشتر آشنا شوید توجه شما را به این مصاحبه جلب می‌نمائیم.

زایمان بدون درد

همگان می‌دانند که شروع زایمان با انقباضات رحمی و دردناشی از آن است. در واقع ”درد“ پیامی است که اعلام می‌کند زایمان در حال شروع شدن است. مسلماً پس از آن‌که این پیام دریافت شد دیگر ضرورتی به تحمل و ادامه آن نیست! به‌نظر می‌رسد تحیمل درد زایمان به خانم‌ها صرفاً به‌دلیل طبیعی بودن این درد، تفکری بسیار ظالمانه است. شخصاً فکر می‌کنم اگر آقایان این درد را قبلاً تجربه می‌کردند قرن‌ها قبل این مشکل حل شده بود، چرا که به دلایل متعدد این آقایان هستند که در خصوص کلیه برنامه‌های زندگی مشترک تصمیم‌گیری نهائی را به‌عهده دارند!

● می‌گوئید درد زایمان بسیار شدید است و شاید شدیدترین درد؛ آیا می‌توانید برای روشن شدن موضوع آن‌را با سایر دردها مقایسه کنید؟

به نکته خوبی اشاره کردید. شدت درد زایمان بسیار بالا است. اگر ما به بیشترین درد غیرقابل تصور نمره ۵۰ بدهیم، درد زایمان در خانم‌های زایمان اول ۳۸ و در زایمان‌های دیگر ۳۲ است! جالب این است که در این تقسیم‌بندی، درد قطع انگشتان ۴۲ و درد شکستگی استخوان‌ها ۱۹ است.

● مراحل مختلف زایمان 

زایمان را به  سه مرحله اساسی تقسیم می‌کنند. مرحله اول با شروع انقباضات رحمی شروع می‌شود که با درد همراه است. در این مرحله انقباضات رحمی سبب چرخش جنین و حرکت آن به سمت پائین یعنی کانال زایمان می‌شود. همچنین با انقباضات رحمی، و نزول جنین گردن رحم باز شده و نهایتاً به قطر حدود ۱۰cm می‌رسد. در اینجا مرحله اول پایان می‌پذیرد. البته خود این مرحله از نظر کلاسیک شامل دو بخش به اسامی فاز تأخیری و فاز فعال است که توضیح آن در این مقوله نمی‌گنجد. پس از باز شدن کامل گردن رحم، مرحله دوم آغاز می‌شود که جنین در کانال زایمانی به سمت پائین آمده و با ادامه انقباضات رحمی نهایتاً خارج می‌شود، خروج جنین پایان مرحله دوم زایمانی است. مرحله سوم نیز که مرحله پایانی است از خروج جنین تا خروج جفت را شامل می‌شود.

● تاریخچه  زایمان بی‌درد 

تلاش برای کاهش درد زایمانی به زمان‌های بسیار دور در ملل و فرهنگ‌های کهن مثل مصر، چین و یونان باز می‌گردد. اقدامات زایمان بدون درد مدرن مربوط به آقای جیمز سمیسون پزشک اسکاتلندی است که در سال ۱۸۴۷ در دو مورد زایمان با استفاده از اترومکروفورم موفق شد درد زایمان را کاهش دهد. سپس در سال ۱۸۵۳، از کلروفرم برای بی‌درد کردن زایمان هشتم ملکه ویکتوریا استفاده کرد. در زایمان بی‌درد از روش‌های متنوعی استفاده می‌شود، مثل بی‌حسی از ناحیه کمری یا نخاعی، بی‌هوشی با گازهای استنشاقی، استفاده از مخدرها، تکنیک‌های تنفسی، ریلکس کردن (relaxtion) به روش ”لاماز“ (Loamaze) و... البته آنچه در این‌جا بیشتر مورد توجه است تکنیک بی‌حسی از ناحیه کمری است. استفاده از این روش اولین بار حدود ۵۵ سال قبل در کشور آمریکا و انگلستان آغاز شد.

● یک‌خانم باردار چه شرایط اولیه‌ای باید داشته باشد تا بتواند کاندیدای مناسبی برای زایمان بی‌درد باشد؟

برای اقدام به زایمان بی‌درد باید حتماً در فاز فعال مرحله اول زایمانی باشد، به‌طور‌ی‌که در خانمی که اولین زایمانش است، گردن رحم حدود ۵ سانتی‌متر و در خانم‌دیگر، حدود ۴ سانتی‌متر باز شده باشد. علاوه بر آن، منعی برای زایمان طبیعی (مثل عدم تناسب اندازه سر نوزاد با اندازه‌های لگن مادر، قرارگیری غیرطبیعی جنین از جمله تولد از طریق پا، دست، شانه یا...) و همچنین منعی برای به‌کارگیری روش‌های بی‌حسی از ناحیه کمر وجود نداشته باشد؛ از جمله اختلالات انعقاد خون و عفونت در محل تزریق.

● روش اجراء آن چگونه است؟

همان‌طور که ذکر شد روش‌های مختلفی برای زایمان بی‌درد وجود دارد، اما آنچه در این‌جا به آن اشاره می‌شود استفاده از روش بی‌حسی از ناحیه کمر است. در این روش ابتدا بیمار باید آماده شود. در این مرحله توضیحات لازم در خصوص مراحل زایمان و نیز تکنیک بی‌حسی به خانم باردار داده می‌شود. پس از اخذ رضایت از خانم باردار و همسرش ابتدا ۵۰۰ـ۴۰۰ سانتی‌مترمکعب سرم نمکی یا سرم رینگر از طریق ورید به وی داده می‌شود. سپس در حالت نشسته یا خوابیده، به پهلو یک لوله باریک به نام کاتتراپی‌دورال را از ناحیه کمر وارد اطراف نخاع می‌کنند. این لوله باریک وارد نخاع نمی‌شود، بلکه نوک آن وارد چربی اطراف نخاع می‌شود و به این ترتیب با تزریق داروی بی‌حسی اعصابی که از نخاع خارج شده و از این ناحیه عبور می‌کنند، بی‌حس می‌شوند. درست مانند کاری که دندانپزشک با تزریق داروی بی‌حسی در ناحیه دهان انجام می‌دهد.

در این روش این لوله در پشت بیمار قرار دارد و وی می‌تواند در حین پیشرفت مراحل زایمانی راه برود.

● آیا در این روش احتمال صدمه به نخاع وجود دارد؟

کاتتراپی‌دورال وارد نخاع می‌شود و تنها در چربی دور نخاع قرار می‌گیرد. در ضمن، از نظر آناتومی نخاع در مهره اول و دوم کمری پایان می‌یابد و محل ورود این کاتتر در حدود مهره‌های سوم، چهارم و پنجم کمری است. لذا احتمال صدمه به نخاع کاملاً منتفی است.

● آیا می‌توانید در خصوص عوارض احتمالی آن نیز توضیح دهید؟

در صورتی‌که بیمار اختلال انعقادخون نداشته باشد و شرایط استریل نیز رعایت شود، عارضه بالقوه سوراخ شدن پرده اطراف نخاع است (پرده سخت شامه). توضیح آن‌که نخاع در یک محیط مایع شناور است و این مایع توسط یک پرده نسبتاً ضخیم به نام سخت شامه احاطه شده است. احتمال سوراخ شدن و صدمه به این پرده حدود سه درصد است که در این صورت با وجود مایعی که ذکر شد و این‌که محل ورود سوزن در ناحیه‌ای از کمر است که نخاع در آنجا وجود ندارد، احتمال صدمه به نخاع صفر است. البته با سوراخ شدن پرده سخت شامه، احتمال بروز سردرد وجود دارد که خوشبختانه با اقدامات پیشگیرانه و حفاظتی قابل حل است.

در خصوص کمردرد احتمالی نیز باید گفت که در یک زایمان طبیعی نیز حتی بدون به‌کار بردن هیچ تکنیکی احتمال کمردرد ۱۸ـ۱۰ درصد است و با اجراء این تکنیک این میزان افزایش پیدا نم‌کند. کمردرد پس از زایمان علت‌های دیگری دارد. از جمله افزایش وزن حین حاملگی، سابقه کمردرد قبلی، سن پائین، فشرده شدن اعصاب بین سر نوزاد و لگن مادر. برای پیشگیری از بروز این کمردرد بهتر است به هنگام جابه‌جا کردن بیماران دقت بیشتری به‌عمل آورد.

● آیا این روش در مقایسه با زایمان طبیعی یا سزارین می‌تواند خطر یا عارضه‌ای برای جنین داشته باشد؟

مطالعات وسیعی در این زمینه انجام شده است. تنها در تعداد بسیار کمی از آنها افزایش زمان مرحله دوم زایمان به میزان ۴۰ـ۲۰ دقیقه گزارش شده است که البته به میزان ۴۰ـ۲۰ دقیقه گزارش شده است که البته زمان بسیار طولانی هم به‌نظر نمی‌رسد. این در حالی است که در روش سزارین خطرات عمده‌ای مادر را تهدید می‌کند، از جمله خطر استفراغ در حین بیهوشی و بازگشت محتویات معده به مجاری هوائی و ریه که می‌تواند باعث خفگی، عفونت و عوارض جبران‌ناپذیری شود.

زایمان بی‌درد چه برتری‌هائی در مقایسه با زایمان طبیعی دارد؟

با بروز درد یک‌سری موادشیمیائی در بدن آزاد می‌شود. این مواد تأثیرات منفی و مخرب بر روند انقباضات دارد. با حذف این عوامل می‌توان انقباضات هماهنگ‌تر و موثرتری داشت. در واقع، ظاهراً می‌توان مرحله اول زایمانی را تسریع کرد. علاوه بر این، حذف درد یا فراهم کردن شرایط روحی بسیار مناسب‌تر، مادر را در فرآیندهای بعد از زایمان در رابطه با نوزاد آماده‌تر می‌سازد.

● این روش در مقایسه با جراحی سزارین چه مزایائی دارد؟

یکی از مزایای زایمان بی‌درد کاهش تقاضا برای انجام سزارین‌های غیرضروری است. در حال حاضر، درصد قابل توجهی از خانم‌ها برای فرار از درد زایمان از پزشک خود تقاضای ختم حاملگی با روش سزارین را دارند. علاوه بر این، در حاملگی‌های پرخطر مثل مادر مبتلا به بیماری‌های قلبی و مسمومیت و فشارخون حاملگی، می‌توان با حذف درد تأثیرات منفی زایمان روی سیستم قلب و عروق مادر را کاهش داد. در حالی‌که این روش ایمن‌تر و کم‌خطرتر از سزارین است، متخصصان جراحی زنان و زایمان تمایل به سزارین دارند.

● نقش متخصص بیهوشی دقیقاً چیست؟

متخصص بیهوشی موظف است با توضیحات جامع و کافی و متناسب با فرهنگ بیمار، وی را از فرآیند زایمان و نیز روش زایمان بی‌درد آگاه سازد. پس از آ‌ن‌که زایمان آغاز شد و متخصص زنان و زایمان آغاز روند زایمان را تأیید کرد، متخصص بیهوشی تکنیک تعبیه کاتتراپی‌دورال را در ناحیه کمر به‌ اجراء درآورده و تزریق داروی بی‌حسی را انجام می‌دهد و تا انتهای زایمان موظف به پیگیری وضع بیمار است.

این روش نیاز به تزریقات مکرر دارد و لازم است متخصص بیهوشی ۲۰ـ۱۰ دقیقه پس از هر تزریق علائم حیاتی بیمار مثل ضربان قلب، فشارخون و تنفس بیمار را دقیقاً تحت‌نظر داشته باشد.

● با این اوصاف روش زایمان بی‌درد بسیار مطلوب و مفید است، اما به‌نظر می‌رسد در کشور ما چندان رواج نداشته باشد، در این‌باره آماری وجود دارد؟

در این مورد در کشور ما بررسی آماری صورت نگرفته است، اما در هر صورت بسیار ناامیدکننده است. در کشورهای پیشرفته حداقل از یکی از روش‌های ذکر شده (داروهای تزریقی وریدی، گازهای استنشاقی، هیپنوتیزم، تکنیک لاماز، طب سوزنی و بی‌حسی از ناحیه کمری) برای بی‌درد کردن زایمان استفاده می‌شود.

در کشور ما حتی اگر به‌دلیلی امکان استفاده از تکنیک بی‌حسی از ناحیه کمر وجود نداشته باشد، می‌توان از سایر روش‌ها استفاده کرد. به‌نظر می‌رسد که نیاز به یک کار فرهنگی و تبلیغی گسترده از طریق رسانه‌های عمومی و نشریات باشد تا مردم هر چه بیشتر با این روش آشنا شوند. نکته آخر این است که باید برای این زایمان تعرفه‌های مناسبی در نظر گرفته شود که متأسفانه کمتر به آن بها داده می‌شود.

بارداری و زایمان از علت های اصلی مرگ و معلولیت زنان در سنین باروری در کشورهای در حال توسعه است. سالانه میلیون ها مادر و فرزند در زمان حاملگی و بارداری، حین زایمان و در اوایل کودکی از بین می روند و تعداد بیشتری از این گروه آسیب پذیر از سلامت ناکافی و تغذیه کم و نامناسب برخوردارند. در دنیا و بیشتر در کشورهای در حال توسعه در هر دقیقه یک زن از عوامل مربوط به بارداری و زایمان جان می سپارد. به طوری که حداقل هر سال بالغ بر پانصد هزار زن در این رابطه فوت می کنند. در قبال هر زن که فوت می کند ۳۰ تا ۵۰ نفر از عوارض بارداری، عفونت و بیماری های ناشی از بارداری رنج می برند. هر ساله تقریباً ۳/۴ میلیون نوزاد تازه متولد شده در طول ماه های اول زندگی جان خود را از دست می دهند به علاوه ۴ میلیون نیز مرده به دنیا می آیند که بسیاری از این مرگ ها مربوط به عوارضی است که مادران آن ها را در طول بارداری و زایمان تجربه کرده اند. 

در این میان ۶۰ درصد مرگ مادران به علت خطاهای پزشکی، مامایی و پرستاری است. متأسفانه روزانه ۱۶۰۰ زن باردار در حین زایمان یا پس از آن در اثر زایمان جان خود را از دست می دهند. ۶۰ تا ۸۰ درصد علت مرگ و میرها را خونریزی، سختی زایمان، فشار خون بالا و عوارض سقط جنین شامل می شود و ۷۸ درصد این مرگ و میرها در ۲۴ ساعت اول اتفاق می افتد. 

دکتر مطلق، مدیرکل سلامت خانواده و جمعیت وزارت بهداشت در این باره می گوید: ۳۰ درصد این مرگ و میرها به علت خونریزی، ۱۴ درصد به علت فشار خون بالا، ۱۴ درصد به علت بیماری های قلب و عروق، ۱۳ درصد به علت عفونت و پس از آن به ترتیب خون ریزی دوران بارداری، عوارض سقط جنین و آمبولی ریه مهم ترین عامل مرگ و میر مادران است. 

در کشور ما از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۴، ۲۵۸۵ مرگ مادر باردار و در سال ۱۳۸۴، ۲۹۵ مورد مرگ مادر گزارش شده که ۶/۸۷ درصد این مرگ و میرها در بیمارستان اتفاق افتاده و ۶۰ درصد آن ها به علت خطاهای پزشکی مامایی و پرستاری به وقوع پیوسته است. 

اهمیت این مسأله زمانی آشکارتر می شود که بدانیم ۱۷ درصد مرگ مادران توسط افرادی اتفاق می افتد که هیچ دوره آموزشی ندیده اند و این امر کمبود و عدم توجه به آموزش دانشجویان و فارغ التحصیلان مامایی و مشخص نبودن جایگاه رشته مامایی را نشان می دهد. 

شاید همین امر یکی از مهم ترین علل گرایش به سزارین های بی مورد و در نتیجه مرگ و میرهای پی درپی است. بر طبق آمارهای اعلام شده وزارت بهداشت، شیوع سزارین در ایران به طور متوسط سه برابر بیشتر از آمارهای جهانی است. در آمریکا و در چند کشور غربی، تعداد عمل های سزارین از ۵/۴ درصد در سال ۱۹۶۵ میلادی به ۲۵ درصد در سال ۱۹۹۸ افزایش یافت. از این سال به بعد آمار سزارین اندکی کاهش یافت یا تقریباً ثابت ماند ولی در کشور ما سیر صعودی انجام عمل سزارین همچنان ادامه دارد. 

دکتر رویا رضوی، متخصص زنان و زایمان علت اصلی تمایل زنان به زایمان با کمک جراحی سزارین را مسأله درد عنوان می کند و می گوید: درد احساسی ناخوشایند ولی مفید است که حکم یک مکانیسم محافظتی اولیه را دارد. در فرآیند زایمان نیز شروع درد هشداری برای زن باردار است که باید برای زایمان کمک بگیرد. 

●کاهش تعداد باروری ها 

توجیه دیگر افزایش آمار سزارین در دنیا را می توان کاهش تعداد باروری ها دانست. در حدود نیمی از زنان باردار برای نخستین بار زایمان را تجربه می کنند و تعداد عواملی که متخصص زنان را وادار به انتخاب شیوه سزارین می کنند در زایمان اول بیشتر است. دکتر سکینه قدیانی، متخصص بیهوشی علت این امر را عدم پیشرفت زایمانی عنوان می کند و می گوید: از علل دیگر این امر افزایش سن بچه دار شدن در میان زنان است. امروزه دختران تمایل کمتری به ازدواج در سنین پایین دارند. با بالا رفتن سن ازدواج و متعاقب آن باردار شدن زنان، احتمال نیاز به سزارین افزایش می یابد. دلیل سوم، افزایش امکان دقیق تر شدن مراقبت از جنین و کنترل ضربان قلب اوست. با کمک دستگاه های الکترونیکی مدرن، اختلال در وضعیت جنین سریع تر شناسایی می شود و متعاقب آن از شیوه سزارین کمک گرفته می شود. همچنین متخصصان زنان و زایمان و ماماها، به دنبال ترس از برخی مشکلات حقوقی که می تواند در نتیجه زایمان طبیعی ایجاد شود، سزارین را انتخاب می کنند. زیرا در صورت بروز اختلال در سلامت مادر یا جنین در هنگام زایمان طبیعی مقصر شناخته خواهند شد. 

●عقاید و دیدگاه های نادرست 

گروهی از مردم تصور می کنند که ضریب هوشی افراد حاصل از زایمان سزارین بالاتر از کسانی است که با زایمان طبیعی متولد شده اند اما در واقع ارتباطی میان بهره هوشی افراد و شیوه تولد آن ها وجود ندارد. دکتر رضوی در این باره عنوان می کند: در برخی از تحقیقات ضریب هوشی نوزادان حاصل از زایمان طبیعی نسبت به نوزادان سزارینی بالاتر گزارش شده است. برخی از زنان نیز ضررهای زایمانی را مختص به زایمان طبیعی می دانند. گزارش های زیادی از فلج اعصاب بازویی، شکستگی جمجمه و سایر استخوان ها در نوزادانی که به طریق سزارین به دنیا می آیند وجود دارد. همچنین تحت فشار قرار گرفتن قفسه صدری طی زایمان طبیعی مایع داخل خانه های ششی ریه نوزاد را خارج می کند و در نتیجه تنفس وی عمیق تر و سریع تر شروع می شود. 

●●● 

بنا به گفته بسیاری از کارشناسان زایمان طبیعی در برخی بیمارستان ها در محیط و شرایط بسیار نامناسب و غیرقابل تحمل انجام می شود. دکتر آرش عازمی خواه رئیس اداره سلامت مادران وزارت بهداشت دلایل گرایش زنان ایرانی به سزارین را به سه دسته تقسیم کرده و می گوید: یک دسته از دلایل، علت های مربوط به گیرنده خدمت یعنی مادر است. خدمات زایمانی در کشور ما مطابق استانداردهای روز دنیا نیست. مادر متحمل درد فراوان می شود و در نتیجه خاطره ناخوشایندی از زایمان طبیعی در ذهن او باقی می ماند و آرام آرام با انتقال این خاطرات سزارین در بین مادرها متداول و حتی تبدیل به مد روز می شود. وی دلیل دوم را مربوط به ارایه دهندگان خدمت یعنی پزشکان و ماماها می داند و می گوید: نظام انجام زایمان در کشور ما مبتنی بر متخصص است نه ماما و چون سزارین هم در زمان کوتاه تری انجام می شود و هم درآمد بیشتری در مقایسه با زایمان طبیعی برای پزشکان به همراه دارد از این رو پزشکان سزارین را ترجیح می دهند. از طرف دیگر در سزارین این پزشک است که زمان زایمان را تعیین می کند و می تواند هر زمان از شبانه روز که مایل باشد عمل را انجام دهد در صورتی که در زایمان طبیعی امکان دارد حتی ۷ تا ۸ ساعت یک زمان برای یک کار لازم باشد. 

●عوارض سزارین 

سزارین مانند هر عمل دیگری جراحی محسوب می شود و خطرات مخصوص خود را دارد. این جراحی نیز مانند سایر جراحی ها نیازمند بیهوشی است. بیهوشی نیز خطراتی چون ابتلا به خونریزی، عفونت و احتمالاً نیاز به انتقال خون را به همراه دارد. 

دکتر ناصر افضلیان، متخصص کودکان و کارشناس اداره کودکان وزارت بهداشت در تشریح این عوارض می گوید: چون نوزادان سزارینی فشارهای طبیعی زمان زایمان را تحمل نمی کنند، ریه های آن ها از مایعات و ترشحات خالی نمی شود در نتیجه عوارضی چون زجر تنفسی در این نوزادان بسیار شایع است؛ تا آنجا که حدود نیمی از این نوزادان نیاز به بستری شدن در icu را دارند که این مسأله هزینه زیادی را بر خانواده ها تحمیل می کند. چون اغلب سزارین ها به صورت انتخابی است و پیش از سرآمدن زمان بارداری و شروع دردهای زایمانی انجام می شود، نوزادان سزارینی اغلب نارس هستند. همچنین مادر سزارین شده حداقل تا دو ساعت نمی تواند به فرزندش شیر بدهد و این تأخیر باعث به وجود آمدن اختلالات تغذیه ای در نوزاد می شود. 

به هرحال انتخاب چگونگی زایمان حق هر مادری است ولی آنچه این انتخاب را آگاهانه تر می کند این است که مادر مطمئن باشد که هر روشی که انتخاب می کند آن روش به بهترین نحو صورت گیرد و این اطمینان وقتی حاصل می شود که شرایط زایمان طبیعی هم به روز و هم مطابق با استانداردهای دنیا پیشرفت کند و تسهیلاتی که برای آن در نظر گرفته می شود منصفانه باشد. از طرف دیگر آگاه کردن مادران و دادن اطلاعات درست به آن ها چه از طرف رسانه ها و چه پزشکان می تواند در تصمیم گیری درست مادران سهم قابل توجهی داشته باشد.

ش: زارعی

زایمان ‌طبیعی،‌ ولی بدون درد

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

بارداری یکی از شیرین‌ترین و در عین حال سخت‌ترین دوره‌های زندگی مادران است؛ ماه‌هایی که با عشق و امید سپری می‌شود تا نوزادی سالم و سرحال به جمع خانواده بپیوندد، اما آنچه از همان روزهای اول، فکر و ذهن مادران را درگیر می‌کند، انتخاب روش زایمان است.

بیشتر خانم ها می دانند زایمان طبیعی روش بهتر و مناسب تری است که هم به نفع خودشان خواهد بود و هم جنین شان، اما ترس از درد و نگرانی از شرایط حین زایمان موجب می شود به سزارین روی آورند و فکر زایمان طبیعی را از سر خارج کنند.

این در حالی است که متخصصان تاکید می کنند زایمان طبیعی بهترین روش است و فقط در مواردی خاص باید از سزارین کمک گرفت. از نظر پزشکان، زایمان طبیعی با ساختار بدن مادر سازگار و هماهنگ است و عوارض کمتری برای او و نوزاد ایجاد خواهد کرد.

بیهوده درد نکشید

تقریبا بیشتر خانم هایی که سزارین را انتخاب می کنند، ترس از درد زایمان طبیعی را علت اصلی این تصمیم گیری می دانند. در حالی که این روزها می توان درد زایمان را نیز تا حد زیادی کاهش داد؛ به طوری که حالا خانم ها بدون تحمل درد هم می توانند زایمان کنند.

شروع زایمان و انقباضات رحمی با درد همراه خواهد بود و این درد، نشانه ای است که مشخص می کند زایمان در حال آغاز شدن است، اما پس از دریافت این پیام مسلما دیگر لازم نیست چنین درد شدیدی ادامه پیدا کرده و مادر آن را تحمل کند.

بر همین اساس، امروزه از روش های مختلفی برای کنترل و کاهش دردهای زایمانی استفاده می شود که خانم ها می توانند از آنها بهره بگیرند.

روش هایی برای کنترل درد

دکتر نوید ابوالاحرار، فلوشیپ فوق تخصصی درد در گفت وگو با «جام جم» درباره زایمان بدون درد، توضیح می دهد: امروزه برای کاهش دردهای زایمانی از روش های مختلفی استفاده می شود. به عنوان نمونه به کمک تکنیک های ریلکس کردن بدن (relaxation) می توان به بیمار کمک کرد، آرامش بیشتری داشته باشد و به کمک تکنیک های ذهن و بدن، اضطراب کمتری را تجربه کند. در چنین شرایطی آستانه تحمل درد مادر بالاتر می رود و درد کمتری را تجربه خواهد کرد. علاوه بر این، با استفاده از تکنیک های تنفسی نیز می توان درد زایمان را تا حدی کاهش داد.

وی با اشاره به روش های دارویی کاهش درد، می گوید: با استفاده از مخدرها که بهترین داروهای ضددرد است یا به کمک داروهای بی حسی موضعی نیز می توان درد زایمان را کاهش داد. بی دردی به کمک گازهای استنشاقی نیز روش دیگری است که می توان از آن استفاده کرد.

استفاده از مخدرها شاید به نظر بهترین روش باشد، اما این پزشک متخصص تاکید می کند: این روش به دلیل این که می تواند باعث بروز مشکلات تنفسی برای مادر و جنین شود و ممکن است پس از تولد، نوزاد را نیز دچار عوارض مخدر کند، روش چندان مناسبی به حساب نمی آید. بنابراین تا جایی که امکان دارد باید استفاده از مخدرها را کنار گذاشته و از روش های دیگر کمک گرفت.

دکتر ابوالاحرار به استفاده از داروهای بی حسی موضعی اشاره می کند و می گوید: این داروها را می توان به طور موضعی در بافت های اطراف مجاری زایمانی تزریق کرد، ولی روش بهتر، تزریق این مواد کنار نخاع مادر است. با انجام چنین کاری، انتقال درد از رشته های عصبی به نخاع مختل شده و در نتیجه دردی منتقل و احساس نمی شود.

بهترین روش کدام است؟

همان طور که گفته شد، زایمان بی درد روش های مختلفی دارد، بنابراین مهم است بدانیم کدام روش تاثیر بیشتری داشته و عوارضش کمتر است.

دکتر ابوالاحرار می گوید: تکنیک بی حسی اپیدورال در میان دیگر روش های زایمان بدون درد، تاثیر بهتر و عوارض کمتری دارد. در این روش یک لوله باریک به نام کاتتراپی دورال کنار نخاع قرار می گیرد. این لوله به طور مستقیم با نخاع تماس ندارد و در ناحیه اطراف نخاع است و با تزریق داروی بی حسی، بر نخاع تاثیر گذاشته و بیمار درد را احساس نمی کند.

به گفته وی، در این روش ترکیبی از داروهای بی حسی موضعی با مقدار بسیار کم استفاده می شود تا فقط روی رشته های عصبی مربوط به درد تاثیر بگذارد و رشته های حرکتی را مختل نکند؛ چراکه انقباضات رحم حین زایمان همچنان باید ادامه داشته باشد.

این پزشک متخصص درباره دیگر مزیت های این روش، می گوید: اگر بنا به دلایلی روند زایمان به خوبی پیش نرود و مشکلاتی ایجاد شود، این امکان وجود دارد که به کمک این کاتتر و با استفاده از غلظت بالاتر داروها، بی حسی عمیق تری برای بیمار ایجاد کنیم تا عمل جراحی برای او انجام شود. پس از عمل نیز تا زمانی که بیمار در بیمارستان حضور دارد، از طریق کاتتر می توانیم بی دردی بعد از عمل را برایش ایجاد کنیم.

نخاع صدمه می بیند یا خیر؟

بعضی از خانم ها زایمان بدون درد را با بروز کمر دردهای شدید پس از زایمان و مشکلات نخاعی مرتبط می دانند و تصور می کنند همیشه چنین مشکلاتی برای مادر ایجاد خواهد شد. برای همین تصمیم می گیرند به جای استفاده از این روش، سزارین را انتخاب کنند.

دکتر ابوالاحرار در این زمینه می گوید: اگر زایمان بدون درد از سوی فردی انجام شود که مهارت کافی ندارد، احتمال بروز عوارض نیز وجود خواهد داشت. بنابراین همیشه توصیه می شود با احتیاط و دقت بیشتری اقدامات لازم را انجام دهید تا احتمال بروز عوارض کاهش یابد.

وی تاکید می کند: کاتتراپیدورال وارد نخاع نمی شود و تنها در فضای اطراف نخاع قرار می گیرد. از طرف دیگر، نخاع در مهره اول و دوم کمری پایان می یابد و محل ورود این کاتتر حدود مهره های سوم، چهارم و پنجم کمری است. بنابراین احتمال صدمه به نخاع منتفی می شود.

اغلب مردم روش های مختلف زایمان بدون درد را با نام بی حسی نخاعی می شناسند و تفاوتی میان انواع مختلف آن قائل نمی شوند.

دکتر ابوالاحرار ضمن بیان این مطلب، خاطرنشان کرد: در یکی از این روش های بی حسی که دارو داخل مایع مغزی ـ نخاعی تزریق می شود، افراد بیشتر دچار سردرد و کمردرد خواهند شد که البته علت این مساله هنوز مشخص نیست، ولی در روش بی حسی اپیدورال این عارضه هم اتفاق نمی افتد.

وی می افزاید: کمر دردهایی که در دوران بارداری ایجاد می شود، بیشتر ناشی از علل دیگر مانند تحمل وزن جنین است که مادر باید چند ماهی آن را همراه خودش حمل کند. در نتیجه برای مادرانی که ماهیچه های اطراف ستون مهره های آنها ضعیف تر است، فشار بیشتری ایجاد شده و دچار کمردرد بیشتری می شوند بنابراین توصیه می شود خانم ها قبل از بارداری یا در ماه های اول بارداری ورزش هایی را انجام دهند که کمک می کند این ماهیچه ها قوی تر شده و مادر وزن جنین را بهتر تحمل کند.

سزارین یا زایمان بدون درد؟

وقتی مزایای روش زایمان بدون درد مشخص می شود، بازهم بعضی ها فکر می کنند بهتر است سزارین را انتخاب کنند که روشی شناخته شده تر است. آنها باور دارند سزارین با همه عوارض و معایبی که دارد از زایمان بدون درد، کم عارضه تر خواهد بود.

دکتر ابوالاحرار ضمن اشتباه دانستن چنین طرز فکری، می گوید: اگر مادران بخوبی با پزشک همکاری کنند، زایمان بدون درد روشی بسیار عالی و مناسب است. استفاده از این روش در مقایسه با سزارین عوارض کمتری برای مادر ایجاد خواهد کرد و حتی لازم نیست در بیمارستان بستری شود. از طرف دیگر با این روش هنگام عبور جنین از کانال زایمانی به او کمک می شود که وضع قلبی، عروقی و ریوی بهتری داشته باشد.

بنابراین در صورتی که متخصص زنان و زایمان استفاده از روش زایمان بدون درد را برای مادر تائید کند، بهتر است خانم ها به جای سزارین به این روش روی آورده و بی دلیل جراحی نکنند.

نیلوفر اسعدی بیگی - گروه سلامت

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

زایـمــان بــدون درد

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

به نظر من، حق هر انسانی است که در دنیای مدرن طب امروز، بی‌دردی را طلب کند و برای همین است که بیماران نیز از کشیدن و پرکردن دندان تا سردرد و درد زایـمــان با حداقل درد می‌خواهند.

راهکاری برای زایـمــان بــدون درد

بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - راهکاری برای زایـمــان بــدون درد

قطعا یکی از جذاب‌ترین و مهیج‌ترین تجربه‌های زندگی هر خانمی، زایمان اوست؛‌ تجربه‌ای که به دردناک بودن، معروف است اما می‌توان آن را طوری تسهیل کرد که در عین حال که بدون درد است، فرد مجبور نشود تن به تیغ سزارین و عوارض بیهوشی عمومی بسپارد.
امروزه در اروپا حدود 80 درصد و در آمریکا 50 درصد زنان درخواست بی‌دردی حین زایمان را دارند اما در ایران چون خانم‌ها از این موضوع بی‌اطلاع هستند رو به سزارین می‌آورند.
استفاده از روش اپی‌دورال، برخلاف تصور عوام، نه تنها تهاجمی نیست؛ بلکه به عنوان تکنیک طلایی استاندارد دنیا معرفی شده است. ما فقط برای دقایقی حس درد قسمت فوقانی شکم یا همان ناحیه‌ اپی‌دورال را بلوک می‌کنیم و برای این کار از فرد می‌خواهیم در حالتی نشسته و کاملا بی‌حرکت قرار بگیرد و قبل از انجام بلوک، پوست را ضدعفونی و کمی بی‌حس می‌کنیم. سپس سوزن مخصوصی را در فضای اپی‌دورال (که فضایی خارج از نخاع است) قرار داده و کاتتر را در جای مناسب گذاشته و سوزن را برمی‌داریم. داروها را از راه لوله نازک کاتتر تجویز می‌کنیم و چون اعصاب انتقال‌دهنده بلوک می‌شوند، درد کاهش می‌یابد. 15 تا 10 دقیقه بعد اثر بلوک تا 80 درصد از درد را می‌کاهد. بلوک اپی‌دورال را می‌توان تا هر وقت نیاز بود ادامه داد و پس از زایمان کاتتر را خارج کرد تا حدود 20 دقیقه بعد از تزریق آخرین دارو حس شما به حالت عادی برگردد. این بلوک باعث کندی روند زایمان نشده و بی‌حسی ناحیه‌ای به شما اجازه می‌دهد در طولانی‌ترین زمان زایمان (مرحله باز شدن دهانه رحم) استراحت کنید و سپس وقتی دهانه رحم کاملا باز شد انرژی کافی برای زور زدن داشته باشید.
تحقیقات فراوان ثابت کرده‌اند که این بی‌دردی برای مادران کاملا بی‌خطر است. ما علاوه بر مواردی که خود مادران درخواست زایمان بدون درد دارند، در مواقع خاص مانند بیماران شدید ریوی، قلبی عروقی، فشار بالای بارداری، صرع و مواردی که بیهوشی عمومی به خاطر حساسیت به دارو منع دارد، از این روش استفاده می‌کنیم.
مساله مهمی که وجود دارد و سوال رایج اکثر خانم‌هاست، آن است که پس از انجام بلوک اپی‌دورال و قبل از زایمان، آیا قادر به راه رفتن هستند یا نه؟ این هم به خاطر همان اطلاع‌رسانی غلط است که بعضی‌ها تصور می‌کنند فلج خواهند شد! ما پس از اپی‌دورال، حتی آنها را از تخت پایین می‌آوریم تا قدم بزنند و تکنیک تنفسی را که در کلاس‌های زایمان فراگرفته‌اند، انجام دهند یا ورزش ملایمی انجام دهند.

مشت نمونه خروار
 
من از چند خانم جوان که با این روش درد زایمان طبیعی را کم کرده‌اند و از زایمان خود لذت برده‌اند، خواستم تا درچند جمله نظر خود را ابراز کنند.
یکی از خانم‌هایی که با روش اپی‌دورال زایمان بدون‌درد را تجربه کرده بود (خانم 32 ساله) این‌طور گفت: «من به محض اینکه چند لحظه منتظر ماندم و حس ترس داشتم که الان این سوزن را در نخاعم فرو می‌برند، بدون هیچ احساسی، گفتند تمام شد. دقیقا 7 تا 8 دقیقه بعد، از دست آن درد آغازین راحت شدم و خوابیده بودم و سر بچه‌ام را در ناحیه نشیمن حس می‌کردم و هر وقت می‌گفتند زور بزن قادر بودم این کار را بکنم. خیلی لذت داشت که تولد بچه‌ام را دیدم و باورم نمی‌شد که زایمان تمام شد و او الان روی دست‌های دکتر است! نه درد کشیدم نه بیهوش شدم. من به همه آنها که گفتند چرا سزارین نمی‌شوی و مگر زمان مادربزر‌گ‌هاست که طبیعی زایمان کنیم و ما را بی‌کلاس یا متحجر خواندند، می‌گویم اتفاقا الان در همه دنیا برای زایمان کلاس آموزشی می‌روند و همه خانم‌ها به غیر از آنها که بیماری دارند یا مساله خاصی برای جنینشان پیش بیاید طبیعی زایمان می‌کنند. من توسط یکی از اقوامم که در اروپا زندگی می‌کند، تشویق شدم که این راه را تجربه کنم. الان هم راضی‌ام و به دوستانم توصیه می‌کنم. از همه فوایدش که بگذریم، ارزش بوسیدن نوزاد پس از تولد به یک دنیا می‌ا‌رزد.» خانم 27 ساله دیگری بعد از این تجربه می‌گفت: «با اینکه قبلا در کلاس‌ها برایمان توضیح داده بودند اما باز هم می‌ترسیدم. برای همین ترس، پس از اپی‌دورال به دست‌شویی نیاز پیدا کردم و به راحتی خودم قدم زدم و رفتم دست‌شویی. حین زایمان هم با ماما و دکتر گپ می‌زدم و خوشحال بودم حتی همسرم اجازه داشت به اتاق زایمان بیاید. درست مانند کشورهای خارجی و فیلم‌ها.»

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

درد در زایمان

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

هیچ کس، پیش از آغاز زایمان، به درستی نمی‌داند زایمانش چگونه خواهد بود. برخی از مادران متوجه می شوند که بدون مسکن یا با استفاده از مقدار کمی مسکن، زایمان قابل تحمل است؛ هرچند برخی دیگر احتمالا در یکی از مراحل زایمان به کمک بیشتری جهت کاهش درد نیاز خواهند داشت...

تسکین درد در زایمان

بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - تسکین درد در زایمان

زایمان شما به هر صورت که باشد، بهتر است نگاهی به مقالات ما در مورد انتخاب‌های موجود برای تخفیف و تسکین درد بیندازید. اگر پیشاپیش اطلاعاتی در مورد گزینه‌هایی که می‌توانید استفاده کنید به دست آورید، بخصوص اگر بتوانید با پزشک و مامای خود در مورد روشهای کاهش دردی که در بیمارستان مورد نظر و برای شما ممکن است در نظر گرفته شود صحبت کنید، برایتان مفید خواهد بود.

تکنیک‌های طبیعی برای کاهش درد زایمان طبیعی وجود دارند که اگر بتوانید قبل از زایمان و در اواخر دوران بارداری در جلسات آموزشی مخصوص که برای آمادگی زایمان برای خانمهای باردار و همسرانشان برگزار می شود شرکت کنید و آنها را بصورت عملی فرا گیرید، بسیار مفید خواهد بود. بهتر است قبلا در این مورد که همسر شما می تواند هنگام زایمان در کنار شما حضور یابد از ماما یا پزشک خود سوال کنید. شاید مجبور شوید از فرد دیگری مانند خواهر، مادر یا دوست صمیمی تان بخواهید که شما را همراهی کند.

تعدادی از این تکنیک های طبیعی عبارتند از :

تمرینات تنفسی برای زایمان 
تکنیک های آرامش بخشی 
ماساژ در مراحل مختلف زایمان 
بعضی از اقدامات پزشکی و داروهای ضد درد هم ممکن است در مراحل مختلف زایمان مورد استفاده قرار گیرد که بستگی به امکانات بیمارستان یا زایشگاه، تصمیم متخصص زنان و زایمان و متخصص بیهوشی و البته تمایل شما به کاهش درد دارد. بهتر است قبلا با پزشک یا مامای خود در مورد انتخابهای موجود در محل زایمان صحبت کنید. این داروها و روشها عبارتند از:

اپیدورال (Epidurals) 
اپیدورال متحرک (Mobile Epidurals) 
انتونوکس یا گاز و هوا (Entonox) 
مپتید (Meptid) 
پتیدین (Pethidine) 
بی‌هوشی نخاعی (Spinal) 
تنز (TENS)

بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - ninisite.com

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

زایمان بدون درد به روش اپیدورال

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

http://www.aparat.com/v/GVsvz

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن

عوارض شیرین کنندههای بدون کالری

فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

زایمان بدون درد

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

یکی از شدیدترین دردهایی که انسانها همواره با آن روبرو بوده انددرد زایمان است که اغلب خانم ها برای رهایی از این درد، سزارین انتخابی را جایگزین زایمان طبیعی می کنند در حالی که فقط 15 درصد از زایمان ها نیاز به سزارین دارد و آن هم فقط در مواردی که سلامت مادر یا جنین یا هر دو در معرض خطر است به عنوان روش نجات بخش استفاده می شد. با توجه به کاهش بیش از حد زایمان طبیعی در بین زنان جوان و ترس و دلهره آنان از روش طبیعی بر آن شدیم تا راه های زایمان طبیعی و بدون درد را در کشور ترویج کنیم...

سزارین,زایمان,زایمان طبیعی

زایمان بدون درد

بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - زایمان بدون درد

در ایران در سال 79 حدود 35 درصد از کل زایمان ها به روش سزارین بود. در سال های بعد این رقم سیر صعودی پیدا کرد و در سال 82 آمار سزارین در بیمارستان های دولتی دانشگاهی 29 درصد، در بیمارستان های دولتی غیر دانشگاهی 44 درصد و بیمارستان های خصوصی 88 درصد شد.60 درصد زایمان های زنان ایرانی سزارین است. متأسفانه عمل های سزارین در برخی بیمارستان های خصوصی به 100درصد رسیده است. امروزه در اروپا حدود80 درصد و در آمریکا50 درصد زنان درخواست بی دردی حین زایمان را دارند اما در ایران چون خانم ها از این موضوع بی اطلاع هستند رو به سزارین می آورند.

درد زایمان دردی جسمانی است که فرآیند فیزیولوژیک به حساب می آید. این درد یکی از شدیدترین دردها است که مهم ترین و شایع ترین درد در سطح جامعه تلقی می شود تا حدی که شدت دردهای دیگر با آن مقایسه می شوند و در بسیاری مواقع شدت و وخامت دردهای جسمی با این ضرب المثل "که مثل درد زایمان می باشد"بیان می شوند.

درد از همان ابتدای خلقت با بشر بوده است و انسان ها همیشه سعی داشته اند به طرق گوناگون با آن مبارزه کنند. یکی از شدیدترین این دردها، درد زایمان است؛ این روزها با زیاد شدن سزارین به رغم همه عوارضی که به دنبال دارد، اغلب خانمها تنها برای رهایی از درد زایمان، این روش را به صورت انتخابی جایگزین زایمان طبیعی می کنند. اما انتخاب سومی نیز وجود دارد: زایمان طبیعی آن هم بدون درد. در اغلب کشورهای پیشرفته امریکایی و اروپایی بیش از 3 دهه است که به دلیل خطر بی هوشی، جراحی و عوارض عمل سزارین، روش زایمان بدون درد متداول شده است.

در واقع پزشکان و متخصصان معتقدند با تکنیک های جدید و بدون عوارضی که برای انجام زایمان بدون درد در اختیار است، دیگر هیچ خانم بارداری نباید هنگام زایمان درد شدید آن را متحمل شود. این روش همچنین از افزایش تعداد سزارین هایی که به دلیل ترس از درد زایمان انجام می شوند به تعداد چشمگیری کاسته است.

به طور کلی سزارین که در واقع درمانی برای زایمان های مشکل و خطرآفرین محسوب می شود، امروزه به علل مختلف در جوامع گوناگون و بویژه در شهرها رواج زیادی یافته است. دوره درد و ناتوانی طولانی مدت مادران، عوارض داروهای بیهوشی در نوزادان این مادران و نیز امکان پارگی رحم در زایمان های بعدی از معایب سزارین به شمار می آیند. از سوی دیگر پزشکان معتقدند سزارین تنها در موارد عدم امکان انجام زایمان طبیعی یا مواردی که سلامت و زندگی مادر، جنین و یا هر دوی آنها در خطراست، به عنوان روش زایمان نجات بخش است. سزارین عوارضی داردکه زایمان طبیعی ندارد. از آن جمله عفونت لگنی پس از سزارین تقریبا 30 برابر بیش از زایمان طبیعی است و شخصی که یک بار سزارین شده باشد، به احتمال زیاد دیگر قادر به زایمان طبیعی نخواهد بود و باید عمل جراحی مجددی را متحمل شود. به همه اینها باید هزینه های سنگین سزارین را نیز اضافه کند. متخصصان زنان و زایمان معتقدند، خطر زایمان سزارین بسیار بیش از زایمان طبیعی است و از این رو سزارین نباید اولین انتخاب باشد، مگر به تشخیص پزشک متخصص. هم اکنون در کشورهای پیشرفته نیز روز به روز از میزان سزارین هاکاسته و روش زایمان طبیعی با شیوه زایمان بدون درد جایگزین آن شده است.

کنترل درد چه در اعمال جراحی و پس از آن و چه در بیماری های مزمن به عهده متخصص بیهوشی است. امروز"درمانگاه های درد"در نقاط مختلف دنیا و نیز در کشور ما راه اندازی شده و متخصصان بیهوشی با به کارگیری جدیدترین روش ها و با کمترین عارضه دردهای حاد و مزمن را تسکین می دهند. حتی کار به جائی رسیده که دردآورترین پدیده فیزیولوژیک یعنی "زایمان"نیز"بی درد"اجراء می شود و این مهم به عهده متخصصان بیهوشی است. بسیاری از خانم هائی که تقاضای جراحی سزارین برای به دنیا آوردن فرزند خود دارند یکی از دلایل مهم ایشان ترس از درد زایمان است و معتقد هستند که چرا باید درد زایمان را با وجود روشی مثل سزارین که بدون درد است تحمل کنند.

تلاش برای کاهش درد زایمانی به زمان های بسیار دور در ملل و فرهنگ های کهن مثل مصر، چین و یونان باز می گردد. اقدامات زایمان بدون درد مدرن مربوط به آقای جیمزسمیسون پزشک اسکاتلندی است که در سال 1847 در دو مورد زایمان با استفاده از اترومکروفورم موفق شد درد زایمان را کاهش دهد. سپس در سال1853، از کلروفرم برای بی درد کردن زایمان هشتم ملکه ویکتوریا استفاده کرد. در زایمان بی درد از روش های متنوعی استفاده می شود، مثل بی حسی از ناحیه کمری یا نخاعی، بی هوشی باگازهای استنشاقی، استفاده از مخدرها، تکنیک های تنفسی، ریلکس کردن (relaxtion)به روش"لاماز"(Loamaze)...

در نیمه قرن هجدهم آنتوان مسمر در پاریس هیپنوتیزم (مسمریسم) را پایه ریزی کرد. سال ها بعد دکتر ژوزف ب دولی استاد مامایی دانشگاه شیکاگو، هیپنوتیزم را تنها بی حس کننده بی خطر در مامایی معرفی کرد. در سال 1846هم برای اولین بار از اتر در زایمان استفاده شد. سپس در سال1853 دکتر جان اسنو برای زایمان فرزندان ملکه ویکتوریا از کلروفرم استفاده کرد. در سال 1920 نیکولایف و10 سال بعد ولفسکی آرام آرام روش های زایمان بی درد سایکوپروفیلاکسی را تکمیل کردند تا بالاخره در سال 1952 دکتر فرناندو لامازه متخصص زنان و مامایی فرانسوی تحت نام روش لاماز آن را رسماً معرفی کرد. لامازا روش تنفس پی درپی را به روش سایکوپروفیلاکسی که درآن به آماده سازی ذهن انسان برای مقابله با درد به صورت شل کردن عضلات می پردازند، اضافه کرد. شیوه بی حسی موضعی نخاعی را در سال 1899دکتر بیردمعرفی کرد و در سال 1907 استفاده از آن در شاخه های مختلف جراحی متعادل شد. اما روش بی حسی موضعی دورنخاعی در سال1960 برای ایجاد بی دردی در زایمان طبیعی بکارگرفته شد. استفاده ازگاز نیتروس اکساید در زایمان، مدیون زحمات می نیت است که ماشین گاز و هوا را در سال1933 اختراع کرد و در سال 1965 مخلوط نیتروس اکساید و اکسیژن تولید شد که انتونکس نام گرفت.

شیوه بی حسی موضعی نخاعی(اسپاینال/spinal) را در سال 1899 دکتر بیر(Bier) معرفی کرد و در سال 1907 استفاده از آن در شاخه های مختلف جراحی متداول گردید. اما روش بی حسی موضعی دورنخاعی(اپیدورال/epidural) در سال 1960 برای ایجاد بی دردی در زایمان طبیعی به کارگرفته شد. چند سال بعد، پزشکان دریافتندکه این شیوه به سلامت مادر و جنین لطمه ای وارد نمی کند. بدین ترتیب استفاده از روش های القای بی دردی به هنگام زایمان مرسوم شد. زایمان را به سه مرحله اساسی تقسیم می کنند. مرحله اول با شروع انقباضات رحمی شروع می شدکه با درد همراه است. در این مرحله انقباضات رحمی سبب چرخش جنین و حرکت آن به سمت پائین یعنی کانال زایمان می شود.همچنین با انقباضات رحمی، و نزول جنین گردن رحم باز شده و نهایتاً به قطر حدود10cmمی رسد. در اینجا مرحله اول پایان می پذیرد. البته خود این مرحله از نظر کلاسیک شامل دوبخش به اسامی فاز تأخیری و فاز فعال است. پس از باز شدن کامل گردن رحم، مرحله دوم آغاز می شودکه جنین در کانال زایمانی به سمت پایین آمده و با ادامه انقباضات رحمی نهایتاً خارج می شود، خروج جنین پایان مرحله دوم زایمانی است. مرحله سوم نیز که مرحله پایانی است از خروج جنین تا خروج جفت را شامل می شود. بیش از 150 سال است که زایمان بدون درد یا کم درد در دنیا شروع شده است و بیش از 150روش در این زمینه شناخته شده است. که آنها را به دو دسته کلی دارویی و غیردارویی تقسیم می کنیم.

روشهای غیر دارویی عبارتند از:

*سایکوپروفیلاکسی(لاماز * رفیکسولوژی* تمرکز* شیاتسو* موزیک *آروماتراپی * هومئوپاتی * گیاه درمانی * طب فشاری * طب سوزنی * لیزر آکوپانکچر * لمس درمانی * تحریک الکتریکی پوست * استئوپاتی * هیپنوز * ورزش * گرما، سرما * آب درمانی * زایمان درآب * تغییر مکرر پوزیشن زائو * یوفیدبک * دعا * انرژی درمانی * آموزشی * حمایت روحی * حمایت اجتماعی * حضور شوهر * ...

روشهای دارویی عبارتند از:

* استنشاق هوشبرها * استنشاق انتونکس * داروهای عضلانی * داروهای وریدی * تزریق پوستی آب مقطر * اپیدورال آنالژزی * ساب آراکنوئیدآنالژزی * تزریق داخل کانال زایمان ( پاراسرویکال و پودندال)

از جمله روش های بی دردسازی غیردارویی، آماده کردن روحی و روانی زن باردار برای قبول و گذراندن یک زایمان طبیعی است. اگر زنی در هنگام تولد فرزند اول خود با مراحل مختلف زایمانی آشنا باشد و با انگیزه ای قوی زایمان را شروع کند، دردی معادل درد یک زن چندزا را تجربه خواهد کرد؛ در صورتی که زنان آموزش ندیده دردهای شدیدتری را تجربه خواهند کرد. روش های غیردارویی نیاز به زمان دارند و آموزش مادر از چندین ماه قبل از زمان زایمان آغازمی شود. القای خواب یا هیپنوتیزم، مراقبت های روحی و روانی، طب سوزنی، تحریک الکتریکی پوست(TENS)، زایمان در آب، ماساژ و آرامش سازی(Relaxation) از دیگر روش های پیشنهادی هستند. به طور کلی، روش های غیردارویی بی دردسازی زایمان درد را به تمامی از بین نمی برند و ما مجبوریم از روش های دیگری نیز در کنار آنها استفاده کنیم. در این موارد باید به مادر تذکر داده شودکه بی دردی کامل نیست، روش های بی دردی دارویی به سه دسته تقسیم بندی می شوند. یکی از آنها استفاده از گازهای استنشاقی است. گازO2N شایع ترین و قدیمی ترین داروی استنشاقی مصرفی در این مورد است. در روش تزریق دارو، از انواع مخدرها و آرام بخش ها برای کاستن از اضطراب حین زایمان و، به درجاتی، تخفیف درد استفاده می شود. از روشهای دیگر، بهره گیری از بی حسی موضعی است. داروی بی حسی در مرحله مشخصی از زایمان، از طریق سوزنی که در ناحیه کمر فرو می رود، به فضای دورنخاعی، نخاعی و گاه هردو تزریق می شود. بی دردی ایجاد شده در این روش نسبتاً کامل است. روش های کاهش درد غیردارویی، امروزه به عنوان روشی بی ضرر و مفید در سراسر جهان کاربرد وسیعی یافته است و اصولاً براساس توانمند سازی مادر وکاهش ترس و اضطراب وی و حمایت همسر و خانواده استوار است و در نتیجه نوزاد نیز از این روش ها بسیار سود می برد.

روش های کاهش درد غیر دارویی

1) تمرین های کششی، ماساژ، تن آرامی و مهارت های تنفسی؛ مجموعه این مهارت ها، طی دوران بارداری (که 9 الی12 جلسه است) به مادر و همراه وی آموزش داده می شود. مادر باردار چگونگی تسلط بر درد زایمان و کاهش ترس و اضطراب را می آموزد و این تکنیک ها را طی زایمان به کمک همراه و عامل زایمان به کار می برد. زنانی که از این شیوه استفاده کرده اند، لحظات تولد نوزاد و روند زایمان را به عنوان بهترین و خوشایندترین پدیده زندگی خود یاد کرده اند.

2) قرار گرفتن در وضعیت های مختلف هنگام درد؛ در این روش مادر، در اتاق زایمان در وضعیت های دلخواه خود قرار می گیرد و به هیچ عنوان مجبور به خوابیدن و نشستن نمی شود.کاملاً آزاد است تا در هر حالتی که احساس راحتی بیشتر می کند، قرار گیرد، به طوری که حتی می تواند به همراه یا همسر خود تکیه کند، راه برود و از بالش ها یا توپ زایمان استفاده کند.

3) لمس، ماساژ و انرژی درمانی؛ این روش ها بر نوازش اطمینان بخش و دوستانه قسمت های مختلف بدن یا ماساژ نواحی دست، کمر و باسن توسط همراه استوار است که می تواند تأثیر بسزایی در کاهش درد و ایجاد آرامش برای مادر داشته باشد. مادر احساس تعلق خاطر و وابستگی عاطفی بیشتری به همسر و خانواده خود خواهد داشت. ضمن اینکه دردهای وی به نحو چشمگیری کاهش پیدا می کند.

4) تحریک الکتریکی اعصاب از راه پوست؛ در این روش یک دستگاه الکتریکی مخصوص که روی کمر نصب می شود با فرستادن امواج هنگام انقباض، موجب کاهش درد می شود.

5) آروماتراپی؛ روغن های خوشبو مانند عصاره گل سرخ، بابونه، پونه و... که همراه با ماساژ استفاده می شوند آرامش بخش هستند.

6) موسیقی؛ شنیدن موسیقی یا اصوات مورد علاقه مادر می تواند سبب کاهش درد و اضطراب شود. در این روش مادر می تواند از واکمن مخصوص خود به همراه موزیک مورد علاقه اش استفاده کند. بعضی مادران از گوش دادن به صدای اذان یا صوت قرآن لذت می برند.

7) هیپنوتیزم (خواب مصنوعی)؛ حالتی است که در آن خودآگاهی فرد تغییر پیدا می کند و با تلقین پذیری، درد زایمان کم می شود که البته باید توسط فرد ماهری انجام شود.

8) بیوفیدبک؛ براساس این روش مادر با آموزش در مورد فیزیولوژی بدن خود و تمرکز بر آن طی زایمان، می تواند به خود کمک کند تا درد کمتری احساس کندکه روش بسیار موثری است.

9) سرما و گرما درمانی؛ استفاده از کیسه آب گرم، حوله، پارچه گرم یا سرما درمانی همگی در کاهش درد از جمله درد زایمان موثرند.

10) زایمان در آب؛ در این روش مادر طی دردهای زایمانی در وان مخصوص که در اتاق زایمان تعبیه شده است قرار می گیرد و تولد نوزاد با نظارت و سرپرستی ماما در آب انجام می شود.

روشهای دارویی با تزریق یا استنشاق داروهای مسکن انجام می شود. بی حسی نخاعی یا اپیدورال؛ در این روش داروی بی حسی در فضای ستون فقرات و در اطراف یا داخل نخاع تزریق می شود. مادر، درد را احساس نمی کند ولی بیدار و هوشیار است.این روش در اغلب کشورهای جهان طرفداران بسیاری دارد و دارای عوارضی نظیر سردرد، کمردرد و افت فشار خون است. لازمه کاربرد این روش مراقبت دقیق مامایی است.

استنشاق داروی بی دردی یا انتونکس؛ داروی بی دردی استنشاقی در کپسول های قابل حمل تعبیه شده و مادر هنگام انقباض های دردناک رحمی با هدایت عامل زایمان، توسط ماسکی که روی بینی و دهان وی قرار می گیرد، گاز بی حسی را تنفس می کند که تاثیر مناسبی در تسکین درد هنگام زایمان دارد و به راحتی قابل استفاده است. چگونگی تنفس هنگام درد، توسط ماما به مادر آموزش داده می شود. در این روش حضور مداوم عامل زایمان بر بالین مادر ضروری است.

تزریق داروهای مسکن و مخدر؛ در این شیوه داروهای بی دردی در رگ یا عضله مادر تزریق می شود که تا حدود زیادی سبب کاهش درد وکوتاه شدن زمان زایمان می شود و در برخی موارد ممکن است باعث عوارضی برای نوزاد شود.

زایمان سزارین؛ شاید یکی از بدترین روش های فرار از درد زایمان، انجام سزارین است. در این روش گرچه مادر هنگام تولد نوزاد در بیهوشی کامل است و دردی احساس نمی کند ولی پس از عمل سزارین نه تنها درد ناشی از برش جراحی مادر را رنج می دهد بلکه سبب بروز عوارض متعددی نظیر عفونت، افزایش حجم خونریزی، طولانی شدن دوره بستری، اختلال در تغذیه نوزاد با شیر مادر، افزایش مشکلات دوره نوزادی و حتی مرگ و میر مادر و نوزاد می شود. بنابراین هیچ مادر عاقل و آگاهی، به دلیل ترس از درد زایمان تقاضای زایمان به روش جراحی یا سزارین را نمی کند، چرا که می داند سزارین می تواند عوارض بسیاری را برای وی و نوزاد ایجاد کند، مگر اینکه گروه پزشکی در هنگام زایمان، با مشکلی مواجه شوند که استفاده از جراحی در زایمان ضرورت پیدا کند. این مشکلات تنها در10 الی 15 درصد بارداری ها، ممکن است اتفاق بیفتد و 85 درصد مادران می توانند با تسلط و اطمینان کامل نوزاد خود را به صورت طبیعی به دنیا بیاورند.

خوشبختانه در بسیاری از مراکز درمانی کشور، زایمان بی درد دارویی نظیر بی حسی نخاعی یا بی حسی استنشاقی انجام می شود. به زودی شاهد گسترش زایمان طبیعی به روش های غیردارویی خواهیم بود که براساس پروتکل اداره سلامت مادران وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و با تلاش ماماهای کشور، مادران باردار ایرانی ضمن شرکت در کلاس های آمادگی زایمان و آشنایی با روش های آرام سازی عضلانی و دیگر روش های مؤثر در کاهش درد زایمان، می توانند زایمانی خوشایند، کم درد و با نشاط داشته باشند. طی این کلاس ها که در 9 جلسه و از پنج ماهگی تشکیل خواهد شد، خانم باردار می تواند با یک نفر همراه در کلاس های آموزشی شرکت کند و حین زایمان، همراه وی در محل زایمان حضور خواهد داشت و مادر باردار کلیه تکنیک ها را به کمک عامل زایمان اجرا می کند. فراموش نکنیم با افزایش آگاهی مادر و خانواده وی، آموزش کافی در مورد بارداری و زایمان میل به زایمان طبیعی در آنها بیشتر خواهد شد و شاهد نوزادانی سالم و مادرانی شاد و بانشاط خواهیم بود.

بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - راسخون

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

زایمان طبیعی بدون درد

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

زایمان طبیعی بدون درد

شاید دردزایمان، وضع حمل و تولد نوزاد بزرگترین اتفاق در دوران بارداری و حتی در تمام زندگی شماباشد. اگر مانند دوران بارداری از اتفاقات حین زایمان نیز آگاهی داشته باشید زایمان بدون دردسریرا تجربه خواهید کرد.با آگاهی از روش های مختلف زایمان یا انتخاب هایی که برای بیهوشی می توانید داشته باشیدحتما  این دوران را به خوبی طی می کنید.

من تا بحال دچار درد زایمان نشده ام، از کجا بدانم این درد چه حسی دارد؟

ممکن است سوال کنید که من تا بحال دچار درد زایمان نشده ام، از کجا بدانم این دردچه حسی دارد؟وقتی عضله رحم منقبض می شود، درد ناراحت کننده ای ایجادمی شود که معمولا با احساس فشار به کمر و لگن همراه است .

یک راه آسان برای شناخت درد زایمان

برای شناخت درد زایمان راه آسانی به شما می گوییم:با نوک انگشتانتان گونه و پیشانی خودرالمس کنید ، سپس قسمت بالای شکم خود(قله رحم)را لمس کنید، یک رحم آرام و بدون درد مثل گونه ی شما نرم است ولی یک رحم دردناک ومنقبض مثل پیشانی شما سفت است. این روش برای تشخیص درد زودرس زایمان بسیار مفید است و به شناخت درد زایمان کمک زیادی می کند.

امروزه روش ها بیشتری برای زایمان وجود دارد. احتمالا شمانیز علاقه دارید با روش های غیر سنتی زایمان  آشنا شوید. البته تمام این روش ها در دسترس همگان نیست. ولی آگاهی از آنها می تواند به شما آرامش دهد. برخی از خانم ها به دلیل ترس از درد زایمان ترجیح می دهند که نوزادان آنها از راه سزارین متولد شوند.

از زمان های بسیار دور انسان ها همواره در تلاش بوده اندکه درد زایمان را کاهش دهند و در طول سال ها روش های مختلفی را برای کاهش درد زایمان به کار گرفته اند.

بطور کلی انجام زایمان بدون درد به دو روش امکانپذیر است.

روشهای دارویی و روشهای غیر دارویی.

روشهای غیر دارویی شامل:

ماساژ، تمرکز ،موزیک ، گیاه درمانی ، طب سوزنی ، تحریک الکتریکی ، پوست هیپنوتیزم ، ورزش  ، گرما ،  آب درمانی ، زایمان در آب ، انرژی درمانی و حضور همسر در اطاق زایمان است.

روشهای دارویی شامل :

استنشاق گاز انتونوکس ( گازی بی بو و بیرنگ که مخلوطی از اکسیژن و اکسید نیترو است و با شروع درد زایمان آنرا از طریق ماسک تنفس می کنید و موجب بی دردی میشود)، تزریق دارو از طریق سرم و یا تزریق داخل عضله ، بی حسی از ناحیه کمر وتزریق مواد بی حس کننده داخل کانال زایمان.

وقتی شما از ناحیه کمر بی حس می شوید،می توانید راه بروید ولی دردها را احساس نمی کنید و بعد از زایمان به راحتی به نوزاد خود شیر میدهید و قدم می زنید.

عوارض کلی زایمان طبیعی :

اول : اپی زیوتومی :یک برش جراحی در ناحیه پرینه یا میاندوراه(ناحیه عضلانی بین واژن ومقعد)است و قبل از انجام برش بیحسی موضعی داده میشود . اگر ماما یا پزشک تشخیص دهد که نیاز به گشاد کردن واژن به وسیله برش وجود دارد این کار را انجام میدهد که سبب تسهیل زایمان و جلوگیری از پارگیهای شدید میشود.استفاده از این روش ممکن است در زایمان اول و دوم لاذم باشد . این برش به دو صورت خط وسط و جانبی داده می شود.

ترمیم اپی زیو تومی معمولا یک تا سه هفته طول می کشد و عوارض آن شامل خونریزی ، عفونت ،درد و از هم گسیختگی زخم است.

دوم : آسیب (تروما) های زایمانی : در بررسی گروهی از زنان ، دو ماه پس از زایمان طبیعی ، مشاهده شد که آنها نسبت به خانم هایی که زایمان سزارین انجام داده اند،به میزان بیشتری دچار مشکلات ادراری و درد هنگام نزدیکی و اجابت مزاج بوده اند.

 سوم:  عفونت در محل اپی زیو تومی یا عفونت لگنی در صورت طول کشیدن سیر زایمان یا طولانی شدن پارگی پیش از موعد کیسه آب رخ می دهد.

چهارم : تجمع خون در محل پارگی:درصورت موفق نبودن پزشک در توقف خونریزی(که نیاز به تخلیه دارد)  رخ می دهد .

پنجم : اختلال عملکرد کف لگن : ­در زایمانهای سخت ،بدلیل تحت فشار قرار گرفتن و آسیب عضلات،اعصاب و بافت های لگنی ،موجب افتادگی مثانه و یا بی اختیاری ادراری در مواقع استرس (مثلا بنگام عطسه و یا سرفه کردن ) میشود .

ششم: خونریزی بعد از زایمان:این عارضه ممکن است در صورت طولانی شدن سیر زایمان و جمع نشدن رحم بطور طبیعیو همچنین گیر کردن سر جنین در داخل لگن و پارگی رحم ایجاد شود.

هفتم : آسیب به اعصاب پا : این عارضه در اثر طولانی قرار گرفتن پاها روی تخت زایمان ،در زایمانهای سخت ایجاد میشود که معمولا در عرض 6 ماه بهبود می یابد.

هشتم:آسیب به جنین :خطر عفونت جنین هم در زایمانهای طولانی زیاد می شود و ممکن است در اثر استفاده از وسایل کمکی جهت خروج سر (فورسپس یا وکیوم)،آسیب های جنینی ایجاد شود .حالت ورم سرجنین ،ممکن است در اثر قرار گرفتن طولانی مدت سر در کانال زایمان ایجاد شود.

نهم: گیر کردن شانه جنین : برای زنانی که قد کوتاهی دارند یا دیابت بارداری دارند یا مشکلا ت لگنی قبلی داشته اند و یا موقع استفاده از وسایل کمکی برای خروج سر جنین  (فورسپس یا وکیوم)،احتمال گیر کردن شانه جنین حین خروج از واژن وجود دارد ،که میتواند سبب آسیب های واژن و خونریزی بعد از زایمان شود ،همچنین ممکن است در جنین آسیب های شانه و اعصاب بازویی را ایجاد کند . اگرچه در سال اول زندگی درمان می شود ولی حالت خوشایندی نیست،البته تکنیک هایی وجود دارند که ضمن زایمان طبیعی از این مسئله جلو گیری کرد .

دهم:نارسایی دهانه رحم :در صورتی که دهانه رحم در زمان زایمان آسیب ببیند ،ممکن است در بارداری های بعدی ،رحم نتواند بخوبی جنین را نگه دارد .

متخصصین با در نظر گرفتن شرایط جسمی شما و جنینتان،روش زایمان مطمئنی را به شما پیشنهاد خواهند کرد و در جهت جلوگیری از بروز چنین عوارضی و یا بهبود آن در کنار شما خواهند بود .

امروزه روش های بیشتری برای زایمان وجود دارد. برخی از خانم ها به دلیل ترس از درد زایمان ترجیح می دهند که نوزادان آنها از طریق سزارین متولد شود. 

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

زایمان بدون درد ممکن است؟

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

« به درد فکر می کنند و به همین خاطر درد می کشند.» این را مریم کاشانیان، استاد دانشگاه و مدیر گروه زنان دانشگاه علوم پزشکی ایران درباره خانم های بارداری می گوید که از کودکی طرح‌واره دردی بی نهایت در زایمان روی صفحه سپید ذهن شان حک می شود و آنوقت شنیده های ترسناک شان را از همجنس های شان که زجر می‌کشند، در ناخودآگاه شان انبار می کنند تا در زایمان، همه شان را بیاد بیاورند و ترس و دردی وصف نشدنی را تجربه کنند.

هرچند این متخصص زنان و زایمان اعتقاد دارد بخشی از درد زایمان به تلقین مربوط است اما می پذیرد که هر زنی حتی بدون تلقین های منفی هم ممکن است به هزار و یک دلیل مقداری درد را تجربه کند و به همین علت او و همکارانش، در بیمارستان اکبرآبادی که ریاستش را به عهده دارد، از روش های علمی و منطبق بر دانش روز دنیا برای کاهش این نوع دردها استفاده می کنند. کاشانیان توضیح می دهد شمار بیمارستان هایی که از روش های کاهش درد در زایمان استفاده می کنند یا دوره های آموزشی برای زنان باردار برگزار می کنند در کشورمان کم نیست اما هنوز وزارت بهداشت فهرستی از این بیمارستان ها منتشر نکرده است و به همین علت  خانم های باردار، این بیمارستان ها را نمی شناسند.

زایمان پدیده ای فیزیولوژیک است پس چرا درد دارد در حالی که پدیده های فیزیولوژیک دیگر همچون خوردن یا آشامیدن درد ندارد؟ 
من معتقدم بخش عمده ای از درد زایمان، تلقینی و حاصل بازتاب تربیتی مغز ماست. برخی زنان حتی از دوران کودکی می آموزند زایمان پدیده ای دردناک است با این حساب چگونه می شود از آنها انتظار داشت زایمان شان را بی درد بگذرانند؟ عکس این ماجرا هم صادق است. در میان برخی اقوام، زنانی که باور ندارند زایمان درد شدیدی دارد، بدون درد یا با دردی بسیار اندک زایمان می کنند. برای مثال زنان عشایر ممکن است در حال کوچ از نقطه ای به نقطه ای دیگر، مدتی کوتاه در محلی اتراق کنند، همانجا فرزندشان را به دنیا بیاورند و پس از استراحتی کوتاه به دنبال ایل راه بیفتند.
البته انواعی از زایمان شکل طبیعی ندارد و مسیر فیزیولوژیکش را طی نمی کند اما حرف من درباره این نوع زایمان ها نیست. بحثم درباره زایمان های طبیعی است که باید  درد در آنها بسیار کم باشد اما بر عکس است چون خانم ها در ناخودآگاه شان ایمان دارند که زایمان باید با درد شدید توام باشد. وقتی ما انتظار درد داریم، بیشتر حسش می کنیم.

شما در صحبت های تان اشاره کردید که گرچه درد شدید زایمان حاصل تلقین است اما هیچ زایمانی هم کاملاً بی درد نیست و حتی اگر هیچ نادرستی درباره زایمان وجود نداشته باشد، درد تا حدی احساس خواهد شد. علت این درد طبیعی چیست؟ 
کشش سفاق روی رحم، هنگام به دنیا آوردن بچه باعث درد می شود. با انقباض های عضله ای در زمان زایمان، اکسیژن کمتری به عضلات می رسد که یکی از عوارضش احساس درد است.  با این حال به طور کلی باید بگویم علت دقیق درد زایمان هنوز به طور کامل مشخص نشده است.

حتی اگر بخشی از این دردها تحت تأثیر تلقین باشد خانم های باردار آن را احساس می کنند. برای از بین بردن این دردها در ایران چه روش هایی استفاده می شود؟ 
به یاد داشته باشید که زایمان کاملا بدون درد وجود ندارد اما زایمان کم درد وجود دارد. روش های گوناگونی در دنیا برای کاهش درد زایمان ابداع شده است که همه آنها در ایران هم به کار می رود.
این روش ها به دو گروه تقسیم می شود: گروه اول روش های دارویی و گروه دوم روش های غیر دارویی .
مواد بی حس کننده ای که در روش دارویی مورد استفاده قرار می گیرند یا با آمپول به  کنار نخاع یا عضلات تزریق می شود و یا استنشاقی است یعنی خانم باردار، گاز بی حس کننده را، از طریق ماسک تنفس می کند.
روش های غیر دارویی اما بسیار متنوع است؛ به آنها درمان های کمکی نیز گفته می شود و نسبت به روش های دارویی اثرگذاری کمتری دارد.  

اگر اثرگذاری روش های غیردارویی کمتر است چرا معمولا پزشکان این روش ها را ترجیح می دهند؟  
توجه داشته باشید که تزریق دارو به مادر یک روش تهاجمی است و او  هنگام تزریق اذیت می شود و درد می کشد. به همین علت  ما در جستجوی روش هایی هستیم که هم ارزان و کم درد باشد و هم عوارض جانبی کمتری داشته باشد. روش های غیردارویی این گونه است.

گفتید که طیف روش های غیردارویی بسیار متنوع است. درباره رایج ترین شان توضیح می دهید؟ 
این روش ها از زایمان در آب تا هیپنوتیزم و طب سوزنی و فشاری تا رایحه درمانی و ماساژ درمانی را در بر می گیرد. حتی برخی از آنها در این خلاصه می شود که  برای خانم در حال زایمان، نوای قرآن یا موسیقی ملایم و آرامبخش پخش شود. از دیگر روش های غیردارویی بسیار تاثیرگذار برای کاهش درد این است که یکی از بستگان نزدیک خانم مثلا خواهر یا مادرش هنگام زایمان کنارش باشند. پژوهش های علمی در دنیا ثابت کرده است وقتی یکی از بستگان نزدیک خانم باردار کنارش باشد، زایمان راحت تر، کوتاه تر و کم درد تر می شود و خانم در حال زایمان احساس رضایت بیشتری می کند.

این روش ها صرفا بر کاهش اضطراب خانم ها متمرکز است ؟  
هرچند هدف اصلی برخی از این روش ها مانند پخش موسیقی یا حضور بستگان نزدیک در محل زایمان، کاهش میزان استرس خانم باردار است اما در برخی روش های دیگر، عوامل بیشتری در کاهش درد دخیل است.  

در این باره مثال می زنید ؟ 
برای نمونه، درست است که در روش زایمان در آب، مادر  با نشستن در وان آبی که هم دمای بدنش است، احساس آرامش می کند و نگرانی اش کم می شود اما عامل اصلی تاثیرگذار در کاهش درد زایمان، فشار لنفی است که آب بر شکم و رحم وارد می کند.  

در روش زایمان در آب، مادر تا به دنیا آمدن نوزاد باید در آب باقی بماند؟ 
دو روش برای زایمان در آب وجود دارد. در روش اول، مادر  مدتی را در آب می ماند و دردش کم می شود اما برای زایمان از آب خارج می شود و در روش دوم، مادر در آب زایمان می کند. البته او در هر دو روش باید از پیش آموزش دیده باشد تا مضطرب نشود.

در روش دوم، نوزاد از داخل رحم مادر ناگهان وارد آب می شود. به نظرتان این کار به او آسیب نمی زند؟
بچه در شکم مادر هم در مایع شناور است پس ورودش به آب، به محض بیرون آمدن از رحم هم آسیبی به او نخواهد زد. البته استفاده از این روش زایمان، نیاز به ماماهای ورزیده و پزشک زنان آموزش دیده در این حوزه دارد تا کودک را به درستی از رحم و سپس از آب خارج کنند.

هزینه این روش چقدر با هزینه زایمان های عادی تفاوت دارد؟ 
هیچ فرقی با زایمان عادی ندارد.

خانم ها چگونه می توانند از این روش برای زایمان استفاده کنند؟ 
خودشان باید تقاضای استفاده از این روش را با پزشک معالج مطرح کنند. در ایران، شماری از بیمارستان های خصوصی و دولتی از روش زایمان در آب استفاده می کنند.

شما گفتید که خانم ها باید پیش از زایمان در آب دوره های آموزشی بگذرانند. این دوره ها کجا برگزار می شود؟ 
بیمارستان هایی که روش زایمان در آب را ارائه می دهند، دوره های آموزشی پیش از آن را هم برگزار می کنند، اما گمان نکنید که فقط کسانی که می خواهند با این شیوه فرزندی به دنیا بیاورند، باید دوره آموزشی بگذرانند. هر خانم بارداری لازم است دوره های آموزشی را برای آشنایی با زایمان و شیوه وضع حمل بگذراند. نکاتی که در این کلاس ها گفته می شود واقعاً ضروری است برای نمونه هر خانم بارداری بهتر است نرمش هایی را برای افزایش توان بدنی اش انجام دهد. برگزاری چنین دوره های آموزشی در بیمارستان ها از اهداف توسعه هزاره است و هم اکنون برخی بیمارستان ها برگزاری این دوره ها را شروع کرده اند، هرچند هنوز شمار زیادی از آنها هم کار را آغاز نکرده اند. ما در بیمارستان اکبرآبادی تهران که دولتی است، حدود 8  هفته به خانم های باردار آموزش می دهیم چون ایمان داریم آگاهی، میزان استرس خانم ها و در نتیجه دردشان را کم می کند. از دیدگاه من وزارت بهداشت باید فهرستی از بیمارستان هایی که از روش های کمکی در زایمان استفاده می کنند، تهیه کند و آن را در اختیار مردم بگذارد اما متأسفانه هنوز چنین فهرستی را ارائه نداده است و خانم ها باید از بیمارستان ها بپرسند که آیا از چنین روش هایی استفاده می کنند یا نه .

از زایمان در آب صحبت کردیم اما هنوز درباره بقیه روش های کمکی توضیح نداده اید. برای در رایحه درمانی دقیقا چه اتفاقی می افتد؟ 
از نظر علمی ثابت شده است که بوی برخی گیاهان مانند اسطوخودوس، آرام بخش است و باعث کاهش درد خانم های در حال زایمان می شود. در روش رایحه درمانی این نوع بوها یا به صورت بخور در اتاق عمل پخش می شود و یا خانم در حال زایمان آنها را از طریق ماسک استنشاق می کند و آرام می شود.

کاهش درد با طب سوزنی و فشاری و هیپنوتیزم هم صرفاً به علت تلقین است یا برهان علمی دیگری هم دارد ؟ 
در کاهش درد با هیپنوتیزم که برای خانم هایی با قابلیت هیپنوتیزم شدن متوسط و خوب مؤثر است، اضطراب مادر با رفتن به خلسه هیپنوتیزم کاهش پیدا می کند و در نتیجه کمتر درد می کشد.
در طب سنتی و فشاری اعتقاد بر این است که قسمت هایی از بدن کانال های درد است و درد را به مغز منتقل می کند. در طب سوزنی با استفاده از سوزن های مخصوص و در طب فشاری با کمک فشار آوردن، این مناطق تحریک می شود تا میزان درد کمتری را به مغز منتقل کند یا اصلا پیام درد را به مغز نفرستد.

گردآوری: گروه سلامت سیمرغ

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

زایمان طبیعی بدون درد چیست؟

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

                                          http://maktoobshop.com/

زایمان طبیعی بدون درد با بی حسی اپیدورال و وارد کردن داروی ضد درد از طریق لوله ای نازک به قسمت نخاع مادر انجام می‌شود. این نوع بی حسی، درد قسمت تحتانی بدن را از بین می برد.

زایمان طبیعی بدون درد

شاید با این عبارت مواجه شده باشید: "زایمان طبیعی بدون درد". اما به نظر شما آیا چنین چیزی ممکن است؟ برای بسیاری از ما، زایمان طبیعی تداعی کننده ساعت‌ها درد کشیدن و در انتظار فرزند ماندن می‌باشد.

قرن‌هاست که مادران، نوزادان خود را به دو شکل طبیعی و سزارین به دنیا می‌آورند. امروزه روشی برای انجام زایمان طبیعی ابداع شده که طی آن سعی می‌شود مادر بدون تحمل درد زیاد، نوزاد خود را به دنیا بیاورد. این روش، زایمان طبیعی با بی حسی اپی دورال می‌باشد.

بی حسی اپیدورال چیست؟

این نوع بی حسی، درد مداوم در قسمت تحتانی بدن فرد را سرکوب می‌کند و این امکان را به فرد می‌دهد که بدون بی هوشی درد خود را احساس نکند.

اگر خانم بارداری بخواهد نوزاد خود را با بی حسی اپیدورال به دنیا بیاورد، داروهای ضد درد (با تشخیص متخصص بیهوشی) از طریق لوله‌ای به منطقه‌ای خاص در ناحیه ستون فقرات او (نخاع) وارد می‌شود.

این داروها، پیام‌های دردی را که از نخاع به طرف مغز می‌روند، سرکوب می‌کنند. استفاده از این روش برای کاهش درد در حین زایمان طبیعی در ایالات متحده بسیار رایج است. بنابراین بسیاری از زنان اقدام به زایمان طبیعی با این روش می‌کنند. لازم به ذکر است که تزریق داروی ضد درد به ناحیه ستون فقرات باید توسط متخصص بیهوشی انجام بگیرد.

چگونه این کار انجام می‌شود؟

متخصص بیهوشی، پشت مادر باردار را مواد خاص ضدعفونی می‌کند و سپس سوزن توخالی را وارد استخوان‌های کوچک ستون فقرات می‌کند. هنگامی که سوزن در فضای اپیدورال قرار گرفت، لوله‌ای نازک را که کاتتر نام دارد در این فضا قرار می‌دهند و سوزن را بر می‌دارند.

استفاده از این روش اگرچه ترس بسیاری از مادران را برای زایمان طبیعی از بین می‌برد، اما لازم به ذکر است که متخصص بیهوشی و متخصص زنان خبره‌ای را برای این کار می‌طلبد تا همه چیز به خوبی پیش برود سپس داروی ضد درد را از طریق لوله نازک کاتتر وارد بدن مادر می‌کنند و چون اعصاب انتقال دهنده حس درد، سرکوب می‌شوند درد فرد کاهش پیدا می‌کند.

بنابراین مادر با تحمل کم‌ترین درد حاصل از انقباضات رحمی و خروج نوزاد از رحم می‌تواند خاطره خوبی از زایمان طبیعی داشته باشد. انجام تنفس عمیق از طریق بینی باید توسط مادر انجام بگیرد.

چه زمانی می‌توان از اپی دورال در طی زایمان طبیعی استفاده کرد؟

هر خانم بارداری می‌تواند در هر مرحله از مراحل زایمان خود درخواست بی حسی اپی دورال داشته باشد.

اکثر زنان باردار هنگامی طلب دریافت این بی حسی را دارند که درد زایمان شدید شده است و دهانه رحم معمولا بین 5 تا 6 سانتی متر باز شده است.

لوله وارد شده برای تزریق بی حسی اپی دورال می‌تواند تا آخر زایمان و خروج جفت در بدن مادر باقی بماند و حتی می‌تواند درد ناشی از بخیه ها را تسکین دهد.

آیا داروهای بی حسی اپیدورال بر جنین اثر می‌گذارند؟

زایمان طبیعی بدون درد با وارد کردن دارو از طریق لوله ای نازک به ناحیه ستون فقرات مادر انجام می‌پذیرد، اما آیا این داروها بر سلامت جنین اثر می‌گذارند؟

باید گفت که برخی داروهای استفاده شده در بی حسی اپی دورال در دوزهای بالا (بیش از 100 میکروگرم) می‌توانند از جفت عبور کنند و بر جنین اثر کنند؛ مثلا بر تنفس جنین اثر کند و او را دچار مشکل سازد.

زایمان طبیعی بدون درد

مزایای استفاده از بی حسی اپیدورال

- کاهش درد در حین زایمان طبیعی که هدف اصلی این روش می‌باشد.

- اگر زن بارداری دارای فشار خون بالا باشد، معمولا برای انجام زایمان طبیعی با مشکل روبرو می‌شود، اما این روش می‌تواند به کاهش فشار خون او کمک کند.

- مادر در حین زایمان هوشیار است و می‌تواند انقباضات رحم خود را بدون درد زایمان حس کند و لحظه به دنیا آمدن نوزاد خود را به خوبی درک کند.

- اگر این روش در کشوری مانند ایران که آمار زایمان سزارین بالایی دارد همه گیر شود هم به نفع مادران است و هم به نفع نوزادان و در کل سلامت مادر و کودک را تا حد زیادی ارتقا می‌بخشد. اگر مادران در جامعه ما بدانند که زایمان طبیعی بدون درد هم امکانپذیر است، بسیاری از مادرانی که به علت فرار از درد طبیعی به سراغ سزارین می‌روند، به این روش روی می‌آورند.

معایب استفاده از روش اپیدورال

- گاهی دیده شده است که استفاده از این داروها مۆثر واقع نمی‌شود و تنها بخش‌هایی از شکم مادر بی حس می‌شود و تا حدی درد زایمان طبیعی را دارند (حدود یک در هر هشت نفر). در این صورت متخصص بی هوشی باید دوز دارو را افزایش دهد.

- ممکن است حس خارش در فرد ایجاد شود که معمولا شدید نمی‌باشد.

- ممکن است فرد احساس لرزش داشته باشد.

- احتمال بروز تب در فرد وجود دارد.

- ممکن است پاهای فرد احساس ضعف و یا سنگینی پیدا کند و نیاز به ماندن در رختخواب باشد.

- فرد باید هر چند وقت یکبار وضعیت خود را بر روی تخت تغییر دهد تا مناطقی که دچار بی حسی شده‌اند، زخم نشوند.

- ممکن است بر توانایی فرد برای دستشویی رفتن تأثیر بگذارد و فرد مجبور به استفاده از سوند برای تخلیه مثانه خود شود.

- مادرانی که با این روش نوزاد خود را به دنیا آورده‌اند، باید بعد از زایمان تحت نظر باشند. فشار خون مادر هر 5 دقیقه یکبار پس از شروع بی حسی اپی دورال چک می‌شود. همچنین تپش قلب جنین نیز باید در 30 دقیقه اول پس از شروع این روش بررسی شود. این بررسی‌ها به این دلیل است که بی حسی اپی دورال می‌تواند فشار خون را پایین بیاورد.

- مرحله‌ای که نوزاد باید با فشاری که مادر می‌آورد خارج شود و اصطلاحاً به دنیا بیاید، در این روش زیاد طول می‌کشد، زیرا مادر احساس درد نمی‌کند و عجله‌ای برای فشار ندارد. در این حالت پزشک باید مادر را تشویق کند که با فشار نوزاد را به دنیا آورد. متأسفانه شانس استفاده از فورسپس در این روش زیاد می‌باشد.

- اگر سوزن اپی دورال، به کیسه اطراف ستون فقرات آسیب بزند و مایع آن نشت پیدا کند، مادر به سردردهای شدید مبتلا می‌شود.

هشدارها

- استفاده از این روش اگرچه ترس بسیاری از مادران را برای زایمان طبیعی از بین می‌برد، اما لازم به ذکر است که متخصص بیهوشی و متخصص زنان خبره‌ای را برای این کار می‌طلبد تا همه چیز به خوبی پیش برود.

- در صورت اشتباه متخصص بیهوشی، مادر پس از زایمان به آسیب‌های عصبی دائمی دچار می‌شود.

زهره لطیفی

بخش سلامت تبیان

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

پخش آنلاین فیلم زایمان طبیعی بدون درد

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

http://www.wikinaz.ir/wp-content/uploads/2014/01/zayeman.mp4

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران

هرآنچه باید در مورد خشم و عصبانیت و کنترل آن بدانیم

پیامدها و راهکارهای جلوگیری از تخلفات موتورسواران

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن

مادران شاغل و نگهداری کودکان

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟

زایمان فیلم خارجی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

http://www.givingbirthnaturally.com/natural_childbirth_video.html

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران

هرآنچه باید در مورد خشم و عصبانیت و کنترل آن بدانیم

پیامدها و راهکارهای جلوگیری از تخلفات موتورسواران

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن

مادران شاغل و نگهداری کودکان

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟

فیلم زایمان

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

http://www.aparat.com/v/lxTrA

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران

هرآنچه باید در مورد خشم و عصبانیت و کنترل آن بدانیم

پیامدها و راهکارهای جلوگیری از تخلفات موتورسواران

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن

مادران شاغل و نگهداری کودکان

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟

وضع حمل و حضور پدر



                        وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

حضور مرد در کنار همسرش هنگام وضع حمل

زنانی که همسرانشان در هنگام وضع حمل در کنار آن‌ها بودند، در مقایسه با زنانی که شوهرانشان حضور نداشتند، کمتر درد کشیدند.

مطالعات نشان می‌دهد که مراقبت مرد از همسر باردار خود، تاثیرات مثبتی بر روابط خانوادگی برجای می‌گذارد.

در واقع حضور پدر به عنوان یکی از عناصر مهم در ابتدای فرزند‌دار شدن هم می‌تواند تاثیر عمیق در روابط زناشویی داشته باشد و هم شیوه فرزند پروری را تحت تاثیر قرار دهد.

تحقیقات نشان می‌دهد زنانی که همسرانشان در هنگام وضع حمل در کنار آن‌ها بودند، در مقایسه با زنانی که شوهرانشان حضور نداشتند، کمتر درد کشیدند، کمتر دارو مصرف کردند و احساس بهتری در مورد زایمان داشتند.

همچنین در میان کسانی که به روش سزارین وضع حمل کرده اند نیز همبستگی و ارتباط مشابهی میان حضور پدر و احساس مادر راجع به وضع حمل مشاهده شده است. علاوه بر این مطالعات دیگری نشان می‌دهد پدری که در دوران حاملگی همسرش شوق و ذوق بیشتری از خود نشان می‌دهد وقتی بچه به دنیا می‌آید، وقت بیشتری را برای او صرف می‌کند و بیشتر احتمال دارد به گریه بچه‌اش واکنش نشان دهد.

در واقع تجربه فرزند دار شدن برای مادر تنها تجربه فرزند وابسته نیست؛ بلکه نگاه مادر به فرزنددار شدن وابستگی بالایی به دیدگاه پدر، حضور فیزیکی و توجهات عاطفی وی به این پدیده دارد.

منبع : bornanews.ir

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

زایمان بدون درد( اپی‌دورال)

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

( اپی‌دورال) یک زایمان بدون درد !

قطعا یکی از جذاب‌ترین و مهیج‌ترین تجربه‌های زندگی هر خانمی، زایمان اوست؛‌ تجربه‌ای که به دردناک بودن، معروف است اما می‌توان آن را طوری تسهیل کرد که در عین حال که بدون درد است، فرد مجبور نشود تن به تیغ سزارین و عوارض بیهوشی عمومی بسپارد.

امروزه در اروپا حدود 80 درصد و در آمریکا 50 درصد زنان درخواست بی‌دردی حین زایمان را دارند اما در ایران چون خانم‌ها از این موضوع بی‌اطلاع هستند رو به سزارین می‌آورند.

حق هر انسانی است که در دنیای مدرن طب امروز، بی‌دردی را طلب کند و برای همین است که بیماران نیز از کشیدن و پرکردن دندان تا سردرد و درد زایمان را با حداقل درد می‌خواهند.

استفاده از روش اپی‌دورال، برخلاف تصور عوام، نه تنها تهاجمی نیست؛ بلکه به عنوان تکنیک طلایی استاندارد دنیا معرفی شده است. ما فقط برای دقایقی حس درد قسمت فوقانی شکم یا همان ناحیه‌ اپی‌دورال را بلوک می‌کنیم و برای این کار از فرد می‌خواهیم در حالتی نشسته و کاملا بی‌حرکت قرار بگیرد و قبل از انجام بلوک، پوست را ضدعفونی و کمی بی‌حس می‌کنیم. سپس سوزن مخصوصی را در فضای اپی‌دورال (که فضایی خارج از نخاع است) قرار داده و کاتتر را در جای مناسب گذاشته و سوزن را برمی‌داریم. داروها را از راه لوله نازک کاتتر تجویز می‌کنیم و چون اعصاب انتقال‌دهنده بلوک می‌شوند، درد کاهش می‌یابد.

15 تا 10 دقیقه بعد اثر بلوک تا 80 درصد از درد را می‌کاهد. بلوک اپی‌دورال را می‌توان تا هر وقت نیاز بود ادامه داد و پس از زایمان کاتتر را خارج کرد تا حدود 20 دقیقه بعد از تزریق آخرین دارو حس شما به حالت عادی برگردد. این بلوک باعث کندی روند زایمان نشده و بی‌حسی ناحیه‌ای به شما اجازه می‌دهد در طولانی‌ترین زمان زایمان (مرحله باز شدن دهانه رحم) استراحت کنید و سپس وقتی دهانه رحم کاملا باز شد انرژی کافی برای زور زدن داشته باشید.

تحقیقات فراوان ثابت کرده‌اند که این بی‌دردی برای مادران کاملا بی‌خطر است. ما علاوه بر مواردی که خود مادران درخواست زایمان بدون درد دارند، در مواقع خاص مانند بیماران شدید ریوی، قلبی عروقی، فشار بالای بارداری، صرع و مواردی که بیهوشی عمومی به خاطر حساسیت به دارو منع دارد، از این روش استفاده می‌کنیم. مساله مهمی که وجود دارد و سوال رایج اکثر خانم‌هاست، آن است که پس از انجام بلوک اپی‌دورال و قبل از زایمان، آیا قادر به راه رفتن هستند یا نه؟ این هم به خاطر همان اطلاع‌رسانی غلط است که بعضی‌ها تصور می‌کنند فلج خواهند شد! ما پس از اپی‌دورال، حتی آنها را از تخت پایین می‌آوریم تا قدم بزنند و تکنیک تنفسی را که در کلاس‌های زایمان فراگرفته‌اند، انجام دهند یا ورزش ملایمی انجام دهند.

من از چند خانم جوان که با این روش درد زایمان طبیعی را کم کرده‌اند و از زایمان خود لذت برده‌اند، خواستم تا درچند جمله نظر خود را ابراز کنند.

نظر یک خانم درباره این روش زایمان:

یکی از خانم‌هایی که با روش اپی‌دورال زایمان بدون‌درد را تجربه کرده بود (خانم 32 ساله) این‌طور گفت: «من به محض اینکه چند لحظه منتظر ماندم و حس ترس داشتم که الان این سوزن را در نخاعم فرو می‌برند، بدون هیچ احساسی، گفتند تمام شد. دقیقا 7 تا 8 دقیقه بعد، از دست آن درد آغازین راحت شدم و خوابیده بودم و سر بچه‌ام را در ناحیه نشیمن حس می‌کردم و هر وقت می‌گفتند زور بزن قادر بودم این کار را بکنم. خیلی لذت داشت که تولد بچه‌ام را دیدم و باورم نمی‌شد که زایمان تمام شد و او الان روی دست‌های دکتر است! نه درد کشیدم نه بیهوش شدم. من به همه آنها که گفتند چرا سزارین نمی‌شوی و مگر زمان مادربزر‌گ‌هاست که طبیعی زایمان کنیم و ما را بی‌کلاس یا متحجر خواندند، می‌گویم اتفاقا الان در همه دنیا برای زایمان کلاس آموزشی می‌روند و همه خانم‌ها به غیر از آنها که بیماری دارند یا مساله خاصی برای جنینشان پیش بیاید طبیعی زایمان می‌کنند. من توسط یکی از اقوامم که در اروپا زندگی می‌کند، تشویق شدم که این راه را تجربه کنم. الان هم راضی‌ام و به دوستانم توصیه می‌کنم. از همه فوایدش که بگذریم، ارزش بوسیدن نوزاد پس از تولد به یک دنیا می‌ا‌رزد.» خانم 27 ساله دیگری بعد از این تجربه می‌گفت: «با اینکه قبلا در کلاس‌ها برایمان توضیح داده بودند اما باز هم می‌ترسیدم. برای همین ترس، پس از اپی‌دورال به دست‌شویی نیاز پیدا کردم و به راحتی خودم قدم زدم و رفتم دست‌شویی. حین زایمان هم با ماما و دکتر گپ می‌زدم و خوشحال بودم حتی همسرم اجازه داشت به اتاق زایمان بیاید. درست مانند کشورهای خارجی و فیلم‌ها !

منبع:forum.boog.in

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

زایمان طبیعی بدون درد، ممکن است؟

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com



زایمان طبیعی , زایمان بدون درد

اگر می‌خواهید بدانید زایمان بدون درد چیست و با زایمان کم درد چه تفاوتی‌هایی دارد، در ادامه این مطلب با ما باشید. شاید شما هم بتوانید با کمک این روش‌ها از خطرات سزارین فرار کنید و فرزندتان را با زایمان طبیعی به این دنیا بیاورید.

دیگر دوره زایمان‌های پردرد به سر آمده اما هنوز هم بسیاری از تازه مادران، اطلاعاتی مبهم و همراه با شایعه را در مورد این شیوه‌های جدید به گوش هم می‌رسانند. نبودن امکان زایمان به این شیوه‌های جدید در همه بیمارستان‌ها و اطلاع رسانی نادرست در مورد‌شان، باعث شده حتی در این سال‌ها هم برخی مادران، برای به دنیا آوردن فرزند‌شان درد را به جان بخرند و برخی دیگر هم برای فرار از درد زایمان، به سزارین پناه ببرند. اگر می‌خواهید بدانید زایمان بدون درد چیست و با زایمان کم درد چه تفاوتی‌هایی دارد، در ادامه این مطلب با ما باشید. شاید شما هم بتوانید با کمک این روش‌ها از خطرات سزارین فرار کنید و فرزندتان را با زایمان طبیعی به این دنیا بیاورید.

طبیعی اما بدون درد

بهترین و متداول ترین روش برای زایمان بدون درد استفاده از روش‌های بی‌حسی موضعی یا اپیدورال است و اگر مادری از نظر جسمی محدودیتی برای انجام این بی‌حسی‌ها نداشته باشد، می‌تواند به راحتی زایمان بدون درد را تجربه کند. در روش اپیدورال با وارد کردن ماده بی‌حسی به نخاع، درد مادر به‌طور کامل از بین می‌رود و زایمان برای او آسان‌تر می‌شود. اما بعضی مادر‌ها ممکن است به خاطر مسائلی از قبیل انحراف ستون فقرات، اختلال انعقادی یا برخی مشکلات دیگر، قادر به زایمان با این روش نباشند. اما در مورد افرادی که محدودیت جسمی ندارند، همین که درد جدی زایمان شروع می‌شود، بی‌حسی اپیدورال انجام می‌شود.

طبیعی، کم درد و آرام

زایمان فیزیولوژیک یکی دیگر از روش‌های کم کردن درد مادران است که خوشبختانه در سال‌های اخیر در کشور ما هم انجام می‌شود. در این شیوه زایمان، تلاش می‌شود تا بدون تزریق آمپول فشار به مریض و با پیروی از سیر طبیعی بدن زایمان انجام شود. مادرانی که می‌خواهند برای یک زایمان کم‌درد آماده شوند، با دریافت کمک‌هایی از قبیل ماساژ، تکنیک‌های تنفسی، تمرین‌های ریلکسیشن و برخی آمادگی‌های دیگر که از هفته 20 آموزش داده می‌شود، زایمانی آسان‌تر را تجربه می‌کنند. تکنیک‌های ذهنی بخش دیگری از مواردی است که مادران باردار باید به آن توجه کنند. البته در بسیاری از کشور‌ها، به موسیقی درمانی هم به طور جدی برای آمادگی مادران پرداخته می‌شود و حتی در زمان زایمان هم با پخش موسیقی خاصی آرامش مادران را بیشتر می‌کنند. گرما درمانی، ریلکسیشن و استخر آب هم از موضوعات دیگری هستند که برای کاهش درد مادران در نظر گرفته می‌شود؛ گرچه با وجود تمامی این آمادگی‌ها، در زایمان فیزیولوژیک درد کاملا از بین نمی‌رود، بلکه تنها درد مادران کم می‌شود. به همین دلیل مادرانی که نمی‌خواهند هیچ گونه دردی را در زمان زایمان تجربه کنند، باید به جای زایمان فیزیولوژیک از زایمان بدون درد کمک بگیرند.

شاید بخواهید و نشود

با وجود مراقبت‌های گفته شده، حتی اگر مادری بعد از 9 ماهگی هم آمادگی کامل برای انجام زایمان بدون درد را داشته باشد، باید باز هم درصدی از احتمال را برای انجام سزارین در نظر بگیرد چراکه اتفاقات غیرمترقبه ممکن است او را با محدودیت‌های تازه‌ای مواجه کنند. عدم پیشرفت زایمان، خونریزی ناگهانی، جدا شدن جفت و برخی موارد دیگر ممکن است پزشک را مجبور به سزارین کند اما این موضوع شامل حال همه مادران نمی‌شود و با وجود این اتفاقات پیش‌بینی‌ناپذیر، آمادگی مادر برای زایمان بدون درد، تاثیر بیشتری را در انجام شدن یا نشدن آن می‌گذارد.

مادرانه ورزش کنید

در مورد ورزش، مادران باید حساسیت بیشتری به خرج دهند و با آگاهی حرکات ورزشی را انتخاب کنند چراکه ورزش‌های دوران بارداری تا حدودی متفاوت از تمرین‌های عادی ورزشی است. این تمرین‌های خاص معمولا از هفته 20 بارداری شروع می‌شود تا مادر بتواند برای زایمان طبیعی و کم‌درد آمادگی لازم را کسب کند. معمولا به مادران توصیه می‌شود این تمرین‌ها را در حدود روزی 20 دقیقه انجام دهند. آموختن چنین حرکاتی کار دشواری نیست. خوشبختانه کلاس‌های آموزشی، کتاب‌ها و سایت‌های بسیاری برای ارائه این آموزش‌ها طراحی شده‌اند. آموزش تنفس صحیح هم از دیگر اصولی است که مادران باید به آن توجه کنند چراکه تاثیر واقعی این ورزش‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که با حرکات تنفسی صحیح همراه باشد.

تا قبل از ماه 9 تصمیم نگیرید

بیمار قبل از انتخاب یک شیوه زایمان، حتما باید به طور کامل با پزشک خود مشورت کند. ممکن است به دلایل غیرقابل تغییری، فرد قادر به انجام زایمان طبیعی یا یکی از روش‌های این زایمان نباشد. اما ممکن است شرایطی به طور موقت برای مادر محدودیت ایجاد کند و با انجام تمرین‌های مناسب او بتواند خود را برای انجام زایمان طبیعی و بدون درد آماده کند. برای مثل شکل قرار گرفتن جنین در شکم مادر که ممکن است محدودیتی برای انتخاب شیوه زایمان ایجاد کند، در بسیاری از موارد با انجام نرمش‌ها و حرکات درست به مرور قابل اصلاح است. اما به طور کلی، مادران تا 9 ماهگی باید خود را برای یک زایمان راحت آماده کنند و بعد از 9 ماهگی است که می‌توان با قاطعیت بیشتری در مورد شیوه زایمان اظهار نظر کرد. با تمام این اوصاف، تکنیک‌های ذهنی و آمادگی‌هایی که گفته شد برای مادرانی که می‌خواهند روش بی‌حسی اپیدورال تجربه کنند هم مفید است و از هفته بیستم باید انجام شود.

با تمرکز مادر شوید

بخشی از موفقیت این شیوه جدید مربوط به پزشک و بیمارستان است، اما خود بیمار هم در داشتن درد کمتر یا انجام موفقیت آمیز زایمان بدون درد، نقش موثری دارد. اگر فرد از قبل روی تمرکزش کار کرده باشد و بتواند روی ضربان قلبش هم کنترل لازم را داشته باشد، قطعا زایمان موفق‌تری هم خواهد داشت. البته برخی بیماران با مشورت با پزشک‌شان، با کمک گیاهان دارویی و ماساژ درمانی به کاهش اضطراب خود کمک می‌کنند و تلاش می‌کنند در این دوره آرامش بیشتری داشته باشند. البته تمامی این درمان‌های سنتی و غیردارویی باید با مشورت پزشک انجام شوند و مادران از انجام خودسرانه توصیه‌هایی که برای دیگران نتیجه بخش بوده‌است، باید جدا خودداری کنند.

هرچه خواستید بخورید

برای داشتن یک زایمان بدون درد، رژیم غذایی خاصی که متفاوت از رژیم‌های دیگر باشد تعیین نشده است. ممکن است رژیم غذایی دوران بارداری با توجه به شرایط خاص مادران تغییر کند. برای مثال برخی مادران امکان دارد شرایط جسمی خاصی داشته باشند که آنها را از خوردن برخی چیزها منع می‌کند. اما به‌طور کلی، همه مادران باید از سالم بودن رژیم خود در این دوره مطمئن شوند و از ریزه‌کاری‌هایی که باید در این مورد رعایت کنند، با مشورت پزشک خود آگاه شوند.

خودسرانه تمرین نکنید

گرچه اغلب مادران به انجام این حرکات نیاز دارند و با کمک‌شان می‌توانند زایمان بهتری را تجربه کنند اما با وجود این، تنها پس از مشورت با پزشک باید این تمرین‌ها انجام شود. چون ممکن است شرایط بدنی مادری به شکلی باشد که با انجام این تمرین‌ها خطراتی سلامت او و جنین را تهدید کند. برای مثال کسانی که با مشکل تهدید به سقط یا جفت سر راهی روبه‌رو هستند یا به هر طریقی زایمان زودرس تهدید‌شان می‌کند، نباید خودسرانه این تمرین‌ها را انجام دهند چون ممکن است پزشک به طور کلی آنها را از انجام این تمرین‌ها منع کند.

نترسید! خطری ندارد

در زایمان بدون درد، آسیب عمده‌ای مادر یا جنین را تهدید نمی‌کند. اگر شرایط انجام زایمان استاندارد باشد و مراقبت‌های طبیعی هم زیر نظر متخصص انجام بگیرد، دیگر جای نگرانی‌ نمی‌ماند. در زایمان اپیدورال مرحله دوم زایمان مقداری طولانی می‌شود اما اگر استاندارد‌ها رعایت شود و مادر از نظر روانی آمادگی و صبوری لازم را داشته باشد، زایمان موفقیت‌آمیز انجام می‌شود. دوره نقاهت هم در همه روش‌های زایمان طبیعی مثل هم است و از این لحاظ زایمان بدون درد و با درد برتری بر هم ندارند. در زایمان بدون درد تنها درد مادر در حین به دنیا آوردن فرزندش کم می‌شود و بعد از آن، او شرایطی مثل تمام مادرانی که زایمان طبیعی کرده‌اند خواهد داشت.

محو کردن درد خرج برمی‌دارد

در صورتی که قاعدتا بیمه باید هزینه اپیدورال را بپردازد، اما متاسفانه در ایران بیمه‌های انگشت شماری این هزینه را متقبل می‌شوند و باقی بیمه‌ها، با چنین موضوعی مثل یک جراحی زیبایی غیرضروری که شامل پرداخت‌های‌شان نمی‌شود برخورد می‌کنند. به همین دلیل بسیاری از کسانی که می‌خواهند زایمان طبیعی داشته باشند و قادر به پرداخت هزینه اپیدورال نیستند، به همان شیوه‌های قدیمی و با درد رو می‌آورند. اما اگر برای فردی چنین هزینه‌ای اهمیت نداشته باشد، خوشبختانه بیمارستان‌هایی هستند که به شکل تخصصی این شیوه از زایمان را انجام می‌دهند و با پرورش نیروهای دوره دیده و برگزاری کلاس‌های آموزشی برای مادران، امکان یک زایمان راحت را برای آنها فراهم می‌کنند.

منبع:مجله شهرزاد

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

بهبودی پس از زایمان سزارین

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

پس از سزارین حال من چطور خواهد بود؟

پس از سزارین شما نیز مثل هر مادر دیگری با در آغوش گرفتن فرزندتان احساس سرخوشی و در عین حال خستگی خواهید داشت. ولی در عین حال زخمی هم بر روی شکم دارید. به هر حال شما در دوره نقاهت پس از یک جراحی شکمی بزرگ هستید...

سزارین,زایمان طبیعی,زایمان با جراحی

بهبودی پس از زایمان

مراقبت دوران بارداری - بهبودی پس از زایمان

. بطور معمول بیمارانی که تحت جراحی سزارین قرار گرفته اند 1 تا 2 روز بعد از جراحی در بیمارستان می مانند. معمولا نیازی به آنتی بیوتیک ندارید مگر اینکه برایتان تجویز شده باشد. پس از مرخص شدن می توانید حمام کنید. نیازی به پانسمان مجدد در محل برش ندارید، کافی است محل را خشک نگه دارید.

پس از سزارین چه نوع مسکنی دریافت می کنم؟ 

اگر برای سزارین تحت بیهوشی عمومی قرار گرفته اید و یا از طریق اپی دورال و اسپینال دوزهای مرفین اضافی دریافت نمی کنید. ممکن است به شما بلافاصله پس از جراحی ترکیبات مخدر سیتمیک تزریق شود. ممکن است هر چند ساعت داروی ضد درد بصورت تزریق یا شیاف دریافت کنید.

در هیچ شرایطی از اینکه درخواست مسکن کنید خجالت نکشید. شما نباید در سکوت رنج ببرید و هر چه بیشتر صبر کنید کنترل درد مشکل تر می شود. بعلاوه، هر چه راحت تر و آرام تر باشید شیردادن و براه افتادن برای خودتان آسان تر خواهد بود.

در اولین روزهای پس از سزارین تا چه حد بهبودی حاصل می شود؟ 

ممکن است بلافاصله پس از جراحی احساس گیجی و تهوع داشته باشید. بسیاری از مادران در سراسر بدن احساس خارش دارند بخصوص آنهایی که از طریق اپی دورال یا اسپینال مواد مخدر دریافت کرده اند. در چنین صورتی به پزشک اطلاع دهید تا داروی ضد خارش برایتان تجویز کند.

اگر بخواهید نوزاد را شیر دهید می توانید در اولین فرصت ممکن این کار را انجام دهید. از پرستار بخواهید که به شما آموزش دهد چگونه در وضعیت خوابیده به پهلو به نوزاد شیر دهید.

ممکن است در محل برش سزارین احساس درد و بی حسی کنید. محل برش ممکن است کمی برآمده و برجسته بوده و از رنگ پوست تان تیره تر باشد. عطسه، سرفه یا سایر فعالیت هایی که در محل شکم فشار ایجاد نماید، در روزهای اول دردناک خواهد بود ولی روز به روز و رفته رفته بهتر خواهید شد.

پرستار شما در ابتدا هر چند ساعت یکبار به بالین شما خواهد آمد که وضع شما را کنترل کرده و به شما کمک نماید. او علائم حیاتی شما را کنترل می کند، شکم شما را لمس می کند تا ببیند آیا رحم سفت است و میزان خونریزی واژن را بررسی می کند. نظیر هر زنی که به تازگی بچه ای بدنیا آورده است شما نیز دارای ترشحاتی از واژن خواهید بود که حاوی خون و بافت های اضافی کنده شده از حفره درونی رحم است. ممکن است اولین بار که از جا برمی خیزید مقداری زیادی از این ترشحات خونی دفع شوند و تا 3 یا 4 روز اول به رنگ قرمز روشن خواهد بود.

همچنین پرستار به شما آموزش خواهد داد که چگونه سرفه کنید یا تمرینهای منظم تنفس انجام دهید تا مایعات جمع شده در ریه ها تخلیه شود. این امر در صورتیکه بیهوشی شما از نوع عمومی بوده باشد بسیار حائز اهمیت است. (خطر ابتلا به پنومونی با این عمل کاهش می یابد). دقت کنید که هنگام سرفه (و نیز عطسه و خنده) دستها یا یک بالش روی محل زخم بگذارید. اگر همه چیز روبراه باشد سرم و سوند ادراری در عرض 12 ساعت پس از جراحی برداشته خواهد شد و شما به محض آنکه میل به خوردن داشته باشید می توانید غذا بخورید.

در دو روز اول ممکن است از نفخ و تجمع گاز در شکم رنج ببرید. از آنجا که حرکات روده بعد از جراحی کند می شود گاز در روده تجمع می یابد. حرکت کردن و راه رفتن به سیستم گوارشی کمک می کند تا مجددا فعالیت خود را از سرگیرد. اگر ناراحتی شما زیاد باشد پرستار به شما داروهای ضد نفخ حاوی سایمتیکون می دهد این دارو باعث می شود که حباب های گاز راحت تر کنار یکدیگر جمع شوند و گاز دفع شود. اما اگر باز هم دفع نداشتید حتما اطلاع دهید تا از خطرات احتمالی جلوگیری شود. مصرف سایمتیکون در دوران شیر دهی بی خطر است.

احتمالا در روز جراحی و مسلما در روز بعد از آن به شما توصیه می شود که تخت را ترک کنید. (با این حال سعی نکنید که خودتان به تنهایی از تخت برخیزید. برای اولین بار پرستار باید در کنار شما باشد) هنگامیکه در تخت هستید با حرکت دادن و کشیدن ساق ها و چرخاندن مچ پا خون را در ساق پا به جریان بیاندازید. در روز دوم باید با کمک همسرتان یا پرستار چند بار در اتاق قدم بزنید. این امر به گردش خون در بدن کمک می کند، از تنبلی روده ها می کاهد، و خطر لخته شدن خون را در ساق پا کاهش می دهد. در ابتدا ممکن است حتی رفتن به دستشویی غیر ممکن به نظر برسد ولی حرکت کردن در بهبود شما اهمیت خاصی دارد می توانید برنامه راه رفتن را طوری تنظیم کنید که پس از دریافت مسکن باشد تا درد کمتری احساس کنید.

احتمالا در عرض 7 تا 10 روز بخیه ها را خواهند کشید. این عمل چند دقیقه بیشتر وقت نمی گیرد و شما تنها کمی احساس نیشگون گرفتن می کنید؛ ولی درد ندارد.

در اولین روزهای پس از مرخص شدن از بیمارستان تا چه حد بهبودی حاصل می شود؟ 

پس از ترک بیمارستان به کمک زیادی نیاز خواهید داشت. اگر تاکنون کسی پیشنهاد کمک به شما نکرده است از همسر خود، بستگان و یا دوستان تقاضای کمک کنید.

انتظار نداشته باشید که به محض رسیدن به منزل، مسکن را کنار بگذارید. ممکن است تا یک هفته پس از جراحی نیز به مسکن نیاز داشته باشید. (اگر خودتان نوزاد را شیر می دهید از مصرف آسپرین یا داروهای حاوی استیل سالسیلیک اسید بپرهیزید).

میزان مصرف مایعات را بیافزائید تا دچار یبوست نشوید. محل زخم روز به روز بهتر خواهد شد. با این حال ممکن است تا چندین هفته حساس باشد. در صورتیکه در محل زخم علائم عفونت از جمله گرمی، قرمزی یا ورم وجود داشته و یا زخم ترشح دارد، درد بدتر شده و یا درد ناگهانی آغاز شده است، و نیز اگر تب دارید (حتی اگر زخم خوب شده است) فورا به پزشک مراجعه کنید.

خونریزی و ترشح از واژن باید رفته رفته کم شود و البته ممکن است تا 6 هفته ادامه یابد. ترشح تدریجا به رنگ قرمز روشن و سپس صورتی و پس از آن زرد مایل به سفید تغییر می کند. اگر خونریزی نظیر قاعدگی بیشتر از 4 روز اول پس از زایمان ادامه یابد و یا بعد از کاهش، مجددا افزایش پیدا کند به پزشک خود مراجعه کنید.

تا چه حد میتوانم فعال باشم؟ 

وقتی به منزل می روید استراحت کافی برایتان لازم است؛ با این حال باید بطور منظم از جا برخاسته و حرکت کنید. راه رفتن پدیده بهبود را تسریع کرده و به پیشگیری از عوارضی نظیر لخته شدن خون کمک می کند، ولی نباید فعالیت بیش از حد باشد. از فعالیت آهسته شروع کنید و رفته رفته به میزان آن بیافزائید. از آنجائیکه در حال بهبود از یک عمل جراحی شکمی بزرگ هستید عضلات شکم شما تا مدتی درد خواهند داشت؛ سخت نگیرید و از بلند کردن چیزهای سنگین تر از وزن نوزاد تا 8 هفته بپرهیزید.

درعرض 6 تا 8 هفته شما قادر خواهید بود که به میزان متوسطی فعالیت کنید ولی برای تمرینات بیشتر تا وقتی که پزشک به شما اجازه نداده صبر کنید. ممکن است چندین ماه طول بکشد تا شما به حالت قبل بازگردید. درعرض 4 تا 6 هفته و با صلاحدید پزشک می توانید مقاربت جنسی را آغاز کنید.

محل برش عمل چه شکلی دارد؟ 

در ابتدا جای زخم اندکی برجسته و بالا آمده است و رنگی تیره تر از پوست طبیعی خودتان دارد ولی در عرض 6 هفته پس از جراحی کاملا کوچک می شود. طول برش سزارین 10 تا 15 سانتیمتر است و حدود 3 میلیمتر عرض دارد. با گذشت زمان رنگ زخم برش سزارین به رنگ پوستتان نزدیک تر می شود وعرض آن نیز به نصف میزان قبل تقلیل می یابد.

برش سزارین معمولا در قسمت پایین شکم قرار دارد. محل زخم تدریجا با موهای زهار پوشانده می شود و احتمالا خیلی پایین تر از دور کمر لباس زیر یا بیکینی قرار می گیرد. هنگام بهبود ممکن است خارش نیز داشته باشد.

احساسات من چگونه خواهد بود؟ 

پس از سزارین مادران احساسات کاملا متفاوتی دارند. ممکن است اگر دوست داشتید که با زایمان طبیعی نوزاد را بدنیا آورید، با انجام سزارین کمی ناامید شوید. شاید هم اصلا به نوع بدنیا آوردن نوزاد اهمیت نمی دادید. بخصوص اگر بارداری همراه با عارضه داشتید و یا نگران سلامت نوزاد بودید. بعضی از خانمها که بعد از طی کردن دردهای زایمان به مدت طولانی، سزارین می شوند احساس آرامش می کنند در حالیکه عده ای دیگر ممکن است از اینکه نهایتا پس از ساعتها درد کشیدن سزارین شده اند ناراحت شوند. بعضی از مادران ابراز می دارند که احساس می کنند سرشان کلاه رفته است که سزارین شده اند بخصوص اگر در کلاسهای زایمان شرکت کرده باشند. برخی دیگر می گویند که احساس می کنند از سایر خانمها کمترند زیرا به سزارین احتیاج داشته اند. وجود چنین احساساتی شایع است و رهایی از آن مشکل است و اگر شما نیز چنین احساسی دارید ممکن است مدتها طول بکشد تا بتوانید با نوع زایمانی که متفاوت از آن چیزی بوده که در دوران بارداری انتظارش را داشته اید کنار بیایید.

ممکن است دانستن این امر که تولد نوزاد برای بسیاری از خانم ها - خواه طبیعی و خواه از طریق سزارین - بسیار با آنچه انتظارش را داشته اند متفاوت بوده است، به شما کمک کند.

اگر شما در واقعیت لزوم انجام جراحی شک دارید با پزشک خود در این زمینه صحبت کنید و از او بخواهید تا علت این تصمیم را برایتان توضیح دهد. بخاطر داشته باشید که شما ممکن است طیفی از احساسات گوناگون را نظیر سایر مادران در دوران پس از زایمان تجربه کنید. بدون در نظر گرفتن نوع زایمان، افسردگی پس از زایمان شایع است خواه پس از زایمان طبیعی و خواه پس از سزارین. اگر شما واقعا احساس اندوه دارید نزد مشاور یا روانپزشک بروید. ممکن است به افسردگی پس از زایمان دچار شده باشید.

مراقبت دوران بارداری - ninisite.com

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

مراحل زایمان2

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

مراحل زایمان

زایمان به سه مرحله کلی تقسیم می شود : 

مرحله اول که دردهای زایمانی شروع شده و پیشرفت می کند تا رحم آماده خروج نوزاد شود. 

مرحله دوم که در آن خروج نوزاد و تولد اتفاق می افتد. 

مرحله سوم که جفت خارج می شود... 

زایمان,درد زایمان,مراحل زایمان

مراحل زایمان

بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - مراحل زایمان

مرحله اول یا دردهای زایمانی

در این مرحله با شروع انقباضات رحمی، گردن رحم تدریجا نرم و منبسط می شود تا به10 cm برسد. این مرحله خود به مراحل سه گانه فاز ابتدایی، فاز اکتیو و فاز انتقالی تقسیم می شود.

فاز ابتدایی

فاز ابتدایی فازی است که در آن رحم به صورت منظم منقبض می شود. این انقباضات بر خلاف انقباضات براکستون هیکز که نا منظم و بی درد هستند، به تدریج دردناک می شوند.

ریتم و سرعت زایمان در هر خانم باردار ممکن است خصوصیات مخصوص به خود را داشته باشد. بعضی ها حتی متوجه انقباضات اولیه نیز نمی شوند در حالیکه دهانه رحم چندین سانتیمتر باز شده است. وقتی که گردن رحم شروع به باز شدن می کند، وضعیت آن در لگن تغییر می کند و به سمت جلو آمده و نرم می شود. برای اینکه بتوانید تفاوت این دو را بهتر درک کنید نوک بینی خود را لمس کنید، سفت و عضلانی است؛ حالا لبهای خود را لمس کنید، نرم و شل است. سرویکس یا گردن رحم از حالت سفت به حالت شل در می آید.

چه می توان کرد؟ 

شما می توانید در خانه چرخی بزنید، برای قدم زدن بیرون روید، یک فیلم تماشا کنید، یک حمام گرم بگیرید. چرت بزنید یا استراحت کنید.. تنقلات میل کنید؛ خوراکی های غنی از کربوهیدرات بهترین انتخاب هستند. اگر انقباضات دردناک است، ماساژ و تکنیک های آرامش بخشی و دوش آب گرم مفید واقع می شوند.

فاز فعال 

ماما ها و پزشکان فاز فعال را مرحله ای می دانند که در آن سرویکس باز شده و انقباضات شما نزدیک به هم و قوی تر شده اند. سرانجام فواصل سه یا چهار دقیقه ای به فواصل 60 تا 90 ثانیه می رسند و انقباضات شدید می شوند.

چه می توان کرد؟

زمانی که رفتن به بیمارستان یا زایشگاه از ماندن در خانه بهتر به نظر می رسد، موقع عزیمت است. اگر در خانه زایمان می کنید به مامای خود اطلاع دهید. انقباضات پشت سر هم می آیند، وضعیت های مختلف را امتحان کنید تا ببینید در چه وضعیتی احساس راحتی بیشتری می کنید. تمرین تنفس و تکنیکهای آرامش بخشی در این مواقع مفیدند.

توجه کنید که می توانید یک دوش آب گرم بگیرید که برای کاهش درد بسیار مفید است و همچنین زایمان را سرعت می بخشد. حتی می توانید زایمان در وان آب را انتخاب کنید.

گاهی اتفاق می افتد که در طی زایمان باز شدن سرویکس کند شده یا متوقف می شود. در این هنگام قدم زدن، ماساژ و حتی گریه کردن کمک می کند که اضطراب عاطفی از بین رفته و جریان زایمان سریع تر شود. اگر کیسه اب پاره نشده باشد، ماما با پاره کردن کیسه آب، پروسه زایمان را سرعت می بخشد. می توان از مسکن ها و بی حسی های نخاعی هم استفاده کرد.

فاز انتقالی یا مرحله گذر

طی این فاز سرویکس از 8 تا 10 سانتیمتر باز می شود. هر بار که انقباض زایمانی شروع می شود 1 تا یک و نیم دقیقه به طول می انجامد و تقریبا هر 3 دقیقه تکرار می شوند. این مرحله معمولا دوره سختی از مراحل زایمانی است.

چه می توان کرد؟

زایمان بسیار نزدیک است. وضعیت راحتی را برای خود انتخاب کنید. در فواصل انقباضات آرام باشید. تنفس خود را منظم کنید، از بینی نفس بکشید و از دهان بیرون دهید. اشکالی ندارد اگر بخواهید برای تحمل بهتر درد فریاد بزنید.

مرحله دوم یا تولد نوزاد

در این فاز رحم نوزاد را به بیرون می راند تا از کانال زایمانی یا همان واژن به دنیای بیرون بیاید. در این هنگام همراه انقباضات، شما سر نوزاد را بین پاهای خود حس می کنید. در ابتدای انقباض، نوزاد به بیرون رانده شده و انتهای انقباض کمی به داخل کشیده می شود. وقتی سر نوزاد در واژن قرار می گیرد، ماما از شما می خواهد که کمتر فشار بیاورید تا نوزاد به آرامی بیرون آید و ریسک پارگی در شما کمتر شود. اگر شما قبلا زایمان کرده باشید این فاز برای شما 5 تا 10 دقیقه طول می کشد. اگر زایمان اول شما باشد این فاز ممکن است ساعتها طول بکشد.

چه می توان کرد؟

به بدن خود توجه کنید. وقتی قدرت دارید زور بزنید. سعی کنید هنگام فشار آوردن نفس خود را حبس نکنید. در هر انقباض چندین بار زور بزنید. از کشش زمین استفاده کنید، ایستاده یا در حالت چمباتمه قرار بگیرید. اگر خیلی خسته شده اید، به پهلوی چپ بخوابید. اگر بی حسی نخاعی دارید، ماما به شما می گوید که چه زمانی زور بزنید. احتمالا وی توصیه خواهد کرد تا زمان دیده شدن سر نوزاد زور نزنید.

مرحله سوم یا خروج جفت

شروع این فاز از زمانی است که نوزاد بطور کامل بیرون آمده و در این فاز جفت بیرون می آید. جفت سیستم حمایتی جنین است که مسئول رساندن مواد مغذی به جنین و دفع مواد زائد از آن می باشد. پس از اتمام مرحله تولد نوزاد، انقباضات تا مدت کمی ادامه می یابد . خروج کامل جفت و ضمائم بیش از 5 تا 10 دقیقه طول می کشد.

چه می توان کرد؟

شما احتمالا این فاز را حس نمی کنید چون تمام توجه شما به نوزاد معطوف است. گذاشتن نوزاد روی قفسه سینه سبب ترشح هورمونهایی می شود که به جدا شدن جفت از رحم کمک می کنند. در این هنگام شما یا بسیار ضعف داشته و یا بسیار هیجان زده هستید. بعضی از مادران به علت زایمان طولانی و دردناک قادر به توجه کافی به نوزاد نیستند. بیشتر خانمها در این مرحله نیاز به استراحت و تغذیه مناسب دارند.

حال نوزاد خود را تحسین می کنید. دستها و پاهای او را بررسی می کنید. او را در بغل می گیرید. اگر می خواهید نوزاد را با شیر خود تغذیه کنید از همین الان شروع کنید. تعجب نکنید اگر نوزاد تمایلی نشان نمی دهد. اگر حتی او را به سینه تان بفشارید کافیست و او خیلی زود به خوردن شیر تمایل پیدا می کند.

بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - ninisite.com

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران

هرآنچه باید در مورد خشم و عصبانیت و کنترل آن بدانیم

پیامدها و راهکارهای جلوگیری از تخلفات موتورسواران

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن

مادران شاغل و نگهداری کودکان

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟

زایمان توسط انتونوکس یا گاز و هوا (Entonox)

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

                                           http://maktoobshop.com

انتونوکس چیست؟

انتونوکس، که غالبا "گاز و هوا" نامیده می‌شود، یک مخلوط گازی است که از حداکثر 50% اکسیژن و 50% اکسید نیتروژن تشکیل شده است. اکثر زایشگاه‌ها و بیمارستانها "مخلوط گاز و هوا" را از یک منبع تغذیه مرکزی به تمام اتاق‌های زایمان خود پمپ می‌کنند، در نتیجه هرگاه مورد نیاز باشد در دسترس است. این گاز بی‌رنگ و بی‌بو است...

زایمان,زایمان طبیعی,زایمان سزارین

زایمان توسط انتونوکس یا گاز و هوا

بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - زایمان توسط انتونوکس یا گاز و هوا (Entonox)

چه زمانی باید آن را مصرف کنم؟

شما می‌توانید "گاز و هوا" را در هر مرحله‌ای از زایمان که مایل باشید، استفاده کنید. کافی است لوله هوا را بین لبها یا دندان‌های خود قرار داده و عمیق و منظم نفس بکشید. بدین صورت یک دریچه دوطرفه فعال می‌شود که انتونوکس را برای تنفس شما رها می‌کند و دی‌اکسید کربنی که از ریه شما خارج می‌شود را جمع و منتقل می‌کند. به تنفس عمیق ادامه دهید تا اینکه احساس سرگیجه خفیف به شما دست بدهد. سپس دست شما شل شده و لوله "گاز و هوا" را رها می‌کند که در نتیجه انتونوکس دیگر به ریه شما وارد نمی‌شود. ظرف چند ثانیه، شما مجددا به حالت طبیعی باز می‌گردید.

مزایای انتونوکس چیست؟

استفاده از آن ساده است. 

تحت کنترل شماست. 

اثر آن به مدت طولانی در بدن شما باقی نمی‌‌ماند. 

می‌تواند درد و ناراحتی انقباض‌ها را کاهش دهد. 

اکسیژن دارد که برای کودک شما خوب است. 

اگر بخواهید از روش "زایمان در آب" استفاده کنید می‌توانید در حوضچه مخصوص زایمان نیز از "گاز و هوا" استفاده نمایید. 

معایب انتونوکس چیست؟

یک مسکن متوسط است. 

ممکن است موجب شود احساس تهوع کنید. 

موجب خشکی دهان شما می‌شود. 

چند نکته مفید و مهم:

به محض احساس شروع یک انقباض، انتونوکس را مصرف کنید. حداقل 20 ثانیه طول می‌کشد تا این گاز به قدر کافی در جریان خون شما وارد شود که درد را تا حدی تخفیف دهد و 40 تا 45 ثانیه طول می‌کشد تا حداکثر اثر خود را بگذارد. اگر آنقدر صبر کنید که انقباض واقعا آزاردهنده شود و سپس انتونوکس را به ریه وارد کنید، اثر آن در بین دو انقباض ظاهر خواهد شد که دیگر نقشی در کاهش درد شما نخواهد داشت! 

اگر "گاز و هوا" از طریق یک ماسک پلاستیکی به شما داده شده و پلاستیک آن شما را آزار می‌دهد، می توانید درخواست کنید که یک لوله دهانی به شما بدهند. تعویض ماسک با لوله دهانی آسان است. 

بین انقباض‌ها، مقدار کافی آب مزمزه کنید تا دهان شما را مرطوب نگه دارد. 

هنگامی که در مرحله دوم حاملگی، نوزاد را به بیرون از رحم هُل می‌دهید، خانم‌ها معمولا احساس می‌کنند که اگر بدون استفاده از "انتونوکس" بر کار خود تمرکز کنند راحت‌تر هستند؛ اما برخی از خانم‌ها ترجیح می‌دهند کمی "گاز و هوا" در ابتدای هر انقباض مصرف کنند، سپس لوله دهانی را کنار بگذارند و به نوزاد فشار بیاورند! 

اگر انتونوکس نمی‌تواند به اندازه کافی به شما کمک کند که درد انقباض‌ها را تحمل کنید، ناراحت نشوید. یک روش دیگر را امتحان کنید. استفاده از "گاز و هوا" مانع استفاده از مسکن‌های دیگر نمی‌شود. 

اگر شما هم تجربه ای در مورد استفاده از این روش کاهش درد در زایمان دارید، می توانید برای استفاده سایر مخاطبین نی نی سایت، نظر و تجربه خود را در قسمت پائین صفحه درج نمائید.

بارداری و زایمان علائم بارداری

 - ninisite.com

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

آیا زایمان طبیعی ترسناک و خطرناک است ؟

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

ترس از درد زایمان از مهم‌ترین علت‌های امتناع زنان از زایمان طبیعی در کشور ماست.   علاوه بر آن باورهای نادرست درباره روند زایمان نیز باعث تمایل آنها به سزارین شده است اما زایمان طبیعی برخلاف تصور این...

آیا زایمان طبیعی ترسناک و خطرناک است ؟ - آکا,زایمان طبیعی, سزارین

آیا زایمان طبیعی ترسناک و خطرناک است ؟

ترس از درد زایمان از مهم‌ترین علت‌های امتناع زنان از زایمان طبیعی در کشور ماست.

علاوه بر آن باورهای نادرست درباره روند زایمان نیز باعث تمایل آنها به سزارین شده است اما زایمان طبیعی برخلاف تصور این خانم‌ها، سخت‌تر از عمل سزارین نیست...

 شاید اگر مادران باردار بدانند خطرهای سزارین برای جنین 3 برابر زایمان طبیعی است، باعث شود زایمان طبیعی را ترجیح دهند. در اینجا به برخی ترس‌ها و باورهای اشتباه برخی خانم‌ها در مورد زایمان طبیعی می‌پردازیم.

ترس اول: درد

به هر حال زایمان روندی دردناک است و نمی‌توان منکر این موضوع شد. البته ابتدا فاصله دردها زیاد است و مادر به اندازه کافی فرصت استراحت بین آنها را پیدا می‌کند. از زمانی که فاصله بروز دردها کمتر می‌شود تا زمان تولد نوزاد، چند ساعت بیشتر طول نمی‌کشد و درد زایمان هم غیرقابل تحمل نیست.

توصیه پزشک: اگر مادر در مورد زایمان و روند آن اطلاعات کافی داشته باشد، تحمل درد برایش بسیار راحت‌تر خواهد شد. یکی از کارهایی که بیشتر خانم‌ها هنگام فارغ شدن انجام می‌دهند، فریادزدن است درحالی که این کار فقط باعث تلف شدن انرژی‌شان می‌شود. بهترین کار، تنفس عمیق و زورزدن با آغاز دردهای زایمان است. حتی امروزه خانم‌ها می‌توانند با مشاوره با پزشکشان زایمان طبیعی بدون درد را انتخاب کنند. کاملا واضح است که زایمان طبیعی با درد همراه است پس نباید این موضوع را کتمان کرد. نکته مهم اینجاست که مادر بداند این درد لحظه‌ای است و با تولد فرزندش هیچ نشانه‌ای از آن باقی نخواهد ماند.

ترس دوم: مسؤولیت

خیلی از خانم‌ها می‌گویند قدرت کافی ندارم، ضعیف هستم و فکر نمی‌کنم بتوانم زایمان طبیعی راحتی داشته باشم به همین دلیل ترجیح می‌دهم سزارین کنم.

توصیه پزشک: این ترس کاملا طبیعی است و در بیشتر زنان دیده می‌شود ولی با تولد فرزند، اعتمادبه‌نفس مادر بالا می‌رود و این مشکل را فراموش خواهد کرد. پای صحبت‌ها و درددل‌های مادر یا اطرافیانی که زایمان طبیعی داشته‌اند، بنشینید و در مورد سختی این کار از آنها سوال کنید. بعد سری به خانم‌هایی بزنید که به تازگی سزارین کرده‌اند و ببینید کدام‌یک از زایمان خود راضی‌ترند.

ترس سوم: اگر نتوانم...

اگر نتوانم به اندازه کافی تلاش کنم، اگر فرزندم نچرخد، اگر مشکل لگنی داشته باشم و...

توصیه پزشک: دلیل اینکه خیلی از خانم‌ها به انجام سزارین تمایل دارند، این است که فکر می‌کنند زایمان طبیعی خطرناک است. متخصص زنان حین زایمان وضعیت جنین را لحظه‌به‌لحظه کاملا بررسی می‌کند و در صورتی که کوچک‌ترین مشکلی مشاهده کند، برای نجات جان مادر و جنین عمل سزارین را پیشنهاد می‌دهد. دلیل سختی زایمان طبیعی به‌خصوص در دوران ما، ورزش نکردن کافی خانم‌ها و ضعیف بودن عضلاتشان است. این ترس به‌خصوص برای کسانی که تا به حال زایمان نداشته‌اند، طبیعی است اما در خانم‌هایی که برای دومین بار زایمان می‌کنند، این ترس فقط زمانی به وجود می‌آید که زایمان اولشان زایمان سختی بوده باشد. باید به متخصص زنان اطمینان کافی داشت و پذیرفت اگر عدم پیشرفت روند زایمان دلیل پاتولوژیک داشته باشد، پزشک تصمیم درستی خواهد گرفت.

ترس چهارم: آسیب

برخی خانم‌ها فکر می‌کنند فشار ناشی از زایمان طبیعی و عبور جنین از کانال زایمان ممکن است به او آسیب برساند.

توصیه پزشک: زایمان روندی کاملا طبیعی است و عبور از کانال زایمان به هیچ‌وجه برای جنین خطرناک نیست. هنگام زایمان ماما وضعیت جنین را مدام بررسی می‌کند و با مشاهده هرگونه احتمال خطر موضوع را به متخصص زنان اطلاع می‌دهد تا اقدام‌های لازم انجام شود. مادر باید مطمئن باشد که زایمان طبیعی برای جنین بسیار سالم‌تر و کم‌خطرتر از سزارین است. قبل از زایمان می‌توان به کمک سونوگرافی از سلامت جنین مطمئن شد اما نکته مهم این است که خانم باردار به پزشک اطمینان کامل داشته باشد و در جریان زایمان خود را به او بسپارد. اگر خانمی به شدت از مرگ جنین یا مرگ خود حین زایمان هراس دارد، باید با یک روان‌شناس یا روان‌پزشک مشاوره کند و علت ترس خود را بیابد و آن را از بین ببرد.

ترس پنجم: زایمان زودرس

بعضی خانم‌ها از دردهای کاذب زایمان می‌ترسند و گمان می‌کنند ممکن است زمان زایمان زودتر از موعد فرارسد و کسی نباشد که به آنها کمک کند.

توصیه پزشک: اگر خانم‌ در مورد دردهای زایمانی اطلاعات کافی داشته باشد، می‌تواند آن را از دردهای کاذب تشخیص دهد. احتمال زایمان زودرس جز در موارد خاص بسیار پایین است ولی آمار نشان می‌دهد دوسوم زنان قبل از زمان موعد زایمان به بیمارستان مراجعه می‌کنند تا بستری شوند. روند زایمان طولانی است و با آغاز دردها فورا اتفاق نمی‌افتد. خونسردی خود را حفظ کنید و با آغاز درد با اورژانس تماس بگیرید تا شما را به بیمارستان برساند.

بارداری و زایمان علائم بارداری علائم زایمان - salamatnews.com

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران

هرآنچه باید در مورد خشم و عصبانیت و کنترل آن بدانیم

پیامدها و راهکارهای جلوگیری از تخلفات موتورسواران

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن

مادران شاغل و نگهداری کودکان

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟

مقایسه ای بین سزارین و زایمان طبیعی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

لیلا هادی پور کارشناس ارشد مامایی اداره سلامت مادران وزارت بهداشت در گفتگو با خبرنگار اجتماعی فارس، گفت: زایمان به دو صورت طبیعی و غیر طبیعی انجام می‌ گیرد که سزارین روش غیر طبیعی است.

وی گفت: زایمان به روش سزارین در صورتی انجام می‌ گیرد که جان مادر و نوزاد در خطر باشد. سزارین عمل جراحی بزرگی است که تمام عوارض اعمال جراحی را دارد.

کارشناس ارشد مامایی اداره سلامت مادران وزارت بهداشت گفت: یک عمل سزارین نیازمند تجهیزات، نیروهای متخصص از قبیل متخصص زنان، بیهوشی و جراح است و این عمل هزینه بسیاری را برای بیمار و بیمارستان در بردارد.

هادی ‌پور افزود: عفونت و خونریزی در زنانی که زایمان به روش سزارین انجام می ‌گیرد، نسبت به کسانی که به صورت طبیعی زایمان می ‌کنند، بیشتر است.

زنانی که به صورت غیر طبیعی زایمان می‌ کنند تا مدت‌ ها نمی ‌توانند، کارهای خود را انجام دهند.

عفونت و خونریزی در زنانی که زایمان به روش سزارین انجام می ‌گیرد، نسبت به کسانی که به صورت طبیعی زایمان می ‌کنند، بیشتر است.

وی اضافه کرد: در سزارین با این که تاریخ دقیق زایمان مشخص می ‌شود، ولی ممکن است، اشتباهی صورت گیرد و بچه نارس به دنیا بیاید.

درد در زایمان طبیعی، بعد از آن، از بین می‌ رود؛ به طوری که فاصله شروع زایمان تا پایان آن درد وجود دارد و بعد از زایمان درد بسیار کم است.

کارشناس ارشد مامایی اداره سلامت مادران وزارت بهداشت گفت: با روش‌ هایی دردهای زایمان طبیعی را می‌ توان کاهش داد که از مهمترین آن ها می ‌توان به مواردی چون استفاده از ماساژ، انجام زایمان در محلی که فرد در آن احساس راحتی کند به طوری که خلوت مادر رعایت شود و اجازه ورود یک نفر همراه در اتاق زایمان، اشاره کرد.

نوزاد

وی اضافه کرد: روش ‌های متفاوتی چون روش ‌های غیردارویی و دارویی برای کاهش درد زایمان در یک زایمان طبیعی به کار می ‌روند.

متداول ترین روش غیردارویی عبارت است از آماده سازی روانی بیمار قبل از زایمان که در این روش با آموزش صحیح نحوه تنفس و تمرکز زیاد، احساس درد کاهش می ‌یابد.

اساس آن بر این واقعیت است که اضطراب و ناآشنایی با مراحل زایمان، درد را تشدید می ‌کند و از این رو حمایت روانی از بیمار، درد را کاهش خواهد.

هادی ‌پور افزود: درد زایمان طبیعی به صورت مداوم نیست، ممکن است 30 ثانیه تا 60 ثانیه مادر درد داشته باشد و 2 دقیقه بدون درد باشد.

وی اضافه کرد: تحقیقات در بیشتر کشورهای پیشرفته بیانگر این است که زایمان‌ های طبیعی بهتر از زایمان ‌های سزارین است. 85 درصد از زایمان ‌ها طبیعی است و 5 تا 15 درصد به خاطر حفظ جان مادر و نوزاد باید به صورت سزارین انجام شود.

هادی ‌پور گفت: میزان خونریزی زنان بعد سزارین 2 برابر زایمان طبیعی است و احتمال عفونت زنان بعد عمل سزارین بسیار بیشتر از زایمان طبیعی است.

برای زایمان سزارین باید مرکزی با تمام تجهیزات کامل وجود داشته باشد. در یک اتاق عمل معمولی نمی ‌توان این کار را انجام داد. اگر مادری به داروی بیهوشی حساس باشد ممکن است عوارضی برای آن به وجود آید و احتمال ایجاد عوارض وابسته به بیهوشی، در سزارین خیلی بیشتر از زایمان بدون درد است.

کارشناس ارشد مامایی اداره سلامت مادران وزارت بهداشت گفت: ممکن است که پس از عمل زایمان، عوارض ریوی در مادر به وجود آید و هم آغوشی مادر و نوزاد در عمل سزارین به خوبی برقرار نمی شود.

زنی که عمل سزارین انجام می‌دهد 5 تا 10 روز بعد از زایمان قادر به انجام کارهای شخصی خود نیست.

طبق آماری که در سال 86 وجود دارد 40/5 درصد زایمان‌ ها در کشور ما به صورت سزارین و 59/4  درصد به صورت طبیعی بوده است.

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

فیلم/نحوه به دنیا آمدن نوزاد در زایمان طبیعی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

در این ویدئو نحوه به دنیا آمدن نوزاد به روش زایمان طبیعی نمایش داده می شود.

http://www.molkaneh.com/%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85%D9%86%D8%AD%D9%88%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D8%AF%D9%86%DB%8C%D8%A7-%D8%A2%D9%85%D8%AF%D9%86-%D9%86%D9%88%D8%B2%D8%A7%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%B7/

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران

هرآنچه باید در مورد خشم و عصبانیت و کنترل آن بدانیم

پیامدها و راهکارهای جلوگیری از تخلفات موتورسواران

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن

مادران شاغل و نگهداری کودکان

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟

فایده وضع حمل و زایمان طبیعی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

باز شدن دهانه رحم

بخش داخلى رحم که در دوران حاملگى چندین برابر اندازهٔ اصلى خود بزرگ شده بود، تنها وسیلهٔ یک لولهٔ باریک به نام 'گردن رحم' به واگینا، و به این وسیله با دنیاى خارج ارتباط پیدا مى‌کند. این لولهٔ تنگ به‌وسیلهٔ 'درد' آنقدر گشاد مى‌شود تا سر جنین و دنبالهٔ بدن وى بتواند از آن خارج شود. در حین انجام این عمل خونریزى بسیار کمى صورت مى‌گیرد که طبیعى است و چیزى به‌دنبال ندارد. بانوان نیرومند و کم حوصله غالباً نمى‌توانند خود را قانع کنند که نباید هیچ‌گونه عمل و اقدامى براى تسریح در انجام وضع حمل انجام دهند، بلکه فقط درد را باید تحمل نمایند. در حقیقت این مهم است که زن حامله ضمن وضع حمل احساس مى‌کند که نیرو و قدرت خارق‌العاده‌اى در او ایجاد مى‌گردد. ولى او نباید براى باز شدن دهانهٔ رحم انرژى خود را بیهوده با زور زدن، در این موقع از دست بدهد؛ بلکه باید آن را براى موقع مناسب که در پیش دارد ذخیره نماید. وقتى دهانهٔ رحم باز شد، طرد جنین صورت مى‌گیرد و اکنون کار سریع‌تر انجام مى‌شود. این دو مرحله یعنى باز شدن دهانهٔ رحم و زمان طرد جنین با یک حادثه از یکدیگر جدا شده‌اند، و آن ترکیدن پردهٔ جنین و خارج شدن مایع جنین است. جنین داخل رحم با یک پردهٔ ظریف که با مایع جنین پر شده احاطه شده است. او فقط به‌وسیلهٔ ملحقات آن یعنى بند ناف و جفت به جدار رحم و بدان وسیله به بدن ما ارتباط دارد. توسط جفت از جریان خون مادر عناصر لازم براى نمو جنین گرفته و عناصر بالااستفاده به خون مادر عناصر لازم براى نمو جنین گرفته و عناصر بالااستفاده به خون مادر پس داده مى‌شود.

مایع جنین در محفظه‌اى که جنین وجود دارد مى‌باشد، و در حقیقت وجود همین مایع است که هنگام وارد شدن ضربه، تصادم، فشار و امثال آن جنین محفوظ مى‌ماند. ممکن است وقتى اتفاق افتد که در اثر حادثه و ضربه‌اى پردهٔ مایع جنین پاره شود؛ و چنانچه اتفاق ناگوارى پیش نیاید پاره شدن محفظه در زمان و هنگام وضع حمل صورت خواهد گرفت. به‌وسیلهٔ شدت و نیروى دردها پرده پاره شده و جنین خارج مى‌گردد. اگر نیروى زن براى باز شدن راه‌هاى تولد مصرف شده است، اکنون طبیعت براى حمایت از زائو باز هم کمک مى‌کند تا نوزاد از رحم مادر خارج شود و عمل تولد انجام گیرد.

طرد جنین

درد همچنان ادامه دارد و فاصلهٔ بین آنها به‌تدریج کوتاه مى‌گردد. حالا دردهاى شدیدتر و فشار دهنده شروع مى‌شود، یعنى ماهیچه‌هاى شکم هم‌ کمک مى‌کنند. بیشتر قسمت شکم از ماهیچه تشکیل شده است. ماهیچه‌هائى که در غیر وارد آبستنى نیز وظیفه و کار معنى دارند، مثلاً در وقت تخلیهٔ روده و مثانه همراهى مى‌نمایند. اکنون آنها به موازات شروع درد، فعال شده و به حرکت مى‌آیند. این امر بدون اراده اتفاق مى‌افتد، و زن حامله احساس مى‌کند که یک نیروى فوق‌العاده در اینجا هم از جانب او به جریان کمک مى‌کند و خود را نیرومند و مقاوم حس مى‌کند. سر جنین در این موقع در ناحیهٔ لگن حس مى‌شود، و زن احساس مى‌کند که چیزى مى‌خواهد از او خارج شود. در این هنگام گاهى فشار زیاد موجب دفع مدفوع وادرار مى‌گردد.

او مصمم مى‌شود که وضع حمل را خاتمه دهد، تمام نیروى خود را جمع مى‌کند و تا اندازه‌اى که ممکن است با زور زدن به جریان کمک مى‌کند. بسیارى از خانم‌ها در این زمان احساس مى‌کنند که در حال سبک شدن هستند. و نیز حس مى‌کنند که خود آنها قادر به کمک هستند و فقط نباید منتظر درد باشند. این تلقین به آنها نیرو و جرأت تازه‌اى مى‌دهد. در فاصله‌هاى کوتاه ما بین دو درد، زن بدون شک خسته است، ولى باید هر چه قابله به او دستور مى‌دهد انجام دهد: به پهلوى قرار گرفته پاهاى خود را به وضع مناسبى قرار دهد و غیره. چنانچه به دستور قابله توجه نکند، کار خود مشکل مى‌شود و در اجراء زایمان تأخیر مى‌شود. به‌علاوه کار را بر بهترین قابله مشکل و سخت مى‌کند و اِعمال کمک‌هاى لازم و اثر کار درست را از بین مى‌برد. دردهاى پى در پى سر نوزاد را تا انتهاء واگینا، نزدیکى راه خروجى هدایت کرده است، و آن اکنون روى بخش نرم و ماهیچه‌اى لگن و روى دام (بخش گوشتى مابین معقد و اندام تناسلى خارجى) قرار گرفته است ماما به ترتیبى از ناحیهٔ دام حمایت مى‌کند که در موقع خروجى ناگهانى سر نوزاد، پاره نشود.

حالا باز هم با فشار و زور زدن براى آخرین بار، سر نوزاد متولد مى‌شود، و با یک دفعه زور زدن دیگر بدن نوزاد نیز متولد مى‌گردد. معماى پسر یا دختر هم حل شد. مادر براى اولین بار صداى فریاد طفل خود را که آنقدر براى خاطر او رنج کشیده و در زحمت بوده مى‌شنود. طفل کاملاً سالم است. به تغییر فاحش محیط زندگى خود با فریاد اعتراض مى‌کند. چرا که درون گرم مادر را ترک کرده و به تأثیرات دنیاى جدید از قبیل درجه حرارت و نور عادت ندارد. در اثر فریاد کشیدن، تنفس ریوى به‌وقوع مى‌پیوندد. تا کنون طفل اکسیژن لازم را از خون مادر خود گرفته است. اما حالا دیگر خود او است که باید این عنصر مهم حیات را براى زندگى خود یا تنفس در هواى آزاد تأمین کند با اولین فریاد طفل، در مادر آرامش روحى ظاهر مى‌گردد. مادر کار سختى را به پایان رسانده، اما خوشبختانه نتیجهٔ خوب خود را گرفته و اکنون بچه نزد او است. این تغییرات اساسى و ناگهانى روحى، به‌صورت خنده و گریه و حتى گاهى هر دو با هم در مادر ظاهر شده و حالتى افسانه‌اى در او پدید آمده که حکایت از انقلاب روى و شاید از خوشحالى فوق‌العاده‌اى مى‌کند که پس از نه ماه انتظار بالأخره به آن چیزى که مى‌خواسته رسیده است. آرى تولد طفل خود را به چشم مى‌بیند. او متولد شده اما هنوز با جسم مادر ارتباط او قطع نشده؛ این ارتباط ناف است که از شکم نوزاد به حفت و جدار رحم هدایت مى‌شود. بخش داخل رحم از مخاط پوشیده شده و محلقات جنین در آن ریشه دوانده است. جنین مانند درختى در زمین، از طریق بندناف، جمیع مواد لازم براى نمو نهال وجود خود را از زمین گرفته است.

چند دقیقه پس از تولد نوزاد، قابله بندناف را چند سانتى‌متر بالاتر از بدن نوزاد مى‌بُرد و ارتباط جسمانى بین طفل و مادر را قطع مى‌کند. کودک از حالا موجود مستقلى است. پس از قطع بندناف اگر نوزاد به خوبى تنفس مى‌کند او را در پارچه‌اى پیچیده و در کنارى باید گذارد و دیگر به مادر باید توجه کرد. هنوز وضع حمل پایان نیافته است.

طرد جفت جنین

اکنون آخرین مرحلهٔ زایمان است. زمان طرد جفت (اندامى که به جدار رحم چسبیده است و از بندناف خارج مى‌شود) مى‌باشد. قسمت عمدهٔ جفت از عروق تشکیل یافته، و ساختمان آن نرم و اسفنجى است. یک‌بار دیگر زن فشارى احساس مى‌کند و ماهیچه‌هاى شکم نیز به فعالیت در مى‌آیند. سپس جفت خارج مى‌شوند. اکثراً بدون کمک خارجى صورت مى‌گیرد و وضع حمل پایان مى‌یابد.

خونریزى در پایان وضع حمل

در نتیجهٔ جدا شدن و رانده شدن جفت، خونریزى به‌وجود مى‌آید. بدون تردید در داخل رحم زخمِ بازى وجود دارد که مانند سایر زخم‌هاى از آن خون جارى است. بعضى از خانم‌ها از خونریزى ترس و وحشت دارند، و چنانچه خونریزى زیاد باشد تصور شفا یافتن نمى‌کنند، ولى باید بدانند که پس از تخلیهٔ کامل رحم، سطح بزرگ زخم به سرعت کوچک مى‌شود؛ ماهیچه‌هاى رحم نیز خیلى زود جمع مى‌شوند و به حالت خود برمى‌گردند؛ جائى که جفت از آن کنده شده هم به فوریت سطح آن کوچک شده و رگ‌هاى نیمه باز بسته مى‌شوند. اگر وقتى اتفاق افتد که مرحلهٔ رانده شدن جفت به خوبى سپرى نگردد یعنى به قول معروف جفت نباید و خونریزى ادامه داشته باشد باز هم جائى با ترس و وحشت نیست، زیرا قابله با وسائلى که در اختیار دارد قادر است به سادگى معالجه نماید. از طرفى علم طب اخیراً داروهاى زیادى علیه خونریزى کشف نموده که با تزریق آنها فوراً خونریزى بند مى‌آید. ضمناً یادآورى مى‌شود که اصولاً خانم‌ها در مقابل خونریزى مقاوم هستند و در این خصوص از مردان بیشتر استقامت دارند. خون تلف شده در یک زایمان خیلى بیشتر از یک رگل طبیعى نیست، و بدن این خون را پس از چند روزى مى‌سازد و جایگزین مى‌کند.

زایمان

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

زایمان به سه مرحله کلی تقسیم می شود :

مرحله اول که دردهای زایمانی شروع شده و پیشرفت می کند تا رحم آماده خروج نوزاد شود.

مرحله دوم که در آن خروج نوزاد و تولد اتفاق می افتد.

مرحله سوم که جفت خارج می شود.

مرحله اول یا دردهای زایمانی

در این مرحله با شروع انقباضات رحمی، گردن رحم تدریجا نرم و منبسط می شود تا به10 cm برسد. این مرحله خود به مراحل سه گانه فاز ابتدایی، فاز اکتیو و فاز انتقالی تقسیم می شود.

فاز ابتدایی

فاز ابتدایی فازی است که در آن رحم به صورت منظم منقبض می شود. این انقباضات بر خلاف انقباضات براکستون هیکز که نا منظم و بی درد هستند، به تدریج دردناک می شوند.

ریتم و سرعت زایمان در هر خانم باردار ممکن است خصوصیات مخصوص به خود را داشته باشد. بعضی ها حتی متوجه انقباضات اولیه نیز نمی شوند در حالیکه دهانه رحم چندین سانتیمتر باز شده است. وقتی که گردن رحم شروع به باز شدن می کند، وضعیت آن در لگن تغییر می کند و به سمت جلو آمده و نرم می شود. برای اینکه بتوانید تفاوت این دو را بهتر درک کنید نوک بینی خود را لمس کنید، سفت و عضلانی است؛ حالا لبهای خود را لمس کنید، نرم و شل است. سرویکس یا گردن رحم از حالت سفت به حالت شل در می آید.

چه می توان کرد؟

شما می توانید در خانه چرخی بزنید، برای قدم زدن بیرون روید، یک فیلم تماشا کنید، یک حمام گرم بگیرید. چرت بزنید یا استراحت کنید.. تنقلات میل کنید؛ خوراکی های غنی از کربوهیدرات بهترین انتخاب هستند. اگر انقباضات دردناک است، ماساژ و تکنیک های آرامش بخشی و دوش آب گرم مفید واقع می شوند.

فاز فعال

ماما ها و پزشکان فاز فعال را مرحله ای می دانند که در آن سرویکس باز شده و انقباضات شما نزدیک به هم و قوی تر شده اند. سرانجام فواصل سه یا چهار دقیقه ای به فواصل 60 تا 90 ثانیه می رسند و انقباضات شدید می شوند.

چه می توان کرد؟

زمانی که رفتن به بیمارستان یا زایشگاه از ماندن در خانه بهتر به نظر می رسد، موقع عزیمت است. اگر در خانه زایمان می کنید به مامای خود اطلاع دهید. انقباضات پشت سر هم می آیند، وضعیت های مختلف را امتحان کنید تا ببینید در چه وضعیتی احساس راحتی بیشتری می کنید. تمرین تنفس و تکنیکهای آرامش بخشی در این مواقع مفیدند.

توجه کنید که می توانید یک دوش آب گرم بگیرید که برای کاهش درد بسیار مفید است و همچنین زایمان را سرعت می بخشد. حتی می توانید زایمان در وان آب را انتخاب کنید.

گاهی اتفاق می افتد که در طی زایمان باز شدن سرویکس کند شده یا متوقف می شود. در این هنگام قدم زدن، ماساژ و حتی گریه کردن کمک می کند که اضطراب عاطفی از بین رفته و جریان زایمان سریع تر شود. اگر کیسه اب پاره نشده باشد، ماما با پاره کردن کیسه آب، پروسه زایمان را سرعت می بخشد. می توان از مسکن ها و بی حسی های نخاعی هم استفاده کرد.

فاز انتقالی یا مرحله گذر

طی این فاز سرویکس از 8 تا 10 سانتیمتر باز می شود. هر بار که انقباض زایمانی شروع می شود 1 تا یک و نیم دقیقه به طول می انجامد و تقریبا هر 3 دقیقه تکرار می شوند. این مرحله معمولا دوره سختی از مراحل زایمانی است.

چه می توان کرد؟

زایمان بسیار نزدیک است. وضعیت راحتی را برای خود انتخاب کنید. در فواصل انقباضات آرام باشید. تنفس خود را منظم کنید، از بینی نفس بکشید و از دهان بیرون دهید. اشکالی ندارد اگر بخواهید برای تحمل بهتر درد فریاد بزنید.

مرحله دوم یا تولد نوزاد

در این فاز رحم نوزاد را به بیرون می راند تا از کانال زایمانی یا همان واژن به دنیای بیرون بیاید. در این هنگام همراه انقباضات، شما سر نوزاد را بین پاهای خود حس می کنید. در ابتدای انقباض، نوزاد به بیرون رانده شده و انتهای انقباض کمی به داخل کشیده می شود. وقتی سر نوزاد در واژن قرار می گیرد، ماما از شما می خواهد که کمتر فشار بیاورید تا نوزاد به آرامی بیرون آید و ریسک پارگی در شما کمتر شود. اگر شما قبلا زایمان کرده باشید این فاز برای شما 5 تا 10 دقیقه طول می کشد. اگر زایمان اول شما باشد این فاز ممکن است ساعتها طول بکشد.

چه می توان کرد؟

به بدن خود توجه کنید. وقتی قدرت دارید زور بزنید. سعی کنید هنگام فشار آوردن نفس خود را حبس نکنید. در هر انقباض چندین بار زور بزنید. از کشش زمین استفاده کنید، ایستاده یا در حالت چمباتمه قرار بگیرید. اگر خیلی خسته شده اید، به پهلوی چپ بخوابید. اگر بی حسی نخاعی دارید، ماما به شما می گوید که چه زمانی زور بزنید. احتمالا وی توصیه خواهد کرد تا زمان دیده شدن سر نوزاد زور نزنید.

مرحله سوم یا خروج جفت

شروع این فاز از زمانی است که نوزاد بطور کامل بیرون آمده و در این فاز جفت بیرون می آید. جفت سیستم حمایتی جنین است که مسئول رساندن مواد مغذی به جنین و دفع مواد زائد از آن می باشد. پس از اتمام مرحله تولد نوزاد، انقباضات تا مدت کمی ادامه می یابد . خروج کامل جفت و ضمائم بیش از 5 تا 10 دقیقه طول می کشد.

چه می توان کرد؟

شما احتمالا این فاز را حس نمی کنید چون تمام توجه شما به نوزاد معطوف است. گذاشتن نوزاد روی قفسه سینه سبب ترشح هورمونهایی می شود که به جدا شدن جفت از رحم کمک می کنند. در این هنگام شما یا بسیار ضعف داشته و یا بسیار هیجان زده هستید. بعضی از مادران به علت زایمان طولانی و دردناک قادر به توجه کافی به نوزاد نیستند. بیشتر خانمها در این مرحله نیاز به استراحت و تغذیه مناسب دارند.

حال نوزاد خود را تحسین می کنید. دستها و پاهای او را بررسی می کنید. او را در بغل می گیرید. اگر می خواهید نوزاد را با شیر خود تغذیه کنید از همین الان شروع کنید. تعجب نکنید اگر نوزاد تمایلی نشان نمی دهد. اگر حتی او را به سینه تان بفشارید کافیست و او خیلی زود به خوردن شیر تمایل پیدا می کند.

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

مراحل زایمان

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

                                              http://maktoobshop.com/

زایمان در پاسخ به یک هورمون شروع می‌شود که به احتمال زیاد در پاسخ به محرک‌های غده آدرنال کودک است. این محرک رحم را بی‌درنگ به انقباض وا می دارد. کیسه آب قبل یا بعد از این انقباض پاره می‌شود. در واقع همه تولد‌ها مثل هم نیستند.

در صورت استفاده از تزریق (زمانی که زایمان به روش پزشکی القا می‌شود)، هورمون از طریق تزریق وریدی سرم (drip) یا از طریق قرار دادن شیاف در واژن، وارد بدن شده و باعث انقباض رحم می‌شوند.

هدف از این انقباضات باز کردن گردنه رحم است تا کودک بتواند از مجرای زایمان (واژن) به پایین حرکت کرده و متولد شود. در شروع زایمان گردنه رحم به زحمت باز یا متسع می‌شود و ظرف ۵ تا ۱۵ ساعت بعد کاملاً باز می‌شود.

مرحله اول

نوزاد به سمت پایین هل داده شده و تقریباً به انتهای مجرای زایمان می‌رسد، معمولاً اول سر نوزاد به دنیا می‌آید.

در طول این مرحله هریک از انقباضات به انقباضات قبلی نزدیک‌تر شده و طولانی‌تر خواهد بود. یعنی با پیشروی زایمان، زایمان سریع‌تر می‌شود. معمولاً اتساع دهانه رحم از ۱ یا ۲ سانتی متر به ۵ تا ۶ سانتی متر، واز گشاد شدن آن از ۵ یا ۶ سانتی متر به ۱۰ سانتی متر (کاملاً باز) بیشتر طول می‌کشد.

به طور کلی در آغاز مرحله اول در هر ۱۰ دقیقه یک انقباض ۴۰ تا ۵۰ ثانیه‌ای تجربه می‌شود و یک انقباض بیش از یک دقیقه‌ای که در پایان تقریباً هر ۳۰ ثانیه یک بار رخ می‌دهد. تا این زمان گردنه رحم (سرویکس) کاملاً باز شده و برای نزول نهایی و تولد سر نوزاد به اندازه کافی باز شده است.

در طول این مرحله تحرک مداوم شما و قرار گرفتن در جایی که بتوانید به وضعیت‌های مختلفی قرار بگیرید، از قبیل تکیه دادن به چیزی و یا قرار گرفتن به شکل ۴ دست و پا کمکتان می‌کند.

پیشرفت کند زایمان

زایمان همیشه راحت نبوده و قدرت آن به تدریج بیشتر نمی‌شود. گاهی ممکن است انقباض کند شده یا حتی متوقف شود. در صورتی که حال شما و نوزادتان خوب باشد، جای نگرانی وجود نخواهد داشت. فقط صبور و خونسرد باشید و در حالی که منتظر شروع انقباض هستید، آماده راه رفتن و یا تغییر وضعیت باشید.

در صورتی که انقباض‌ها به مدت زمانی طولانی کند شوند و تصور شود که استفاده از چیزهای کمکی به نفع شما و کودکتان باشد، ممکن است به شما توصیه شود که با موارد زیر موافقت کنید:

تحریک انقباضات با استفاده از تزریق وریدی سرم (drip) هورمون (معمولاً آکسی توسین مصنوعی به نام سینتوسینون تزریق می‌شود).

پاره کردن مصنوعی غشا (ARM): اصطلاح فنی به معنای پاره کردن کیسه آب دور کودک.

نقطه منفی این شیوه این است که ممکن است باعث انقباض‌های شدیدی شود که تحمل آن کمی برایتان سخت است.

مرحله دوم

این مرحله، مرحله تولد نوزادتان است که معمولاً خیلی کوتاه‌تر از مرحله اول است. زمان‌ها یکسان نیستند: ممکن است خیلی سریع باشد و فقط چند دقیقه طول بکشد یا بیش از دو ساعت طول بکشد. ممکن است کار سختی نیز باشد، زیرا در این مرحله شما نقش فعالی در هل دادن کودک به بیرون از رحم دارید.

توصیه مشاور: مدت زمان مرحله دوم زایمان نیز وابسته به ژنتیک، تعداد زایمانها، جثه نوزاد، سایز لگن مادر، شدت و مدت انقباضاهای رحمی و... می باشد.

مرحله دوم با باز شدن کامل گردنه رحم شروع می‌شود (۱۰ سانتی متر) و شدیداً احساس می‌کنید که باید به سمت پایین زور بزنید. اما اگر اپیدورال تزریق کرده باشید ممکن است نیاز به زور زدن را حس نکنید. در این صورت مامایتان به شما خواهد گفت که کی باید زور بزنید.

ماما که شاهد این اتفاقات است می‌تواند شما را در زور زدن راهنمایی کند. شاید از شما بخواهد که برخی از زور زدن‌ها را نگه دارید تا با تنفستان هماهنگ شود یا در برخی مواقع هنگامی که نیاز به زور زدن دارید، نفس بکشید. این کار به جلوگیری از پارگی پرینیوم (محل عجان) که ممکن است در اثر سرعت بیش از حد بیرون آمدن کودک روی دهد، کمک می‌کند.

اول سر کودکتان ظاهر می‌شود که به آن تاجگذاری (crowning) می‌گویند. با چند انقباض بیشتر سر او به دنیا می‌آید. معمولاً روی او به پشت شماست. سپس سرو شانه کودکتان به پهلو می‌چرخد و کودک کاملاً به دنیا می‌آید. بند ناف او در این مرحله بسته شده و بریده می‌شود. سپس بعد از اینکه اطمینان حاصل شد حال هردوتان خوب است، کودک را در آغوش خواهید گرفت.

مرحله سوم

در این مرحله جفت بیرون می‌آید که ۱۵ تا ۳۰ دقیقه طول می‌کشد. از آنجایی که بیشتر حواستان به نوزادتان است شاید خیلی متوجه خارج شدن آن نشوید.

با به دنیا آمدن نوزادتان ممکن است هورمونی مصنوعی به شما تزریق شود، معمولاً به باسن یا رانتان. ماما باید قبل از تزریق این هورمون نظر شما را بپرسد. این هورمون رحم را تحریک به انقباض کرده و باعث بیرون آمدن جفت از رحم می‌شود.

شاید از شما بخواهند که یک یا دو بار زرو بزنید تا جفت بیرون بیاید و ماما ممکن است از طریق فرآیندی به نام کشش کنترل شده بند ناف (controlled cord traction) به شما کمک کند – یعنی یک دستش را روی شکمتان قرا داده و با دست دیگرش بند ناف را نگه می‌دارد.

جفت جدا شده و رگ‌های خونی درون رحم خودشان را بسته و بیشتر خونریزی را متوقف می‌کنند (کمی خون ریزی طبیعی است).

برخی از مادران مرحله سومی را به نام مرحله روان‌شناسی یا طبیعی انتخاب می‌کنند. یعنی رحم خودش منقبض شده و جفت و پرده جنینی را بیرون می‌دهد. بعد از بیرون آمدن جفت، بند ناف بعد از متوقف شدن نبض آن، بسته شده و بریده می‌شود.

اگر این شیوه را ترجیح می‌دهید حتماً در یادداشت یا برنامه زایمانتان ذکر کنید. در برخی مواقع برای مثال در صورت وجود خطر خونریزی یا داشتن مشکل فشار خون ممکن است این شیوه برایتان خطر داشته باشد.

مترجم: مریم انصاری

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

عکسهایی از مراحل زایمان انسان

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

عکسهایی از مراحل زایمان انسان

منبع :pesardokhtara.blogfa.com

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران

هرآنچه باید در مورد خشم و عصبانیت و کنترل آن بدانیم

پیامدها و راهکارهای جلوگیری از تخلفات موتورسواران

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن

مادران شاغل و نگهداری کودکان

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟

مراحل زایمان طبیعی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

مراحل زایمان طبیعی

در بحث آمادگی برای زایمان گفته شد که یک هورمون اکسیتوسین یا هورمون درد داریم که باعث فشار بر روی رحم می شود و انقباضات آغاز می شوند، شکم سفت می شود تا بچه رو آرام آرام به سمت بیرون هدایت کند. از طرف دیگر هورمون اندورفین یا مرفین طبیعی بدن ترشح می شود که درد ها رو کاهش می دهد و باعث بالا رفتن کیفیت انقباضات می شود. بنابراین زمان زایمان کوتاه میشود و بچه با تعلل کمتری مسیر را طی می کند. در واقع استفاده از آمپول فشار به همین دلیل عدم پیشرفت است برای اینکه کیفیت انقباضات پایین است. و باز این آمپول فشار دخالت در روند طیبعی است. هر قدر این مداخله ها کمتر باشد و روند، طبیعی تر طی شود، برای مادر و بچه بهتر است. ولی گفتیم که اندورفین ایرادی که دارد این است که نسبت به هورمون استرس یا همان آدرنالین حساس است. و وفتی آدرنالین ترشح می شود، ترشح اندورفین قطع می شود. و این استرس به هر حال معضلی که مادر در زمان زایمان با آن درگیر است. چون نا آگاه است و نمی داند که دارند باهاش چه کار می کنند وتوضیحات لازم بهش داده نمی شه و....

حالا با پذیرفتن این شرایط در بیمارستان هامون اگر بخواهیم زایمان طبیعی بکنیم، باید  ببینیم که چه بکنیم تا نگذاریم که این شرایط ما رو به سمت استرس ببره و نگذاریم که ترشح اندروفین مختل بشود.

در درجه اول باید اصلاح وضعیت بکنیم بعد تنفس ها و بعد تن آرامی:

لگن شما در طول بارداری داره یواش  یواش باز میشه، برای همینه که شما در نواحی شکم و لگن و کمر و پا، درد دارید. و این باز شدن مفاصل و استخوان های لگن، فشار می آورد به عروق اطراف آن و خون رسانی  را مختل می کند و درد ایجاد می شود. 

حالا ما باید به این لگن کمک کنیم که - درزمانی که میزان ترشح هورمون ها بالا می رود و این ابعاد بازترمی شود- باز هم خودش رو باز تر کند. مادر می تواند تا 28% به باز شدن بیشتر لگن از حد طبیعی کمک کند. البته توجه داشته باشید که باز شدن 28%، به اندازه میلیمتر است. نه اینکه فکر کنید بعد از زایمان لگن کلی پهن شده و زیبایی شما تحت تاثیر قرار گرفته است.

دور سر بچه را در آخرین سونوگرافی که انجام می شود اندازه می گیرند که اسمش BPD (By Pariental Dimeter) که در آن بزرگترین قطر سر بچه اندازه گرفته میشود. و آن را با کوچکترین قطر لگن مقایسه می کنند. اگر بزرگترین قطر سر بچه ازکوچکترین قطر لگن، بزرگتر باشد، زایمان طبیعی ممکن نیست. مثلا اگر قطر سر بچه 9.3 میلیمتر باشد و قطر لگن 9.1 میلیمتر امکان زایمان طبیعی نیست. پس می بینید که در باز شدن 28% لگن، بحث میلیمتر است. و این باز شدن هیچ تاثیری در ساختار بدنی مادر از لحاظ زیبایی نمی گذارد. مضاف بر اینکه چه در زایمان طبیعی و چه در سزارین باید دوباره لگنی رو که باز شده سر جایش برگردانده شود. که این ها هم تکنیک دارد. اینکه چگونه لگن را محکم ببندید و چه حرکاتی انجام دهید و چه حرکاتی انجام ندهید تا این لگن سر جایش برگردد. و ایجا هم بحث زیبایی نیست بلکه می خواهیم با این کار به لگن آسیب نرسد.( دیدید بعضی خانم ها بعد زایمان اردک وار راه می روند؟ برای اینه که لگن درست سر جایش بر نگشته است. و به همین دلیل سنتی های ما هم به کمر مادر مخلوط قرص نر و ماده آرد نخود خام و زرده تخم مرغ (همان قرص کمر) با یک پارچه سفت می بستندو صبح او را حمام می بردند، لگن رو با ماساژ سر جایش بر می گرداندند. این روشهای سنتی ما بسیار خوب بوده ولی متاسفانه کمرنگ شده. ولی حالا شما باید این تکنیک ها را بیاموزید و حتما انجام دهید.)

الان هدف ما باز گردن هر چه بیشتر لگن است. بنابراین حرکت هایی مثل وضعیت گربه و وضعیت سجده و چرخش لگن و راه رفتن بسیار به این باز شدن آرام آرام کمک می کند و همچنین باعث قوی شدن عضلات می شود. تا موقع زایمان یکدفعه نخواهد باز شود و درد های زیادی برای مادر به همراه بیاورد. در ضمن این حرکات باعث بالا رفتن جریان خون در این نواحی می شود و در نتیجه درد های دوران بارداری نیز تسکین پیدا می کند.

آنچه در زمان زایمان مهم است این است که بدانیم چگونه ابعاد لگن را باز کنیم و چه زمانی باید این کار را انجام دهیم:

در مورد بچه ای که هفته 37 را گذرانده و مادر آبریزش واضح ندارد و حرکات بچه را احساس می کند و کلا حالش خوب است به شما نمی گوییم تا احساس درد کردید بلافاصله بیمارستان بروید. بلکه صبر کنید و در منزل یکسری اصلاح وضعیت کنید و بعد بیمارستان بروید.

ولی اگر کیسه آب پاره شد  یا خونریزی واضح دیدید یا اسهال و استفراغ یا استفراغ شدید داشته باشید و یا بچه به طور معنا دار حرکاتش کم شده باشد به هیچ عنوان صبر نمی کنیم وچه درد شروع شده باشد و چه شروع نشده باشد،  بلافاصله می رویم بیمارستان.

ولی حالتی که :

شکم گرفت ، منقبض شد و حالت درد هم بهش اضافه شد و10-15 ثانیه طول کشید و ول کرد. بعد نیم ساعت دوباره همین حالت تکرار شد. دوباره و دوباره تا چند دفعه. بعد این بار بیست دقیقه بعد شکم گرفت ، منقبض شد واین حالت درد هم بهش اضافه شد و15-20 ثانیه طول کشید و ول کرد. و شد بیست دقیقه یکبار و  بعد همین حالت شد یک ربع یک بار و ده دقیقه یکبار و.... شروع زایمان است.

در واقع یک شروع داریم یک پیک ویک استراحت . هر چه جلو می رویم فاصله بین درد ها کم می شود و شدت آن زیاد می شود. این روند یک زایمان طبیعی است واگر اتفاق افتاد یعنی زمان زایمان است. ممکن است،  این درد اول که فاصله هایش نیم ساعت است، مثلا پنج بار اتفاق بیفتد و 2ساعت ونیم طول بکشد و بیست دقیقه ای ها مثلا پنج بار باشد و 1 ساعت طول بکشد. در این حالت ها هول نشوید وسریع بیمارستان نروید، بلکه اصلاح وضعیت رو شروع کنید تا ابعاد لگنتان باز شود وعلاوه بر آن اندورفین در بدنتان ذخیره کنید.

اول چه کارهایی نباید انجام دهید:

هول نشوید و به این و آن زنگ نزنید که اونها هم هی نظر بدهند که چه کار بکن و چه کار نکن، چون همه دوست دارند تجارب خودشون رو بگن و اینها باعث تشویش شما میشود. بلکه به کسی که اطمینان دارید که می تواند حامی شما باشد اطلاع دهید که پیشتان بیاید. همسر یا خواهر یا مادر یا دوست. کسی برایتان یار است نه بار. بعضی وقت ها بعضی همسرها بار هستند، چون خودشون هول می شوند.

در فواصل بین انقباض ها (زمانهایی که انقباض ندارید):

یک دوش بگیرید، موهاتون رو سشوار بکشید (بدون آرایش و اگه لاک دارید پاک کنید) و یه موزیک ملایم بگذارید دلتون خواست برقصید، آواز بخونید ،هر کاری که دلتون خواست بکنید، کاری کنید که احساس آرامش کنید. که اندورفین ذخیره شود. ساکی که برای خودتان و بچه آماده کردید رو چک کنید. مدارک رو چک کنید. نوشیدنی و غذا هرچه دوست دارید بخورید ولی سبک باشه وسهل الهضم باشه. خورشت بادمجون، آش رشته، قورمه سبزی، زرشک پلو مرغ همه سنگینند. 5-6 روز قبل از تاریخ زایمان اینها رو نخورید. گرسنگی نکشید ولی سبک . مثل ماست های میوه ای کاله و کمپوت گلابی و ماست و مایعات و هر چه که سهل الهضمه و هر چه میل دارید آرام  آرام و کم کم بخورید. و دراز بکشید.

زمان هایی که انقباض دارید:

برای اینکه حوصله تون سر نرود جریان خون زیاد شود و حواستان از درد پرت شود:

 مثل هشت انگلیسی راه بروید. راه رفتن به باز شدن ابعاد لگن خیلی کمک می کند. 

از راه رفتن خسته شدید، دست ها رو از جلو بگذارید روی دیوار و لگن رو خوب از دو طرف چرخش بدهید.

 دم و بازدم عمیق بکشید. 

یک پا رو روی صندلی بگذارید و پای دیگر روی زمین و بکشید تا لگن باز شود و بعد پای دیگر.

روی صندلی بصورت برعکس بنشینید، بطوریکه قفسه سینه به سمت پشتی صندلی و پاها در دوطرف صندلی قرار بگیرند و باسن رو به عقب بکشید.

به پهلودراز بکشید و یک پا رو به طرف شکم بکشید.

حرکت گربه: دست ها و زانوها روی زمین و به اندازه عرض شانه باز و دم و باز دم و چرخش لگن.

و حرکت سجده بصورتی که پا ها رو از هم باز می کنیم و دست ها رو به جلو می کشیم.

یکسری درد های کاذب داریم که مثل درد های زایمان نظم ندارد. ممکنه دوسه بار هم در هفته های آخر به سراغتون بیاید.

کی برویم بیمارستان :

بستگی به زمان و مکان شما دارد. اینکه در چه زمانی از روز هستیم و فاصله تان از بیمارستان چقدر است. مثلا 5 بعد ازظهر که ترافیک داره سنگین و سنگین تر میشه بهتره وقتی درد ها 10 دقیقه یکبار شد به سمت بیمارستان راه بیافتید.

نصفه شب که خلوته 5 دقیقه یکبار که شد بروید.

دو تا فاز در زایمان طبیعی داریم:

· فاز نهفته: تا 5 دقیقه یکبار درد ها ایجاد شده است.

· فاز فعال: شروع زایمان است و شما در هر 10 دقیقه سه انقباض دارید. تقریبا در هر سه دقیقه یک انقباض حدودا 40 ثانیه ای . و دهانه رحم تان سه الی چهار سانتیمتر باز شده است. و سر داره می آد پایین . که می خواهیم در این فازفعال شما در بیمارستان باشید. در این فاز شماحوصله ای برای انجام حرکات اصلاح وضعیت ندارید. بلکه تکنیک های دیگری وجود دارد که برای ترشح هر بیشتر اندورفین و بالا بردن هر چه بیشتر کیفیت انقباضات است. زمان معمول فاز فعال در بچه اول 6-8 است. ولی مادری که این مراحل گفته شده را گذرانده باشد و آماده است می تواند به 3-4ساعت برساند. هر کاری که در خونه و در اصلاح وضعیت انجام دادید اگر بتوانید در اتاق زایمان و در این فاز انجام دهید خوبست. ولی اگر نخواستید هیچ مسئله ای نیست. اگر دوست دارید بخوابید. فقط طاق باز نخوابید و به پهلوها بخوابید. چون نتها مهره ای که در زمان زایمان متحرک است دنبالچه است و زمانی که سر بچه می خواهد پایین بیاید، اگر مادر در وضعیت طاق باز باشد، به آن گیر می کند.

تنفس و تن آرامی ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. و هدف از این دو منحرف کردن فکر شما از ترس زایمان است. به نفس ها تون آگاه شوید. تنفس های عمیق بگیرید و در موقع انقباض ها و فاز فعال  چون درد سنگین است تنفس عمیق ممکن نیست پس اصلا نباید خودتان را ببازید. و نفستان را حبس نکنید. چون حبس نفس باعث کمبود اکسیژن و درد بیشتر است. وقتی درد آمد دم ها رابشکنید. دم دم دم دم دم و یک بازدم. وسعی کنید با بچه در ذهنتان صحبت کنید. در زمان استراحت به درد بعدی فکر نکنید بلکه در زمان درد به استراحت فکر کنید.

می دانید که دهانه رحم ابتدا بسته است و بعد از شروع زایمان، یک سانت یک سانت باز می شود تا به 10 سانت برسد سپس سر بچه می تواند بیرون بیاید. وقتی که در اندازه 8 سانت هست و سر بچه می چرخه و در انتهای مسیر کانال قرار می گیرید احساس زور بهتون دست می دهد و شما حتما باید بگید که احساس زور دارید سپس شما رو معاینه داخلی می کنند و چون هنوز 10 سانت نشده میگویند که بهتر است که برای این یک یا دو سانتی که مونده زور نزنید. برای کم کردن این قشار و احساس زور باید اصلاح وضعیت کنید. بهتر است به وضعیت سجده و یا به پهلو بخوابید. تا حس زور کمتر بشه. و در این حالت تمرکزتان را به بازدم بدهید و به جای زور بازدم های کوتاه داشته باشید. مثل فوت کردن 10 تا شمع. بعد شما رو دوباره معاینه می کنند و میگن الان 10 سانت بازه و شما رو می برند برای زایمان. در اینجا یک پدیده بسیار زیبایی رخ می دهد و آن یک استراحت 7-8 دقیقه ای است برای ذخیره اندورفین و شما در 7-8 دقیقه اصلا درد ندارید. برای زایمان در سیستم ما مادر را می خوابانند. روی تختی که  دو تا رکاب داره و در وضعیت ژنکولوژی. و هر وقت انقباض آمد شکم را به تو می دهید و با بازدم های منقطع زور می زنید. این زور زدن نباید به سمت مقعد باشد. شما با تمرین های کف لگن (کگل) مجرای واژن را کاملا می شناسید، پس باید به سمت واژن زور بزنید.

بعد از بیرون آمدن بچه، پزشک او را روی شکم شما قرار می دهد و شما رو لمس میکند و گریه می کنه و خشکش می کنند و بعد بند ناف رو از بچه جدا می کنند. آنچه در رحم مانده، کیسه آب و جفت است که بعد از 5 دقیقه صبر کردن، همه بیرون می آید. اصلا دوست نداریم که با فشار بر روی شکم این موارد تخلیه شود بلکه باید خودش بیرون بیاید.  

سوال: اپیلاسیون در دوران بارداری مجاز است؟

بعد از هفته های 35-36 به هیچ وجه. جون عروق گشاد شده اند.

سوال: قبل ازشروع زایمان shave کردن ایرادی ندارد؟

 خیر ولی الان مادر رو مجبور به این کار نمی کنند. و می تواند این کار را نکند. بهتر است در بیمارستان این کار انجام نشود چون پوست حساس شده ممکن است باعث عفونت شود.

سوال: آیا انقباض رحم ناشی از ارگاسم مثل انقباض رحم ناشی از استرس و ناراحتی برای جنین مضر است؟

خیر انقباض به تنهایی مضر نیست بلکه انقباض ناشی از استرس و ناراحتی  چون علتش ترشح هورمون آدرنالین است خوب نیست ولی  انقباض ناشی از ارگاسم علتش هورمون اکسی توسین است و هیچ ایرادی ندارد.

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

وضع حمل و نفاس طبیعی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

* علائم شروع زایمان عبارتند از:

درد ناحیه زیر شکم و یا کمر که به تدریج طول مدت درد بیشتر و فاصله بین آن کوتاه تر میشود.

بروز هر نوع ترشح خونی از واژن یا مهبل

آبریزش از مهبل یا واژن

* فرآیند زایمان معمولاً به سه مرحل تقسیم می شود :

مرحلۀ اول : از زمان شروع دردهای زایمانی تا باز شدن کامل دهانۀ رحم می باشد .

مرحلۀ دوم : از باز شدن کامل دهانۀ رحم تا خروج نوزاد می باشد .

مرحلۀ سوم : از خروج نوزاد تا خروج جفت می باشد .

* مرحله اول:

مرحله اول نیز سه قسمت دارد : دردهای ابتدایی، دردهای فعال ، مرحلۀ انتقالی . تمامی مرحلۀ اول ممکن است ۱۲-۱۴ ساعت برای شکم اولها و ۵-۶ ساعت برای مادرانی که قبلاً هم زایمان کرده اند طول بکشد . نیروی انقباضات رحمی ، دهانۀ رحم را باز می کند و میزان این باز شدن معمولاً با سانتیمتر بیان می شود که در معایتۀ داخلی که با یک یا دو انگشت صورت میگیرد ، تعیین می شود . باز شدن کامل دهانۀ رحم ۱۰سانتی متر می باشد .

دردهای ابتدایی : از شروع انقباضات واقعی زایمانی تا هنگامی که دهانۀ رحم ۴ سانتی متر باز شده باشد می باشد .

دهانۀ رحم علاوه بر باز شدن ، نازک هم شده است . این قسمت معمولاً از همۀ مراحل قابل تحمل تر می باشد . و از آنجایی که این قسمت از مرحلۀ اول حدود ۶ ساعت طول میکشد ، بسیاری از خانم ها ترجیح می دهند این مرحله را در منزل به سر ببرند . باز شدن دهانۀ رحم در این مرحله بسیار کندتر از مرحلۀ بعدی است . برای مثال برای عبور ۲ سانتی متر به ۴ سانتی متر زمان بسیار بیشتری می برد تا این که از ۶ سانتی متر به ۸ سانتی متر بروید ، هر چند که در هر دو ، ۲ سانتی متر پیشرفت کرده اید.

درد های فعال : از زمانیست که دهانۀ رحم ۴ سانتی متر باز شده تا هنگامی که به ۷ سانتی متر برسد . وقتی که دهانۀ رحم ۶ سانتی متر باز شد ، انقباضات بسیار قوی تر گردیده اند و دفعات آنها نیز بتدریج افزایش می یابند و زمان بیشتری به طول می انجامند . برای مثال هر دو دقیقه یک انقباض ۶۰ثانیه ای ممکن است رخ دهد . در این مرحله احتمالا ًاحساس گرمی می کنید ، دهانتان خشک می شود ، کمی خسته می شوید و کمرتان نیز درد می گیرد . بهتر است مرتب تغییر وضعیت بدهید ولی به پشت نخوابید . مرتب ادرار کنید( ساعتی یکبار ) و در صورت امکان حولۀ گرمی به کمرتان بگذارید . صورتتان را بشویید ( برای رفع احساس گرما ) و نفسهای عمیق بکشید .

مرحلۀ انتقالی : زمانی است که دهانۀ رحم ۸ سانتی متر باز شد تا وقتی که به ۱۰ سانتی متر برسد . این مرحله به عقیدۀ بسیاری زنان ، دردناک ترین مرحله است و البته خوشبختانه کوتاه ترین مرحله ( معمولاً ۹۰-۲۰ دقیقه طول می کشد ) در این مرحله احساس دفع مدفوع بشما دست می دهد و این نشان می دهد که سر جنین به راست رودۀ شما فشار می آورد و نزدیک زایمان هستید .

سایر علامتهای این مرحله عبارتند از : تحریک پذیری ، نشانۀ خونی ، لرز ، تهوع و استفراغ ، گرفتگی پا و تعریق ( البته ممکن است هیچ یک از این علامتها را نداشته باشید ). سعی کنید بدنتان را شل کنید و نفسهایتان را سریع تر کنید . اگر احساس گیجی می کنید ، درون دستهای بسته تان تنفس کنید . مرتب تغییر وضعیت دهید و در صورت نیاز هیچ اشکالی ندارد که سر و صدا کنید .

ناگهان یک احساس کاملاً متفاوتی به شما دست می دهد . شما یک فشاری در لگنتان حس می کنید و یک تمایل غیر قابل کنترل برای زور زدن به شما دست می دهد . اما اگر دهانۀ رحمتان ۱۰ سانتی متر باز نشده باشد نباید زور بزنید چرا که باعث صدمه زدن به دهانۀ رحم خود می شوید .

با فشارهای شما و انقباضات رحمی ، سر جنین پایین تر می آید و به کف لگن فشار وارد می کند بطوری که با عضلات خارجی این ناحیۀ لگن ، بنام پرینه ، مماس می گردد . همچنانکه سر جنین به آرامی پرینه را متسع می سازد ، شما هم یک احساس ناراحت کننده کشیدگی و سوزش در این منطقه می کنید . خوشبختانه این احساس فقط لحظه ای است چونکه فشار سر جنین به پرنیه یک نوع بی حسی طبیعی ایجاد می کند . این مرحله یک مرحلۀ بسیار بحرانی برای جنین شما می باشد . البته اینجا آخر کار نیست ممکن است این مرحله طولانی شود و تا خروج کامل جنین ۹۰ دقیقه طول بکشد ولی معمولاً کوتاه تر است مخصوصاً اگر در این مرحله عمل چیدن پرنیه ( اپیزیاتومی ) توسط ماما یا پزشک صورت گیرد که باعث می شود مرحلۀ دوم سریع تر انجام شود و فشار کمتری به سر جنین وارد گردد و از پارگی احتمالی عضلات این ناحیه ( که ترمیم آن ها نیز مشکل تر می باشد ) جلوگیری کند .

بعد از اتمام مرحلۀ سوم ، با انجام چند بخیه اپیزیاتومی ترمیم می شود . معمولاً در همۀ شکم اولها این اقدام ( اپیزیاتومی ) صورت می گیرد و اکثر شکم دوم ها نیز بی بهره نیستند ولی شکم سوم ها به بعد معمولاً احتیاجی به این عمل ندارند چرا که عضلات پرنیه شل تر شده اند و مقاومت چندانی در مقابل عبور جنین نشان نمی دهند و مرحلۀ خود به خود سریع تر صورت می گیرد .

* جنین در این مرحله چگونه است ؟

با شروع و پیشرفت دردهای زایمانی ، سر جنین ( که در روزها یا هفته های آخر بارداری وارد لگن شده بود ) به عریض ترین قسمت لگن حرکت می کند و در این حین مرتب تغییر وضعیت می دهد و می چرخد و البته به مثانه و راست رودۀ شما بیشتر فشار وارد می شود .

در طی زایمان و بیشتر در مرحلۀ دوم ، جمجمۀ جنین تحت فشار بدن شما قرار می گیرد و بطور مرتب تغییر شکل می دهد . به همین علت اگر سر نوزادتان کشیده به نظر می رسد و یا قسمتی از آن به نظر تغییر شکل یافته می رسد ، نگران نباشید چون این حالت به علت همین فشارهای لگن به سر جنین ایجاد شده است و بعد از یکی دو روز کاملاً برطرف می شود . استخوان های جمجمۀ جنین در همه جا کاملاً سفت نشده اند و نقاط نرمی بنام فونتانل و یا ملاج در جلو و پشت سر نوزاد وجود دارند . این نقاط نرم به استخوان های جمجمه اجازه می دهند که برخی نقاط بر روی هم بخوابند و در مجرای زایمانی بهتر جای گیرند .

بطور طبیعی نوزاد با سر به دنبا می آید . البته می تواند با پاها ، باسن ، صورت و ابرو ( حالتی بین سر و صورت ) نیز به دنیا بیاید ولی مطلوب ترین حالت همان حالت سر می باشد و از حالتهای مختلف سر ، حالتی بهتر و شایع تر از بقیه است که صورت به پشت مادر باشد .

زایمان نوزاد با پاها ( بریچ ) تقریباً ۳% کل زایمان ها را تشکیل می دهد . در این حالت البته زایمان طولانی تر و مشکل تر خواهد بود ( مخصوصاً درد کمر ) . زایمان طبیعی در این حالت هم برای شما دردناک تر خواهد بود ، هم برای جنین پر خطرتر و البته برای ماما یا پزشکتان هم مشکل تر . بیشتر حالتهای بریچ را سزارین می کنند ( مخصوصاً در شکم اول ها و شکم دوم ها ) .

۷۶۵۷۶۸۷۸۹۷۹۸۷.jpg

* مرحلۀ دوم : تولد نوزاد

برای زایمان احتمالاً شما را به اتاق زایمان و تخت زایمان راهنمایی می کنند ( گاهی با برانکارد می برند ) . احتمالاً تخت زایمانی را در مطب ماما یا پزشکتان دیده اید ، بیشتر شبیه به صندلی بزرگ و بلندی است که دو پایه در انتها دارد که پاهای شما را روی آنها قرار می دهند . ناحیۀ تناسلی شما با مواد ضد عفونی کننده شسته می شود و روی شکم و پاهایتان پارچه های استریلی پهن می گردد .

هنگامی که دهانۀ رحمتان ۱۰ سانتی متر باز شد ، ماما یا پزشکتان به شما می گوید که می توانید به طرف پایین زور بزنید ( معمولاً بطور ناخود آگاه چنین احساسی را خواهید داشت ) . بهتر است زور زدن شما همراه با یک بازدم آهسته باشد . بش از ۶-۵ ثانیه نفستان را حبس نکنید . در صورتی که پس از ۳۰ دقیقه پیشرفتی نکرده اید و جنین نزول نکرده است ( پایین نیامده است ) ، وضعیت سر پا نشستن نیز می تواند کمک کند . نزول جنین در مجرای زایمانی به کمک فشارهای شما و انقباضات ماهیچه های شکمی و دیافراگم ( عضله کف قفسه سینه ) صورت می پذیرد . هر چند این مجرا حدود ۱۰ سانتی متر بیشتر نیست ولی ممکن است ۲۰ دقیقه تا دو ساعت ( در زایمان های مشکل ) طول بکشد تا او این مسیر را طی کند .

هنگامی که سر جنین کاملاً پایین آمد و به پرنیه فشار آورد ، اپیزیاتومی می تواند انجام گیرد . آخرین انقباض قبل از زایمان سر ، احتمالاً باعث یک احساس سوزش و کشیدگی می شود . بعد از تولد سر ، یک شانه و سپس شانۀ بعد و بلافاصله بقیه بدن به دنیا می آید . قسمت مشکل زایمان در درجۀ اول همان سر می باشد . زایمان شانۀ اول نیز مقداری ایجاد درد می کند اما بقیۀ بدن تقریباً به بیرون لیز می خورد .

معمولاً دهان و بینی نوزاد تمیز می شود و شما برای اولین بار صدای گریۀ او را می شنوید ( که هیجان انگیزترین مرحلۀ زایمان و حتی عمرتان می باشد !) در این مرحله نوزاد هنوز از طریق بند ناف به شما متصل است . ماما یا پزشکتان بند ناف را در دست می گیرد و هنگامی که ضربان آن تمام شد اول با دو پنس آن را می بندد و سپس می چیند . سپس یک گیرۀ پلاستیکی در فاصلۀ ۳-۲ سانتی متری شکم نوزاد ، بر روی بند ناف می بندد و بقیۀ آن را می چیند .

از عجایب خلقت است که پس از آن همه سختی و درد و خستگی و احتمالاً بی خوابی ، با تولد نوزاد ، تقریباً همۀ دردها از بین می روند . بخصوص هنگامی که نوزاد کوچک و قشنگ تان را ( که ۹ ماه در انتظار دیدارش بودید ) می بینید ، همۀ درها حتی فراموش می شوند !

البته توجه دارید که کل مدت دردهای ناراحت کننده زایمان طبیعی شاید به اندازۀ مدت یک دندان درد ساده باشد ! ولی متأسفانه همیشه آن چنان از دردهای زایمانی و شدت و مدت آن ها نقل شده است که باعث وحشت مادران جوان می گردد.

* فورسپس و واکیوم ( زایمان با دستگاه )

برخی مواقع ممکن است دردهای زایمانی به خوبی پیشرفت کند ولی در انتها خروج جنین با کمی اشکال مواجه شود و یا از این لحاظ مشکلی نباشد منتها به علت زجر جنین و یا حالت اضطراری دیگری خروج سریع جنین اجباری باشد . در این حالت ممکن است پزشکتان تشخیص دهد که استفاده از فورسپس و یا واکیوم بهتر از اجرای سزارین باشد و البته در بسیاری از موارد هم همینطور است و عوارض آنها کمتر سزارین می باشد ، البته تنها هنگامی که شرایط استفاده از این وسایل وجود داشته باشد که این تشخیص را باید به عهده پزشکتان بگذارید .

یک فاکتور مهم در هنگام به کار بردن هر دو وسیله این است که باید شرایط اجرای سزارین اورژانس مهیا باشد چرا که ممکن است از این وسایل نتیجه به دست نیاید و بیمار فوراً باید تحت عمل سزارین قرار گیرد . احتمال عدم موفقیت با واکیوم بیشتر از فورسپس می باشد و ایجاد ضربه به پوست سر جنین بیشتر است .

مسأله ای که حائز اهمیت است این است که اگر به پزشکتان اعتماد دارید ، مطمئن باشید او فقط در جایی که لازم و ضروری است از فورسپس و یا واکیوم استفاده می کند و همیشه سلامت شما و نوزادتان را نسبت به همه چیز ارجح می داند .

* مرحلۀ سوم : خروج جفت

جفت عضوی است که در طول حاملگی به دیوارۀ رحم متصل است و از طریق بند ناف به جنین وصل می باشد . مسئولیت تغذیه و اکسیزن رسانی به جنین و دفع ضایعات جنین به عهده جفت می باشد .

پس از تولد نوزاد ، انقباض رحم متوقف می شود و می تواند پس از آن همه فعالیت کمی استراحت کند . پس از چند دقیقه دوباره منقبض می شود. این انقباضات جفت را از دیوارۀ رحم جدا کرده و آن را به بیرون هدایت می کنند که معمولاً با خروج مقداری خون نیز همراه می باشد .

پس از خروج جفت ، ماما یا پزشکتان اقدام به ترمیم اپیزیاتومی می کند ( در صورتی که انجام شده باشد ) بخیه ها را با نخهای قابل جذب انجام می دهند که در عرض ۲۰-۱۵ روز جذب می شوند . نوزادتان کاملاً بررسی می شود و به شما داده می شود . بهتر است هر چه زودتر او را شیر دهید . این کار هم ارتباط عاطفی نوزاد و مادر را تقویت می کند ، هم جریان شیر زودتر برقرار می شود و هم رحم زودتر به حالت اولیه بر می گردد ( به علت هورمون های مترشحه در اثر مکیدن پستان ) .

حداقل تا دو ساعت در زایشگاه خواهید ماند و ماما یا پرستار آن بخش، خونریزی رحمی شما را کنترل می کند . در صورتی که رحم شما منقبض شد و خونریزی تان کنترل گشت ، شما را به اتاقتان در بخش منتقل می کنند .

هر چند پس از آن همه تلاش احساس خستگی می کنید ولی احتمالاً برای خوابیدن بیش از اندازه هیجان زده هستید و بعد از خبر دادن به فامیل و آشنایان حتماً بیشتر از هر کاری تمایل دارید عضو جدید خانواده تان نگاه کنید و او را تجلیل نمایید و البته هر کسی هم به دنبال شباهت تازه وارد عزیز با خود می باشد .

* مراقبتهای پس از زایمان:

زمان ترخیص بطور معمول در زایمان طبیعی ۲۴ ساعت بعد از زایمان و در سزارین ۷۲ ساعت بعد از زایمان می باشد. شش هفته اول بعد از زایمان دوران نقاهت یا نفاس نامیده می شود. در این مدت نیز لازم است مادر در روز دهم و روز چهلم پس از زایمان به مراکز بهداشتی مراجعه نماید. تا از نظر وجود علائم خطر مورد بررسی قرار گیرد.

* علائم خطر پس از زایمان:

تب و لرز

خونریزی بیش از میزان قاعدگی در هر زمان یا ادامه خونریزی بیشتر از حد لکه بینی بعد از ده روز

درد و ورم ناحیه بخیه ها

هر گونه درد، قرمزی و تورم پستان ها

لمس توده یا درد و تورم و خروج ترشحات چرکی از محل بخیه ها

خروج ترشحات چرکی و بدبو از مهبل

درد زیر دل یا درد ساق پا

بی اختیاری دفع ادرار و مدفوع، درد یا سوزش هنگام ادرار کردن و تکرار ادرار

افسردگی شدید

سرگیجه و رنگ پریدگی

مرور وقایع زایمان :

مرحله اول یا دردهای زایمانی

در این مرحله با شروع انقباضات رحمی، گردن رحم تدریجا نرم و منبسط می شود تا به۱۰ cm برسد. این مرحله خود به مراحل سه گانه فاز ابتدایی، فاز اکتیو و فاز انتقالی تقسیم می شود.

فاز ابتدایی

فاز ابتدایی فازی است که در آن رحم به صورت منظم منقبض می شود. این انقباضات بر خلاف انقباضات براکستون هیکز که نا منظم و بی درد هستند، به تدریج دردناک می شوند.

ریتم و سرعت زایمان در هر خانم باردار ممکن است خصوصیات مخصوص به خود را داشته باشد. بعضی ها حتی متوجه انقباضات اولیه نیز نمی شوند در حالیکه دهانه رحم چندین سانتیمتر باز شده است. وقتی که گردن رحم شروع به باز شدن می کند، وضعیت آن در لگن تغییر می کند و به سمت جلو آمده و نرم می شود. برای اینکه بتوانید تفاوت این دو را بهتر درک کنید نوک بینی خود را لمس کنید، سفت و عضلانی است؛ حالا لبهای خود را لمس کنید، نرم و شل است. سرویکس یا گردن رحم از حالت سفت به حالت شل در می آید.

چه می توان کرد؟

شما می توانید در خانه چرخی بزنید، برای قدم زدن بیرون روید، یک فیلم تماشا کنید، یک حمام گرم بگیرید. چرت بزنید یا استراحت کنید.. تنقلات میل کنید؛ خوراکی های غنی از کربوهیدرات بهترین انتخاب هستند. اگر انقباضات دردناک است، ماساژ و تکنیک های آرامش بخشی و دوش آب گرم مفید واقع می شوند.

فاز فعال

ماما ها و پزشکان فاز فعال را مرحله ای می دانند که در آن سرویکس باز شده و انقباضات شما نزدیک به هم و قوی تر شده اند. سرانجام فواصل سه یا چهار دقیقه ای به فواصل ۶۰ تا ۹۰ ثانیه می رسند و انقباضات شدید می شوند.

چه می توان کرد؟

زمانی که رفتن به بیمارستان یا زایشگاه از ماندن در خانه بهتر به نظر می رسد، موقع عزیمت است. اگر در خانه زایمان می کنید به مامای خود اطلاع دهید. انقباضات پشت سر هم می آیند، وضعیت های مختلف را امتحان کنید تا ببینید در چه وضعیتی احساس راحتی بیشتری می کنید. تمرین تنفس و تکنیکهای آرامش بخشی در این مواقع مفیدند.

توجه کنید که می توانید یک دوش آب گرم بگیرید که برای کاهش درد بسیار مفید است و همچنین زایمان را سرعت می بخشد. حتی می توانید زایمان در وان آب را انتخاب کنید.

گاهی اتفاق می افتد که در طی زایمان باز شدن سرویکس کند شده یا متوقف می شود. در این هنگام قدم زدن، ماساژ و حتی گریه کردن کمک می کند که اضطراب عاطفی از بین رفته و جریان زایمان سریع تر شود. اگر کیسه اب پاره نشده باشد، ماما با پاره کردن کیسه آب، پروسه زایمان را سرعت می بخشد. می توان از مسکن ها و بی حسی های نخاعی هم استفاده کرد.

فاز انتقالی یا مرحله گذر

طی این فاز سرویکس از ۸ تا ۱۰ سانتیمتر باز می شود. هر بار که انقباض زایمانی شروع می شود ۱ تا یک و نیم دقیقه به طول می انجامد و تقریبا هر ۳ دقیقه تکرار می شوند. این مرحله معمولا دوره سختی از مراحل زایمانی است.

چه می توان کرد؟

زایمان بسیار نزدیک است. وضعیت راحتی را برای خود انتخاب کنید. در فواصل انقباضات آرام باشید. تنفس خود را منظم کنید، از بینی نفس بکشید و از دهان بیرون دهید. اشکالی ندارد اگر بخواهید برای تحمل بهتر درد فریاد بزنید.

مرحله دوم یا تولد نوزاد

در این فاز رحم نوزاد را به بیرون می راند تا از کانال زایمانی یا همان واژن به دنیای بیرون بیاید. در این هنگام همراه انقباضات، شما سر نوزاد را بین پاهای خود حس می کنید. در ابتدای انقباض، نوزاد به بیرون رانده شده و انتهای انقباض کمی به داخل کشیده می شود. وقتی سر نوزاد در واژن قرار می گیرد، ماما از شما می خواهد که کمتر فشار بیاورید تا نوزاد به آرامی بیرون آید و ریسک پارگی در شما کمتر شود. اگر شما قبلا زایمان کرده باشید این فاز برای شما ۵ تا ۱۰ دقیقه طول می کشد. اگر زایمان اول شما باشد این فاز ممکن است ساعتها طول بکشد.

چه می توان کرد؟

به بدن خود توجه کنید. وقتی قدرت دارید زور بزنید. سعی کنید هنگام فشار آوردن نفس خود را حبس نکنید. در هر انقباض چندین بار زور بزنید. از کشش زمین استفاده کنید، ایستاده یا در حالت چمباتمه قرار بگیرید. اگر خیلی خسته شده اید، به پهلوی چپ بخوابید. اگر بی حسی نخاعی دارید، ماما به شما می گوید که چه زمانی زور بزنید. احتمالا وی توصیه خواهد کرد تا زمان دیده شدن سر نوزاد زور نزنید.

مرحله سوم یا خروج جفت

شروع این فاز از زمانی است که نوزاد بطور کامل بیرون آمده و در این فاز جفت بیرون می آید. جفت سیستم حمایتی جنین است که مسئول رساندن مواد مغذی به جنین و دفع مواد زائد از آن می باشد. پس از اتمام مرحله تولد نوزاد، انقباضات تا مدت کمی ادامه می یابد . خروج کامل جفت و ضمائم بیش از ۵ تا ۱۰ دقیقه طول می کشد.

چه می توان کرد؟

شما احتمالا این فاز را حس نمی کنید چون تمام توجه شما به نوزاد معطوف است. گذاشتن نوزاد روی قفسه سینه سبب ترشح هورمونهایی می شود که به جدا شدن جفت از رحم کمک می کنند. در این هنگام شما یا بسیار ضعف داشته و یا بسیار هیجان زده هستید. بعضی از مادران به علت زایمان طولانی و دردناک قادر به توجه کافی به نوزاد نیستند. بیشتر خانمها در این مرحله نیاز به استراحت و تغذیه مناسب دارند.

حال نوزاد خود را تحسین می کنید. دستها و پاهای او را بررسی می کنید. او را در بغل می گیرید. اگر می خواهید نوزاد را با شیر خود تغذیه کنید از همین الان شروع کنید. تعجب نکنید اگر نوزاد تمایلی نشان نمی دهد. اگر حتی او را به سینه تان بفشارید کافیست و او خیلی زود به خوردن شیر تمایل پیدا می کند.

*  مزایای زایمان طبیعی بر سزارین:

از نظر پزشکی سزارین یک عمل جراحی بزرگ محسوب می شود و مانند سایر اعمال جراحی نیاز به بیهوشی دارد، خطر ابتلاء به خونریزی، عفونت، احتمال نیاز به انتقال خون و خطرات ناشی از بیهوشی در مادران سزارین شده بیشتر است.

مدت بستری شدن مادر بعد از زایمان طبیعی خیلی کمتر از سزارین است.

مادرانی که زایمان طبیعی دارند در امر شیردهی و دادن آغوز به نوزاد موفق تر هستند. زیرا مادر بلافاصله بعد از زایمان نوزاد خود را در آغوش گرفته و او را شیر می دهد و از همان ابتدا می توان رابطه عاطفی بین مادر و نوزاد برقرار نمود. در حالیکه در زنان سزارین شده نوزاد تا چندین ساعت ازآغوش مادرش دور می ماند.

زایمان طبیعی از نظر اقتصادی به نفع خانواده و جامعه است.

در زایمان طبیعی خانم ها تناسب اندام خود را با انجام ورزش های مناسب سریعتر از مادران سزارین شده بدست می آورند.

منبع:pezeshk.us

مطالب پیشنهادی

بررسی اثرات کافئین بر بدن
عوارض شیرین کنندههای بدون کالری
فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت

آشنایی با مراحل وضع حمل و زایمان طبیعی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com/

بررسی زایمان، وضع حمل و نفاس طبیعی 

زایمان یک روند فیزیولوژیک است که باعث تغییرات گسترده ای در مادر می‌شود و وضع حمل جنین را از طریق مجرای زایمان میسّر می‌سازد. این روند با افاسمان پیشرونده سرویکس، دیلاتاسیون و یا هر دو مشخص می‌گردد که از انقباضات رحمی حاصل می‌شود این انقباضات حداقل هر ۵ دقیقه تکرار می‌شود و ۶۰-۳۰ ثانیه طول می‌کشد. قبل از شروع زایمان حقیقی معمولا تعدادی وقایع فیزیولوژیک آماده سازی، رخ می‌دهد که به برخی از آن ها اشاره می‌گردد :

پایین رفتن رَحِم به سمت لگن (lightening)

دو هفته یا بیشتر قبل از زایمان سر جنین در اکثر زنان اوّل‌زا تا لبه لگن نزول می‌کند ولی در زنان مولتی‌پار این امر تا ابتدای زایمان صورت نمی‌گیرد. بدیهی است که فشار حاصله بر روی مثانه اغلب باعث تکرر ادرار می‌شود.

زایمان کاذب  (false labor)

در طی هفته های ۸-۴ حاملگی رحم انقباضات غیر منظم پیدا می‌کند که بدون درد هستند و به صورت گاه و بیگاه (اسپورادیک) و موزون (ریتمیک) و با شدت خفیف ظاهر می‌شوند در ماه آخر حاملگی این انقباضات ممکن است بیشتر و گاهی اوقات هر ۲۰-۱۰ دقیقه و با شدت بیشتری تکرار شوند که انقباضات براکستون هیکس بوده و زایمان کاذب نامیده شده و همراه با دیلاتاسیون و افاسمان پیشرونده نیستند ولی در سه ماهه سوم این انقباضات را باید از زایمان زودرس، افتراق داد.

افاسمان گردن رحم (Cervical effacement)

قبل از شروع زایمان معمولا سرویکس در نتیجه افزایش محتوای آب و لیز کلاژن، نرم می‌شود افاسمان و نازک شدن سرویکس وقتی رخ می‌دهد که سرویکس بخشی از سگمان تحتانی شود. در نتیجه افاسمان توپی موکوسی داخل مجرای سرویکس ترشح می‌شود و بنابراین شروع زایمان ممکن است با عبور مقدار کم موکوس آغشته به خون از واژن (Bloody show)  مورد توجه قرار گیرد.

 

جدول ۱ ـ خصوصیات زایمان طبیعی

چندزا  (multipara)	اوّل‌زا  (primipara)	ویژگی ها
۱۰-۲ ساعت	۸-۶ ساعت	طول مرحله اوّل
۲/۱ سانتی متر	۱ سانتی متر	سرعت دیلاتاسیون سرویکس در طول فاز فعال
۵ تا ۳۰ دقیقه	۳۰ دقیقه تا ۳ ساعت	طول مرحله دوّم
صفر تا ۳۰ دقیقه	صفر تا ۳۰ دقیقه	طول مرحله سوم

مراحل زایمان

 

۱ ـ  شروع زایمان حقیقی (دردهای حقیقی) تا دیلاتاسیون کامل سرویکس

۲ ـ  دیلاتاسیون کامل سرویکس تا تولد نوزاد

۳ ـ  تولد نوزاد تا خروج جفت

۴ ـ  خروج جفت تا زمان تثبیت حال بیمار معمولا ۶ ساعت پس از زایمان

مراحل زایمان طبیعی

مرحله اوّل‌ زایمان

۱ ـ فاز نهفته که طی آن افاسمان سرویکس و دیلاتاسیون اوّلیه رخ می‌دهد.

۲ـ فاز فعال که در آن دیلاتاسیون سرویکس سریع‌تر صورت می‌گیرد.

در نتیجه نیروهای انقباضی عضله رحم (میومتر) و فشار عضو نمایش و یا پرده های جنینی در مرحله اوّل سرویکس بداخل سگمان تحتانی کشیده می‌شود.

طول مرحله اوّل

در خانم های اوّل‌زا، طول مرحله اوّل بیشتر از زنان چندزا است. طول این مرحله ممکن است تحت تاثیر عواملی نظیر داروهای آرام بخش و استرس قرار گیرد.

فاز فعال

زمانی آغاز می‌شود که سرویکس در حضور انقباضات رحمی منظم به میزان ۴-۲ سانتی متر دیلاتاسیون پیدا کند.

اقدامات بالینی در مرحله اوّل

 

 وضعیت مادر 

اگر مادر در وضعیت ایستاده باشد ارزیابی متناوب سلامتی جنین باید صورت گیرد و عضو نمایش در زمان پارگی پرده باید آنگاژه شده باشد. در حالت خوابیده باید تشویق به حالت خوابیده به پهلو شود، تا از پرفوزیون واحد رحمی جفتی اطمینان حاصل شود.

تجویز مایعات

به علت کاهش تخلیه معده در حین زایمان بهتر است که از مصرف مایعات خوراکی اجتناب شود برای هیدراته کردن بیمار از کریستالوئیدها استفاده می‌شود.

مهیا نمودن بیمار

استفاده از تنقیه و تراشیدن ناحیه عانه و آماده کردن پوست بسته به نظر پزشک است. در بیمارانی که دچار یبوست هستند و مقادیر زیادی مدفوع در معاینه لگنی در رکتوم لمس می‌شود باید تنقیه صورت گیرد.

ارزیابی های آزمایشگاهی

ارزیابی هموگلوبین و هماتوکریت و Crossmatch  و گروه خون و RH در صورت نامشخص بودن و نمونه ادراری از نظر دفع پروتئین و گلوکز

مونیتورینگ مادری

نبض و فشار خون و تعداد تنفس و درجه حرارت در زایمان طبیعی هر۲-۱ ساعت اندازه گیری شود. برون‌ده ادراری و دریافت مایعات وریدی باید به دقت تحت نظر باشد.

مونیتورینگ جنینی

در بیماران بدون عوامل خطر قابل ملاحظه، ضربان قلب جنین در فاز فعال مرحله اوّل، هر ۳۰ دقیقه و در مرحله دوّم هر ۱۵ دقیقه یک بار باید سمع شود.

در بیماران دارای عوامل خطر در مرحله اوّل هر ۱۵ دقیقه و در مرحله دوّم هر ۵ دقیقه یک بار باید سمع گردد.

فعالیت رحمی

انقباضات رحمی باید هر ۳۰ دقیقه از لحاظ فرکانس و مدت و شدت، ارزیابی شود. در بیماران پرخطر این انقباضات همراه با ضربان قلب جنین بررسی می‌شود و این مورد در بیمارانی که از اکسی‌توسین برای تسریع زایمان استفاده می‌شود واجد اهمیت است.

معاینه واژن

در فاز نهفته اگر پرده ها پاره شده باشد معاینات واژن باید محدود باشد به علت جلوگیری از خطر عفونت داخل رحمی در فاز فعال هر ۲ ساعت سرویکس باید از نظر افاسمان دیلاتاسیون جایگاه و Position عضو نمایش و وجود  molding  یا Caput معاینه شود.

در صورتی که بیمار احساس فوری بیرون رانده شدن جنین را دارد یا ضربان قلب جنین کند می‌شــود (در مواقع پرولاپس بندناف) باید معاینات اضافی انجام شود.

 

آمنیوتومی

پارگی عمدی یا مصنوعی پرده ها اطلاعاتی راجع به حجم مایع آمنیوتیک و وجود مکونیوم می‌دهد و باعث افزایش انقباضات رحمی می‌شود. اگر زایمان طولانی شود خطر کوریوآمنیونیت وجود دارد و اگر عضو نمایش آنگاژه نشده باشد خطر پرولاپس بند ناف وجود خواهد داشت.

مرحله دوّم زایمان

در آغاز مرحله دوّم با هر انقباض جنین به پایین رانده می‌شود. نزول جنین باید به دقت تحت نظر باشد در پرزانتاسیون سفالیک شکل سر جنین در طی زایمان تغییر می‌کند (molding) درجاتی از molding برای زایمان لازم است ولی در molding CPD  بیشتر است.

Caput 

ورم موضعی و ادماتو پوست سر جنین که به علت فشار سرویکس روی عضو نمایش از سر جنین بوجود می‌آید. مرحله دوّم در اوّل‌زاها از ۳۰ دقیقه تا ۳ ساعت و در چندزاها ۳۰-۵  دقیقه طول می‌کشد. بطور متوسط در اوّل‌زا ۵۰ دقیقه و در چندزا کمتر از ۲۰ دقیقه طول می‌کشد.

مکانیسم زایمان

شش حرکت، جنین را قادر می‌سازد تا خود را با لگن مادر وفق دهد:

۱ ـ  نزول

نزول توسط نیروی انقباضی رحمی علاوه بر تلاش مادر و جاذبه زمین، در صورتی که مادر ایستاده باشد، صورت می‌گیرد.

۲ ـ  فلکسیون

فلکسیون ناقص قبل از زایمان و در نتیجه تون طبیعی عضلات جنین بوجود می‌آید ولی در طول زایمان مقاومت حاصل از سرویکس، به دیواره های لگن و کف لگن باعث فلکسیون بیشتر ستون فقرات گردنی می‌شود و چانه جنین به قفسه سینه می‌رسد. در وضعیت OP ممکن است فلکسیون رخ ندهد.

چرخش داخلی

در پوزیسیون OA سر جنین با قطر عرضی یا مایل وارد لگن شده چرخش پیدا می‌کند طوری که اکسی‌پوت به سمت سمفیز پوبیس می‌چرخد. این چرخش زمانی رخ می‌دهد که سر جنین به عضلات کف لگن برخورد می‌کند و هنگامی که عضو نمایش به سطح خارهای ایسکیال می‌رسد تکمیل می‌شود. در OP اکسی‌پوت به سمت عمق ساکروم می‌رود.

اکستانسیون

سر خم شده در پوزیسیون OA در لگن نزول می‌یابد و چون خروجی واژن رو به بالا و جلو می‌باشد قبل از این که سر بتواند از آن رد شود اکستانسیون باید صورت گیرد پس از آن Crowning (ظاهر شدن فرق سر جنین در دهانه متسع رحم در حین زایمان) حاصل می‌شود. در این زمان Station + 5 حاصل می‌شود و سر با اکستانسیون سریع خارج می‌گردد. ایجاد اپی‌زیوتومی ممکن است به کاهش مقاومت پرینه و اجتناب از پارگی پرینه کمک کند. در OP سر از طریق ترکیبی در فلکسیون و اکستانسیون خارج می‌شود.

چرخش خارجی

در OA و OP سری که خارج شده به پوزیسیون اوّلیه خود به زمان آنگاژمان بر می‌گردد تا در امتداد پشت و شانه های جنین قرار گیرد. چرخش بیشتر سر هنگامی رخ می‌دهد که شانه ها چرخش داخلی پیدا کنند تا خود را با محور قدامی خلفی لگن در یک امتداد  قرار دهند.

بیرون رانده شدن

بدنبال چرخش خارجی شانه قدامی از زیر سمفیز پوبیس خارج شده و بعد شانه خلفی و بعد تنه بیرون می‌آید.

اقدامات بالینی در مرحله دوّم : اقدامات زیر باید صورت گیرد:

وضعیت مادر

در هر وضعیتی به جز طاقباز مادر می‌تواند زور بزند. بیمار پرایمی در حالت Crowning و بیمار مولتی وقتی که دیلاتاسیون کامل شده به روی تخت وضع حمل برده می‌شود.

 

زور زدن رو به پایین

با هر انقباض مادر، نفس خود را حبس کرده و زور می‌زند به خصوص در زنانی که بی حسی موضعی دریافت کرده اند چون حواس رفلکسی آن ها مختل شده است، باید از مادر خواست که در هنگام انقباض رحم، زور بزند.

مونیتورینگ جنین

ضربان قلب جنین هر ۵ دقیقه یک بار در بیماران پر خطر باید ارزیابی شود. کند شدن ضربان قلب جنین در حین انقباض (فشار روی سر یا بند ناف) و طبیعی شدن آن بعد از انقباض طبیعی است.

وضع حمل جنین

بیمار در وضعیت لیتوتومی قرار می‌گیرد پوست ناحیه فرج و مقعد و پایین شکم و ران ها شسته می‌شود. وضع حمل در وضعیت طاقباز و خم کردن ران ها صورت می‌گیرد. ولی کسانی که تغییر شکل مفاصل هیپ یا زانو دارند در وضعیت خوابیده به پهلوی چپ صورت می‌گیرد در وضعیت Crowning برش اپی‌زیوتومی داده می‌شود. ولی گاهی اوقات تحقیقات نشان داده است که اپی‌زیوتومی باعث پارگی های درجه ۳ و ۴ می‌شود و متعاقبا باعث بی اختیاری معقدیِ گاز یا مدفوع شود. برای تسهیل وضع حمل سر جنین از مانور ریتگن استفاده می‌شود. در این مانور دست راست که با یک حوله پوشیده شده فشار رو به بالا بر جسم پرینه متسع و سپس چانه جنین وارد می‌کند و با دست چپ فشار رو به پایین بر اکسی‌پوت وارد می‌شود فشار رو به بالا اکستانسیون سر را افزایش داده و فشار رو به پایین از اکستانسیون سریع سر جلوگیری کرده و وضع حمل را کنترل می‌کند. به محض خروج سر سوراخ های بینی و دهان باید توسط ساکشن از خون و ترشحات تخلیه شود. ولی اگر دیسترس جنینی یا مایع آغشته به مکونیوم وجود داشت باید ساکشن حلق و بینی به طور کامل صورت گیرد و از ایجاد Gasping و آسپیراسیون محتویات حلق، جلوگیری نمود.

پس از پاک شدن راه های هوایی باید وجود بند ناف دور گردن را چک کرد اگر بند ناف شل وجود داشت از روی سر جنین دور می‌کنیم ولی اگر سفت بود می‌توان آنرا بین دو کلامپ قطع کرد. بدنبال خروج سر شانه قدامی توسط فشار بر پایین بر سر و چرخش خارجی خارج شده و سپس شانه خلفی توسط فشار بر بالا روی سر خارج می‌شود. پس از وضع حمل اگر نوزاد، پایین تر از کانال باشد خون از جفت بداخل بدن او منتقل می‌شود. در این حالت اگر کلامپ بندناف بیشتر از ۲۰-۱۵ ثانیه طول بکشد باعث هیپربیلیروبینمی نوزاد می‌شود. سپس نوزاد زیر دستگاه گرمکن مخصوص قرار می‌گیرد.

مرحله سوم زایمان

بلافاصله پس از وضع حمل نوزاد، سرویکس و واژن باید از نظر پارگی بررسی شوند. توصیه می‌شود این معاینه قبل از خروج جفت انجام شود زیرا پس از خروج جفت خونریزی رحمی میدان دید را محدود می‌کند.

 

وضع حمل جفت

معمولا در عرض ۱۰ـ۲ دقیقه پس از پایان مرحله دوّم، صورت می‌گیرد فشار روی فوندوس برای تسریع این کار مناسب نیست چون ممکن است باعث عبور سلول های جنینی بداخل جریان خون مادر شود.

علائم جدا شدن جفت 

·        جریان خون تازه از واژن

·        بلند شدن طول بندناف

·        بالا رفتن فوندوس رحم

·        سفت و کروی شدن رحم

فشار روی سمفیز پوبیس و فوندوس جهت اطمینان از نزول جفت به داخل واژن ضروری است. بعد از خروج جفت باید نسبت به باقی ماندن تکه های جفت و خونریزی محل چسبندگی آن دقت شود.

انفوزیون داخل وریدی ۲۰ واحد اکسی‌توسین و ماساژ رحمی باعث کاهش خونریزی می‌شود. جفت باید معاینه شود تا از جدا شدن کامل آن و یا وجود ناهنجاری ها اطمینان حاصل شود.

پارگی ها

·        درجه اوّل : پارگی در اپیتلیوم واژن یا پوست پرینه

·        درجه دوّم : گسترش پارگی به بافت های ساب اپی‌تلیال یا پرینه با یا بدون درگیری عضلات پرینه

·        درجه سوم : پارگی اسنفنکتر مقعد

·        درجه چهارم : پارگی به مخاط رکتوم رسیده باشد.

مرحله چهارم

فشار خون، تعداد نبض و خونریزی رحمی باید به دقت کنترل شود. خونریزی پس از زایمان به صورت شایع در این دوران رخ می‌دهد که معمولا به خاطر شُل شدن رحم، باقی ماندن قطعه های جفت یا پارگی های ترمیم نشده رخ می‌دهد. هماتوم واژن به صورت درد لگنی ظاهر می‌شود. افزایش تعداد نبض که نامتناسب با فشارخون است نشانه هیپوولمی است.

القاء و تحریک زایمان

القاء (Induction) روندی اسـت که طــی آن زایمـان بـه طریقـه مصنوعـی آغـاز می‌شـود. تحریـک  (augmentation) تحریک مصنوعی زایمانی است که به طور خودبخود آغاز شده است افاسمان و نرم شدن سرویکس قبل از شروع زایمان خودبخود رخ می‌دهد ولی در القاء باید مهیا شدن سرویکس قبل از القاء صورت گیرد چرا که موفقیت وابسته به این تغییرات در سرویکس می‌باشد. روش های مکانیکی و فارماکولوژیک خاصی برای مهیا نمودن سرویکس وجود دارد.

یکی از این روش ها کاربرد موضعی پروستاگلاندین ها به صورت ژل پروستاگلاندین E2 به داخل سرویکس یا پروستاگلاندین واژینال است، گرچه گاهی اینها باعث تحریک بیش از حد رحمی می‌شود. روش دیگر قرار دادن لامیناریا می‌باشد. جدا کردن کوریوآمنیون از سگمان تحتانی رحم با دست لزوما شروع زایمان را تسریع نمی‌کند ولی پاره کردن مصنوعی و عمدی پرده ها ممکن است فعالیت رحمی را افزایش دهد.

در کل القاء زایمان قبل از زمان ترم، فقط وقتی بکار می‌رود که استمرار حاملگی با خطر قابل ملاحظه ای برای مادر و جنین همراه باشد. در این موارد می‌توان ظرف ۴۸ـ۲۴ ساعت با استفاده از گلوکوکورتیکوئیدها بلوغ ریه های جنین را تسریع نمود. در هنگام ترم در مورد پارگی زودرس پرده ها می‌توان از القاء  استفاده کرد. در غیر این صورت القاء در زمان ترم بطور مرسوم مناسب نیست.

تکنیک القاء و تحریک

ارزیابی احتمال موفقیت در القاء و تحریک با استفاده از معاینه لگن و تعیین امتیاز Bishop صورت می‌گیرد.

در امتیاز بالا (۱۳-۹) احتمال وضع حمل واژینال زیاد است. در امتیاز پایین > 5 احتمال موفقیت حــدود ۸۰-۶۵ درصد است. قبل از آغاز القاء ، گروه خون بیمار باید تعیین شده باشد. 

انفوزیون اکسی‌توسین

چند نکته باید در این روش مورد نظر قرار گیرد:

·  اکسی‌توسین باید به صورت وریدی مصرف شود تا در صورت هیپرتونی رحم به سرعت قطع شود. توضیح اینکه نیمه عمر آن ۵-۳ دقیقه است و پس ۳۰-۱۵ دقیقه از قطع دارو اثرات آن بطور کامل از بین می‌رود.

·  انفوزیون باید به صورت رقیق استفاده شود و از یک راه فرعی به داخل راه وریدی اصلی جریان یابد تا در صورت لزوم راه فرعی را قطع کرده بدون این که راه اصلی قطع شود.

· دارو بهتر است از طریق پمپ، انفوزیون شود.

·  القاء زایمان نباید بیش از ۷۲ ساعت صورت گیرد. در صورت وجود دیلاتاسیون و افاسمان پرده ها پاره می‌شوند اگر ظرف۱۲ ساعت پیشرفت کافی حاصل نشد ممکن است C/S  توصیه شود.

· اگر پیشرفت کافی در زایمان بوجود آمد سرعت و غلظت انفوزیون را می‌توان طی مرحله دوّم کاهش داد. دو برنامه برای القاء وجود دارد : دوز پایین (۴ـ۱ میلی واحد در دقیقه) و دوز بالا (۶۰-۴ میلی واحد در دقیقه) فاصله زمانی هر بار افزایش نباید کمتر از ۲۰ دقیقه باشد تا از خطر‌ تحریک بسیار شدید (هیپراستیمولیشن) جلوگیری شود.

در هنگام زایمان خودبخودی رحم حساسیت بیشتری نسبت به اکسی‌توسین در مقایسه با زایمان القاء شده دارد و بنابراین بهتر است از دوز پایین و افزایش تدریجی تر و کندتر استفاده شود.

آمنیوتومی

آمنیوتومی سنتز و ترشح پروستاگلاندین را تحریک می‌کند. در مجموع القاء رسیدن عضو نمایش به سگمان تحتانی را تسهیل می‌کند در نتیجه اگر پرده ها بعدا پاره شود احتمال پرولاپس بند ناف را کاهش می‌دهد.

جدول ۳ ـ موارد وجوب (اندیکاسیون) و ممنوعیت (کنتراندیکاسیون)  های القاء زایمان

موارد ممنوعیت (کونترااندیکاسیون ها)		موارد وجوب (اندیکاسیون ها)
جنینی	مادری	جنینی	مادری
ـ جنین نارس بدون بلوغ ریوی           ـ پرزانتاسیون غیر طبیعی ـ  دیسترس حاد جنینی	ـ تنگی لگن  ـ سابقه جراحی رحمی مثل میومکتومی و متروپلاستی سابقه جراحی قبلی رحم  ـ سابقه سزارین کلاسیک ـ رحم بیش از حد اتساع یافته	ـ حاملگی طول کشیده         ـ اختلال رشد داخل رحمی ـ تست غیر طبیعی عدم تناسب  RH  جنینی      ـ آنومالی جنینی ـ پارگی زودرس کیسه آب         ـ کوریوآمنیونیت	ـ پره اکلامپسی            ـ دیابت ملیتوس           ـ بیماری قلبی ـ زایمان غیرطبیعی (در صورت وجود فعالیت ناکافی رحمی) ـ فاز نهفته طولانی             ـ فاز فعال طولانی

عوارض اکسی‌توسین

۱ ـ هیپراستیمولاسیون و پیدایش دیسترس جنینی ناشی از ایسکمی و در حالات نادر پارگی رحم

۲ ـ اثرات آنتی دیورز و باز جذب آب از فیلتره گلومرولی و به ندرت مسمومیت با آب و بروز تشنج و اغماء

۳ ـ مصرف طولانی مدت اکسی‌توسین باعث خستگی عضله رحم (عدم پاسخدهی به دارو) و آتونی رحم پس از زایمان (هیپوتونی) می‌شود که خطر خونریزی را افزایش می‌دهد.

نفاس

عبارتست از دوره ۶  هفته ای پس از زایمان که اعضای تناسلی و فیزیولوژی مادری به حالت غیر بارداری بر می‌گردد.

کوچک شدن رحم

در طی ۳ هفته رحم از وزن ۱۰۰۰ گرم به ۲۰۰-۱۰۰ گرم می‌رسد و سرویکس سفت می‌شود.

ترشحات رحم

لوشیاروبرا (lochia rubra) که به خاطر وجود اریتروسیت ها می‌باشد و قرمزرنگ است. Lochia alba  پس از ۴-۳ روز بوجود می‌آید و بی رنگ شده و در روز دهم سفید یا زرد می‌شود. بوی بد ترشحات احتمال آندومتریت را مطرح می‌کند.

سیستم قلبی ـ  عروقی

بلافاصله پس از وضع حمل افزایش در مقاومت عروقی داریم برون ده قلبی و حجم پلاسما طی ۲ هفته به دوران قبل از بارداری بر می‌گردد.

تغییرات روانی ـ  اجتماعی

درجات خفیفی از افسردگی پس از وضع حمل نسبتا شایع است و به دو دلیل هیجانی و هورمونی است.

بازگشت قاعدگی و تخمک گذاری

در مادران غیرشیرده ظرف ۸-۶ هفته قاعدگی بر می‌گردد. در زنان شیرده ممکن است تا چند ماه تخمک گذاری صورت نگیرد ولی باید Contraception مناسب صورت گیرد.

 

بررسی زایمان، وضع حمل و نفاس طبیعی جهت آشنایی زنان باردار

* علائم شروع زایمان عبارتند از:

درد ناحیه زیر شکم و یا کمر که به تدریج طول مدت درد بیشتر و فاصله بین آن کوتاه تر میشود.

بروز هر نوع ترشح خونی از واژن یا مهبل

آبریزش از مهبل یا واژن

* فرآیند زایمان معمولاً به سه مرحل تقسیم می شود :

مرحلۀ اول : از زمان شروع دردهای زایمانی تا باز شدن کامل دهانۀ رحم می باشد .

مرحلۀ دوم : از باز شدن کامل دهانۀ رحم تا خروج نوزاد می باشد .

مرحلۀ سوم : از خروج نوزاد تا خروج جفت می باشد .

* مرحله اول:

مرحله اول نیز سه قسمت دارد : دردهای ابتدایی، دردهای فعال ، مرحلۀ انتقالی . تمامی مرحلۀ اول ممکن است ۱۲-۱۴ ساعت برای شکم اولها و ۵-۶ ساعت برای مادرانی که قبلاً هم زایمان کرده اند طول بکشد . نیروی انقباضات رحمی ، دهانۀ رحم را باز می کند و میزان این باز شدن معمولاً با سانتیمتر بیان می شود که در معایتۀ داخلی که با یک یا دو انگشت صورت میگیرد ، تعیین می شود . باز شدن کامل دهانۀ رحم ۱۰سانتی متر می باشد .

دردهای ابتدایی : از شروع انقباضات واقعی زایمانی تا هنگامی که دهانۀ رحم ۴ سانتی متر باز شده باشد می باشد .

دهانۀ رحم علاوه بر باز شدن ، نازک هم شده است . این قسمت معمولاً از همۀ مراحل قابل تحمل تر می باشد . و از آنجایی که این قسمت از مرحلۀ اول حدود ۶ ساعت طول میکشد ، بسیاری از خانم ها ترجیح می دهند این مرحله را در منزل به سر ببرند . باز شدن دهانۀ رحم در این مرحله بسیار کندتر از مرحلۀ بعدی است . برای مثال برای عبور ۲ سانتی متر به ۴ سانتی متر زمان بسیار بیشتری می برد تا این که از ۶ سانتی متر به ۸ سانتی متر بروید ، هر چند که در هر دو ، ۲ سانتی متر پیشرفت کرده اید.

درد های فعال : از زمانیست که دهانۀ رحم ۴ سانتی متر باز شده تا هنگامی که به ۷ سانتی متر برسد . وقتی که دهانۀ رحم ۶ سانتی متر باز شد ، انقباضات بسیار قوی تر گردیده اند و دفعات آنها نیز بتدریج افزایش می یابند و زمان بیشتری به طول می انجامند . برای مثال هر دو دقیقه یک انقباض ۶۰ثانیه ای ممکن است رخ دهد . در این مرحله احتمالا ًاحساس گرمی می کنید ، دهانتان خشک می شود ، کمی خسته می شوید و کمرتان نیز درد می گیرد . بهتر است مرتب تغییر وضعیت بدهید ولی به پشت نخوابید . مرتب ادرار کنید( ساعتی یکبار ) و در صورت امکان حولۀ گرمی به کمرتان بگذارید . صورتتان را بشویید ( برای رفع احساس گرما ) و نفسهای عمیق بکشید .

مرحلۀ انتقالی : زمانی است که دهانۀ رحم ۸ سانتی متر باز شد تا وقتی که به ۱۰ سانتی متر برسد . این مرحله به عقیدۀ بسیاری زنان ، دردناک ترین مرحله است و البته خوشبختانه کوتاه ترین مرحله ( معمولاً ۹۰-۲۰ دقیقه طول می کشد ) در این مرحله احساس دفع مدفوع بشما دست می دهد و این نشان می دهد که سر جنین به راست رودۀ شما فشار می آورد و نزدیک زایمان هستید .

سایر علامتهای این مرحله عبارتند از : تحریک پذیری ، نشانۀ خونی ، لرز ، تهوع و استفراغ ، گرفتگی پا و تعریق ( البته ممکن است هیچ یک از این علامتها را نداشته باشید ). سعی کنید بدنتان را شل کنید و نفسهایتان را سریع تر کنید . اگر احساس گیجی می کنید ، درون دستهای بسته تان تنفس کنید . مرتب تغییر وضعیت دهید و در صورت نیاز هیچ اشکالی ندارد که سر و صدا کنید .

ناگهان یک احساس کاملاً متفاوتی به شما دست می دهد . شما یک فشاری در لگنتان حس می کنید و یک تمایل غیر قابل کنترل برای زور زدن به شما دست می دهد . اما اگر دهانۀ رحمتان ۱۰ سانتی متر باز نشده باشد نباید زور بزنید چرا که باعث صدمه زدن به دهانۀ رحم خود می شوید .

با فشارهای شما و انقباضات رحمی ، سر جنین پایین تر می آید و به کف لگن فشار وارد می کند بطوری که با عضلات خارجی این ناحیۀ لگن ، بنام پرینه ، مماس می گردد . همچنانکه سر جنین به آرامی پرینه را متسع می سازد ، شما هم یک احساس ناراحت کننده کشیدگی و سوزش در این منطقه می کنید . خوشبختانه این احساس فقط لحظه ای است چونکه فشار سر جنین به پرنیه یک نوع بی حس

ی طبیعی ایجاد می کند . این مرحله یک مرحلۀ بسیار بحرانی برای جنین شما می باشد . البته اینجا آخر کار نیست ممکن است این مرحله طولانی شود و تا خروج کامل جنین ۹۰ دقیقه طول بکشد ولی معمولاً کوتاه تر است مخصوصاً اگر در این مرحله عمل چیدن پرنیه ( اپیزیاتومی ) توسط ماما یا پزشک صورت گیرد که باعث می شود مرحلۀ دوم سریع تر انجام شود و فشار کمتری به سر جنین وارد گردد و از پارگی احتمالی عضلات این ناحیه ( که ترمیم آن ها نیز مشکل تر می باشد ) جلوگیری کند . بعد از اتمام مرحلۀ سوم ، با انجام چند بخیه اپیزیاتومی ترمیم می شود . معمولاً در همۀ شکم اولها این اقدام ( اپیزیاتومی ) صورت می گیرد و اکثر شکم دوم ها نیز بی بهره نیستند ولی شکم سوم ها به بعد معمولاً احتیاجی به این عمل ندارند چرا که عضلات پرنیه شل تر شده اند و مقاومت چندانی در مقابل عبور جنین نشان نمی دهند و مرحلۀ خود به خود سریع تر صورت می گیرد .

* جنین در این مرحله چگونه است ؟

با شروع و پیشرفت دردهای زایمانی ، سر جنین ( که در روزها یا هفته های آخر بارداری وارد لگن شده بود ) به عریض ترین قسمت لگن حرکت می کند و در این حین مرتب تغییر وضعیت می دهد و می چرخد و البته به مثانه و راست رودۀ شما بیشتر فشار وارد می شود .

در طی زایمان و بیشتر در مرحلۀ دوم ، جمجمۀ جنین تحت فشار بدن شما قرار می گیرد و بطور مرتب تغییر شکل می دهد . به همین علت اگر سر نوزادتان کشیده به نظر می رسد و یا قسمتی از آن به نظر تغییر شکل یافته می رسد ، نگران نباشید چون این حالت به علت همین فشارهای لگن به سر جنین ایجاد شده است و بعد از یکی دو روز کاملاً برطرف می شود . استخوان های جمجمۀ جنین در همه جا کاملاً سفت نشده اند و نقاط نرمی بنام فونتانل و یا ملاج در جلو و پشت سر نوزاد وجود دارند . این نقاط نرم به استخوان های جمجمه اجازه می دهند که برخی نقاط بر روی هم بخوابند و در مجرای زایمانی بهتر جای گیرند .

بطور طبیعی نوزاد با سر به دنبا می آید . البته می تواند با پاها ، باسن ، صورت و ابرو ( حالتی بین سر و صورت ) نیز به دنیا بیاید ولی مطلوب ترین حالت همان حالت سر می باشد و از حالتهای مختلف سر ، حالتی بهتر و شایع تر از بقیه است که صورت به پشت مادر باشد .

زایمان نوزاد با پاها ( بریچ ) تقریباً ۳% کل زایمان ها را تشکیل می دهد . در این حالت البته زایمان طولانی تر و مشکل تر خواهد بود ( مخصوصاً درد کمر ) . زایمان طبیعی در این حالت هم برای شما دردناک تر خواهد بود ، هم برای جنین پر خطرتر و البته برای ماما یا پزشکتان هم مشکل تر . بیشتر حالتهای بریچ را سزارین می کنند ( مخصوصاً در شکم اول ها و شکم دوم ها ) .

* مرحلۀ دوم : تولد نوزاد

برای زایمان احتمالاً شما را به اتاق زایمان و تخت زایمان راهنمایی می کنند ( گاهی با برانکارد می برند ) . احتمالاً تخت زایمانی را در مطب ماما یا پزشکتان دیده اید ، بیشتر شبیه به صندلی بزرگ و بلندی است که دو پایه در انتها دارد که پاهای شما را روی آنها قرار می دهند . ناحیۀ تناسلی شما با مواد ضد عفونی کننده شسته می شود و روی شکم و پاهایتان پارچه های استریلی پهن می گردد .

هنگامی که دهانۀ رحمتان ۱۰ سانتی متر باز شد ، ماما یا پزشکتان به شما می گوید که می توانید به طرف پایین زور بزنید ( معمولاً بطور ناخود آگاه چنین احساسی را خواهید داشت ) . بهتر است زور زدن شما همراه با یک بازدم آهسته باشد . بش از ۶-۵ ثانیه نفستان را حبس نکنید . در صورتی که پس از ۳۰ دقیقه پیشرفتی نکرده اید و جنین نزول نکرده است ( پایین نیامده است ) ، وضعیت سر پا نشستن نیز می تواند کمک کند . نزول جنین در مجرای زایمانی به کمک فشارهای شما و انقباضات ماهیچه های شکمی و دیافراگم ( عضله کف قفسه سینه ) صورت می پذیرد . هر چند این مجرا حدود ۱۰ سانتی متر بیشتر نیست ولی ممکن است ۲۰ دقیقه تا دو ساعت ( در زایمان های مشکل ) طول بکشد تا او این مسیر را طی کند .

هنگامی که سر جنین کاملاً پایین آمد و به پرنیه فشار آورد ، اپیزیاتومی می تواند انجام گیرد . آخرین انقباض قبل از زایمان سر ، احتمالاً باعث یک احساس سوزش و کشیدگی می شود . بعد از تولد سر ، یک شانه و سپس شانۀ بعد و بلافاصله بقیه بدن به دنیا می آید . قسمت مشکل زایمان در درجۀ اول همان سر می باشد . زایمان شانۀ اول نیز مقداری ایجاد درد می کند اما بقیۀ بدن تقریباً به بیرون لیز می خورد .

معمولاً دهان و بینی نوزاد تمیز می شود و شما برای اولین بار صدای گریۀ او را می شنوید ( که هیجان انگیزترین مرحلۀ زایمان و حتی عمرتان می باشد !) در این مرحله نوزاد هنوز از طریق بند ناف به شما متصل است . ماما یا پزشکتان بند ناف را در دست می گیرد و هنگامی که ضربان آن تمام شد اول با دو پنس آن را می بندد و سپس می چیند . سپس یک گیرۀ پلاستیکی در فاصلۀ ۳-۲ سانتی متری شکم نوزاد ، بر روی بند ناف می بندد و بقیۀ آن را می چیند .

از عجایب خلقت است که پس از آن همه سختی و درد و خستگی و احتمالاً بی خوابی ، با تولد نوزاد ، تقریباً همۀ دردها از بین می روند . بخصوص هنگامی که نوزاد کوچک و قشنگ تان را ( که ۹ ماه در انتظار دیدارش بودید ) می بینید ، همۀ درها حتی فراموش می شوند !

البته توجه دارید که کل مدت دردهای ناراحت کننده زایمان طبیعی شاید به اندازۀ مدت یک دندان درد ساده باشد ! ولی متأسفانه همیشه آن چنان از دردهای زایمانی و شدت و مدت آن ها نقل شده است که باعث وحشت مادران جوان می گردد.

* فورسپس و واکیوم ( زایمان با دستگاه )

برخی مواقع ممکن است دردهای زایمانی به خوبی پیشرفت کند ولی در انتها خروج جنین با کمی اشکال مواجه شود و یا از این لحاظ مشکلی نباشد منتها به علت زجر جنین و یا حالت اضطراری دیگری خروج سریع جنین اجباری باشد . در این حالت ممکن است پزشکتان تشخیص دهد که استفاده از فورسپس و یا واکیوم بهتر از اجرای سزارین باشد و البته در بسیاری از موارد هم همینطور است و عوارض آنها کمتر سزارین می باشد ، البته تنها هنگامی که شرایط استفاده از این وسایل وجود داشته باشد که این تشخیص را باید به عهده پزشکتان بگذارید .

یک فاکتور مهم در هنگام به کار بردن هر دو وسیله این است که باید شرایط اجرای سزارین اورژانس مهیا باشد چرا که ممکن است از این وسایل نتیجه به دست نیاید و بیمار فوراً باید تحت عمل سزارین قرار گیرد . احتمال عدم موفقیت با واکیوم بیشتر از فورسپس می باشد و ایجاد ضربه به پوست سر جنین بیشتر است .

مسأله ای که حائز اهمیت است این است که اگر به پزشکتان اعتماد دارید ، مطمئن باشید او فقط در جایی که لازم و ضروری است از فورسپس و یا واکیوم استفاده می کند و همیشه سلامت شما و نوزادتان را نسبت به همه چیز ارجح می داند .

* مرحلۀ سوم : خروج جفت

جفت عضوی است که در طول حاملگی به دیوارۀ رحم متصل است و از طریق بند ناف به جنین وصل می باشد . مسئولیت تغذیه و اکسیزن رسانی به جنین و دفع ضایعات جنین به عهده جفت می باشد .

پس از تولد نوزاد ، انقباض رحم متوقف می شود و می تواند پس از آن همه فعالیت کمی استراحت کند . پس از چند دقیقه دوباره منقبض می شود. این انقباضات جفت را از دیوارۀ رحم جدا کرده و آن را به بیرون هدایت می کنند که معمولاً با خروج مقداری خون نیز همراه می باشد .

پس از خروج جفت ، ماما یا پزشکتان اقدام به ترمیم اپیزیاتومی می کند ( در صورتی که انجام شده باشد ) بخیه ها را با نخهای قابل جذب انجام می دهند که در عرض ۲۰-۱۵ روز جذب می شوند . نوزادتان کاملاً بررسی می شود و به شما داده می شود . بهتر است هر چه زودتر او را شیر دهید . این کار هم ارتباط عاطفی نوزاد و مادر را تقویت می کند ، هم جریان شیر زودتر برقرار می شود و هم رحم زودتر به حالت اولیه بر می گردد ( به علت هورمون های مترشحه در اثر مکیدن پستان ) .

حداقل تا دو ساعت در زایشگاه خواهید ماند و ماما یا پرستار آن بخش، خونریزی رحمی شما را کنترل می کند . در صورتی که رحم شما منقبض شد و خونریزی تان کنترل گشت ، شما را به اتاقتان در بخش منتقل می کنند .

هر چند پس از آن همه تلاش احساس خستگی می کنید ولی احتمالاً برای خوابیدن بیش از اندازه هیجان زده هستید و بعد از خبر دادن به فامیل و آشنایان حتماً بیشتر از هر کاری تمایل دارید عضو جدید خانواده تان نگاه کنید و او را تجلیل نمایید و البته هر کسی هم به دنبال شباهت تازه وارد عزیز با خود می باشد .

* مراقبتهای پس از زایمان:

زمان ترخیص بطور معمول در زایمان طبیعی ۲۴ ساعت بعد از زایمان و در سزارین ۷۲ ساعت بعد از زایمان می باشد. شش هفته اول بعد از زایمان دوران نقاهت یا نفاس نامیده می شود. در این مدت نیز لازم است مادر در روز دهم و روز چهلم پس از زایمان به

مراکز بهداشتی مراجعه نماید. تا از نظر وجود علائم خطر مورد بررسی قرار گیرد.

* علائم خطر پس از زایمان:

تب و لرز

خونریزی بیش از میزان قاعدگی در هر زمان یا ادامه خونریزی بیشتر از حد لکه بینی بعد از ده روز

درد و ورم ناحیه بخیه ها

هر گونه درد، قرمزی و تورم پستان ها

لمس توده یا درد و تورم و خروج ترشحات چرکی از محل بخیه ها

خروج ترشحات چرکی و بدبو از مهبل

درد زیر دل یا درد ساق پا

بی اختیاری دفع ادرار و مدفوع، درد یا سوزش هنگام ادرار کردن و تکرار ادرار

افسردگی شدید

سرگیجه و رنگ پریدگی

مرور وقایع زایمان :

مرحله اول یا دردهای زایمانی

در این مرحله با شروع انقباضات رحمی، گردن رحم تدریجا نرم و منبسط می شود تا به۱۰ cm برسد. این مرحله خود به مراحل سه گانه فاز ابتدایی، فاز اکتیو و فاز انتقالی تقسیم می شود.

فاز ابتدایی

فاز ابتدایی فازی است که در آن رحم به صورت منظم منقبض می شود. این انقباضات بر خلاف انقباضات براکستون هیکز که نا منظم و بی درد هستند، به تدریج دردناک می شوند.

ریتم و سرعت زایمان در هر خانم باردار ممکن است خصوصیات مخصوص به خود را داشته باشد. بعضی ها حتی متوجه انقباضات اولیه نیز نمی شوند در حالیکه دهانه رحم چندین سانتیمتر باز شده است. وقتی که گردن رحم شروع به باز شدن می کند، وضعیت آن در لگن تغییر می کند و به سمت جلو آمده و نرم می شود. برای اینکه بتوانید تفاوت این دو را بهتر درک کنید نوک بینی خود را لمس کنید، سفت و عضلانی است؛ حالا لبهای خود را لمس کنید، نرم و شل است. سرویکس یا گردن رحم از حالت سفت به حالت شل در می آید.

چه می توان کرد؟

شما می توانید در خانه چرخی بزنید، برای قدم زدن بیرون روید، یک فیلم تماشا کنید، یک حمام گرم بگیرید. چرت بزنید یا استراحت کنید.. تنقلات میل کنید؛ خوراکی های غنی از کربوهیدرات بهترین انتخاب هستند. اگر انقباضات دردناک است، ماساژ و تکنیک های آرامش بخشی و دوش آب گرم مفید واقع می شوند.

فاز فعال

ماما ها و پزشکان فاز فعال را مرحله ای می دانند که در آن سرویکس باز شده و انقباضات شما نزدیک به هم و قوی تر شده اند. سرانجام فواصل سه یا چهار دقیقه ای به فواصل ۶۰ تا ۹۰ ثانیه می رسند و انقباضات شدید می شوند.

چه می توان کرد؟

زمانی که رفتن به بیمارستان یا زایشگاه از ماندن در خانه بهتر به نظر می رسد، موقع عزیمت است. اگر در خانه زایمان می کنید به مامای خود اطلاع دهید. انقباضات پشت سر هم می آیند، وضعیت های مختلف را امتحان کنید تا ببینید در چه وضعیتی احساس راحتی بیشتری می کنید. تمرین تنفس و تکنیکهای آرامش بخشی در این مواقع مفیدند.

توجه کنید که می توانید یک دوش آب گرم بگیرید که برای کاهش درد بسیار مفید است و همچنین زایمان را سرعت می بخشد. حتی می توانید زایمان در وان آب را انتخاب کنید.

گاهی اتفاق می افتد که در طی زایمان باز شدن سرویکس کند شده یا متوقف می شود. در این هنگام قدم زدن، ماساژ و حتی گریه کردن کمک می کند که اضطراب عاطفی از بین رفته و جریان زایمان سریع تر شود. اگر کیسه اب پاره نشده باشد، ماما با پاره کردن کیسه آب، پروسه زایمان را سرعت می بخشد. می توان از مسکن ها و بی حسی های نخاعی هم استفاده کرد.

فاز انتقالی یا مرحله گذر

طی این فاز سرویکس از ۸ تا ۱۰ سانتیمتر باز می شود. هر بار که انقباض زایمانی شروع می شود ۱ تا یک و نیم دقیقه به طول می انجامد و تقریبا هر ۳ دقیقه تکرار می شوند. این مرحله معمولا دوره سختی از مراحل زایمانی است.

چه می توان کرد؟

زایمان بسیار نزدیک است. وضعیت راحتی را برای خود انتخاب کنید. در فواصل انقباضات آرام باشید. تنفس خود را منظم کنید، از بینی نفس بکشید و از دهان بیرون دهید. اشکالی ندارد اگر بخواهید برای تحمل بهتر درد فریاد بزنید.

مرحله دوم یا تولد نوزاد

در این فاز رحم نوزاد را به بیرون می راند تا از کانال زایمانی یا همان واژن به دنیای بیرون بیاید. در این هنگام همراه انقباضات، شما سر نوزاد را بین پاهای خود حس می کنید. در ابتدای انقباض، نوزاد به بیرون رانده شده و انتهای انقباض کمی به داخل کشیده می شود. وقتی سر نوزاد در واژن قرار می گیرد، ماما از شما می خواهد که کمتر فشار بیاورید تا نوزاد به آرامی بیرون آید و ریسک پارگی در شما کمتر شود. اگر شما قبلا زایمان کرده باشید این فاز برای شما ۵ تا ۱۰ دقیقه طول می کشد. اگر زایمان اول شما باشد این فاز ممکن است ساعتها طول بکشد.

چه می توان کرد؟

به بدن خود توجه کنید. وقتی قدرت دارید زور بزنید. سعی کنید هنگام فشار آوردن نفس خود را حبس نکنید. در هر انقباض چندین بار زور بزنید. از کشش زمین استفاده کنید، ایستاده یا در حالت چمباتمه قرار بگیرید. اگر خیلی خسته شده اید، به پهلوی چپ بخوابید. اگر بی حسی نخاعی دارید، ماما به شما می گوید که چه زمانی زور بزنید. احتمالا وی توصیه خواهد کرد تا زمان دیده شدن سر نوزاد زور نزنید.

مرحله سوم یا خروج جفت

شروع این فاز از زمانی است که نوزاد بطور کامل بیرون آمده و در این فاز جفت بیرون می آید. جفت سیستم حمایتی جنین است که مسئول رساندن مواد مغذی به جنین و دفع مواد زائد از آن می باشد. پس از اتمام مرحله تولد نوزاد، انقباضات تا مدت کمی ادامه می یابد . خروج کامل جفت و ضمائم بیش از ۵ تا ۱۰ دقیقه طول می کشد.

چه می توان کرد؟

شما احتمالا این فاز را حس نمی کنید چون تمام توجه شما به نوزاد معطوف است. گذاشتن نوزاد روی قفسه سینه سبب ترشح هورمونهایی می شود که به جدا شدن جفت از رحم کمک می کنند. در این هنگام شما یا بسیار ضعف داشته و یا بسیار هیجان زده هستید. بعضی از مادران به علت زایمان طولانی و دردناک قادر به توجه کافی به نوزاد نیستند. بیشتر خانمها در این مرحله نیاز به استراحت و تغذیه مناسب دارند.

حال نوزاد خود را تحسین می کنید. دستها و پاهای او را بررسی می کنید. او را در بغل می گیرید. اگر می خواهید نوزاد را با شیر خود تغذیه کنید از همین الان شروع کنید. تعجب نکنید اگر نوزاد تمایلی نشان نمی دهد. اگر حتی او را به سینه تان بفشارید کافیست و او خیلی زود به خوردن شیر تمایل پیدا می کند.

*  مزایای زایمان طبیعی بر سزارین:

از نظر پزشکی سزارین یک عمل جراحی بزرگ محسوب می شود و مانند سایر اعمال جراحی نیاز به بیهوشی دارد، خطر ابتلاء به خونریزی، عفونت، احتمال نیاز به انتقال خون و خطرات ناشی از بیهوشی در مادران سزارین شده بیشتر است.

مدت بستری شدن مادر بعد از زایمان طبیعی خیلی کمتر از سزارین است.

مادرانی که زایمان طبیعی دارند در امر شیردهی و دادن آغوز به نوزاد موفق تر هستند. زیرا مادر بلافاصله بعد از زایمان نوزاد خود را در آغوش گرفته و او را شیر می دهد و از همان ابتدا می توان رابطه عاطفی بین مادر و نوزاد برقرار نمود. در حالیکه در زنان سزارین شده نوزاد تا چندین ساعت ازآغوش مادرش دور می ماند.

زایمان طبیعی از نظر اقتصادی به نفع خانواده و جامعه است.

در زایمان طبیعی خانم ها تناسب اندام خود را با انجام ورزش های مناسب سریعتر از مادران سزارین شده بدست می آورند. 

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران

هرآنچه باید در مورد خشم و عصبانیت و کنترل آن بدانیم

پیامدها و راهکارهای جلوگیری از تخلفات موتورسواران

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان

کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن

مادران شاغل و نگهداری کودکان

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟